โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi - ตอนที่ 51『หลบหนีดันหมี250F RTA』3 โลลิหลุดโลก
- Home
- All Mangas
- โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi
- ตอนที่ 51『หลบหนีดันหมี250F RTA』3 โลลิหลุดโลก
ตอนที่ 51『หลบหนีดันเจี้ยน 250F RTA』3
“ถ้าหากรู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมคิดว่าผมควรจะเก็บดรอปให้มากที่สุด แล้วก็ซื้อกระสุนกับของอื่น ๆ อีก……..ช่วยไม่ได้ล่ะเน๊ะ”
ชั้นที่ 249
「พื้นดินถล่มจากด้านหลัง」เป็นสิ่งดึงดูด ชวนให้หวนคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ผมก็วิ่งหนีจนไปถึงบันไดออกจากชั้น 250 แล้ววิ่งขึ้นไป
ระหว่างที่รอดู ผมก็พยายามตรวจสอบสัมภาระไปกับพร้อมที่จะกระโดดตลอดเวลา
――ผลลัพธ์ ดูเหมือนว่าจากตรงนี้ไปจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบก่อนหน้า
สำหรับตอนนี้ผมรู้สึกโล่งใจหน่อยเน๊ะ
แม้ว่าปัญหาใหญ่จะยังไม่ได้รับการแก้ไขก็ตาม
“พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาแล้ว รู้สึกตกใจจังเลยครับ”
【คุสะ】
【ฮารุจัง、ถ้าเป็นคนปกติ เขาจะไม่แค่รู้สึกตกใจที่พื้นของดันเจี้ยนชั้นล่างสุดหายไปแบบนั้นหรอกนะ……?】
【โฮร่า、เพราะสภาพจิตใจของฮารุจังบ้าไปแล้ว……】
【บินออกไปแล้ว(แบบผิดทิศผิดทาง】
“แต่ว่าถ้าหากมีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้น……ถ้าหากผมมาช้าเกินไป、แล้วมีบางสิ่งเกิดขึ้นบนชั้น 80 ตอนที่ลิลี่ซังอยู่แค่คนเดียว ผมดีใจมากเลยครับที่สามารถช่วยเธอไว้ได้”
【คำขอความช่วยเหลือได้ถูกเคลียร์แล้วเน๊ะ】
【แต่ฮารุจังสิ】
【ไม่เป็นไรหรอกน๊า】
【เรื่องนั้นใช่เลย】
【ฉันไม่สามารถจินตนาการถึงอะไรแบบนี้ได้เลย、ถึงอย่างงั้นก็ทำได้ดีเลยจริงไหมเน๊ะ】
【ถ้าพูดตามปกติ นี่อาจเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของดันเจี้ยนน๊า】
【เป็นครั้งแรกเน๊ะ】
【ไม่、นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอ】
【เอ๊ะ?】
【อาー、……ปัญหาที่ไม่คาดคิดกำลังเกิดขึ้นในดันเจี้ยนของหลายประเทศล่ะ。 แต่การเปิดเผยต่อสาธารณะชนก็จะทำให้ผู้คนไม่กล้าเข้าไป ดังนั้นจึงมีการทำเป็นเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น。 『นั่นคือข่าวลือ』。 เป็นได้เพียงข่าวลือ、น๊า】
【อาっ……】
【ข่าวลือเน๊ะ……】
【นั่นสิเน๊、เรียกว่าเป็นข่าวลือเถอะ】
【อุぇ、เอาจริงเรอะぁ】
【ถึงแม้จะเป็นข่าวลือก็น่ากลัวน๊า】
【ตามที่คาดไว้ ครั้งนี้คงไม่สามารถซ่อนไว้ได้ใช่ไหม?】
【ยังไงดี】
【ตูข้าไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฮารุจัง】
【ไม่เป็นไรหรอกน๊า……ไว้ประชุมทีหลัง】
【OK】
【ฮารุจัง、อาวุธและน้ำของคุณโอเคไหม?】
บางทีอาจเป็นเพราะว่าเหล่าคอมเมนต์ซังล้วนแล้วแต่เป็นเหล่าปฐมกาลซัง เราจึงพูดคุยกันเล็กน้อยเป็นครั้งคราว
ม๊า คนพวกนี้………ยกเว้น 1 คน ยกเว้นผม ทุกคนต่างก็คุ้นเคยกันดี
ยังไงก็ตามเกือบทุกคนยกเว้นผมต่างพูดให้กำลังใจออกมา ……อะ、น้ำตาซึมนิดหน่อย
แต่ สถานะปัจจุบันผมก็รู้สึกโล่งใจนิดหน่อย เมื่อรู้ว่าทางจากนี้สามารถพูดได้ว่าจะไม่ถล่มลงไปอีกแล้ว
“ไม่เป็นไร……หรอกครับ。 ผมเก็บน้ำ ของที่ซิ้อตามปกติ อาหารเหลือ ใส่ลงในกระเป๋าใบนี้ตลอด ซึ่งดูเหมือนจะไม่เป็นไรเลยล่ะครับ”
ถุงสกปรกถูกยกขึ้นเพื่อให้มองเห็นได้บนหน้าจอ
……เจ้านี้、ไม่ว่าจะซักสักกี่ครั้งพอมองแล้วก็ยังสกปรกอยู่ดีนน๊าぁ……อะ、แต่ก็มีดีไซน์สวยงามที่ป้องกันไม่ให้น้ำเข้าไปด้านในหากมัดให้แน่น、นี่น่ะ
“……ว่าแล้วสกปรกจริง ๆ。 ดูยังไงก็เศษผ้าครับ”
【คุสะ】
【ไม่ดีเลยจริงไหม! อย่าเก็บอาหารที่ทานเหลือไว้ในถุงที่สกปรกแบบนั้นสิ!】
【เหมือนกับนักเรียนชั้นประถมศึกษาเลย】
【อาー、ขนมปังในลิ้นชักโต๊ะหรืออะไรประมาณนั้น】
【ไม่เป็นไรใช่ไหม? ไม่มีเชื้อราขึ้นแน่นะ??】
【แต่ก็ใส่เสื้อผ้าน่ารักนะ】
“อะ”
【เป็นอะไรไป!?】
【ฮารุจังหนี!!】
“อะ ไม่ครับ ไม่ใช่อะไรแบบนั้น。 ผมแค่นึกอะไรขึ้นมาได้นิดหน่อยครับ”
รู้สึกหน้าซีดนิดหน่อย
……มะ、ม๊า、นี่เป็นเหตุฉุกเฉิน ผมมั่นใจว่าพวกเอมิซัง……。
“……เสื้อผ้าพวกนี้ ป้ายยังติดอยู่เลยครับ แบบผมแอบออกมาตอนที่กำลังลองเสื้อผ้าอยู่……」
【คุสะ】
【เอ๋……】
【แค่นั้นเองเหรอ!?】
【ทางนี้――ขออภัย、คนที่อยู่ด้วยกันต้องซื้อให้、แน่นอน】
“นั่นสินะครับ ผมก็เชื่อแบบนั้น ถ้าผิดจริงผมจะไปขอโทษทีหลังครับ”
【ยอดเยี่ยม】
【น่ารัก】
【แล้วใส่เสื้อผ้าแบบไหน? งานอดิเรกของเอมิรุรุเหรอ】
“เอ๊ะーโตะนั่นสินะครับ อย่างที่คุณเห็นในจอ ส่วนท่อนบนไปจนถึงแขนเสื้อ……จีบ? มีริบบิ้นอยู่ สตาร์ทด้านล่างยังทำจากวัสดุที่ดีอีกด้วย”
【แบบลูกคุณหนูสินะ】
【ดีย์……】
【อ้า……】
【ยังไงก็เถอะฮารุจัง、เมื่อกี้ก็ทั้งกระโดดและวิ่งโดยใส่กระโปรงอยู่สินะ!?】
【เด็กผู้หญิงไม่ควรทำแบบนั้น!】
【แต่ถ้าเป็นเด็กผู้ชายล่ะ?】
【ดีมาก】
【อุมุ】
“แล้วก็ ทรงผม……ผมลืมไปแล้วว่าเรียกว่ายังไง แต่เป็นแบบนี้ครับ ผูกด้วยริบบิ้นด้านซ้ายและขวา แบบที่ไม่ใช่ทวินเทล มีผมปล่อยด้านหลังเหมือนเดิม”
【อาっ……(ขึ้นสวรรค์】
【อาっ……¥ 50000】
【ผมแกละสองข้าง……ดี】
【ก็รู้จักไม่ใช่เหรอ】
【สมกับเป็นรุรุเอมิ。 พลังหญิงสาวสูง】
“……ดีล่ะ”
แก๊ก
อาจรวบรัดไปหน่อยแต่อาวุธในมือ――ผมบำรุงรักษาเล็กน้อย รวมทั้งของที่เก็บมาจากดันเจี้ยนก่อนหน้านี้ นับจำนวนกระสุนและลูกธนูคร่าว ๆ
“จากนี้ไป ผมจะต้องใช้การโจมตีตามปกติ แล้วก็เก็บดรอปไปด้วย หากไม่ทำแบบนั้น ปืนจะอยู่ได้ไม่ถึง 100 ชั้นแรกด้วยซ้ำครับ สำหรับลูกธนู……และสายธนู ผมไม่ได้คาดหวังไว้เท่าไหร่”
【เข้าใจล่ะ】
【นั่นสิน๊า、ควรร่วงลงมาตอนขามา แต่ไม่ใช่ระหว่างขากลับสิน๊า】
【การร่วงจากข้างล่างแล้วขึ้นไปข้างบนถือเป็นปาฏิหาริย์เลย……แม้แต่ฮารุจังก็ทำไม่ได้หรอก】
【ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเคลียร์มันตามปกติ、ใช่ไหม】
“ถ้าพื้นใต้เท้าผมเริ่มพังอีกครั้ง ผมจะต้องรีบครับ แต่จากนี้ไปก็จะเคลื่อนไหวไปอย่างช้า ๆ และเงียบ ๆ เหมือนเดิม แน่นอนว่ามีพักบ้างครับ”
【เข้าใจแล้ว】
【ฉันต้องบอกคุณเกี่ยวกับสถานการณ์】
【อะ、ตูข้า、จริงจัง――ไม่สิ、ทางนี้ได้ติดต่อกับเอเจนซี่、แล้วถ่ายทำหน้าจอไลฟ์สดโดยตรงและออกอากาศมาระยะหนึ่งแล้ว。 เพราะอย่างงั้นถึงแพร่กระจายไปแล้ว】
【มีประโยชน์】
【ถ่ายจอโดยตรง……ใช้เทคนิคออะนาล็อกแบบนั้นเลยสินะ】
【แนวคิดที่เป็นเอกลักษณ์ของคนแก่】
……ผมไม่ได้บอกกับทุกคน เพราะอาจทำให้พวกเขากังวล แต่พลังเวทมนตร์แทบหมดตัวแล้ว
ดังนั้นจากนี้ไป ถ้าทำผิดพลาด ก็จะจบลงทันที
ผมไม่สามารถคาดหวังกับสายรัดข้อมือ หรือการช่วยชีวิตได้ นี่เป็นการผจญภัยดันเจี้ยนที่แท้จริง
“……………………………………”
ฟู๊ว
ร่างกายของผมสั่นเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น
――ไม่ใช่ความกลัว
แต่เป็นน่าตื่นเต้นมากเลยต่างหาก
แบบนี้ผมคงจะแปลกสินะ
ผมเองก็รู้ตัวดี
ในคอมเมนต์ มักจะมีคนพูดเสมอว่า「แปลกนิดหน่อย」
แต่ว่า「นิดหน่อย」ที่ว่า ผมแน่ใจว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่เข้าใจความรู้สึกนี้
【ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เดาว่ากำลังคิดอะไรที่ไม่ปกติอยู่สินะ ฮารุจัง】
【สงสัยจังว่าฮารุจังกำลังคิดอะไรอยู่ในตอนที่เธอเงียบแบบนั้น】
“จ๊า จากนี้ไปผมจะกลับไปเงียบอีกครั้งครับ ผมจะเงียบไว้ เว้นแต่จะมั่นใจว่าปลอดภัย หรือตอนที่กำลังหยุดพัก ก็เหมือนเดิมล่ะครับ”
【อ๊าーย】
【ใจดี】
【ฮารุจังเอาใจใส่】
【เริ่มคุ้นเคยกับการไลฟ์สดจริง ๆ แล้วเน๊ะ】
【แต่ยังไงดีก็มีความสุขจังน๊า。 ฮารุจังที่เงียบ ๆ、พิชิตดันเจี้ยนระดับสูงอย่างเงียบ ๆ แบบนี้】
【อ้า】
【ได้เห็นเป็นครั้งคราวแบบนี้ก็ดีจังเน๊】
【ที่จริง、นี่เป็นแบบเดียวกับไลฟ์สดก่อนที่จะพัง】
【ตอนนั้นดีมากเลย】
【เป็นไม่กี่วันที่น่าคิดถึงเหลือเกิน】
【แต่บางทีนี่อาจจะดีกว่าสำหรับฮารุจัง】
【ดีเหรอ?】
【เริ่มสับสนแล้วสิ】
【คุสะ】
【ก็แบบฮารุจัง、ฉันคิดว่าเธอสามารถอยู่ในดันเจี้ยนได้ถ้าต้องการ……】
【มีทฤษฎีที่ว่าเธอไม่ชอบชีวิตที่ได้รับการดูแลจากเหล่าโอเน่จัง、เนื่องจากเธอเป็นแมวจรจัดที่ได้รับการช่วยเหลือ……】
【นั่นสิน๊า、ป็นแมวจรจัดแน่นอนน๊า】
【ออกล่าได้ด้วยตัวเอง มีอาณาเขตของตัวเอง、และรักษาระยะห่างจากผู้คน】
【แม้แต่ผู้มาใหม่ก็มองทะลุผ่าน、ดังนั้นบางทีนั่นอาจเป็นเพียงธรรมชาติของเธอน๊า】
【ผู้มาใหม่(สมาชิกมากกว่าหนึ่งล้านคน】
【ดังนั้นถือเป็นเรื่องดีที่พวกเราเป็นปฐมกาล】
【แต่ไลฟ์สดนี่เป็นยิงตรงใช่ไหม?】
【อาっ】
【คุสะ】
【มะ、ม๊า、เดาว่าคนอื่นก็น่าจะให้อภัยเรื่องของพวกเราเหมือนกัน……】
【สามปีครึ่งของการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งการเปิดตัวครั้งใหญ่ของเธอที่ไม่เป็นรองใคร】
【เอ่อ、ฉัน】
【ลูกพี่หญิง กรุณาโจมตีกระดานข่าวที่ค่อนข้างหยาบด้วย】
【ถ้าคุณกระจายความรักโชตะของคุณ โทรลล์ธรรมดาจะสูญสิ้นล่ะนะ、ดังนั้นเพียงแค่ปล่อยความปรารถนาของคุณออกไป】
【เข้าใจแล้ว! ก่อนอื่นตอนนี้ฉันจะโจมตีสถานที่ของพวกหยาบคายง!】
【กลายเป็นพึ่งพาได้จริง ๆ】
【แข็งแกร่งเกินไปแล้ว คุสะ】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 51
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน(อิทธิพล)
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/51/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณCH****AI KIMN มาก ๆ ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ