เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 103

ตอนที่ 103 เจรจาต่อรอง

 

เช้าวันรุ่งขึ้นซูฟ่านรู้สึกชาที่แขนของเขา

 

เขาดึงแขนออกจากใต้ศรีษะของซูหยุนซีอย่างเงียบ ๆ

 

แต่ชูหยุนซีก็ตื่นขึ้นมา

 

ชูหยุนซีครวญครางและเข้าไปในอ้อมแขนของซูฟ่านอีกครั้ง

 

ซูฟ่านจูบชูหยุนซีด้วยความรักและจับหน้าผากของเธอ

 

คนสองคนเพิ่งจูบกันเมื่อคืนนี้

 

ซูฟ่านไม่ได้ทําอะไรเกินเลยกว่านั้นและชูหยุนซีก็ยังไม่ต้องการมีความสัมพันธ์กับซูฟ่านในตอนนี้

 

ทั้งคู่ถือว่าเป็นคนหัวโบราณ พวกเขาคิดจะทําหลังจากอยู่ด้วยกันจริง ๆ

 

ความรู้สึกของความเคารพซึ่งกันและกันทําให้ทั้งสองคนยึดติดความสัมพันธ์นี้มากขึ้น

 

เสียงโทรศัพท์ของซูฟ่านดังขึ้น

 

ชูหยุนซีก็ลืมตาขึ้นเนื่องจากเสียงโทรศัพท์

 

ซูฟ่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและคนที่โทรมาคือฉินเสี่ยวหยุน

 

หลังจากรับสาย ชูหยุนซีก็ได้ยินว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นเสียงผู้หญิง เธอจึงเงียบแกล้งหลับไปในทันที

 

เธอกลั้นหายใจและตั้งใจฟังสิ่งที่อีกฝ่ายและซูฟ่านพูดอย่างระมัดระวัง

 

“คุณกําลังทําอะไรอยู่หรือเปล่า?”

 

“ผมอยู่ที่โรงแรมกับหยุนซี”

 

“โอ้…นั่นฉันรบกวนคุณหรือเปล่า?”

 

น้ำเสียงนิ่งสงบของฉินเสี่ยวหยุนตอนนี้หายไปเล็กน้อย

 

แต่ชูหยุนซีที่อยู่ข้าง ๆ ซูฟ่านรู้สึกปลอดภัยอย่างสมบูรณ์

 

“ไม่หรอก พูดมาก็ได้”

 

“เอาล่ะ ฉันกับหลินจูมีเรื่องจะคุยกับคุณ”

 

“ได้สิ เมื่อไหร่”

 

“คืนนี้ฉันจะส่งที่อยู่ให้คุณ”

 

หลังจากวางสายซูฟ่านรู้สึกว่าชูหยุนซีจ้องมองอย่างกระตือรือร้น

 

“มีอะไรหรือเปล่า?”

 

ซูฟ่านถาม

 

“ผู้หญิงที่โทรหาคุณคือคนที่ไปเที่ยวกับคุณเหรอ?”

 

“เอ่อ…ไม่ใช่”

 

“โอ้? นายมีผู้หญิงคนอื่นอีกหรือเปล่า!”

 

ดวงตาของชูหยุนซีเบิกกว้างในทันทีและเธอมองไปที่ซูฟ่านด้วยความสงสัย

 

ซูฟ่านรู้สึกขบขันกับเธออีกครั้ง

 

“ไม่ครับ ผมมีแค่ผู้ชาย”

 

“อ๊ะ นี่คุณ!”

 

ชูหยุนซีและซูฟ่านต่อสู้กันบนเตียง

 

หลังจากการพบกันอีกครั้ง ตอนนี้ชูหยุนซีก็ควรกลับไปที่กองถ่ายเพื่อถ่ายทํา

 

หลังจากแต่งหน้าเบา ๆ และรับประทานอาหารเช้า ซูฟ่านก็ไปส่งซูหยุนซีที่กองถ่ายเป็นการส่วนตัว

 

ก่อนจากกัน ทั้งสองก็จูบกันในรถ

 

เมื่อเขาส่งซูหยุนซีแล้วซูฟ่านก็จะกลับไปเรียน

 

ระหว่างทางก็ใส่หูฟังเพื่อฟังเพลงไปด้วย

 

มีรายงานข่าวใหม่ในหูฟัง

 

“ตามข่าวของเรา เกิดเหตุโจมตีในเมืองกุ้ยหยุนเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน เหยื่อเป็นผู้หญิงที่อาศัยอยู่ตามลําพังแต่ได้รับการช่วยเหลือแล้ว ตํารวจสงสัยว่าคดีนี้เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรม 11.22 ในเทศมณฑลชิง”

 

“ในวันที่ 30 พฤศจิกายน Magic Capital Huateng Technology ถูกซื้อกิจการโดยคู่แข่ง ซินฟากรุ๊ป โอนหุ้น 13.4% ให้กับ “Chaoyang Investment” ทา

 

“Chaoyang Investment” ที่เดิมที่ถือหุ้น 31.16 ได้กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของ Huateng Technology”

 

“เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม ชิปล่าสุดของ Yida Technology ซึ่งเดิมมีกําหนดวางตลาดในกลางเดือนนี้ ถูกเลื่อนออกไปเนื่องจากปัญหาทางเทคนิค ระยะเวลาเบื้องต้นคือมีนาคมปีหน้า การเลื่อนครั้งนี้ทําให้หุ้นของ Yida Technology ลดลงและมูลค่าตลาดหายไป 26.9 พันล้าน” 

 

ข่าวทั้งหมดสามข่าว

 

ข่าวแรกที่ซูฟ่านฟังเขาพบว่าน่าสนใจเพราะเขาเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมครั้งก่อน และฆาตกรก็หนีไปที่เมืองกุ้ยหยุน

 

ถ้าเขาไปถึงก่อนสักสองวันเขาอาจจะยังเจอฆาตกรอยู่

 

แต่ภูเขานี้สูงและถนนที่ห่างไกล มันไม่ง่ายสําหรับซูพ่านที่จะจับผู้หลบหนี

 

สําหรับข่าวที่สอง ซูฟ่านคิดว่า Chaoyang Investment ค่อนข้างคุ้นเคย

 

เขาป้อนชื่อในเครื่องมือค้นหา

 

ข้อมูลของ Chaoyang Investment ปรากฏอยู่ในนั้น

 

มันคือบริษัทของฉินเสี่ยวหยุน!

 

ซูฟ่านฟังข่าวและได้รู้เหตุการณ์ทั้งหมดผ่านการฉายภาพเสมือนจริง รวมถึงบางสิ่งเกี่ยวกับตระกูลฉิน

 

ในตอนเย็น ซูฟ่านมาถึงร้านอาหารที่ฉินเสี่ยวหยุนจองไว้ตรงเวลา

 

เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัว ฉินเสี่ยวหยุนและหลินจูได้นั่งอยู่ที่นั่นนานแล้ว

 

หลินจูตบที่นั่งระหว่างเธอกับฉันเสี่ยวหยุน

 

“นั่งสิ ฉันเว้นไว้ให้”

 

ซูฟ่านนั่งตรงกลางโดยไม่ลังเล

 

เมื่อถูกคั่นกลางระหว่างสองสาวงาม ซูฟ่านรู้สึกมีความสุขเล็กน้อยจริง ๆ

 

แน่นอนว่าเขาไม่มีจิตใจที่คดโกงหรอก

 

อาหารมาเสิร์ฟแล้ว

 

ฉินเสี่ยวหยุนในไวน์ให้ซูฟ่าน

 

“มาเถอะ ให้เกียรติการรวมตัวสามคนครั้งแรกของเรา”

 

แล้วโทรศัพท์ของหลินจูก็ดังขึ้นทันทีที่แก้วไวน์ของทั้งสามชนกัน

 

เป็นพ่อของเธอ หลินตงเฉิงที่โทรมา

 

คิ้วของหลินจูขมวดแน่นและเธอไม่รู้ว่าเธอควรจะรับสายของพ่อหรือไม่

 

ฉินเสี่ยวหยุนเหลือบมองไปที่ผู้โทรและพยักหน้า

 

“รับสิ หนีตลอดไม่ได้หรอก”

 

หลินจูลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่รู้สึกว่าฉินเสี่ยวหยุนพูดถูก ดังนั้นเธอจึงรับสาย

 

อีกฝั่งมีเสียงที่ต่ำและแหบแห้งของพ่อของเธอ

 

เนื่องจากเรื่องของหลินจู พ่อของเธอจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนคอของเขาอักเสบอย่างรุนแรง

 

“หลินจู เธออยู่ที่ไหน”

 

“เพื่อน”

 

“เพื่อนคนไหน? ในที่ของเสี่ยวหยุนใช่ไหม”

 

“ถ้ามีอะไรก็บอกมา”

 

หลินจูไม่ต้องการพูดมากเกินไปกับพ่อของเธอ

 

เธอกลัวพ่อของเธอมากและยิ่งกลัวว่าพ่อของเธอจะตรงไปหาฉินเสี่ยวหยุนเพื่อรับเธอกลับบ้าน

 

พ่อของหลินจูเงียบไปครู่หนึ่ง

 

“เฮ้อ หลินจู ลูกหนีออกจากบ้านโดยไม่ได้พูดอะไรสักคํามาหลายวันแล้ว ลูกควรจะกลับมาแล้ว แม่ของลูกกําลังเป็นห่วงลูก”

 

“ทําไมฉันถึงหนีออกจากบ้านล่ะ? และฉันไม่เห็นแม่จะเป็นห่วงฉันเลย ฉันคิดว่าเธอคงไปเล่นไพ่วันนี้ใช่ไหมล่ะ?”

 

หลินจูพูดสวนกลับพ่อของเธอ

 

“แม่ของลูกไปเล่นไพ่นกกระจอกเพื่อให้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับแม่ของครอบครัวฉัน ลูกไม่เข้าใจอะไรเลย”

 

พ่อของหลินจูดุ

 

“ฉันไม่สนใจว่าจุดประสงค์ของแม่คืออะไร นั่นคือเรื่องของพ่อ!”

 

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันจะวางสายแล้ว”

 

“หลินจู เธอกล้าหาญขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ กล้าพูดกับพ่อแบบนี้เหรอ!”

 

พ่อของหลินจูคําราม

 

แม้แต่ฉินเสี่ยวหยุนและซูฟ่านก็ยังได้ยินเสียงดังชัดเจน

 

“ทําไมฉันพูดกับพ่อแบบนี้ พ่อรู้ดีกว่าใคร ๆ”

 

หลินจูไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเธอได้อีกต่อไป

 

หลินตงเฉิงถอนหายใจออกมายาว ๆ

 

“ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอหรอก เธอมีความคิดของตัวเองเมื่อโตขึ้น”

 

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากตกหลุมรักซุนหยาน เธอกลับกลายเป็นคนดื้อรั้นมากขึ้น แต่แม่ของเธอและฉันก็สนับสนุนสิ่งที่เรียกว่ารักแท้ของเธอ แต่ผลลัพธ์ก็ทําให้ทุกคนผิดหวัง”

 

“ฉันหวังว่าเธอจะสามารถแต่งงานกับฉินเสี่ยวหยางได้ ไม่ว่าในกรณีใด ๆ ครอบครัวฉันก็มีความแข็งแกร่งเท่ากับครอบครัวของเรา ฉันไม่ต้องกังวลว่าเธอจะถูกรังแกและการแต่งงานนี้ก็จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อธุรกิจของครอบครัวเรา เสี่ยวหยางเองก็เป็นสุภาพบุรุษอีกด้วยเขาจะปฏิบัติต่อลูกอย่างดีหลังแต่งงาน!”

 

พ่อของหลินจูพูดอย่างขมขื่น

 

คําพูดของเขาทําให้หลินจูรู้สึกแย่

 

เธอรู้สึกคลื่นไส้ที่จะบอกว่าฉินเสี่ยวหยางเป็นสุภาพบุรุษ!

 

“หยุดพูดเรื่องนี้สักที!”

 

“คุณรู้ไหมว่าฉินเสี่ยวหยางเป็นขยะประเภทไหนน่ะ!”