บทที่ 225 ปั้นหยาไม่ตายใจ
อีกครึ่งชั่วโมงถึงจะเป็นเวลาที่งานเริ่มและใน เวลานี้ทุกคนก็จะไปที่ห้องอาหารไปกินอาหารที่ เอร็ดอร่อย ทิวก็จูงมือนานาไปนั่งที่มุม ตอนนี้ในใจ ของนานายังไม่อยากเชื่อ ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าทิวชอบ แต่ภายนอกของเธอแต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าสิ่งที่ผู้ชาย คนนี้ชอบไม่ใช่เพียงภายนอกของเธอแต่เป็นภายใน หัวใจที่แสนสะอาดของเธอจริงๆ
ไม่มีคำไหนที่จะน่าฟังไปมากกว่านี้แล้ว
แต่นี่ก็หมายความว่าเธอรุกรานปั้นหยาแล้ว ผู้ หญิงที่เป็นพี่ฝาแฝดของตัวเอง
“เธอมาเพราะสร้อยคอไข่มุกเส้นนั้นจริงๆ หรอ?” นานาถามผู้ชายตรงหน้าอย่างสงสัย
ทิวพยักหน้า “ใช่ เพราะนั่นคือของของแม่เธอ เธอก็น่าจะชอบสร้อยเส้นนั้นนะ
“แล้วที่เธอประมูลมาก็เพื่อที่จะให้ฉัน งั้น หรอ?”นานาถามอย่างตกใจ
“แน่นอน วันนี้ฉันมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ ามรัก “ถ้างานเลี้ยงคืนนี้ ไม่มีเธอก็ไม่มีความหมายอะไรสำหรับฉันอีกแล้ว” ทิว พูดไปก็ยิ้มไป
หัวใจของนานาเต้นแรงมากและหน้าก็เริ่มแดง เหมือนคนเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ ใบหน้าเธออมเธอ ก้มหัวนอาการในจานต่อ
และในห้องพักชั้นสอง คุณหญิงโรสให้ผู้ช่วยไป เรียกปั้นหยามา พอปั้นหยาเข้ามาก็เห็นสีหน้าที่จริงจัง ของแม่เธอชะงักไปและถามต่อว่า “แม่มีอะไรหรอ คะ?”
คุณหญิงโรสมองไปทางเธอ น้ำเสียงอ่อนโยน มาก “ลูกปั้นหยา เธอยังจำคุณชายเมฆาได้ไหม ? ตอนเด็กๆพวกเธอเคยเรียนที่เดียวกัน วันนี้เขากมา ด้วย ฉันไม่คิดว่าเขาจะหล่อขนาดนั้นได้ข่าววาเขา สืบทอดมรดกจากบ้านด้วยละนะทำงานก็เก่ง
พอปั้นหยาได้ยินแบบนี้ก็รู้ซิว่าเมฆาที่พูดคือใคร นั่งก็แค่ผู้ชายที่เปิดบริษัทเล็กๆเองฐานะยังไม่ดีเท่า เธอเลย!เธอทําหน้าแบบไม่มีความสนใจเลย “แม่พูด ถึงเขาทําไมคะ?หนูไม่ได้สนใจเขาซักหน่อย!” คุณหญิงโรสพูดต่อว่า “คุณชายหวังก็ดีนะ!หรือ พวกหนุ่มๆที่กำลังเปิดบริษัท พวกเขาเป็นคนเก่งในหมู่ วัยรุ่นหมดเลย เธอควรจะติดต่อกับพวกเขาหน่อยถ้า เป็นแบบนั้นเวลาเธอรับบริษัทในบ้านไปเวลาทำงานจะ ได้ง่ายขึ้น”
ปั้นหยามองไปทางหน้าแม่ที่แนะนำให้เธอไม่ หยุดเธอเริ่มจะรำคาญแล้ว “แม่ทำไมต้องพูดถึงคน พวกนั้นด้วย!หนูไม่สนใจพวกเขา ถ้าไม่ทีเรื่องอย่าง อื่นหนูก็ไปก่อนแล้วนะคะ”
คุณหญิงโรสรีบเรียกเธอไว้ “ลูกปั้นหยา รอ
ปั้นหยากัดริมฝีปากรออยู่ข้างๆว่าแม่จะพูดอะไร
ก่อน”
อีก
“เมื่อกี้ฉันเห็นตอนที่เธอคุยกับคุณชายทิวแล้ว เป้าหมายของเธอคงไม่ใช่คนแบบคุณชายทิว มั้ง!”คุณหญิงโรสถามมาตรงๆเลย
ดวงตาของปั้นหยามีแต่แสงสว่างเธอรีบยักคิ้ว เบนะซ.ต้องเป็นผู้ชายแบบเขาหนูถึงจะ สนใจ! ”
สีหน้าของคุณหญิงโรสเข้มงวดขึ้นมาทันที “ไม่ ได้เขาคือแฟนของคุณนานา ฉันไม่ให้เธอทำเรื่องที่จะ ไปแย่งแฟนคาอื่นแบบนั้น!”
“เป็นแค่แฟนหนิคะ!ไม่ได้แต่งงานซักหน่อย ถ้า พวกเขายังไม่แต่งงานหนูก็มีสิทธิ์ที่จะไปแย่งมา! ปั้น หยาพูดอย่างเป็นเหตุเห็นผล
หน้าของคุณหญิงโรสซีดไปเลย “เธอ…ไม่ได้ก็ คือไม่ได้ ฉันไม่ให้เธอมีความคิดแบบนี้ เธอจะชอบ คุณชายบ้านไหนก็ได้แต่ห้ามเป็นแฟนของคุณนานา!”
“แม่ตกลงหนูเป็นลูกแม่หรือนานาเป็นลูกแม่ ทำไมแต่ต้องปกป้องเธอด้วย?”ปั้นหยามองไปทาง แม่อย่างโมโห ความแค้นที่เธอมีให้กับนานามากขึ้น กว่าเดิมแล้ว
คุณหญิงโรสชะงักไปมองไปทางหน้าของลูกที่มี แต่ความเกลียดแค้น เธอถอนหายใจแล้วพูดว่า “หนู เป็นลูกของแม่นะซิ ก็เพราะว่าหนูเป็นลูกของแม่ แม่ก็ แบบน
“แม่ลองว่ามาว่าที่ไหนของหนูสู้นานาไม่ได้ ทำไมในสายตาของทิวมีแต่เธอคนเดียว?หนูไม่ เหมือนกับเธอหรอ?เขาก็ควรจะชอบหนูด้วย! ‘ปั้น หยาบ่นใส่แม่
คุณหญิงโรสรู้สึกว่าเรื่องมันยิ่งเกินเลยไปใหญ่ แล้ว ลูกสาวหลงไหลในตัวของทิวมากเกินไปแล้ว
“ไม่ว่ายังไงเธอก็ทำไม่ได้ ได้ยินไหม”ณหญิง โรสต้องใช้น้ำเสียงคำสั่งคุยกับลูกสาว
ปั้นหยาไม่ฟังที่แม่พูดหรอก!เธอทำปากจู๋แล้ว พูดว่า “หนูลงไปดูแลแขกก่อน”
คุณหญิงโรสไม่รู้จะทำไงกับเธอก็เลยถอนหาย
ใจยาวๆ
หลังจากที่ปั้นหยาลงมาเธอก็เริ่มผาทิวเลยในคืน นี้มีผู้ชายมากมายที่มาที่นี่แต่ไม่มีผู้ชายคนไหนเลยที่
จะสู้ทิวได้ไม่สมฐานะการเงินหรือหน้าตา ปั้นหยาไปถามคนอื่นแป๊บเดียวก็รู้แล้วว่านานากับ ทิวอยู่ที่ห้องอาหาร เธอรบเข้ามาและเอาอาหารใส่ จานไปมั่วเดินส่ายไปส่ายมาทางทิวกับนานาเธอแกล้ง พูดว่า “ขอโทษนะคะ ทีอื่นมีแขกเต็มแล้วฉันนั่งตรง นี้ได้ไหมคะ?”
ทิวมองไปทางนานา นานาพยักหน้าปั้นหยาก็ไป นั่งด้านขวามือของเธอเลย เธอหยิบแก้วไวน์แดงขึ้น มาแล้วพูดกับทิวว่า “คุณทิวคะ ฉันชนแก้วกับคุณคะ”
“ฉันไม่ดื่มแอลกอฮอล์” ทิวพูดแบบเย็นชา
“แต่บนโต๊ะคุณมีไวน์แดงไม่ใช่หรอคะ?”ปั้นหยา ไม่อยากให้เขาปฏิเสธตัวเอง
ทิวหรี่ตาแต่ไม่ได้จับแก้วไวน์ขึ้นมา ปั้นหยายก แก้วไว้แล้วเธอก็ปล่อยลงไปต่อจากนั้นก็หันไปมอง นานา เธออยากจะฝึกจากนานาจริงๆว่าเธอทำยังไงให้ ทิวหลงไหลในตัว
“พรุ่งนี้ตอนเย็นไปรับพวกเด็กๆ”ทิวพูดกับนานา แบบกระทันหัน นานาอ่งไปสักแป๊ปก็พยักหน้าตอบรับคำพูดของ
ทิว “โอเค! ”
คำนี้เป็นข่าวที่เยอะมากสำหรับปั้นหยาดวง ตากลมโตของเธอโตค้างมองไปทางทั้งคู่ “พวก เธอ…พวกเธอมีลูกด้วยกันแล้ว?
เพื่อที่จะตัดขาดและทำให้บาดหมางกับปั้นหยาที่ ตามตื้อทิว นานาก็เลยตอบไปว่า “ใช่ พวกเรามีลูก แล้ว ทั้งสองคนมีอายุ4ขวบครึ่ง”
หัวใจของปั้นหยาโดนกระทบกระเทือนมามาก พอสมควร เธอคิดไม่ถึงว่าทิวกับนานาจะมีลูก อายุ4ขวบถ้าเป็นแบบนั้นก็หมายความว่าพวกเขาสนิท สนมกันตั้งแต่5ปีที่แล้ว?
นี่จะเป็นไปได้ไง?
“คุณนานาคะ หน้าพวกเราเหมือนกันมากคุณเคย คิดไหมว่าพวกเราจะเป็นเพื่อนสนิทกันได้?”ปั้นหยา ถามนานาแบบตอแหลและไม่มีความจริงใจในคำพูด เลยแม้แต่น้อย นานาก็ไม่อยากจะหาเรื่องเธอ “ฉันไม่กล้าไป ประจบคุณหนูปั้นหยา
ปั้นหยายิ้มที่มุมปากแล้วถามออกไปว่า “แล้ว คุณนานายอมเป็นเพื่อนกับฉันไหมหละ
