เศรษฐีกองขยะ - บทที่ 18 กัดคน

บทที่ 18 กัดคน

เมื่อผู้คนได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมพวกเขาทั้งอดทนหรือต่อต้านนั่นคือทั้งหมด

บ้านหลังนี้เป็นบ้านไปเสี่ยวซินและหลิวฟานชอบในอดีต แต่เพียงแค่เงินดาวน์ของ 1.5 ล้านทําให้เขารู้สึกสิ้นหวัง

ในสายตาของหลิวฟานตอนนี้การซื้อบ้านไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการแต่งงานเพียงเพราะเขาชอบมัน นอกจากนี้เขามีเหตุผลและหลักฐานดังนั้นเขาจึงต้องต่อสู้เพื่อมัน!

เขาเดินตรงไปยังบริเวณแขก

“คุณหวัง เซ็นสัญญาทั้งสองฉบับแล้ว หากไม่มีปัญหาบ้านสามารถจัดส่งได้ในวันพรุ่งนี้”

อีกวงยิ้มให้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า แม้ว่าเธอมีร่างกายที่อ้วนและใบหน้าที่ดุร้ายที่ทําให้ผู้คนไม่ชอบเธอ แต่พื้นหลังของเธอแข็งแกร่งมาก

หวังไปเฟิงพยักหน้าพอใจและกล่าวว่า “ผู้จัดการอู่ประธานยูบอกว่าคุณฉลาด ดูเหมือนว่ามันจะเป็นจริง ฉันพอใจมาก แต่ฉันได้ยินมาว่าบ้านหลังนี้ถูกคนอื่นจับไปมาก่อนคนๆนั้นจะไม่สร้างปัญหาใช่ไหม? “

” เรื่อง แบบนี้ ไม่ เกิดขึ้น จริง ๆ! “

อีกวงเก็บเอกสารแล้วพูดขึ้น

ในขณะนี้เสียงขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

“ผู้จัดการอู่ อย่างนั้นเหรอ”

หลิวฟานมองไปที่ชายวัยกลางคนและกล่าวว่า

อีกวงเงยหน้าขึ้นขมวดคิ้ว “คุณเป็นใคร? ใครให้คุณเข้ามา”

หลิวฟานนั่งลงด้านข้างโดยไม่ลังรอยเขามองไปที่ผู้หญิงข้างๆเขาและพูดด้วยน้ําเสียงเฉยชา “นี่คือคนที่ใช้หกล้านปล้นบ้านของฉันใช่ไหม?”

หวังไปเฟิงและอีกวงต่างตกใจพวกเขาเข้าใจแล้วว่าใครคือเจ้าของคนก่อน

“งั้นคุณก็เป็นเจ้าของคนก่อนชื่อหลิวฟานใช่ไหม? บังเอิญที่ฉันกําลังตามหาคุณอยู่ บ้านที่คุณจองเอาไว้ถูกซื้อแล้วโดยผู้หญิงคนนี้หวังไปเฟิงผมขอแนะนําให้คุณดูบ้านหลังอื่น “

หวังไปเฟิงมองหลิวฟานด้วยรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาด

“ผู้จัดการ ผมจําได้ว่าผมเป็นคนคนแรกที่จองบ้านหลังนี้ ตอนนี้บริษัทของคุณขายบ้านให้คนอื่นแล้ว มันไม่เหมาะสมไปหน่อยเหรอ”

หลิวฟานพูดอย่างสงบและสบายๆ

“คุณครับ ถ้าคุณมีความสามารถ ก็เอาเงินมาแสดงให้ผมดูคุณหวังเสนอหกล้าน คุณมีเงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ? นอกจากนี้สัญญาได้รับการลงนามแล้วไม่ว่าคุณจะพูดอะไรมันก็ไร้ประโยชน์! “

อีกวงพูดเสียงดัง เขาเคยทําการสืบสวนอย่างละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน

หลิวฟานคนนี้เป็นเพียงคนจนเขาจะซื้อบ้านได้ยังไง? เขาอาจจะไม่สามารถจ่ายเงินดาวน์ได้ด้วยซ้ํา

ในขณะนี้หวังไปเฟิงก็แทรกแซงจากด้านข้าง “คุณคือหลิวฟานคุณรู้จักไปเสี่ยวซินใช่ไหม”

หลิวฟานกําลังจะสอนอู่ทั้งแต่เมื่อเขาได้ยินคําพูดของหวังไปเฟิงเขาก็ตกตะลึง “คุณรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? คุณเป็นใคร?”

หวังไป๋เฟิงและมองหลิวฟานด้วยความดูถูก เธอบอกว่า “งั้นคุณก็เป็นคุณจริงๆ เจ้าเป็นเด็กที่น่าสงสาร ที่ไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายได้สามแสนหยวน ไม่แปลกใจเลยที่เธอทิ้งคุณ เพื่อบอกความจริงไปเสียวซินและลูกชายของฉันคบกันแล้ว บ้านหลังนี้เป็นบ้านแต่งงานในอนาคตของลูกชายฉันคุณจะเอาเงินจากที่ไหน 5 ล้านหยวน?

หลังจากพูดอย่างนั้นเธอพูดกับอีกวง” ผู้จัดการอู่บริษัทของคุณอนุญาตให้ทุกคนเข้ามาได้จริงๆ! “

“ผมขอโทษจริงๆครับ คุณนายหวัง ฉันจะไล่เขาออกไปทันที!”

อีกวงพูดด้วยสีหน้าดุเดือด

“คุณหลิว ไปซะ!” อีกวงเงยหน้าขึ้นและพูด

อย่างไรก็ตามหลิวฟานก็ยิ้มอย่างกะทันหันดวงตาของเขาเย็นชาผิดปกติทําให้หัวใจของอีกวงสั่น

อู่ห่วงรู้สึกถูกดูถูก เขาถามว่า “คุณมองหน้าทําไม?”

หลิวฟานส่ายหัวและพูดว่า “ไม่มีอะไรเลย ฉันแค่ไม่คิดว่าจะมีสุนัขชั่วร้ายสองตัวใน บริษัท ขนาดใหญ่เช่นนี้ที่จะกัดคนไปทั่วฉันคิดว่ามันตลกนิดหน่อย”