เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 135

ตอนที่ 135 เลือกคนไหนดี

 

หมูตุ้นและซี่โครงหมูเปรี้ยวหวานเป็นอาหารจานโปรดของซูฟ่าน

 

เขาขอแค่สองจานนี้เท่านั้น

 

สองจานนี้เป็นเรื่องง่ายสําหรับหลี่หงลี่ในการทํา

 

หลังจากที่ซูฟ่านพูดจบ เธอก็ออกไปซื้อของ

 

เมื่อหลี่หงลี่กําลังจะกลับมา ซูฟ่านก็ได้รับโทรศัพท์จากเฉียนซินฟา

 

เขาบอกซูฟ่านว่าเขาได้ส่งตัวลูกพี่ลูกน้องให้ตํารวจแล้ว และสัญญากับซูฟ่านว่าเขาจะให้คําอธิบายที่น่าพอใจกับซูฟ่าน

 

เขากําลังพยายามขีดเส้นให้ชัดเจนกับลูกพี่ลูกน้องของเขาเอง

 

อันที่จริงซูฟ่านไม่ได้ไม่พอใจในตัวเฉียนซินฟาตั้งแต่ต้นจนจบ

 

เพราะนี่เป็นพฤติกรรมของลูกพี่ลูกน้องของเขาคนเดียว และเฉียนซินฟาก็จัดการเรื่องนี้ได้ดีมาก

 

เขาส่งลูกพี่ลูกน้องไปหาตํารวจทันทีโดยไม่พูดอะไรไร้สาระ

 

ดังนั้นซูฟ่านไม่ต้องการทําให้มันยากกับเฉียนซินฟาและข้อตกลงก่อนหน้านี้จะไม่เปลี่ยนแปลง

 

เมื่อหลี่หงลี่กลับมา มือของเธอเต็มไปด้วยผักและเนื้อ

 

“แม่ครับ ทําไมซื้อเยอะจัง?”

 

“แม่คิดดูแล้ว มันน่าเบื่อสําหรับเราที่จะกินกันแค่สองคน ลูกโทรหาเพื่อนคนเมื่อคืนมาสิ”

 

หลี่หงลี่มีรอยยิ้มกว้างทั่วใบหน้าของเธอ

 

เห็นได้ชัดว่าเธอเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างซูฟ่านและฉินเสี่ยวหยุน

 

หรือไม่เธอก็สามารถเห็นความคิดของฉินเสี่ยวหยุนที่มีต่อซูฟ่านได้

 

ในเวลาเดียวกัน เธอก็คิดว่าฉินเสี่ยวหยุนเป็นคนดี ถ้าเธอคนนั้นสามารถอยู่กับซูฟ่านได้จริง ๆ เธอจะให้การสนับสนุนอย่างมาก

 

“ไม่ มันเข้าใจผิด…”

 

“โอ้ เข้าใจอะไรผิดไว้ถามเดี๋ยวก็รู้เอง มากินข้าวเถอะอย่ามัวชักช้าเลย!”

 

หลี่หงลี่พูดขณะจัดของในครัว

 

จากนั้นก็พูดประโยคอื่นเพิ่มเข้าไป

 

“ดูแม่ของลูกสิ ไม่มีคนให้คุยด้วยในเจียงตู ลูกช่วยพาเพื่อนของลูกมาคุยกับแม่ก่อนกลับหน่อยได้ไหม?”

 

“นอกจากงานเลี้ยงของบริษัท แม่ก็กินข้าวคนเดียวมาตลอด”

 

หลี่หงลี่เริ่มตัดพ้อ

 

เรื่องนี้ทําให้ซูฟ่านรู้สึกไม่สบายใจ และคงจะเป็นการยากที่จะปฏิเสธแม่ของเขา

 

เขาโทรหาฉินเสี่ยวหยุน

 

“ตอนนี้คุณว่างไหม”

 

“เอ่อ…ก็ยังมีงานรออยู่ และหลังจากตอนเก้าโมงยังต้องคุยเรื่องหุ้นของ Yida ด้วย”

 

“โอเคถ้าอย่างนั้น”

 

ขณะที่ซูฟ่านกําลังจะวางสาย ฉินเสี่ยวหยุนก็ถามกลับ “มีอะไรเหรอ?”

 

“ไม่มีอะไร แม่ชวนมากินข้าว”

 

โทรศัพท์เงียบไปสักครู่

 

“โอเค ฉันว่างแล้วอีกสักพักจะเสร็จแล้ว!”

 

ฉินเสี่ยวหยุนผู้ไม่เคยพังกฎของตัวเอง ไม่เคยทํางานล่าช้าเพราะเรื่องอื่นๆ

 

แต่ตอนนี้เพื่อที่จะไปบ้านของซูฟ่าน เพื่อไปพบแม่ของซูฟ่าน เธอจะหยุดงาน!

 

เมื่อฉินเสี่ยวหยุนพูดคําเหล่านี้ออกไป เธอก็ตกตะลึงในตัวเอง แต่เธอกลับไม่รู้สึกเสียใจ ตรงกันข้ามเธอรู้สึกว่ามันคุ้มค่า

 

“ถ้าอย่างนั้นถ้าคุณสามารถพาหลินจูและคนอื่น ๆ มารวมกันได้ก็ดีนะ มันจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาก”

 

ซูฟ่านขอให้เธอชวนหลินจูและโจวยู่ฉิงมาด้วยเพื่อบรรเทาความอับอาย

 

ไม่งั้นถ้ามีแค่ฉินเสี่ยวหยุนที่มา แม่ของเขาจะไม่อวยจนให้เขาอายตายหรือ?

 

ฉินเสี่ยวหยุนเดิมที่ไม่ได้คิดจะพาหลินจูไปด้วยแต่ก็ตกลงไปทันที

 

แม่ของซูฟ่านคล่องแคล่วมาก จานแปดจานใช้เวลาเพียงชั่วโมงครึ่งในการปรุงอาหารทั้งหมด

 

ทันทีที่เสิร์ฟจานสุดท้ายก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

 

ฉินเสี่ยวหยุน หลินจู และโจวยู่ฉิง แต่ละคนก็ถือของฝากไว้ในมือ

 

ส่วนใหญ่เป็นผลไม้และอาหารเสริม

 

“โอ้ คนสวยมากมายเหลือเกิน!”

 

ไม่ว่าจะเป็นฉินเสี่ยวหยุน หลินจู หรือโจวยู่ฉิง พวกเธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยและมีหลายสไตล์ด้วย

 

ดวงตาของหลี่หงลี่เป็นประกายไปแล้ว และมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของเธอแบบไม่สามารถยับยังได้

 

ลูกชายของเธอดูถึงช่วงฮอตอย่างกะทันหัน

 

อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของหลี่หงลี่ในบรรดาเด็กผู้หญิงเหล่านี้ ฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูอยู่ในระดับเดียวกัน

 

แต่สําหรับหลี่หงลี่ ถ้าจะต้องเลือกลูกสะใภ้ หลี่หงลี่รู้สึกชอบหลินจู

 

“สวัสดีค่ะคุณป้า”

 

สามสาวทักทายหลี่หงในเวลาเดียวกัน

 

หลังจากนั้นพวกเธอก็วางทุกอย่างในมือแล้วเข้าไปในบ้าน

 

หลี่หงลี่และซูฟ่านให้คุณนั่งลงและพูดคุยกัน

 

ฉินเสี่ยวหยุนดื่มไวน์แดงสองขวดอย่างอารมณ์ดี

 

“ว้าว!”

 

หลินจูเป็นคนแรกที่กินและอุทานหลังจากกัดอาหารไปหนึ่งคํา

 

ฉินเสี่ยวหยุนก็แสดงท่าทางชื่นชมออกมา

 

แม้แต่โจวยู่ฉิงที่หน้าเย็นชามาตลอดก็พูดอย่างคูล ๆ ว่า “อร่อยมาก”

 

หลี่หงลี่ที่ได้รับคําชมจากเด็กหญิงตัวน้อยเหล่านี้ก็ยิ้มไปถึงหู

 

“อร่อยก็ทานไปเยอะ ๆ”

 

ขณะพูด เธอก็หยิบตะเกียบบนโต๊ะไปคีบอาหารใส่จานให้ทุกคน

 

โดยเฉพาะหลินจูและฉินเสี่ยวหยุนที่หลี่หงลี่ใส่ใจเป็นพิเศษอย่างเห็นได้ชัด

 

ชิ้นใหญ่ถูกใส่ลงในชามของพวกเธอ

 

“คุณป้าเองก็ทานด้วยเถอะค่ะ”

 

ฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูตอบรับอย่างสุภาพ

 

เมื่อมีหลี่หงลี่เป็นผู้นํา ทั้งสองคนก็ไม่อายที่จะให้บริการให้หลี่หงลี่และซูฟ่าน

 

พวกเธอมอบสิ่งดี ๆ ให้ทั้งคนเป็นแม่และลูกชาย

 

มีเพียงโจวยู่ฉิงที่ไม่ได้อยู่ในภาพนั้นและกําลังรับประทานอาหารอย่างสงบ

 

หลี่หงลี่สังเกตเห็นว่าผู้หญิงสองคนนี้ชอบลูกชายของเธอ

 

ด้วยวิธีนี้ การจะเลือกลูกสะใภ้จากสองคนนี้ก็ไม่ถือผิด

 

ฉินเสี่ยวหยุนดีทุกอย่าง แต่ดูค่อนข้างแข็งแกร่ง ถ้าอยู่ด้วยกัน เธออาจถูกข่มได้

 

สําหรับผู้หญิงแบบหลินจู จะเป็นคนที่ไม่ออกความคิดเห็นใด ๆ หากมีลมมีฝนในอนาคต ก็มีเพียงซูฟ่านเท่านั้นที่จะเป็นคนที่สามารถเผชิญหน้าได้

 

หลี่หงลี่มีความแม่นยําในการมองดูคน

 

เธอเริ่มเปรียบเทียบข้อดีข้อเสียของสองสาวโดยไม่คํานึงถึงว่าคน ๆ นั้นมีโอกาสจริงหรือไม่

 

“สาวน้อย ครอบครัวของเธอทําอะไร”

 

หลี่หงลี่ถามทันที

 

ซูฟ่านรู้เจตนาของแม่และขัดจังหวะเธออย่างรวดเร็ว

 

“แม่ถามทําไม”

 

ซูฟ่านพูดทักอย่างอดไม่ได้

 

หลี่หงลี่เมินซูฟ่าน โดยไม่คํานึงถึงการคัดค้านของซูฟ่าน เธอได้พูดคุยกับฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูด้วยตัวเธอเอง

 

เมื่อเห็นฉากข้างหน้าเขา ซูฟ่านก็รู้สึกปวดหัวเท่านั้น

 

ในตอนแรกซูฟ่านเรียกหลินจูมาด้วยเพื่อบรรเทาความอับอายที่อาจเกิดจากแม่ของเขา

 

ใครจะรู้ว่ามันน่าอายมากขึ้นแบบนี้

 

หลี่หงลี่ได้จินตนาการถึงทั้งคู่ว่าจะเลือกคนไหนดี

 

หลังจากทานอาหารมื้อนี้มาเกือบชั่วโมงแล้ว ฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูที่มักจะมีกระเพาะเหมือนนกตัวเล็ก ๆ ก็ได้กวาดล้างอาหารบนโต๊ะอาหารในวันนี้

 

หลังจากรับประทานอาหาร หลี่หงลี่ก็จําครอบครัวของร้านบาร์บีคิวบ้านทองขึ้นได้

 

หลังจากที่ได้พูดคุยกับซูฟ่านแล้ว ก็ได้รู้ว่าครอบครัวนั้นประสบปัญหาการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

 

ท้ายที่สุดเธอก็เคยได้รับความช่วยเหลือจากครอบครัวของหลินอี้ยง

 

แม่ของซูฟ่านและถามถึงโรงพยาบาลที่หลินมู่เฉิงอยู่ และวางแผนที่จะไปสักครั้ง

 

มองดูเวลาก็ห้าโมงเย็นแล้ว

 

หลี่หงลี่ยังต้องการลากฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูเพื่อคุยต่อ แต่ซูฟ่านหยุดไว้อย่างรวดเร็ว

 

“ไปกันเถอะ คืนนี้ยังมีงานต้องทํานี่”

 

ซูฟ่านขยิบตาให้ฉินเสี่ยวหยุน

 

เดิมที่ฉินเสี่ยวหยุนยังต้องการคุยกับหลี่หงลี่อยู่ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่มีโอกาสแล้ว

 

ก่อนที่พวกเขาจะกลับ หลี่หงลี่ก็ยังบ่นเกี่ยวกับซูฟ่านโดยบอกว่า ซูฟ่านต้องพาฉินเสี่ยวหยุน และหลินจูมาคุยกันให้มากขึ้นในอนาคต

 

เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดดื่มแอลกอฮอล์ไปยกเว้นโจวยู่ฉิง พวกเขาจึงกลับด้วยรถคันใหญ่ของ ฉินเสี่ยวหยุนโดยมีโจวยู่ฉิงเป็นคนขับ