เศรษฐีกองขยะ - ตอนที่ 5

บทที่ 5 ชุดที่แพงที่สุด

บัตรเพชรที่ได้รับใหม่ถูกผูกไว้กับตัวตนของเขาโดยอัตโนมัติด้วยขั้นตอนที่จําเป็นรวมอยู่ด้วย

แม้ว่าหลิวฟานจะหมดแรงโดยรวม แต่ตัวเลข 0 จํานวนมากในการ์ดเพชรทําให้เขาอารมณ์ดี!

เขายอมรับอย่างสุดใจว่าการเก็บขยะเป็นอาชีพที่สําคัญ เนื่องจากการสะสมของขยะดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด แหล่งที่มาของรายได้ของเขาไม่มีที่สิ้นสุด!

ความคิดของเขาถูกขัดจังหวะโดยคํารามของกระเพาะอาหารของเขา เขาเดินผ่านร้านอาหารตะวันตกและตัดสินใจที่จะกินที่นั่นเนื่องจากเขาสามารถจ่ายได้

หลิวฟานเดินเข้าไปเกือบจะถึงเคาน์เตอร์แต่ถูกบริกรก็ปิดกั้นทางของเขา

“ฮัลโหล นี่คือร้านอาหารตะวันตกระดับไฮเอนด์ อนุญาตให้ผู้ที่เป็นลูกค้าเข้ามาเท่านั้น!”

บริกรชื่อจ้าวหนาน เธอดูเหมือนเธออายุยี่สิบและมีคางแหลม เธอยกคิ้วขึ้นขณะที่เธอจ้องมองหลิวฟานอย่างดูถูก

เมื่อหลิวฟานได้ยินเรื่องนี้เขารู้ว่าเธอปฏิบัติต่อเขาในฐานะขอทาน เขาตอบด้วยการแสดงออกอย่างจริงจังว่า “ผมมาที่นี่เพื่อกิน ผมไม่ใช่ลูกค้าเหรอ”

บริกรหัวเราะเยาะเขาและพูดว่า “ราคาต่ําสุดของอาหารตะวันตกที่นี่คือ 500 หยวน คุณจ่ายได้เหรอ? รีบไปซะ อย่ารบกวนธุรกิจของเรา!”

“ไม่ว่าผมจะสามารถจ่ายได้หรือไม่ก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ ด้วยทัศนคติที่อวดดีของคุณร้านอาหารตะวันตกนี้ดูเหมือนจะไม่ดีนัก!”

หลิวฟานจ้องมองเธออย่างเย็นชา เสียงของเขาสะท้อนผ่านห้องโถงและความสนใจทั้งหมดของแขกหันไปหาพวกเขา

“เสี่ยวหนาน ให้เขาเข้ามา หากผู้จัดการรู้เข้าคุณจะมีปัญหา” เพื่อนร่วมงานแนะนํา

จ้าวหนานหงุดหงิด “ก็ได้! เรามาดูกันว่าคุณจะจ่ายอย่างไรในภายหลัง!”

ภายใต้สายตาของทุกคนหลิวฟานนั่งลงที่มุม

“ชุดอาหารที่ถูกที่สุดคือ Set D, 540”

จ้าวหนานยังคงทําหน้าที่เป็นบริกรของเธอ เธออดคิดไม่ได้ว่า ขอทานอยากกินอาหารตะวันตกจริงๆเหรอ

หลิวฟานยกคิ้วขึ้นและถามอย่างเย็นชาว่า “ขอดูเมนูหน่อยได้ไหม”

เธอยิ้มให้เขาและพูดว่า”คุณลูกค้าร้านอาหารนี้ไม่อนุญาตให้ติดเงิน ฉันขอแนะนําให้คุณเลือก “

“อาหารชุดไหนแพงที่สุด” หลิวฟานขัดจังหวะเธออย่างไม่เป็นทางการ

จ้าวหนานตกตะลึง “หือ?”

“ผมบอกว่าชุดอาหารใดที่แพงที่สุด ผมต้องการที่หนึ่ง!”

หลิวฟานกัดฟันพูดแต่ละคํา สายตาที่เย็นชาทําให้หัวใจของสาวเสิร์ฟสั่น

“ขอทานที่ต้องการกินอาหารชุดแพงสุด? ดีถ้าคุณสามารถจ่ายได้ฉันจะกินหญ้า ต่อหน้าทุกคน!”เธอพูดขึ้น

จ้าวหนานไม่สามารถเก็บอารมณ์ได้อีกต่อไป ในความเป็นจริงเธอไม่ต้องการรับใช้ขอทานเลย

กลุ่มลูกค้าที่ด้านข้างหันไปมองที่โต๊ะของเขา ความจริงแล้วมันเป็นเครื่องแต่งกายที่ผิดปกติของหลิวฟานที่ดึงดูดความสนใจของทุกคน

“ในเมื่อเขาต้องการสั่งชุดอาหารที่แพงที่สุดก็จัดมาให้เขา ถ้าเขาไม่จ่าย พวกเราที่นั่งอยู่ที่นี่ก็จะได้มีงานทําสักที”

ชายร่างใหญ่ในชุดสูทหัวเราะเยาะจากด้านข้าง จ้าวหนานได้รับการสนับสนุนจากทุกคน เธอเยาะเย้ยหลิวฟานและหันไปเตรียมอาหารชุดแพงสุด

ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็เสิร์ฟสเด็กและไวน์ลาไฟท์ ปี 82 ให้เขา

“ท่านคะ ท่านมียอดชําระรวม 78,999 หยวน คุณจะจ่ายเงินสดหรือบัตร?”

จ้าวหนานมองหลิวฟานอย่างซุกซนราวกับว่าเธอกําลังรอให้เขาทําเรื่องโง่ๆของตัวเอง

“บัตร ไม่มีรหัสผ่าน ว้าว ไวน์ ลาไฟท์!”

หลิวฟานน์หยิบบัตรธนาคารของเขาออกและโยนมันลงบนโต๊ะ

จ้าวหนานหยิบการ์ดขึ้นมาขดริมฝีปาก “คุณยังคงทําตัวสูงส่ง!”เธอบ่นแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์แคชเชียร์

“เสี่ยวเม้ง ดูว่ามีเงินในการ์ดใบนี้ไหม!”

เธอส่งบัตรให้เสี่ยวเม้ง แคชเชียร์

ดวงตาของเสี่ยวเม้งขยายตัวขึ้นอย่างประหลาดใจ “พี่หนาน นี่คือการ์ดเพชร” ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจ้าวหนานทําผิดพลาด

จ้าวหนานตัวแข็งและคิดว่าเธอได้ยินผิด “คุณพูดว่าอะไร”

เธอเอาการ์ดจากเสี่ยวเม้งและมองไปที่มัน จากนั้นปากของเธออ้าขว้าง

ถ้าไม่มีเงินสุทธิไม่ถึงล้านเขาก็ไม่สามารถมีบัตรนี้

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นแค่คนเก็บขยะ!