“แน่นอน ถึงชำตินี้เธออำจไม่มีทำงเจอผู้ชำยที่โปรไฟล์ดี อย่ำงอวี๋หมิงอี้ได้อีกแล้ว แต่หำกเธอพยำยำมด้วยควำมซื่อสัตย์ ก็ย่อมมีผู้ชำยที่เหมำะกับเธอปรำกฏตัว หรือถ้ำไม่ขนำดนั้น ต่อ ให้มีชีวิตคู่ที่ดีไม่ได้ มีหน้ำที่กำรงำนดีมันก็ยังเป็นไปได้ ต่อให้ กำรงำนไม่ดี แต่มีชีวิตที่สงบสุขมันก็เป็นควำมสุขอย่ำงหนึ่ง”
เสี่ยวเชี่ยนสรุปใจควำมสำคัญของสิ่งที่ตัวเองต้องกำรสื่อ “คนที่ชำตินี้ใช้ชีวิตอย่ำงล่องลอย ต่อให้กลับชำติมำเกิดอีกร้อย ครั้งชีวิตก็ยังล่องลอยเหมือนเดิม จูงวัวไปปั กกิ่งมันกลำยเป็น กิเลนไปไม่ได้หรอก อย่ำคิดว่ำตัวเองจะเป็นได้อย่ำงเรื่องที่แต่ง ขึ้นในนิยำย นั่นมันเอำไว้หลอกคน”
“อยู่อย่ำงสงบสุขก็เป็นควำมสุขเหรอ?” หวำงเสี่ยวหงพึมพำ คำพูดของเสี่ยวเชี่ยน
เสี่ยวเชี่ยนยืนขึ้น “สิ่งที่ควรพูดฉันได้พูดไปแล้ว จะคิดได้ มำกขนำดไหนมันก็ขึ้นอยู่กับเธอ อันที่จริงกำรเสียใจกับอดีตเป็น กำรกระทำที่ไร้สำระที่สุด เพรำะเวลำไม่เคยหยุดเดินไปข้ำงหน้ำ ตอนที่เธอเสียใจกับอดีต เวลำมันก็ยังคงเดินต่อไป ถ้ำมีเวลำคิด
เรื่องไร้สำระตำยแล้วกลับมำเกิดใหม่ ไม่สู้หำวิธีทำให้ชีวิตตอนนี้ กับอนำคตข้ำงหน้ำดีกว่ำเดิม”
พูดจบเสี่ยวเชี่ยนก็ไม่สนว่ำหวำงเสี่ยวหงจะรู้สึกยังไง เธอ เดินออกจำกห้องทันที
พอออกไปข้ำงนอกเธอก็มองท้องฟ้ ำ ยิ้มมุมปำกพลำงพูด พึมพ ำ
“ผู้หญิงที่พยำยำมต่อสู้ดิ้นรนด้วยตัวเองมีเยอะแยะยัง กลับมำเกิดใหม่ไม่ได้ แล้วจะมีโควตำให้คนอย่ำงพวกเธอเหรอ”
คนที่ไอคิวต่ำใช้ชีวิตเรื่อยเปื่ อย ต่อให้กลับมำเกิดใหม่ได้ เป็นหมื่นครั้งแล้วไงล่ะ? ยิ่งไปกว่ำนั้นหำกเป็นคนที่ทัศนคติมี ปั ญหำ ควำมคิดบิดเบี้ยว ต่อให้กลับชำติมำเกิดแล้วกลับเนื้อ กลับตัว แต่ควำมคิดที่ฝั งอยู่ในสมองยังเหมือนเดิม เคยโชคร้ำย ยังไงก็ยังโชคร้ำยแบบเดิมอยู่ดี
ทัศนคติเป็นตัวตัดสินทุกอย่ำง คนที่มองโลกผิดเพี้ยน มอง คนรอบตัวในแง่ลบไปหมด ต่อให้ได้กลับมำเกิดใหม่เป็นคนเดิม ก็ต้องต่อสู้เหนื่อยไปทั้งชีวิตเหมือนเดิมอยู่ดี
พอออกมำอยู่ๆ เสี่ยวเชี่ยนก็นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง
“จริงสิ คำตอบของคำถำมข้อสุดท้ำยของคนร้ำยคืออะไร?” ในสำยตำของเสี่ยวเชี่ยนเรื่องนี้ดำเนินมำถึงตอนสุดท้ำยแล้ว แต่ สิ่งเดียวที่เธอไม่เข้ำใจคือคำถำมข้อสุดท้ำยตอนเธอประลองไอ คิวกับคนร้ำย
“เรื่องนี้ผมก็ไม่เข้ำใจเหมือนกัน คำตอบข้อสุดท้ำยของเขำ คือชีอวี่เซวียน”
“… ใครนะ?!” เสี่ยวเชี่ยนเคยคิดเรื่องนี้ในใจ
คนๆ นั้นถำมเธอว่ำชีวิตเธอใครให้มำ เสี่ยวเชี่ยนคิดได้ หลำยคำตอบ เช่น แม่กับพ่อเฮงซวย หรือแม้แต่ตอบว่ำเสี่ยว เฉียงก็มี เพรำะว่ำถ้ำไม่มีเสี่ยวเฉียงก็ไม่มีทั้งหมดและนิสัยของ เธอในตอนนี้
แต่ไม่คิดว่ำคำตอบจะเป็นชีอวี่เซวียน
“ท ำไมเขำถึงตอบแบบนั้น?” เสี่ยวเชี่ยนงง
“ผมก็ไม่รู้ คิดอยู่นำนก็ยังไม่เข้ำใจ น่ำเสียดำยที่ทำงนั้นบอก ว่ำตอนนี้คนร้ำยอำรมณ์ยังไม่คงที่ วันๆ เอำแต่โวยวำยว่ำมีผีๆ ถำมไปก็คงไม่ได้ควำม” อวี๋หมิงหลำงพูดด้วยควำมเสียดำย
“หรือหมอนี่จะรู้จักชีอวี่เซวียนด้วย?” เสี่ยวเชี่ยนคิดขึ้นมำได้
“ผมสืบดูแล้ว บริษัทขนำดใหญ่ที่เขำเคยทำงำนอยู่เคยมี โปรเจกต์ร่วมกับชีอวี่เซวียน และหมอนี่ที่มีตำแหน่งสูงจะต้องเคย เจอชีอวี่เซวียนแน่นอน” อวี๋หมิงหลำงนั่งคิดเรื่องนี้ตั้งแต่ก่อน เสี่ยวเชี่ยนตื่น สืบทำงไหนได้ก็สืบ
“หรือบำงทีคนร้ำยอำจจะเตือนฉันว่ำตอนนี้ฝีมือฉันยังไม่ถึง ขั้น ต้องไปเรียนกับชีอวี่เซวียนเท่ำนั้นถึงจะพัฒนำ” เสี่ยวเชี่ยน คิดออกแต่แบบนี้
อวี๋หมิงหลำงรู้สึกแปลกๆ ตรงไหนชอบกล แต่นอกจำกแบบ นี้แล้วก็หำเหตุผลที่ดีกว่ำนี้ไม่ได้
“ก็อำจจะนะ ควำมคิดของหมอนั่นไม่ค่อยเหมือนคนปกติ คนที่หมกมุ่นแต่กับปรัชญำยังทำเรื่องที่ขัดต่อศีลธรรมได้มำก ขนำดนี้ เดิมก็ไม่ปกติอยู่แล้ว”
“ก็จริง ไม่ต้องไปนึกถึงคนๆ นี้อีกแล้ว ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับ พวกเรำ สุดท้ำยหมอนั่นก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต”
เสี่ยวเชี่ยนไม่อยำกคิดเรื่องคำถำมนี้ให้มำกมำย สำหรับเธอ เรื่องมันได้ผ่ำนไปแล้ว ชีวิตใหม่กำลังจะเริ่มขึ้นอีกแล้ว
ฤดูใบไม้ร่วงผ่ำนไปฤดูหนำวก็มำเยือน เวลำผ่ำนไปอย่ำง รวดเร็ว ชั่วพริบตำก็ถึงฤดูหนำว
ในฐำนะที่เป็นฤดูแห่งกำรซื้อรถ บริษัทรถเจ้ำใหญ่ๆ ใน เมืองหลินจึงได้ร่วมกันจัดงำนแสดงรถขึ้นมำ ไม่เพียงแต่จะมีรถ สองล้อไฟฟ้ ำเป็นจำนวนมำก ที่ขำดไม่ได้เลยก็คือรถหรูแบรนด์ ดัง สิ่งที่ดึงดูดสำยตำคนได้มำกที่สุดไม่ใช่พริตตี้ที่แต่งตัววับๆ แวมๆ แต่เป็นสนำมลองขับยำวหนึ่งกิโลเมตรที่อยู่บริเวณพื้นที่ ด้ำนนอก เปิดให้ลองขับรถหรู เรียกควำมสนใจจำกผู้คนได้เป็น จ ำนวนมำก
รถแลนด์โรเว่อร์สีเทำขับผ่ำนไปในสนำมทดลองขับ จำกนั้น ก็หยุดลง ประตูรถเปิดออก ผู้ชำยสวมสเวตเตอร์สีเทำคนหนึ่ง เดินลงมำเปิดประตูฝั่ งข้ำงคนขับเชิญผู้หญิงที่ใส่เสื้อขนเป็ดตัว อ้วนกลมให้ลงจำกรถ
“รถนี่ดีไหม?” เสี่ยวเชี่ยนดึงเสื้อกันหนำวขนเป็ดตัวหนำ สำยตำเหลือบมองอวี๋หมิงหลำงที่ใส่แค่สเวตเตอร์ตัวเดียวด้วย ควำมอิจฉำ หมอนี่จะให้เธอแต่งตัวแบบนี้ให้ได้ ไม่งั้นห้ำมออก จำกบ้ำน แต่ตัวเองกลับใส่อยู่แค่นั้น ถึงเธอจะเป็นคนจัดหำ เสื้อผ้ำมำให้เขำ ตอนซื้อก็เลือกตำมรสนิยมของเธอ พอเขำใส่
แล้วดูหล่อมำก แต่หล่อเกินไปเธอก็หงุดหงิด
เธอเริ่มเสียใจที่ตัวเองทำให้เขำหล่อขนำดนี้ รู้สึกได้ว่ำ ตลอดทำงที่มำมีผู้หญิงแอบมองเขำไม่ใช่น้อยๆ
บุคลิกมำดเท่ดูดีที่เกิดจำกกำรฝึกในหน่วยมำนำนทำให้เขำ ดูโดดเด่นแม้ในยำมที่แต่งตัวธรรมดำในช่วงเวลำพักผ่อน งำน แสดงรถมีคนเป็นจำนวนมำก แต่ก็ไม่อำจบดบังรัศมีของเขำได้ อันที่จริงก็มีผู้ชำยจำนวนไม่น้อยมองเสี่ยวเชี่ยน เสื้อขนเป็ดที่ทำ ให้เธอดูตัวอ้วนกลมไม่อำจกลบควำมสวยของเธอ สองคนนี้ยืน ด้วยกันดึงดูดสำยตำคนมำก
แต่จุดประสงค์ที่มำในวันนี้ไม่ได้เพื่อจะมำโชว์ตัวแต่อย่ำงใด ใกล้ตรุษจีนแล้ว เสี่ยวเชี่ยนอยำกเปลี่ยนรถใหม่ให้ตัวเอง
“ก็ดีนะ” อวี๋หมิงหลำงลูบรถ จำกสำยตำของเขำสังเกตได้ไม่ ยำกว่ำรถออฟโรดคันหรูที่รำคำเกินสองล้ำนหยวนคันนี้ถูกใจเขำ ขนำดไหน
พนักงำนขำยที่อยู่ข้ำงๆ พอเห็นแบบนั้นก็รีบเข้ำมำแนะนำ ข้อมูลเกี่ยวกับรถมำกมำย รถหรูที่เพิ่งนำเข้ำมำในประเทศได้ สองปีรำคำไม่ธรรมดำ คนที่ซื้อได้คือพวกเศรษฐี ถึงเสี่ยวเชี่ยน
กับอวี๋หมิงหลำงจะอำยุยังน้อย แต่ก็มีออร่ำของคนรวย ดูก็รู้ว่ำ ไม่ใช่คนธรรมดำ พนักงำนขำยย่อมไม่ปล่อยแกะตัวอ้วนแบบนี้ ไป รีบเข้ำมำเสนอขำยอย่ำงบ้ำคลั่งทันที
เจอผู้บริโภคอย่ำงอวี๋หมิงหลำงเข้ำไปถือว่ำเป็นควำมซวย ของพนักงำน ไม่ว่ำเขำจะพูดอวยรถแค่ไหน อวี๋หมิงหลำงก็ตอบ แค่ว่ำ ก็ดี
แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับตั้งใจฟั ง มีคำถำมแทรกขึ้นมำบ้ำง
เมื่อได้ข้อมูลพอประมำณแล้วเสี่ยวเชี่ยนก็หันไปถำมอวี๋หมิง หลำง “นำยไม่ชอบรถฮัมเมอร์แล้วเหรอ?”
“รถฮัมเมอร์แบบที่ใช้ในครัวเรือนมันก็แค่เอำมำจอดประดับ จุดประสงค์แรกของกำรออกแบบรถพวกนี้คือมีลักษณะใช้เป็น ฐำนอำวุธ แต่ถ้ำอยำกใช้งำนจริงๆ เอำแบบนี้ดีกว่ำ อีกหน่อยพำ คุณขึ้นเขำลงห้วยได้สบำย”
พนักงำนขำยเริ่มยิ้มกว้ำง ในขณะที่กำลังคิดว่ำจะขำยออก แล้วหนึ่งคันก็ได้ยินอวี๋หมิงหลำงพูดขึ้น
“ไปเถอะที่รัก คุณเลือก BMW 5 ไว้แล้วไม่ใช่เหรอ ทำงนั้น ว่ำงแล้วนะ ไปจ่ำยเงินจองกันเถอะ”
เปรี้ยง!
เสียงหัวใจของพนักงำนขำยแตกเป็นเสี่ยงๆ คุยกันมำตั้ง นำนที่แท้ก็มีรถในดวงใจแล้ว!
