บทที่ 221 เข้าร่วมงาน
สี่โมงเย็นกว่าโทรศัพท์ก็ดังขึ้น สายนั้นก็คือสาย จากจูน นานากับแป้งเลยไปที่ร้านขายชุดที่หรูหรา ราคาแพง พนักงานบริการดีมาก เพราะนี่เป็นครั้งที่ สองแล้วที่นานามานี่และเธอยังเป็นคู่เข้างานของทิว เลยทำให้เป็นลูกค้าที่ยิ่งพิเศษไปใหญ่เลย
แป้งเป็นนักออกแบบเสื้อทำให้มีมุมมองของตัว เองในการเลือกดูชุดต่างๆ ด้วยความละเอียดอ่อน เธอ เลือกชุดดำที่ดูธรรมดา แต่รัดรูปทำให้เห็นสัดส่วนที่ เหมือนตัวเอสของเธอ ทำให้ใส่ออกมาแล้วสวยแอบ เซ็กซี่เบาๆ ส่วนนานาก็เลือกชุดโชว์ไหล่ทำให้ดูแล้ว สวยหรูดูแพง
สองคนออกมาจากร้านเสื้อผ้าได้แค่แป๊ปเดียว เวลาก็ห้าโมงเย็นแล้ว ประมาณหกโมงนิดๆก็เริ่มมีคน เข้าไปในงานแล้วเพราะงานการกุศลแบบนี้แขกส่วน ใหญ่จะไม่ไปร่วมงานช้าเพราะนั่นคือการไม่เคารพ เจ้าของจัดงานนั่นเอง
นานากับแป้งเดินทางไปถึงหน้าโรงแรม นานาก็ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาคุณหญิงโรส คนที่รับสาย คือผู้ช่วยของเธอ ผู้ช่วยพูดจาไพเราะและฟังดูดีมาก บอกว่าให้พวกเธอรอสักครู่ เธอจะมารับพวกเธอทันทั “นานา พ่อแม่เธอนี่เก่งซะจริงๆ แป้งชมเธอ
จากใจจริง
นานาเม้มปากแล้วอมยิ้มอ่อนๆ พ่อแม่เป็นผู้ที่ ประสบความสำเร็จในชีวิตจริงๆ แต่คืนนี้เธอเป็นเพียง ฐานะคนเข้าชมงานที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาเท่านั้น
ประตูทางเข้าจะมีสุภาพสตรียื่นกรอบรูปให้พวก เธอภาพที่เป็นชุดแต่ละภาพพวกนั้นคือภาพที่จะ ประมูลกันในวันนี้ นี่เป็นกระบวนการสำคัญเหมือนกัน เพราะจะได้รับการสนับสนุนจากผู้มาเข้าร่วมงานและ จะนำเงินที่ได้ที่จากการประมูลไปช่วยเหลือในงาน มูลนิธิไหนบ้าง
นานากับแป้งกำลังเปิดดูรูปภาพที่จะประมูลในคืน นี้อยู่เป็นของดีหมดเลยและเป็นของที่เหมาะกับการ เก็บสะสมมากๆ และในนั้นมีของอยู่สามชิ้นเป็นของผู้ หญิง นานาชอบสร้อยคอเส้นหนึ่งแต่พอเธอดูคนที่ บริจาคสร้อยคอ ด้วยความละเอียด ก็พบว่าแม่เธอ เป็นคนบริจาคซะเอง ราคาคาของสร้อยคอเส้นนี้ก็เกิน หนึ่งล้านไปแล้ว นานาชื่นชมในความตั้งใจของพ่อกับ แม่ที่สนใจในด้านนี้จริงๆ บหนึ่งกมผู้หญิงที่แต่งตัวสวยงามมากๆมา หาพวกเธอทั้งสองคน เธอรู้ว่าคนที่เธอจะมานั้นมีหน้า ตาที่คล้ายกับคุณหนูปั้นหยามากแต่พอเธอดูอีกทีนี่ เรียกใช่คล้ายหรอ!เรียกว่าคนเดียวกันมากกว่าไหม!
“คุณนานา และ คุณแป้ง ดิฉันคือผู้ช่วยส่วนตัว ของคุณหญิงโรส พวกคุณตามดิฉันมาได้เลยค่ะ”
“โอเค!ขอบคุณค่ะ
“ดิฉันชื่อแม้ว พวกคุณสามารถเรียกว่าผู้ช่วยแล้ว ได้เลยค่ะ คืนนี้มีเรื่องอะไรก็เรียกหาดิฉันได้ตลอดนะ คะ”
“โอเคค่ะคุณแม้วนานายิ้มอ่อนๆ แล้วหันไป มองนานาเธอตกใจมากผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่เหมือน คุณหนูปั้นหยาแต่กลับให้ความรู้สึกที่ดีๆและหัวใจที่ สวยงามมากกว่าคุณปั้นหยาด้วย สิ่งที่ทั้งสองคนแตก ต่างกันก็คงจะเป็นที่บุคลิกและนิสัยละมั้ง!
ในตัวของปั้นหยามีความอวดโอ้ อวดร่ำอวดรวย และรู้สึกตัวเองสูงส่งและหัวสูงในตัว แต่ผู้หญิงที่อยู่ ตรงหน้าตาของเธอดูใสสะอาดมาก และจริงใจดูแล้ว รู้สึกสบายใจ
ในใจของแป้งก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ถึงแม้เธอจะส่ง บัตรเพื่อไปเข้าร่วมงานต่างๆมาตั้งหลายงาน แต่งาน ใหญ่แบบนี้เธอ็ยังไม่เคยมา นี่เป็นความโชคดีจาก เพื่อนสนิทแน่ๆเลย
นานากับแป้งเดินตามหลังผู้ช่วยแม้วเข้าไป ซึ่ง เข้าไปด้านในก็มีคุณหญิงคนหนึ่งจ้องมองนานาอยู่ดู เหมือนดีใจมากที่เธอมาที่งานนี้และกล่าวคำทักทาย กับเธอว่า “โอ้ย!สวยจริงๆเลยนะหนูปั้นหยา
นานาชะงักไปสักพักเธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบ นี้ขึ้น เธอรีบส่ายมือพร้อมกับพูดว่า “ขอโทษนะคะ คุณจ๋าคนผิดแล้วค่ะ ฉันไม่ใช่คุณปั้นหยาค่ะคงเป็นแค่ คนหน้าคล้ายเท่านั้นค่ะ”
คุณหญิงคนนั้นตกใจมากและหันมองไปทางเธอ “อะไรนะ?เธอไม่ใช่ปั้นหยา พระเจ้าช่วย!เธอหน้าตา เหมือนกันมากเลย
แขกที่อยู่รอบๆต่างก็เคยเห็นปั้นหยา ตอนนี้ทุก คนหันมองมาทางเธอและต่างก็ทำหน้าตกใจกันหมด เลยและแอบชุบซิบกันว่าเขาสองคนหน้าตาเหมือน
จริงๆ
ทีนี้นานาก็เริ่มเขินอายแล้ว เธอไม่คิดว่ามาที่นี่จะ ทำให้เกิดเรื่องน่าอายแบบนี้ขึ้น ทุกคนต่างเข้าใจผิดว่า เป็นปั้นหยาและปั้นหยาตัวจริงก็มาถึงที่งานแล้วจริงๆ ด้วย เธอนั่งพักอยู่ในห้อง วันนี้เธอจะกล่าวคำเปิดงาน แทนคุณแม่ เธอก็เลยต้องพักผ่อนให้เต็มที่และจดจำ คำกล่าวเปิดงานของวันนี้ วันนี้เธอใส่ชุดยาวสีแดงเข้ม ผมสีไวน์แดงม้วนเป็นลอนใหญ่ๆ ใบหน้าก็เฉียบสวย คม
และในตอนนี้เพื่อนสนิทของเธอก็เคาะประตูเข้า มาในห้องสีหน้าของเธอรีบร้อนมาก สิ่งเข้ามาแทบ หายใจไม่ทัน “ปั้นหยา เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”ปั้นหยาเงยหน้ามองไป ทางเธอแล้วถามด้วยความมึน งง
“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว เธอยังจำเด็กผู้หญิงที่หน้า เหมือนเธอได้ไหม?ผู้หญิงคนนั้นมาที่งานแล้วและอยู่ ชั้นล่างแล้วด้วย ตอนนี้มีคนมากมายต่างเข้าใจผิดคิด ว่าเป็นเธอกันหมดแล้ว และตัวฉันเองก็แยกไม่ออก ด้วยว่าใครคือเพื่อนสนิทของตัวเอง
ปั้นหยาตกใจจนรีบลุกขึ้นมา “อะไรนะ?เธอมา แล้ว?ใครให้มาในรายชื่อของฉันไม่มีผู้หญิงคน นั้น”พูดจบในใจของปั้นหยาเริ่มกังวลและคิดมากปั้นห ยาได้คิดว่าหรือเธอจะมากับทิว?
“เธอมากับใคร?มากับทิวหรอ?”
“ไม่น่าจะใช่ เมื่อกี้ฉันเห็นผู้ช่วยแม้วพาผู้หญิง คนนั้นกับผู้หญิงอีกคนเข้ามา คุณทิวยังมาไม่ถึงเลย!
“ไปเรียกผู้ช่วยแม้วมาเดี๋ยวนี้”สีหน้าของปั้นห ยาเริ่มโกรธและหัวร้อน คืนนี้เธอเองไม่อยากให้ผู้ หญิงที่มีหน้าคล้ายเธอมาในงานนี้ด้วย ถ้าเป็นแบบนั้น ความโดดเด่นในตัวของเธอจะหายไป
และในตอนนี้คุณหญิงโรสเปิดประตูเข้ามาเพราะ เดี๋ยวก็ต้องเปิดงานแล้วเธอจะมาดูว่าลูกสาวเตรียมตัว พร้อมยัง
พอเห็นแม่มาปั้นหยาก็เริ่มกระวนกระวายใจไม่ อยู่นิ่งซะแล้ว แม่อาจจะรู้จักกับคนชื่อนานาในคืนนี้ก็ เป็นไปได้ ถ้าแม่ทำดีกับนานาด้วยฉันจะทำยังไง?
“ปั้นหยา เธอเป็นอะไร?” คุณหญิงโรสเกิด อาการสงสัยว่าทําไมลูกค้งทําหน้าที่ดูเครียด
ส่วนผู้ช่วยแม้วก็โดนเรียกมาด้วย เธอถามปั้นห ยา “คุณหนูปั้นหยา คุณตามหาดิฉันหรอคะ”
“ฉันจะถามเธอว่า เมื่อกี้เธอพาคนที่ไม่ได้รับเชิญ เข้ามา?ใครอนุญาติให้เธอพาแขกเข้ามาเอง? น้ำ เสียงของปั้นหยาไม่พอใจมากเธอคิดว่านานายัดเงิน ให้ผู้ช่วยแม้วแล้วให้ผู้ช่วยพาเธอเข้ามาในงาน
ผู้ช่วยแม้วชะงักแล้วมองไปทางคุณหญิงโรส
สีหน้าของคุณหญิงโรสยังอ่อนโยนและจริงใจ เหมือนเดิมและถามต่อไปว่า “มาแล้วหรอ?”
“มาแล้วค่ะคุณหญิง ตอนนี้อยู่ชั้นล่าง”
“โอเค ทีนี้หมดธุระอะไรของเธอแล้วเธอไป
ทำงานต่อเลย! ‘คุณหญิงโรสยอกให้เธอออกไป “แม่ แม่รู้ไหมว่าผู้ช่วยแม่ทำอะไรลงไป เธอพาคนนอกเข้า มาในงานนี้”ปั้นหยาจิกตาด้วยความโกรธไปทางผู้ ช่วยที่ออกไป
