เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 45

ชูเทียนฉีต้องการตะคุกเข่าลง!

 

จ้าวเมิ่งยืนสับสนอยู่ด้านข้าง

 

เขารู้สึกว่าควรจะไปหยุดแต่เขาก็ไม่กล้า

 

ในขณะที่ชูเทียนฉีกำลังจะคุกเข่าลงบนพื้น ซูฟ่านก็รีบวิ่งไปคว้าแขนของชูเทียนฉี

 

เขาดึงชูเทียนฉีขึ้นมา

 

“คุณชูมีอีกหลายวิธีในการแสดงความรู้สึกผิด มันไม่ดีเลยสำหรับคุณที่จะทำแบบนั้น”

 

ซูฟ่านเกลี้ยกล่อม

 

ชูเทียนฉีก้มศีรษะลงและยืนอยู่กับที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองการจ้องมองของผู้คนรอบข้าง

 

ชูหยุนซีตกใจกับพฤติกรรมของชูเทียนฉีในตอนนี้

 

แม้แต่หัวใจของเธอก็หวั่นไหวเล็กน้อย

 

แต่ความคับข้องใจและความคับแค้นใจมาหลายปีมันจะถูกลบออกด้วยการคุกเข่าแบบนี้ได้อย่างไร?

 

ชูหยุนซีไม่ต้องการคุยกับชูเทียนฉีอีกต่อไปและลากซูฟ่านออกไป

 

“เดี๋ยวก่อน”

 

“นายต้องการอะไร?”

 

ชูหยุนซีถามอย่างหมดความอดทน

 

“ฉันยังมีบางอย่างจะพูด”

 

“ไม่ต้องพูดแล้ว”

 

ชูเทียนฉีถูกชูหยุนซีขัดจังหวะอีกครั้ง

 

ซูฟ่านรู้สึกว่าชูหยุนซีเป็นศัตรูกับอีกฝ่ายมากเกินไปและใช้อารมณ์มากเกินไป

 

ดังนั้นเขาจึงหันกลับไปและถามชูเทียนฉีว่ามีอะไร

 

ชูเทียนฉีหายใจเข้าลึก ๆ และเห็นได้ชัดว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสงบสติอารมณ์

 

“ตามฉันไปที่ห้องหนังสือ”

 

หลังจากมาถึงห้องหนังสือ ชูเทียนฉีก็หยิบรูปถ่ายสองสามรูปจากลิ้นชักมาวางไว้ตรงหน้าชูหยุนซีและซูฟ่าน

 

เมื่อเห็นภาพนี้ทั้งสองคนก็หน้าแดงทันที

 

มันคือภาพที่ทั้งสองคนจูบกันในรถคืนนั้นถูกแอบถ่าย

 

น่าเศร้าที่ซูฟ่านรู้สึกเสมอว่ามีใครบางคนอยู่นอกหน้าต่างในเวลานั้น

 

แต่ซูฟ่านคิดว่าเขากังวลเกินไปและคิดไปเอง

 

“นายส่งคนมาแอบตามฉันเหรอ?”

 

หลังจากที่ชูหยุนซีตอบสนองเธอก็ระเบิดทันที

 

“ไม่ ไม่ใช่ฉัน มันคือปาปารัสซี่ที่เชี่ยวชาญในการแอบถ่ายภาพของดารา”

 

“อันที่จริงฉันขอให้คนอื่นจับตามองมันอย่างลับ ๆ และถ้ามีข่าวที่ไม่ดีสำหรับเธอ ฉันก็จะดักทำลายได้”

 

“แต่เธอสบายใจได้นะ ฉันจัดการปาปารัสซี่มาหลายปีแล้วแต่ตอนนี้ฉันไปเจอกับเด็กคนนี้แต่ฉันก็ยึดไฟล์รูปมาแล้ว”

 

ชูเทียนฉีไม่ได้โกรธและอธิบาย

 

“ขอบคุณมาก ฉันจะระวังในอนาคต”

 

ชูหยุนซีกล่าวขอบคุณอย่างไม่เต็มใจและต้องการที่จะเอาภาพออกไปหลังจากที่เธอพูดจบ

 

“ครั้งนี้ฉันช่วยเธอไว้แต่ครั้งหน้าล่ะ? เธอควรรู้ว่าเธอโด่งดังแค่ไหนในแวดวงดนตรี แต่เธอไม่มีภูมิหลังทำให้มีปาปารัสซี่มากมายที่รอถ่ายรูปเธออยู่”

 

“จะพูดอะไร?”

 

ชูหยุนซีมองไปที่ชูเทียนฉี

 

“เธอมีสองทางเลือกคือยอมรับอย่างเปิดเผยว่าฉันเป็นพ่อของเธอเพื่อที่ฉันจะได้ดึงทรัพยากรมาให้เธอได้อย่างมีเหตุผลและจะไม่มีใครมาทำให้คุณขุ่นเคืองอีก”

 

“กรณีนี้ไม่จำเป็นเพราะคนทั้งประเทศรู้แล้วว่าพ่อฉันตายไปแล้ว”

 

ชูหยุนซีกล่าวอย่างเย็นชา

 

ถ้าชูเทียนฉีบอกเธอในวันนี้ว่าถ้าเธอไม่ยอมรับเขาในฐานะพ่ออาชีพการแสดงของเธอจะพังพินาศ

 

ชูหยุนซีก็จะปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเลอยู่ดี

 

เธอเกลียดชูเทียนฉีจริง ๆ

 

ชูเทียนฉีรู้มานานแล้วว่าชูหยุนซีจะต่อต้านดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกแปลกใจ

 

เขาจ้องมองไปที่ซูฟ่าาน

 

“ในกรณีนี้ฉันจะไม่บังคับ แต่ถ้าเธอเต็มใจที่จะรับความช่วยเหลือของฉัน ฉันก็ยินดีที่จะยอมรับซูฟ่านมาเป็นลูกชายของฉัน ดังนั้นแม้ว่าเธอจะประกาศเรื่องความรักออกไปแต่ผลก็จะเหมือนเดิม”

 

หลังจากที่ชูเทียนฉีพูดจบทั้งชูหยุนซีและซูฟ่านก็ตกตะลึง

 

“ฉันไม่ได้คบกับซูฟ่าน”

 

“ไม่ได้คบกันงั้นเหรอ!?”

 

เมื่อชูเทียนฉีได้ยินดังนั้นเขาก็มองไปที่ซูฟ่านด้วยความโกรธทันที

 

ไอ้เด็กคนนี้จูบลูกสาวของเขาโดยไม่ได้สร้างสัมพันธ์กับลูกสาวของเขา!

 

ซูฟ่านเหงื่อออกด้วยความตกใจเขาอยากจะอธิบายแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน

 

“อย่าจ้องเขาสิ มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา ฉันชอบซูฟ่านเพียงฝ่ายเดียวและตอนนี้ฉันไม่มีความปรารถนาที่จะคบก็เท่านั้น”

 

ชูหยุนซีอธิบายอย่างเย็นชา

 

หลังจากฟังชูเทียนฉีก็มองไปที่ซูฟ่าน

 

เขาขมวดคิ้ว

 

“ถ้าเป็นอย่างนี้ก็แกล้งเป็นคู่รักกันก็ได้แล้ว ถ้าพ่อซูฟ่านคือฉันก็จะไม่มีใครกล้ายั่วโมโหเธอในอนาคต ยิ่งไปกว่านั้นฝีมือของเขาก็ดีมากและเขาจะปกป้องเธอได้อีกด้วย เธอปฏิเสธฉันที่จะจัดผู้คุ้มกันให้แต่เธอต้องไม่ปฏิเสธซูฟ่าน!”

 

“ไม่ต้อง”

 

ชูหยุนซีปฏิเสธ

 

ชูเทียนฉีส่ายหัว

 

“ฉันคิดว่ามันจำเป็นนะ เธอลืมเรื่องหวังถังแล้วเหรอและเธอจะพบคนดี ๆ ในวงการบันเทิงเหล่านั้นได้กี่คน ตอนนี้เธอโตเป็นสาวแล้วไม่ใช่เด็ก ๆ อีกต่อไปมีคนจ้องมองเธออยู่หลายคน คนที่คิดว่าเธอไม่มีภูมิหลังและต้องการกลั่นแกล้งเธอ ฉันเชื่อว่าหวังถังไม่ใช่คนสุดท้าย”

 

คำพูดของชูเทียนฉีทำให้ชูหยุนซีตกอยู่ในการไตร่ตรอง

 

เขาพูดถูก ประสบการณ์ของเธอในปีที่ผ่านมาคือการกลั่นแกล้งและความกลัว ความยากลำบากเป็นเรื่องธรรมดาเกินไปในวงการบันเทิง

 

และพวกคนใหญ่คนโตเหล่านั้นแทบจะเหล่ตามองนักแสดงหญิงเพื่อเป็นการมอบโอกาสให้โดยแทบไม่ต้องจ่ายอะไรเลยนอกจากร่างกาย

 

ชูหยุนซีโชคดีมากจนถึงทุกวันนี้ แต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะโชคดีเช่นนี้ต่อไป

 

ก่อนหน้านี้ชูเทียนฉีเสนอที่จะช่วยเธอมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่เธอปฏิเสธและขู่ชูเทียนฉีว่าถ้าเขากล้าเปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะพ่อของเธอหรือถ้าเขากล้าช่วยเธอ เธอจะฆ่าตัวตาย

 

สิ่งนี้ทำให้ชูเทียนฉีไม่สามารถแทรกแซงอาชีพของเธอได้และอย่างดีที่สุดก็แค่ช่วยชูหยุนซีสกัดกั้นข่าวเชิงลบทุกประเภทอย่างเงียบ ๆ

 

“คุณชูให้หปยุนซีลองคิดดูก่อนเถอะ นอกจากนี้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่การเผยแพร่ความสัมพันธ์ออกไปก็จะส่งผลกระทบต่ออาชีพการงานของเธอและบางทีมันอาจจะเป็นการลบแฟน ๆ ของเธอออกไปด้วย”

 

ซูฟ่านกล่าวอย่างรวดเร็ว

 

แต่ชูเทียนฉียิ้มอย่างมั่นใจ

 

“นายไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ฉันมีบริษัทสื่อโดยเฉพาะสำหรับหยุนซีชื่อ ซีหยุนฟิล์มแอนด์เทเลวิชั่น.. “

 

บริษัทนี้ตั้งชื่อตามลูกสาวทั้งสองของเขา

 

ชูหยุนเหยาลูกสาวคนโตมีความฝันที่เป็นดาราตั้งแต่เธอยังเด็กและพรสวรรค์ของเธอก็เทียบได้กับชูหยุนซี

 

ในตอนแรกชูเทียนฉีคิดว่าเมื่อเด็กทั้งสองโต พวกเธอจะได้เดบิวต์

 

แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลายเป็นจินตนาการไปแล้ว

 

เมื่อได้ยินชื่อบริษัทไหล่ของชูหยุนซีก็สั่นเล็กน้อย

 

เธอแอบชำเลืองมองไปที่ชูเทียนฉี

 

สีหน้าของเขาช่างดูเหงาเหลือเกิน

 

“ถ้าหยุนซีเห็นด้วย ฉันจะหาทางย้ายหยุนซีไปที่บริษัทของฉันเองหลังจากนั้นทีมงานมืออาชีพก็จะจัดการกับการตลาดเอง”

 

“ไม่ต้องกังวล ฉันได้เชิญทีมชั้นนำในจีนแล้วตราบใดที่เธอเห็นด้วยพนักงานทุกคนของบริษัทจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสนับสนุนหยุนซี”

 

ชูเทียนฉีมีจิตใจที่แจ่มใสมากเมื่อพูดเรื่องนี้

 

“ถ้าฉันยกเลิกสัญญา ฉันต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กับบริษัทเดิมเป็นจำนวนเงินหนึ่งพันล้านหยวนและบริษัทของนายจะให้บริการฉันทั้งหมด มันจะไม่ขาดทุนเหรอ?”

 

ชูหยุนซีถามอย่างสงสัย

 

ชูเทียนฉียิ้มกว้าง

 

“ฉันในตอนนี้มีเงินมากมาย เงินเป็นเพียงตัวเลขสำหรับฉันตราบใดที่ฉันสามารถช่วยเธอได้ ฉันก็เต็มใจ”

 

ชูเทียนฉีกล่าวอย่างเด็ดขาด

 

เมื่อก่อนชูเทียนฉีทิ้งครอบครัวเพื่อหาแต่เงินตอนนี้เขาบอกว่าเขาสามารถสละทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้กับชูหยุนซีได้

 

ผู้คนนั้นโง่เขลา พวกเขาไม่เคยหวงแหนสิ่งที่พวกเขามีแต่เมื่อพวกเขาสูญเสียพวกเขาก็จะพยายามอย่างหนักเพื่อกู้คืนมัน

 

“ให้ฉันคิดก่อน วันนี้ฉันเหนื่อยมากแล้ว”

 

ชูหยุนซีรู้สึกปวดหัวและถึงเวลาที่ต้องกลับไปพักผ่อนแล้ว