เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 102

ตอนที่ 102 นี้คือแฟนของฉัน

 

“แล้ว? ถ้าคุณต้องการรู้คุณต้องบอกความจริงกับผมด้วย”

 

“ความจริง เรื่องอะไร?”

 

ชูหยุนซีผงะ

 

ซูฟ่านยิ้ม

 

“คุณดาราใหญ่ชู คุณปกปิดอะไรบางอย่างจากผม คุณรู้ว่าผมอยู่กับผู้หญิงแต่ไม่ใช่จากสิ่งที่ทีมงานเห็นใช่ไหม?”

 

ซูฟ่านมองไปที่หยุนซีด้วยความมั่นใจแล้วถาม

 

เขาไม่ใช่คนโง่ เขาไม่เชื่อเรื่องทีมงานกองถ่ายจะเห็นเขาที่สนามบิน

 

ชูหยุนซีรู้สึกผิดชั่วขณะหนึ่ง

 

เธอเม้มริมฝีปาก

 

“ก็ ฉันโกหก…”

 

“ชิวหมิงหยุนบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้”

 

ชูหยุนซีกล่าว

 

หลังจากพูดถึงเรื่องนี้ซูฟ่านก็รู้สึกเหลือเชื่อ

 

อันที่จริง ตอนแรกเขาเดาว่าชูเทียนฉีตรวจสอบแผนการเดินทางของเขาและรายงานไปที่ชูหยุนซี

 

ใครจะรู้ว่ามันคือชิวหมิงหยุน

 

“คุณยังติดต่อกับเขาอยู่หรือเปล่า เขาเป็นอย่างไรบ้าง?”

 

“เอ่อ…ใช่ เราติดต่อกันมาตลอด จําได้ไหมว่าศัตรูของพ่อฉันเคยมาที่บ้านตอนฉันยังเด็ก”

 

“จริง ๆ แล้วคือชิวหมิงหยุนที่รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติในวันนั้นและรีบมาที่บ้านของเราเพื่อ ต่อสู้กับคนเหล่านั้น หากไม่มีเขา แม่ของฉันและฉันคงจะถูกฆ่าตาย”

 

ชูหยุนซีพูดด้วยความกลัวเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น

 

ดังนั้นแม้ว่าจะมีความขัดแย้งกับชูเทียนฉีมาหลายปีแล้ว แต่ชิวหมิงหยุนและชูหยุนซีก็ติดต่อกันมาโดยตลอด

 

ชูหยุนซีจะทักทายชิวหมิงหยุนทุกวันปีใหม่

 

และชูเทียนฉีก็ไม่รู้เพราะชิวหมิงหยุนได้สัญญากับชูหยุนซีไว้ว่าเขาจะไม่บอกชูเทียนฉีเรื่องการติดต่อของเธอ

 

รวมถึงเรื่องที่เทียนฉีสร้างปัญหาให้กับซูฟ้านครั้งก่อน ชิวหมิงหยุนก็บอกเรื่องนี้แก่เธอ

 

เขาทํางานหนักให้กับชูเทียนฉีแต่ก็คอยบอกเรื่องราวกับชูหยุนซีอยู่บ้าง

 

ดังนั้นคราวนี้เมื่อชิวหมิงหยุนได้ยินมาว่าซูฟ่านและชูหยุนซีได้มีความสัมพันธ์กัน แต่เนื่องจากเขาออกจากตระกูลชูแล้ว เขาจึงไม่ทราบรายละเอียดเฉพาะ

 

หลังจากได้รับการรักษาแล้ว ชิวหมิงหยุนก็ได้บอกชูหยุนชีว่าเขาเห็นซูฟ่านเดินทางไปกับผู้หญิงคนหนึ่ง

 

แต่ทําไมเขาและซูฟ่านจึงพบกันนั้นชิวหมิงหยุนไม่ได้บอกความจริง เพียงแค่บอกว่าพวกเขาได้พบกัน

 

“อย่างนั้นเหรอ”

 

ซูฟ่านยังไม่หายจากอาการตกตะลึง

 

“แล้วเขาพูดอะไรอีกไหม เกี่ยวกับผม”

 

“เอ่อ ไม่มีแล้ว”

 

“แล้วทําไมเขาถึงทิ้งตระกูลชู?”

 

“เขาบอกว่าเพราะเขาแก่แล้วและสมรรถภาพทางกายของเขาก็ไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน และเขาจําเป็นต้องดูแลครอบครัวของเขาเขาจึงลาออก”

 

“เอ่อ……”

 

ซูฟ่านถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

เขาไม่ต้องการให้ชูหยุนซีรู้ว่าเขาได้ทําร้ายชิวหมิงหยุนจนไม่สามารถทํางานต่อไปได้

 

อย่างไรก็ตามถ้าชิวหมิงหยุนพูดตรง ๆ ซูฟ่านคงไม่กล้ายอมรับ

 

ตอนนี้ที่ชิวหมิงหยุนไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ ซูฟ่านจึงหยุดพูดโดยธรรมชาติ

 

เขารู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้มาโดยตลอดและเขาก็ไม่เต็มใจที่จะเผชิญกับมัน

 

“ถ้าอย่างนั้นคุณซูสามารถบอกฉันได้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณในตอนนั้น?”

 

“อยู่บนเตียงแล้วยังไงต่อ”

 

ชูหยุนซีจ้องไปที่ซูฟ่านและถาม

 

“แล้วผมก็บอกเธอว่าแฟนของผมคือคณ แล้วมันก็ไม่มีอะไรอีก”

 

ว้าว!

 

ชูหยุนซีตกตะลึงอย่างมาก

 

เธอไม่คิดว่าซูฟ่านจะยอมรับกับคนอื่นว่าเธอเป็นแฟนของเขา!

 

ใบหน้าที่ยังคงดูดอยู่ตอนนี้กลับกลายเป็นเขินอายในทันที

 

ดวงตาของชูหยินซีกลายเป็นอ่อนโยน

 

“นี่…นี่…จริงเหรอ? ฉันได้ยินมาว่าสาวน้อยคนนั้นน่ารักมาก คุณกล้าพูดแบบนั้นเลยเหรอ?”

 

“ทําไม ไม่เชื่อเหรอ? ถ้าไม่เชื่อก็ถามเธอได้นะ”

 

ซูฟ่านแสร้งทําเป็นหยิบโทรศัพท์มือถือเพื่อโทรหาหลินจู

 

“อย่า!”

 

ชูหยุนซีตกใจและรีบหยุดเขา

 

ซูฟ่านหัวเราะเบา ๆ เขาขบขันกับท่าทางของซูหยุนซี!

 

หลังจากแก้ความเข้าใจผิด ชูหยุนซีก็กลับไปสู่ความอ่อนโยนตามปกติของเธอ

 

ทั้งสองใกล้ชิดกันมาก ชูหยุนซีได้เล่าให้ซูฟ่านฟังเกี่ยวกับกองถ่ายของเธอ

 

เนื่องจากชูเทียนฉีได้ประกาศในที่ลับไว้ว่าซูฟ่านเป็นลูกชายบุญธรรมของเขา และซูฟ่านก็แกล้งทําเป็นกําลังออกเดทกับชูหยุนซี หน้าที่การงานของเธอจึงราบรื่นขึ้น

 

พวกคนใหญ่คนโตของวงการที่เคยมองเธอด้วยความคิดอกุศลก็กลายเป็นสุภาพบุรุษ

 

และทรัพยากรจํานวนมากก็กําลังเข้ามาที่ซูหยุนซีอย่างแข็งขัน

 

อาจกล่าวได้ว่าทุกคนกําลังทําเพื่อไว้หน้าชูเทียนฉี

 

ชูหยุนซีลดทิฐิของเธอและเริ่มเพลิดเพลินไปกับความสะดวกสบายที่ชูเทียนจีนํามาให้เธอ

 

ถ้าวงการนี้ต้องการจะสบายก็ต้องสามารถใช้เงินจ่ายได้หรือไม่ก็มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง

 

ในที่สุดชูหยุนซีก็เต็มใจที่จะเผชิญกับความเป็นจริงนี้ในขณะนี้

 

เธอยังโชคดีกว่าดาราหลายคน อย่างน้อยเธอก็มีพ่อที่มีอํานาจ แม้ว่าเขาจะเป็นคนนอกรีตก็ตาม

 

โดยไม่รู้ตัวทั้งสองก็คุยกันจนร้านอาหารของโรงแรมโกลเด้นไดมอนด์ปิดตัวลง

 

สี่ทุ่มแล้วและห้องนอนของซูฟ่านก็ไม่สามารถกลับไปได้แล้ว

 

ทั้งสองตรงไปที่แผนกต้อนรับของโรงแรมโกลเด้นไดมอนด์

 

“เปิดห้องครับ”

 

ซูฟ่านแจ้งพนักงาน

 

ชูหยุนซีไม่ได้ตั้งใจจะปฏิเสธ แต่เอาบัตรประจําตัวของเธอออกมาอย่างเงียบ ๆ

 

หลังจากเห็นบัตรประจําตัวของซูหยุนซี ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับก็ตกตะลึง

 

เธอเป็นแฟนคลับของซูหยุนซีและเธอชอบชูหยุนซีเป็นพิเศษ!

 

เธออดไม่ได้ที่จะมองไปที่ซูฟ่านและชูหยุนชีราวกับว่าเธอได้รู้เรื่องซุบซิบที่ไม่น่าเชื่อ!

 

อย่างไรก็ตามแผนกต้อนรับของโรงแรมระดับไฮเอนด์ต้องเป็นมืออาชีพและแผนกต้อนรับก็ไม่กล้าแสดงออกมากนัก

 

“ท่านคะ ข้อมูลประจําตัวของคุณ…คุณชู…นี่คือของคุณ…”

 

“ฉันขอลายเซ็นหน่อยได้ไหม”

 

เมื่อเห็นว่าหัวหน้าไม่อยู่หญิงสาวที่แผนกต้อนรับจึงพูดอย่างโจ่งแจ้ง

 

ชูหยุนซีคุ้นเคยกับการถูกขอลายเซ็นข้างนอกอยู่แล้ว เธอไม่เพียงแต่เขียนลายเซ็นให้แผนกต้อนรับแต่เธอยังถ่ายรูปกับแผนกต้อนรับด้วย

 

“ขอบคุณคุณชู! ขอบคุณ! ฉันชอบคุณมากจริง ๆ !”

 

แผนกต้อนรับมองดูรูปถ่ายและลายเซ็นแล้วก็แทบสลบจากความตื่นเต้น

 

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับคืนนี้!”

 

แผนกต้อนรับเน้นย้ำเป็นพิเศษ

 

ชูหยุนซีจับแขนของซูฟ่านอย่างเปิดเผย

 

“ไม่สําคัญว่าคุณจะพูดออกมาไหมหรอก นี่คือแฟนของฉัน ซูฟ่าน”

 

ชูหยุนยิ้มอย่างอ่อนโยน

 

ซูฟ่านก็มีความสุขอยู่ในหัวใจของเขาเช่นกัน

 

อย่างไรก็ตาม เขายังคงเตือนแผนกต้อนรับอย่างระมัดระวังไม่ให้เรื่องนี้รั่วไหล เพราะเมื่อความสัมพันธ์นี้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ มันจะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่ออาชีพการงานของซูหยุนซี

 

หากต้องการประกาศจริง ๆ ซูฟ่านหวังว่าจะสามารถสร้างความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาได้จริง ๆ

 

เข้าไปในห้อง

 

“คุณหญิงซูทนไม่ได้ที่จะปล่อยมือผมเหรอ?”

 

ชูหยุนซีจับมือซูฟ่านจนกระทั่งพวกเขาเข้าไปในห้องแต่เธอก็ลืมที่จะปล่อยมือ

 

“เปล่าซะหน่อย!”

 

ชูหยุนซีต้องการปล่อยมือทันที

 

แต่ซูฟ่านจับมือเธอไว้แน่น

 

ทั้งสองมองหน้ากัน

 

ซูฟ่านเต็มไปด้วยภาพของซูหยุนซีที่ยอมรับว่าเขาเป็นแฟนของเธอ

 

เขามองไปที่ใบหน้าของซูหยุนซีแล้วหลับตาลงเอนตัวไปข้างหน้า

 

ชูหยุนซีไม่ได้ปฏิเสธเช่นกัน

 

หลังจากจูบกันไม่กี่นาทีซูฟ่านก็ปล่อยชูหยุนซี

 

ใบหน้าของซูหยุนซีก็แดงก่ำ

 

เธอมองไปที่ซูฟ่านอย่างเขินอาย

 

“ฉวยโอกาส!”

 

“ฉวยโอกาส? คุณชูสมัครใจเปิดห้องกับผมเองนะ!”

 

ซูฟ่านล้อเล่นแล้วบังคับพาชูหยุนซีไปที่กําแพง

 

“คุณชูไม่กลัวว่าผมจะทําอะไรคุณบ้างเหรอ”

 

หลังจากพูด ซูฟ่านก็มองไปที่ซูหยุนซีด้วยรอยยิ้ม

 

และชูหยุนซีก็มองไปที่ซูฟ่านด้วยความตื่นตระหนก

 

“คุณ….”

 

หลังจากที่ซูหยุนซีพิมพ์ เธอก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ซฟ่านอีกครั้ง