พอฟั งปำหลำงพูดจบอวี๋หมิงหลำงก็หัวเรำะ
“ฮ่ำ ฮ่ำ บังเอิญจริง วันนี้เมียฉันเพิ่งให้ควำมรู้เรื่องโรคที่คิด ว่ำตัวเองป่ วย ตอนเย็นก็มำเจอพอดี”
พอเห็นสำยตำเป็นห่วงของปำหลำง อวี๋หมิงหลำงก็ตบบ่ำ เขำ “นำยวำงใจเถอะ เมียฉันเป็นจิตแพทย์ที่รักษำโรคจิตเวช โดยเฉพำะ เธอเป็นผู้เชี่ยวชำญ”
เคสแบบนี้สำหรับเสี่ยวเชี่ยนเป็นเรื่องเล็กน้อย อวี๋หมิงหลำง ไม่กังวล
แต่ตอนที่ปำหลำงได้ยินอวี๋หมิงหลำงพูดว่ำเสี่ยวเชี่ยนเป็น ผู้เชี่ยวชำญ ไม่เพียงแต่เขำจะไม่สบำยใจขึ้น แต่กลับเป็นห่วง มำกกว่ำเดิม
ทำงด้ำนเสี่ยวเชี่ยนทำกำรรักษำได้ตำมที่อวี๋หมิงหลำงคิดไว้ ทุกอย่ำงรำบรื่นดี
ชำยชรำเป็นโรคคิดว่ำตัวเองป่ วย อีกทั้งยังมีแนวโน้มวิตก กังวล คนในครอบครัวมีควำมกตัญญู ถึงชำยชรำจะอำยุมำกถึง
9 4 3 4
แปดสิบกว่ำแล้วก็ยังคงให้รักษำอย่ำงเต็มที่ ก่อนหน้ำนี้ให้แพทย์ เฉพำะทำงด้ำนประสำทมำดูหลำยคนต่ำงก็บอกว่ำไม่ใช่เรื่อง ใหญ่
แต่ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่รักษำได้ เพรำะพอเห็นหมอชำยชรำ ก็เอำแต่พึมพำว่ำหมอจะมำทำร้ำยตัวเอง ขับไล่หมอทุกวิถีทำง ทั้งด่ำทอใช้กำลัง ยังไงก็ไม่ยอมให้รักษำ
ปั ญหำไม่ใหญ่แต่ผู้ป่ วยไม่ให้ควำมร่วมมือจึงทำกำรรักษำ ไม่ได้ คนในครอบครัวหลี่จึงทำได้แค่หำหมอคนใหม่มำเรื่อยๆ พอดีกับที่มีอยู่ครั้งหนึ่งได้ยินพ่อของสืออวี้พูดถึงเสี่ยวเชี่ยน บอก ว่ำเพื่อนสนิทของลูกสำวเป็นจิตแพทย์ส่วนตัวที่ยอดเยี่ยมที่สุดใน ประเทศ ไม่ว่ำโรคจะซับซ้อนแค่ไหนเธอก็เอำอยู่หมด
ครำวก่อนที่ครอบครัวสือเกิดเรื่อง เสี่ยวเชี่ยนได้พำที่พึ่ง สำคัญสองคนมำช่วยสืออวี้แก้ไขสถำนกำรณ์ ถึงพ่อสือจะกลับมำ ได้ทันเวลำพอดีไม่ต้องใช้เงินของเสี่ยวเชี่ยน แต่ก็ได้จดจำน้ำใจ ในครั้งนี้ไว้แล้ว มีเคสผู้ป่ วยที่ยอมจ่ำยหนักแบบนี้ก็ย่อมช่วย สนับสนุนเสี่ยวเชี่ยน
ตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนมีแค่ใบอนุญำตระดับต่ำสุดของจิตแพทย์ สำเหตุที่เธอกล้ำเรียกค่ำรักษำแพงๆ ในวงกำรเป็นเพรำะอำศัย
9 4 3 5
อิทธิพลของบรรดำเพื่อนสนิทเธอที่ช่วยโฆษณำเธออย่ำงเต็มที่ ไม่ว่ำจะเป็นเจิ้งซวี่ สืออวี้ หรือสุ่ยเซียน ล้วนเป็นแหล่งที่มำของ รำยได้เธอทั้งนั้น แค่พวกเขำช่วยพูดแนะนำก็สร้ำงควำม น่ำเชื่อถือได้มำก
ยกตัวอย่ำงเคสชำยชรำของครอบครัวหลี่ เดิมก็ไม่ใช่เรื่อง ใหญ่ ถ้ำไปให้หมอแผนกประสำทโรงพยำบำลรัฐดูจ่ำยไม่ถึง หมื่นก็รักษำหำย
แต่พอมำถึงมือเสี่ยวเชี่ยน อีกฝ่ ำยพูดเลยทันทีให้ชั่วโมงละ สองหมื่น แถมยังมีเงื่อนไขอีกข้อ ถ้ำรักษำหำยจะจ่ำยเพิ่มอีกสอง แสน
ช่วงหลำยปีมำนี้รำคำเพิ่มขึ้นมำหน่อย คนงำนทั่วไปคิดแปด ร้อยกว่ำก็โอเคแล้ว แต่นี่อีกฝ่ ำยเป็นคนเสนอเอง ไม่เพียงแค่ เพรำะอีกฝ่ ำยใจร้อนอยำกรีบรักษำคนแก่ให้หำยไวๆ จึงทุ่มไม่ อั้น ยังมีอีกหนึ่งสำเหตุสำคัญก็คือ ถึงอำกำรของชำยชรำจะไม่ หนัก แต่มีนิสัยชอบดื้อกับหมอ ปฏิเสธกำรรักษำ ถ้ำเสี่ยวเชี่ยน รักษำได้สำเร็จก็เหมือนเป็นยำแก้เพียงทำงเดียว ให้จ่ำยมำกกว่ำ นี้ก็ยังไหว
เดิมคิดว่ำผู้เฒ่ำหลี่จะเป็นเหมือนครั้งก่อนๆ ต่อว่ำไล่หมอ
9 4 3 6
ออกไป แต่นึกไม่ถึงว่ำพอชำยชรำเห็นเสี่ยวเชี่ยน ใบหน้ำที่มีแต่ ริ้วรอยก็ค่อยๆ ยิ้มออกมำ ดูแล้วเหมือนกำลังเขิน
เสี่ยวเชี่ยนพูดคุยเรื่องทั่วไปกับเขำ ถำมอะไรเขำก็ตอบหมด เสี่ยวเชี่ยนคิดในใจ ผู้เฒ่ำคนนี้ก็ดีนะ ไม่เห็นเหมือนคนที่ปฏิเสธ กำรรักษำอย่ำงที่เล่ำกันมำเลย
คนในครอบครัวหลี่เห็นแบบนั้นแล้วก็สงสัย แต่ในที่สุดก็มี หมอมำทำให้คนแก่เชื่อฟั งได้ถือเป็นเรื่องดีสุดๆ จึงรีบจัดหำที่ให้ เสี่ยวเชี่ยนทำกำรรักษำ
หลังจำกที่เสี่ยวเชี่ยนรักษำครั้งแรกเสร็จ ผู้เฒ่ำหลี่ก็เดินมำ ส่งเสี่ยวเชี่ยนที่ประตูด้ำนนอกด้วยตัวเอง อีกทั้งยังรบเร้ำให้พรุ่งนี้ เสี่ยวเชี่ยนมำอีก
คนในครอบครัวหลี่รู้สึกประหลำดใจมำก
พอเสี่ยวเชี่ยนไปแล้วคุณนำยหลี่จึงได้ถำมชำยชรำ
“คุณพ่อคะ ทำไมคุณพ่อดีกับหมอคนนี้จังล่ะคะ?”
ตอนแรกชำยชรำก็ไม่ยอมตอบ ต่อมำถูกลูกสะใภ้เซ้ำซี้หนัก เข้ำถึงยอมพูดควำมจริง
9 4 3 7
“หน้ำตำเขำเหมือนรักแรกของฉัน”
ลูกสะใภ้เห็นคนแก่วัยสิบกว่ำทำหน้ำเขินๆ ก็อยำกขำแต่ไม่ กล้ำ ทำได้แค่พูดเอำใจ
“แบบนี้ก็แสดงว่ำมีวำสนำต่อกัน คุณพ่อต้องให้ควำม ร่วมมือกับหมอเฉินนะคะ”
ปรำกฏว่ำพอลูกชำยของชำยชรำกลับมำได้ฟั งคุณนำยหลี่ พูดเรื่องนี้ก็ทำหน้ำเหมือนเห็นผี
“คุณพ่อบอกว่ำผู้หญิงคนนั้นเหมือนรักแรกของเขำ?!”
“ใช่ค่ะ คุณพ่อพูดแบบนั้น ฉันดูๆ แล้วหมอเฉินก็หน้ำตำ สวยหมดจด อำจจะเหมือนจริงๆ ก็ได้นะคะ”
ประธำนหลี่ทำหน้ำไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี “ถ้ำเหมือนก็เห็น ผีแล้ว คุณรู้ไหมว่ำรักแรกของคุณพ่อเป็นไง?”
คุณนำยหลี่ส่ำยหน้ำ มีลูกสะใภ้บ้ำนไหนกล้ำยุ่งเรื่องในอดีต ของพ่อสำมีบ้ำง?
“รอเดี๋ยวนะ ผมจำได้ว่ำในหนังสือพิมพ์ที่คุณอ่ำนเมื่อวำนมี รูปคล้ำยผู้หญิงคนนั้นอยู่ ขอผมหำก่อน…” ประธำนหลี่ค้นหำ
9 4 3 8
จำกกองนิตยสำรในตู้หนังสือ จำกนั้นก็เปิดไปที่หน้ำหนึ่งแล้วยื่น ให้ภรรยำดู
พอคุณนำยหลี่เห็นก็พูดไม่ออก
“นี่ นี่มันต่ำงจำกหมอเฉินเยอะเลยนะคะเนี่ย? คุณพ่อมอง ยังไง?”
หน้ำที่ประธำนหลี่เปิดเป็นโฆษณำสถำบันลดน้ำหนัก ในนั้น เป็นผู้หญิงอ้วนที่น้ำหนักเกินร้อยห้ำสิบโล มีพุงอย่ำงน้อยเก้ำชั้น เห็นแล้วไม่ตกใจสิแปลก
ดูยังไงก็คนละเรื่องกับหมอเฉินที่รูปร่ำงอรชรอ้อนแอ้น
“คุณพ่อเรำคงไม่ได้… เลอะเลือนนะ?” คุณนำยหลี่มองรูป แล้วก็ปำกสั่น
ประธำนหลี่เห็นด้วย “ดูๆ ไปก็เหมือนคนเลอะเลือนจริงๆ นั่นแหละ เห็นๆ อยู่ว่ำไม่เหมือนแต่กลับบอกว่ำเหมือน ถ้ำคุณ พ่อเรำเลอะเลือนขึ้นมำจริงๆ แต่กลับเก็บของนั่นไว้อย่ำงดี เป็น ตำยก็ไม่ยอมปล่อย จริงๆ เลย…”
พอได้ยินประธำนหลี่พูดถึง ‘ของนั่น’ คุณนำยหลี่ก็ถอน
9 4 3 9
หำยใจ
“ตอนนี้ได้แต่หวังให้หมอเฉินรักษำคุณพ่อให้หำยไวๆ จะได้ เอำของออกมำ ช่วงเวลำที่ยำวนำนจะได้จบเสียที”
“ได้ยินว่ำหมอเฉินคนนี้ยังเด็กอยู่? เห็นเหล่ำสือบอกว่ำเพิ่ง จะยี่สิบต้นๆ” หลังจำกที่ประธำนหลี่เจอหมอที่รักษำไม่ได้มำ หลำยคน เขำก็ไม่ได้คำดหวังในตัวเสี่ยวเชี่ยนเท่ำไร
“อำยุไม่เยอะ แต่ฉันดูๆ แล้วเขำสุขุมเยือกเย็นมำก พูดจำก็ เป็นกำรเป็นงำน เหมือนคนมีควำมสำมำรถดีนะคะ”
“หำเวลำไปคุยกับเขำหน่อย ให้เขำรีบรักษำคุณพ่อ เวลำ กระชั้นชิดเข้ำมำทุกที ถ้ำคับขันจริงๆ ก็เพิ่มเงินให้เขำไป จะแสน สองแสนก็ให้เขำรีบๆ จัดกำรเรื่องนี้ให้จบ”
ประธำนหลี่นึกถึงเรื่องกลุ้มของตัวเองแล้วก็อดไม่ได้ที่จะ ก ำชับหลำยครั้ง
คุณนำยหลี่พยักหน้ำ เธอเตรียมหำเวลำไปคุยกับเสี่ยวเชี่ยน เป็นกำรส่วนตัว
หลังเสี่ยวเชี่ยนออกมำจำกบ้ำนหลังนั้นก็เห็นรถของอวี๋หมิง
9 4 4 0
หลำงจอดรอเธออยู่ และสิ่งที่เหนือควำมคำดหมำยของเธอก็คือ นอกจำกเสี่ยวเฉียงกับหมำชำเขียวแล้ว ยังมีผู้ชำยแปลกหน้ำนั่ง อยู่ในรถด้วย
ถึงจะนั่งอยู่ก็ยังรู้สึกได้ว่ำผู้ชำยคนนี้เป็นคนรูปร่ำงสูง หุ่น ก ำย ำ
ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นฤดูหนำวแล้ว แต่คนๆ นี้ก็ยังใส่เสื้อแจ็ค เก็ตตัวบำงชนิดที่ไม่กลัวหนำว เผยให้เห็นกล้ำมแน่นๆ
แต่ทว่ำสิ่งที่ทำให้คนจดจำเขำได้ก็คือใบหน้ำของคนๆ นี้ ดู ก็รู้ว่ำเป็นชำวต่ำงชำติ ไม่ใช่คนประเทศนี้
“เมียจ๋ำ นี่ก็คือเพื่อนที่ผมแนะนำว่ำเขำมีพรสวรรค์ด้ำนแม่น ปืนเก่งกว่ำผม นี่ไงปำหลำง” อวี๋หมิงหลำงแนะนำปำหลำงให้ เสี่ยวเชี่ยนรู้จัก
“ปำหลำง นี่เมียฉันเอง สวยใช่ไหมล่ะ~
