เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 83
เมื่อกลับถึงโรงแรมก็สามทุ่มแล้ว
ซูฟ่านและหลินจูไม่มีความอยากอาหารเลยเพราะการนั่งรถไฟเหาะนั้นน่าตื่นเต้นเกินไป
เมื่อทั้งสองกลับถึงโรงแรมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง
“คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคุณซู”
เมื่อเห็นว่าใบหน้าของซูฟ่านไม่ค่อยดี หลินจูก็ถามด้วยความเป็นห่วง
ในตอนแรกซูฟ่านไม่มีแรงกดดันต่อรถไฟเหาะเลย
แต่วันนี้เขาเล่นมันตั้งสิบห้าครั้งเขารู้สึกสับสนไปหมดว่าหลินจูใจแกร่งแค่ไหน
“ไม่เป็นไร ผมยังเหลืออีกครึ่งชีวิต”
ซูฟ่านพูดติดตลก
หลินจูยิ้ม
“แต่มันน่าตื่นเต้นจริง ๆ คุณไปสวนสนุกกับผู้หญิงบ่อยไหม?”
“ไม่ ผมเคยไปที่นั่นแค่กับเพื่อนนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เล่นกับผู้หญิง”
คำตอบของซูฟ่านทำให้หลินจูประหลาดใจอย่างมาก
เธอลุกขึ้นนั่งทันที
“งั้นฉันเป็นคนแรกสินะ”
“คนแรก…คุณพูดแล้วดูแปลก ๆ นะ?”
“ทะลึ่ง!”
หลินจูหน้าแดงกับมุขของซูฟ่านแล้วหยิบหมอนขึ้นมาตีเขาอีกครั้ง
“ผมนั่งรถไฟเหาะไปกับคุณสิบห้าครั้ง คุณจะทำกับผมแบบนี้ได้ไง!?”
“เอาล่ะ ฉันจะไม่ตีคุณแล้วเห็นแก่ในวันนี้”
หลินจูดึงหมอนไปกอดไว้ในอ้อมแขนของเธอ
คางของเธอวางอยู่บนหมอน ตอนนี้เธอดูน่ารักมาก
“ฉันอยากไปสวนสนุกกับซุนหยานมาตลอด แต่เขาไม่ต้องการ”
“เขารู้สึกว่าการไปสถานที่นั้นมีแต่เสียค่าตั๋ว เสียเงิน และน่ารำคาญ ดังนั้นทุกครั้งที่ฉันขอไปเขาก็จะปฏิเสธฉันตลอด”
“ขอบคุณสำหรับการเติมเต็มความปรารถนาของฉันในวันนี้และของคุณที่อดทนกับฉัน”
ดวงตาของหลินจูมีความรู้สึกขอบคุณอย่างมาก
การแสดงออกในดวงตาของเธอเมื่อเธอมองไปที่ซูฟ่านนั้นมีความอ่อนโยนและความชื่นชมอย่างมาก
มันเหมือนมีดวงดาวเปล่งประกายในนั้น
ในสายตาของเธอ ซูฟ่านนั้นหล่อเหลาแม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนรวยรุ่นที่สองแต่ความสามารถในการทำเงินนั้นก็อยู่ในอันดับต้น ๆ
นอกจากนี้ เธอยังเห็นซูฟ่านช่วยชีวิตผู้คนและช่วยตัวเธอเหมือนซูเปอร์ฮีโร่อีกด้วย
ฉินเสี่ยวหยุนที่ไม่เคยยกย่องเพศตรงข้ามแต่เธอก็ยกย่องซูฟ่าน แค่นั้นหัวใจของหลินจูก็โน้มเอียงไปที่ซูฟ่านแล้ว
บนรถไฟเมื่อคืนนี้ ซูฟ่านตัวปลอมพาเธอไปดูดาวซึ่งทำให้เธอรู้สึกลึกซึ้งต่อซูฟ่านมากขึ้น
“ไม่มีอะไรหรอก เราเป็นเพื่อนกันนี่”
“แต่ถึงคุณจะตำหนิเขา คุณก็ยังไม่ยอมทิ้งมันไป”
หลังจากที่ซูฟ่านพูดจบเขาชี้ไปที่แหวนบนนิ้วของหลินจู
แหวนดูขนาดกะรัตและสวมอยู่ที่นิ้วนางซ้ายซึ่งหมายถึงการหมั้นหมาย
ซุนหยานมอบให้เธอแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์
เมื่อซูฟ่านพูดถึงเรื่องนี้หลินจูก็ยกมือขึ้นและมองดู
“อันที่จริง ฉันปรารถนาให้มีแหวนเพชรมาสวมอยู่บนนิ้วมาโดยตลอด ครั้งหนึ่งฉันคิดว่าซุนหยานจะสวมแหวนนี้ให้ฉัน และแล้วเราก็สวมแหวนหมั้นกัน”
“อย่างไรก็ตามหลังจากที่เลิกกับซุนหยาน ฉันก็ค่อย ๆ เริ่มเข้าใจว่าฉันไม่ได้เสียใจขนาดนั้นและไม่ได้รักเขามากขนาดนั้น บางทีอาจเป็นเพราะการยืนกรานที่จะต่อต้านครอบครัวทำให้ฉันเห้นภาพลวงตาที่ว่าฉันจะขาดเขาไม่ได้ก็ได้”
หลังพูดจบหลินจูจึงถอดแหวนที่เธอสวมอยู่
แล้วโยนลงถังขยะอย่างไม่ใส่ใจ
“น่าเสียดายของที่คุณเพิ่งโยนทิ้งไปนะ?”
ซูฟานถาม
หลินจูยิ้มอย่างโล่งใจ
“ไม่เป็นไรมันดูน่าสมเพชน่ะ ฉันรู้สึกว่าซุนหยานกับฉันเข้ากันไม่ได้มานานแล้ว แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงอารมณ์ของตัวฉันเองและฉันก็ฝ่าฟันกับครอบครัวเพื่อเขาจนผ่านมาได้ แต่น่าเสียดายที่ฉันได้ให้ใจเขามากเกินไป”
“ต่อมาเขาก็นอกใจและฉันก็เศร้า แต่ฉันรู้สึกเหมือนไม่เป็นอะไรเลย นอกจากว่านั่นคือพร”
“ฉันไม่ได้เก็บแหวนวงนี้เพราะปล่อยเขาไปไม่ได้ แต่เพราะฉันชินกับมันแล้ว เลยไม่ได้สนใจอะไรมาก”
ใบหน้าของหลินจูดูไม่แยแส
สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง เธอไม่ได้โกหกซูฟ่าน
“ผมดีใจนะที่คุณคิดได้”
ซูฟ่านไม่รู้วิธีปลอบโยนผู้คนก็เลยพูดออกไปแบบโง่ ๆ
หลินจูยิ้มและมองย้อนกลับไปที่ซูฟ่าน
“ไม่ ไม่ ฉันน่ะควรจะขอบคุณคุณนะ ซุนหยานเป็นรักแรกของฉัน ฉันรู้สึกหลงใหลมากและเอาแต่ไล่ตามเขา ฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะตกหลุมรักคนบ้า ๆ แบบนั้นจริง ๆ”
“แต่ตอนนี้ฉันก็รู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง”
ดวงตาของหลินจูดูอบอุ่นมากและซูฟ่านก็ตื่นตระหนกกับการจ้องมองของเธอ
“แล้วคุณล่ะ คุณรู้สึกยังไงกับฉัน”
หลินจูเข้าใกล้ซูฟ่าน
ใกล้จนเกือบจะจูบซูฟ่านแล้ว
ซูฟ่านถอยไปเล็กน้อย
“รู้สึกยังไงเหรอ…ผมคิดว่าคุณก็ดี…”
“แล้ว?”
ดวงตาที่ร้อนแรงของหลินจูมองกดไปที่ซูฟ่าน
“ก็ยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกัน…”
ซูฟ่านดูเขินอาย
การแสดงออกของหลินจูก็หายไปเล็กน้อย
“แค่เพื่อนเหรอ แล้วเมื่อคืนคุณมาจูบฉันทำไม”
ซูฟ่านตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของหลินจู
คนที่ปลอมตัวเป็นตัวเขาเพื่อจูบหลินจู?!
“เมื่อคืนผม…ผม…”
ซูฟ่านไม่รู้จะอธิบายอย่างไรในตอนนี้
เมื่อเห็นความสับสนของซูฟ่าน หลินจูก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ผมรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร คุณคิดว่าคุณชอบผมใช่ไหม”
ซูฟ่านกลัวว่าหลินจูจะถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนนี้ ดังนั้นเขาจึงถามหัวข้อนี้ทันที
หลินจูพยักหน้าอย่างไม่เห็นแก่ตัวและยอมรับ
“แต่คุณเพิ่งเลิกกับซุนหยาน ผมไม่สามารถยอมรับความชอบกะทันหันของคุณได้จริง ๆ”
“อีกอย่าง บอกไม่ได้ด้วยว่าชอบอะไรเพราะเราเพิ่งเจอกันไม่กี่วัน”
“และนอกจากนี้ยังมี……”
ซูฟ่านต้องการพูดต่อ แต่ถูกหลินจูขัดจังหวะ
“ฉันเข้าใจแล้ว นักเรียนซูคุณกลัวว่าฉันจะใช้คุณเป็นตัวรักษาแผลใจใช่ไหม”
“ไม่จริง ฉันไม่ได้ใช้คุณแบบนั้นหรอก ฉันชอบคุณจริง ๆ”
“บอกมาเถอะ ฉันไม่เคยสัมผัสกับซุนหยานเลย แต่สำหรับคุณ ฉันอยากสัมผัสร่างกายคุณมากกว่านี้”
หลังจากพูดหลินจูจับมือซูฟ่าน วางมือของซูฟ่านไว้ที่เอวของเธอแล้วกอดเขา
“อันที่จริง ฉันต้องการมอบร่างกายที่สมบูรณ์ที่สุดให้กับคนที่ฉันชอบ”
หลินจูหลับตาและรอให้ซูฟ่านจูบ
หลินจูป็นคนสวยและถ้าคนอื่นเจอคนที่สวยงามเช่นนี้ คงไม่สามารถควบคุมใจตัวเองได้นานนัก
แม้แต่หัวใจของซูฟ่านก็เต้นอย่างบ้าคลั่งในขณะนี้
หลังจากเป็นเจ้าของระบบ สิ่งล่อใจก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
ซูฟ่านเองก็อดไม่ได้
แต่การศึกษาที่ดีจะบอกเขาว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่สุด
“หลินจู ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว”
“หืม?”
หลินจูลืมตาและมองไปที่ซูฟ่านด้วยความประหลาดใจ
“ผมไม่ได้โกหกคุณ”
ซูฟ่านมองไปที่ดวงตาของหลินจูอย่างจริงจัง
หลินจูได้รับการโจมตีอย่างหนักในหัวใจของเธอ
“ใคร…ใครงั้นเหรอ”
“เธอเป็นดารา”
คนดัง?!
หลินจูรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
แล้วเธอก็สงบสติอารมณ์กลับคืนมาได้
เธอก็นึกถึงวอลเปเปอร์มือถือของซูฟ่าน
“นั่นคือชูหยุนซีที่อยู่บนวอลล์เปเปอร์ของคุณใช่ไหม”
“ใช่”
ดวงตาของหลินจูหรี่ลง
“กำลังเดทกันอยู่เหรอ?”
“ก็นั่นแหละ”
“งั้นเหรอ……”
น้ำเสียงของหลินจูเต็มไปด้วยความเสียใจ
เธอคิดว่าเธอยังมีโอกาส
แต่คู่ต่อสู้ของเธอคือ ชูหยุนซี
ไม่ต้องพูดถึงซูฟ่านเลย แม้แต่เธอเองก็เป็นแฟนตัวยงของชูหยุนซี
หลินจูไม่มีจิตวิญญาณของต่อสู้ในทันที
YOU MAY ALSO LIKE
