โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์ - ตอนที่ 176

ตอนที่ 176 – ก่อตั้งหน่วยข่าวกรอง

“หน่วยข่าวกรองงั้นหรอคะ?”

ไดอาน่าถามด้วยความสงสัยพร้อมหยุดขยับตัว

เธอไม่เคยได้ยินคําแบบนั้นมาก่อนเลย

“ใช่, ข้าจะก่อตั้งหน่วยข่าวกรอง, หน้าที่ก็คือเก็บรวบรวมข่าวสารจากทั่วทั้งสาธารณะรัฐโรมัน ตั้งแต่ชนชั้นสูงไปจนถึงชนชั้นระดับล่างสุดเลย. ให้รวบรวมข่าวสารทุกๆอย่างตั้งแต่ใครถูกฆ่า, ใครติดสินบนใคร, ใครมีชู้, ใครทําการค้าอะไร, ใครวางแผนจะทําอะไรแล้วก็อื่นๆอีกเยอะแยะ, จากนั้นก็ให้หน่วยนี้สรุปและมารายงานให้ข้า, ข้าอยากจะให้เจ้าเป็นหัวหน้าหน่วยนี้!”

เย่เทียนกอดไดอาน่าขณะที่อธิบายให้ฟัง, แน่นอนว่านี่แค่คร่าวๆเท่านั้น เขาจะค่อยๆบอกเธอเพิ่มในอนาคต

“เจ้านายคะ….แผนนี้สุดยอดมากเลยค่ะ ตราบใดที่เรามีหน่วยข่าวกรองอยู่ ทุกๆอย่างในโรมก็จะไม่สามารถเล็ดรอดสายตาของท่านไปได้…”

พอได้ฟังเย่เทียนไดอาน่าก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมามากๆพร้อมกับมองเย่เทียนด้วยความยกย่อง

เธอฉลาดพอที่จะรู้ว่าหน่วยนี้จะทําอะไรได้มากแค่ไหน

เธอรู้อยู่แก่ใจทุกอย่างไม่เว้นแม้แต่แผนที่น่ากลัวของเจ้านายเธอ. ดังนั้นถ้าเธอเป็นหัวหน้าให้หน่วยนี้ล่ะก็เธอสามารถทําลายศัตรูของเจ้านายเธอได้โดยไม่ต้องห่างกายเขาเลย. เธอสามารถช่วยเจ้านายเธอควบคุมทั่วทั้งโรมได้.

“แต่ตอนนี้ข้าก็แค่คิดไว้เท่านั้นแหละ ถ้าจะสร้างหน่วยนี้ขึ้นมาจริงๆมันจะต้องใช้กําลังคน, ทรัพย์, วัสดุและเวลาเยอะมากๆ. แต่ถ้าเราสามารถควบคุมทั่วทั้งสาธารณะรัฐได้ พวกเราก็จะได้เป็นพระเจ้าของโรมเลยนะ!”

เย่เทียนยิ้มพร้อมกับสายตาที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน.

“เรื่องนี้สําคัญมากๆ ไม่น้อยไปกว่าการสร้างกองทัพเลยนะ ข้าอยากจะให้เจ้ารับผิดชอบหน่วยนี้ เจ้าจะยินดีไหม?.

เย่เทียนถามไดอาน่า.

“เจ้านายคะ ข้ายินดีจะช่วยดูแลหน่วยนี้ให้ท่านแต่ข้าเกรงว่าข้าอาจจะมีความสามารถไม่พอและอาจทําให้ท่านผิดหวังได้, ข้าไม่รู้ด้วยซ้ําว่าจะเริ่มจากตรงไหน…”

ไดอาน่ากล่าวด้วยความกังวล.

“ไม่เป็นไร ข้าจะสอนเจ้าเอง! ตอนนี้มันยังไม่เป็นรูปร่างเลยแถมการตั้งหน่วยดีๆใช้เวลาวันเดียวไม่ได้หรอกนะ เราจะค่อยๆเป็นค่อยๆไปกัน, พอข้าสอนเจ้าเสร็จแล้ว เจ้าก็ไปเลือกอาสาสมัครด้วยตัวเองเถอะ ขอให้พวกนั้นเป็นทาสก็พอเจ้าก็ไปซื้อที่ตลาดทาสเสียแต่ต้องมั่นใจนะว่าพวกมันภักดีกับเราพอ…”

เย่เทียนกล่าวจริงจัง

ในยุคนี้การตั้งหน่วยข่าวกรองให้เพอร์เฟ็คคงไม่ได้ง่ายแบบนั้นหรอกการสื่อสารและการขนส่งยังไม่ดีเท่าไหร่เลย.

การส่งข่าวกรองก็คงไม่ง่ายแบบนั้นแน่

จะทําหน่วยงให้ได้แค่ในใจ

ดังนั้นถ้าจะทําหน่วยนี้ให้เพอร์เฟ็คนอกจากจะใช้เวลานานแล้วยังต้องใช้กําลังทรัพย์และกําลังคนแบบมหาศาลด้วย. ถ้าจะเก็บข้อมูลให้ได้แค่ในโรมเขาก็ต้องใช้คนอย่างน้อย1พันคน ซึ่งนั่นก็แปลว่าต้องใช้เงินมหาศาลมาก.

“ขอบพระคุณค่ะเจ้านาย…..ต่อให้ข้าต้องตายข้าจะสร้างหน่วยข่าวกรองที่ยอดเยี่ยมที่สุดให้ท่านให้ได้ค่ะ!!!!”

ไดอาน่าทราบซึ้งมากๆ เย่เทียนขอให้เธอตั้งหน่วยนี้ขึ้นมาแสดงว่าเขาไว้ใจเธอและคิดว่าเธอเป็นเหมือนคนสนิทมากๆ

“ข้าไม่อยากให้เจ้าตาย, ข้าอยากลองอะไรใหม่ๆหน่อย….”

เย่เทียนยิ้มอ่อนๆ หลังจากลองกับออเรเลียแล้วเขาก็อยากลองอีกครั้งเลยหันไปกระซิบข้างหูไดอาน่า.

“หากเจ้านายไม่รังเกียจไดอาน่าก็ยินดีค่ะ….”

ไดอาน่าหน้าแดงขึ้นมา เธอกัดปากเบาๆแล้วกระซิบเบาๆจากนั้นก็ยืนขึ้น.

“อ่าาห์…..”

แม้ไดอาน่าจะพร้อมแต่เธอก็ยังรับมือเย่เทียนไม่ไหวอยู่ดี

จากนั้นไดอาน่าก็เข้าไปพิงที่อ้อมกอดของเย่เทียนเพราะเริ่มหมดแรง โชคดีที่เย่เทียนเพิ่มความแข็งแรงให้เธอไม่งั้นเธอคงเดินไม่ออกเหมือนทุกวันนี้…

“เจ้านายคะคืนนี้ท่านจะไปงานเลี้ยงที่บ้านสุละไหมคะ? ข้าจะได้ไปเตรียมชุดให้”

ความห่วงใยที่ไดอาน่ามีต่อเย่เทียนนั้นมากมายมาก ถึงตอนนี้จะยังบ่ายอยู่ แต่เธอก็อยากเตรียมของให้เขาไปตอนค่ํา

“ข้าจะไป แต่ตอนนี้ยังบ่ายอยู่เลยเจ้าไม่ต้องรีบหรอก, ข้ามีเรื่องสงสัยอยู่ท่านหญิงโรสมาจากตระกูลใดหรือ?”

เยู่เทียนถาม.

“ตากวินิอุสค่ะ นางมาจากตระกูลตากวินิอุส, ตํานานเล่าขานว่าตระกูลตากวินิอุสนั้นสืบเชื้อสายโดยตรงมาจาก “ตาร์กวินิอุสผู้หยิ่งทะนงกษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งยุคราชวงศ์โรมันค่ะ, ข้าไม่แน่ใจว่าจริงหรือเท็จเพราะมันเนินนานมามากแล้วค่ะ…”

ไดอาน่าคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะตอบ.

ตระกูลตากวินิอุส? ดูไม่น่าใช่ตระกูลที่สําคัญอะไรในโรมตอนนี้นะ ใช่มั้ย? นางแต่งเข้าบ้านใหญ่แบบสุละได้ยังไง?

เย่เทียนตกใจเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนี้ต้องมีแผนอะไรแน่ๆ!

สายเลือดของกษัตริย์ยังหลงเหลืออยู่งั้นหรอ?

เสียดายที่เวลามันผ่านมานานแล้ว ไม่งั้นเธอคงได้เป็นองค์หญิงและสถานะของนางก็น่าจะสูงกว่าพวกชั้นสูงแน่ๆ

เย่เทียนรู้สึกเศร้าแทนเธอหน่อยๆ

โชคร้ายที่โรมไม่มีราชวงศ์อะไรแบบนั้น ไม่งั้นแล้วถ้าเอาราชินีหรือองค์หญิงมาเป็นทาสของเขาคงจะสนุกน่าดู

แต่แค่เพราะโรมไม่มีราชวงศ์ก็ใช่ว่าประเทศอื่นจะไม่มีด้วยหนิ

เขาแค่ต้องรอให้ยึดครองโรมเสร็จก่อนจากนั้นก็จะไปครองประเทศอื่นต่อ

เขาคงเป็นสุดยอดนายทาสในโลกนี้ไม่ได้แน่ถ้ามัวแต่สะสมทาสชาวบ้านธรรมดาๆ

“เจ้าไปพักก่อนจะเตรียมของให้ข้าคืนนี้ก่อนเถอะข้าขอตัวก่อนนะ…”

เย่เทียนลุกขึ้นแล้วเหยียดตัวจนเสียงกระดูกดังไปหมด.

หลายวันมานี้เขาสนุกกับชีวิตผู้ดีมากๆ เขาขี้เกียจมานานแล้วถ้าไม่ออกไปเดินเล่นซักหน่อยก็คงแย่.

พักผ่อนก็ดีอยู่หรอกแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาเพราะยังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องทํา