โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์ - ตอนที่ 126

ตอนที่ 126 – ยูนิคอร์น!

*ก่อนจะอ่านนิยาย โปรดตรวจสอบว่าท่านได้อยู่ในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอ หรือถ้าท่านอ่า นในความมืดก็อย่าลืมเปิด Night Mode หรือจอส้ม เพื่อป้องกันการปวดหัวและสายตาสั้นด้วยนะครับ*

“พายุใกล้เข้ามาแล้ว!”

พอมองเหล่าสปาตั้นหายไปในความมืด เย่เทียนก็บ่นกับตัวเองเบาๆ

ตระกูลผู้ดีชั้นสูงที่ขโมยทรัพย์สินส่วนตัวของชาวบ้านโรมันกล้าฆาตรกรรมชาวเมืองอย่างโจ่งแจ้ง

มันจะต้องเป็นพายุที่รุนแรงแน่และมันจะกลืนกินทั่วทั้งโรมด้วย

ของกํานันของฟิลิปคืออะไรกันนะ?

เย่เทียนเดินไปที่ลานบ้าน

รอบนี้ฟิลิปไม่ได้มามือเปล่า เขานําของกํานั้นที่ลึกลับมากๆมาด้วย เขาไม่บอกเย่เทียนอะไรเลยจนกลับไป

“สาวสวยอีกแล้วหรอ?”

พอนึกถึงรอยยิ้มแปลกๆของฟิลิปตอนจากไปเย่เทียนก็สงสัย

ที่ลานบ้านนั้นมีเกวียนอยู่ ข้างบนเป็นกรงไม้ยักษ์ที่มีผ้าสีดําปิดไว้ดูลึกลับมาก

ฟุ่บ!

เย่เทียนเปิดผ้าสีดํานั้นออก

ฮี่ๆๆๆๆ

มีเสียงม้าร้องออกมาพร้อมกับเสียงโซ่กระทบกับกรงไม้

นี่มันม้าหนิ

ทั่วทั้งตัวของมันมีขนสีขาวประกายดูงดงาม, แข็งแรงและปราดเปรียว, แม้อยู่ใต้แสงจันทร์ก็คงจะสวยงามมากแน่

ม้าตัวนี้ดูพยศมาก, ไม่มีอานม้าบนหลังและที่คอก็มีโซ่เหล็กคล้องอยู่

ม้าพยศตัวนี้มีขนาดใหญ่มากเย่เทียนเดาว่าไหล่ของมันน่าจะกว้างอย่างน้อยก็2เมตร. ตอนที่มันเงยหัวขึ้นมันสูงเกือบจะ3เมตรเลยทีเดียว

ขนแผงคอของมันดูราวกับเส้นผมของผู้หญิงที่โบกสะบัดไปกับลมยามเย็นเลย.

ขุนแผงคอ

เป็นม้าที่สุดยอดมาก!!!

เย่เทียนดีใจ, เขาหลงรักม้าตัวนี้ตั้งแต่แว่บแรกเห็น

มันไม่เพียงแต่งดงามเท่านั้น แต่ยังมีขนาดใหญ่และแข็งแรงมาก!

ขนาดความกว้างของหัวไหล่ของม้าทั่วไปอยู่ที่ประมาณ1.5เมตรและม้าเซ็กเธาว์อันเลื่องชื่อก็มีไหล่กว้างมากสุดแค่1.9เมตรเท่านั้น

แต่ม้าตัวนี้น่าจะมีไหล่ที่กว้างเกิน2เมตรซึ่งหาได้ยากมาก

ตามบันทึกในตํานานแล้ว: กว้างเกิน2เมตรคือมังกร, เกิน1.9เมตรคือม้าเทพ, ประมาณ1.8เมตรคือม้าปกติ

ม้าตัวนี้เป็นม้ามังกรชัดๆ! (ผมไม่รู้ว่าต้นฉบับแปลผิดมั้ย แต่เขาแปลมามังกรเลยครับ ผมว่าผิดชัวๆ)

เย่เทียนจํากินเนสเวิร์ลเรคอร์ดของม้าที่สูงที่สุดในโลกได้ว่ามันมีไหล่ที่กว้างเกินกว่า2เมตร

สปีชี่ส์: ยูนิคอร์น (ยังเด็ก)

พละกําลัง: 105

ความแข็งแกร่ง: 105

ความเร็ว: 120

ค่าความภักดี: 0

สุดยอดเลย!!

เย่เทียนช็อคไปเลยเมื่อเห็นค่าสถานะของม้า

ยูนิคอร์นเหรอ?

โลกนี้มียูนิคอร์นอยู่จริงๆหรอ?

ถ้ามีจริงมันก็ต้องเป็นม้าในตํานานซิ!

ยูนิคอร์นเป็นสัตว์พิศวงที่โด่งดังที่สุด. เรื่องราวของยูนิคอร์นถูกเล่าขานทั้งในนิทาน, บทเพลง และแม้แต่บทกวี. แม้กระทั่งในโลกอนาคตพวกมันก็ยังคงเป็นสัตว์ที่พิศวงที่สุดเลย

ไม่ว่าจะตะวันตก, ยุโรปหรือตะวันออกก็ตาม, พวกเขาต่างเล่าขานถึงตํานานของยูนิคอร์น แบบเดียวกัน แม้ว่ารูปร่างของยูนิคอร์นอาจจะแตกต่างในเรื่องเล่าของตะวันตกและตะวันออกก็ตาม, มีหลายคนเชื่อว่ายูนิคอร์นมีจริงจนมีบางคนถึงขนาดกล่าวว่าเคยเห็นร่องรอยของยูนิคอร์นมาตลอดหลายศตวรรษ

ในช่วงปี2697ก่อนคริสตกาล, ยูนิคอร์นได้โผล่มาที่สวนของจักรพรรดิ์เหลือง มันถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความสงบสุขและความมั่งคั่งสําหรับยุคสมัยครองราชย์ของจักรพรรดิ์เหลือง ในช่วงพระจักรรดิ์เหยา, หนึ่งใน5จักรพรรดิ์ ก็มีเรื่องเล่าว่ายูนิคอร์น2ตัวเคยโผล่ออกมาเช่นกัน

ในปี551ก่อนคริสตกาล มีสตรีนางหนึ่งที่ขงฟูจ่อซบอกอยู่พบยูนิคอร์นเข้าที่ปา, ตํานานเล่าว่าในช่วงบั้นปลายของขงจื่อนั้นเขาเห็นยูนิคอร์นตัวหนึ่งด้วยตาของตัวเองและเขาก็รู้แล้วว่าตัวเองกําลังจะตาย.

อริสโตเติ้ลและแม้แต่พลินีเองก็เคยกล่าวไว้ในงานเขียนของพวกเขาด้วยเช่นกัน

เย่เทียนไม่รู้เลยว่ายูนิคอร์นที่เขากําลังมองนี้ใช่ยูนิคอร์นจริงๆหรือป่าวแต่ค่าสถานะของมันแข็งแกร่งมากแต่ก็ไม่ได้น่าประหลาดใจนัก เพราะยังไงพละกําลังกับความเร็วของม้าเต็มวัยสามารถไปถึงค่าขีดจํากัดของมนุษย์ได้อยู่แล้ว

ในตํานานนั้นกล่าวว่ายูนิคอร์นมีรูปร่างคล้ายม้าสีขาวมีเขาม้วนอยู่ที่กลางหน้าซึ่งสื่อถึงความสง่า, ความยิ่งใหญ่และความบริสุทธิ์, เคยมีคํากล่าวว่ามันมีพลังเวทย์มนต์อยู่ด้วย

แม้ยูนิคอร์นของเขาจะยังไม่มีเขางอกออกมาก็ตามแต่ค่าสถานะที่ระบบแสดงให้เห็นก็ไม่มีอะไรแปลกๆโผล่ขึ้นมาเลย

ว่าแล้วตํานานหลอกลวงชัดๆ!

เย่เทียนยิ้มแล้วส่ายหัว

นี่คือยูนิคอร์น ม้าที่หายากและลึกลับที่ไม่มีอะไรพิเศษเลย.

แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเลิกชอบมัน.

ฮี่ๆๆๆๆๆ

ยูนิคอร์นร้องออกมาอีกครั้งขณะดิ้นไปมาทําให้โซ่ที่คอเกิดเสียงดัง

“หลังจากนี้แกจะต้องมาให้ชั้นขี่!”

ด้วยสายตาที่ละโมบเย่เทียนยืดแขนออกไปแล้วจับกรงไม้

แก๊ง!

ด้วยแรงของเย่เทียน กรงไม้นั้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ฮี่ๆๆๆๆ

พอไม่มีกรงไม้ขังแล้วบวกกับมีพื้นที่ให้ขยับมากขึ้นเจ้ายูนิคอร์นก็ร้องฮ่อีกครั้งแล้วเอาขาหลังถีบออกไปจนเศษกรงไม้ปลิว

ปั้ก

กําลังของยูนิคอร์นนั้นมหาศาลมาก มันทําให้เสาผูกโซ่พังลง

ฟุ่บ!

เย่เทียนรีบคว้ามือไปจับโซ่ทันทีไม่งั้นมันจะวิ่งหนีไปแน่

“ไม่ให้หนีหรอกน่า!!”

เย่เทียนพูดเสียงดัง, เขาเอาโซ่คล้องแขนไว้แล้วดึงโซ่ไว้อย่างแน่น

พละกําลังของยูนิคอร์นนั้นไม่ได้กระจอกเลย. พอมันก้าวไปเย่เทียนก็ถูกลากไปด้วยหลายเมตรทันทีแต่เขาก็ดึงยูนิคอร์นกลับจนมันแทบจะล้มลง

ฮี่ๆๆๆๆ

เจ้ายูนิคอร์นประหลาดใจแต่วินาทีต่อมามันก็หันกลับแล้ววิ่งเข้าหาเย่เทียนพร้อมยกขาคู่หน้าขึ้นหวังเหยียบเขา

“เข้ามาเลย!!”

เย่เทียนหัวเราะแล้วโยนโซ่ที่มือทิ้งไป. เขาเผชิญหน้ากับกีบม้าคู่ที่มีขนาดใหญ่กว่าถ้วยซะอีก เขาไม่รู้สึกกลัวเลย. เขายกแขนขึ้นจับเจ้ายูนิคอร์นไว้

“ฮึ่บฮา!”

เย่เทียนตอบสนองไวมากเขาจับขาเจ้าม้าไว้ขณะที่มันกําลังจะเหยียบเขา, เขารู้สึกได้ถึงพละกําลังมหาศาลผ่านกีบเท้านั่น

ยูนิคอร์นไม่ได้อ่อนแอเลยจริงๆน้ําหนักของมันกดร่างของเย่เทียนลงจนเขาเกือบจะล้มไป