เศรษฐีกองขยะ - ตอนที่ 3

บทที่ 3 กล่องบุหรี่อิฐทองคํา

อะไรนะ? 130 หยวน?”

หลิวฟานรู้สึกงนงง ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาได้รับการแจ้งเตือนเขาเปิดมันเพื่อตรวจสอบ

“บัตรธนาคารของคุณได้รับการโอน 130 หยวน ยอดคงเหลือคือ 300,130 หยวน”

“โอ้พระเจ้า! ฉันสามารถหาเงินได้จริงๆโดยการเก็บขยะ!”

หลิวฟานสูดลมหายใจลึกๆ และหยิกตัวเอง

ถ้ามีใครบอกเขาว่าการเก็บขยะไม่ได้ผลกําไร หลิวฟานจะโกรธ!

ฉันขอถอนคําพูด! จากนี้ไปฉันจะเก็บขยะให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้!”

ต่อหน้าเขาชายวัยกลางคนที่มีแว่นตากันแดดถ่มน้ําลายและโยนกันบุหรี่ลงบนพื้น

หลิวฟานรอจังหวะที่เหมาะสมที่จะหยิบกันบุหรี่อย่างรวดเร็วและวางไว้ในกระเป๋าของเขา

“เก็บก้นบุหรี่” คุณได้รับกล่องบุหรี่ยี่ห้ออิฐทองของหอนกกระเรียนทอง!” ระบบประกาศ

บุหรี่อิฐทองคําของหอนกกระเรียนทองมาจากเศษกันบุหรี่!

อย่างไรก็ตามชายวัยกลางคนรู้สึกแปลก ๆ เมื่อจู่ๆเขาก็หันกลับมาเขาก็เห็นหลิวฟานแสดงออกถึงความดีใจ ที่ได้เก็บกันบุหรี่ชายวัยกลางคนจึงมองเขาอย่างดูถูก

“ช่างน่าสงสารจริงๆ ไม่สามารถแม้แต่จะซื้อบุหรี่ด้วยตัวเอง!”

หลิวฟานขมวดคิ้วใส่เขา ตาของเขาตกลงบนบุหรี่ที่ชายคนนั้นถืออยู่แชงกรีล่าห่อละ 45 หยวน

“คุณพูดเรื่องอะไร? ผมแค่ทนคนอย่างคุณขว้างกันบุหรี่ไม่ได้!” หลิวฟานตอบกลับไปอย่างเย็นชา

ขณะที่เขาพูดหลิวฟานได้หยิบกล่องบุหรี่อิฐทองคําของหอนกกระเรียนทองออกจากกระเป๋าของเขา เขาฉีกมันเปิดและเอาบุหรี่ออกสูบบุหรี่

ชายวัยกลางคนเยาะเย้ย ‘เด็กยากจนสูบบุหรี่แบบไหนกัน”เขามองไปที่กล่องในมือของหลิวฟานและถูกแช่แข็งด้วยความประหลาดใจ

“นั่นคือบุหรี่ยี่ห้ออิฐทองคําของหอนกกระเรียนทอง มีมูลค่ามากกว่า 30,000 หยวน!”

ริมฝีปากของชายวัยกลางคนสั่น เขาเคยเห็นบุหรี่นี้ครั้งเดียวที่งานเลี้ยง ถ้าไม่มีเงินล้านหยวน ก็ไม่มีใครจ่ายได้!

“เป็นไปได้ไหมว่าเด็กคนนี้เป็นทายาทผู้ร่ํารวยอย่างลับๆ เขาสงสัย

การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อได้เห็นพฤติกรรมของชายหนุ่มทําให้เขาหลงทาง

หลิวฟานรู้สึกภาคภูมิใจเมื่อเห็นการแสดงออกที่น่าตกใจของชายวัยกลางคน เขาเอาบุหรี่ที่เหลืออีกครึ่งหนี้ งออกมาแล้วโยนมันลงไปในถังขยะ

เมื่อเขาก้มหน้าเก็บบุหรี่ที่เขาโยนทิ้ง เขากลับไม่ได้รับการแจ้งเตือนใด ๆ จากระบบ

“ระบบทําไมคุณไม่ให้รางวัลฉัน?’เขากระซิบ

“ดัง! เพื่อป้องกันไม่ให้โฮสต์ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เช่นนี้รายการทั้งหมดที่โฮสต์ละทิ้งจะไม่ได้รับการยอมรับ!”

“งั้นหรอเขาถอนหายใจ

หลิวฟานโยนบุหรี่ออกไปหันไปรอบ ๆ และไปที่อื่นเพื่อค้นหาถังขยะ

ไม่กี่นาทีหลังจากที่เขาจากไปชายวัยกลางคนรีบพุ่งไปที่ถังขยะอย่างรวดเร็วเพื่อหาบุหรี่

หลังจากประสบการณ์ในการเก็บขยะเพื่อแลกกับรางวัลหลิวฟานก็ค่อยๆวางศักดิ์ศรีของเขาไว้ข้างๆและเริ่มเก็บขยะ

คนเดินเท้ามองเขาอย่างต่อเนื่องด้วยความประหลาดใจมีแต่สายตาดูถูกแต่หลิวฟานดูเหมือนจะไม่สนใจ

ได้รับ รางวัล: 300 หยวน!”

ได้รับ รางวัล: 200 หยวน!”

“โฮสต์ได้หยิบนาฬิกาอิเล็กทรอนิกส์ที่ถูกทิ้งรางวัล: 1,000 หยวน!”

หลิวฟานมีความสุขที่จะเก็บขยะที่เขาไม่ได้สังเกตเห็นว่าเขาเก็บขยะครึ่งหนึ่งของถนนในเวลาน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง

เพื่อไม่ให้ดูน่าสงสัยหลิวฟานน์เตรียมถุงขยะสีดําขนาดใหญ่เพื่อซ่อนการมีอยู่ของระบบ

คุณเก็บถุงไนลอนรางวัล:ถุงผ้า “

รางวัลไม่ใช่เงิน?

เช่นเดียวกับที่เขาคิดเกี่ยวกับมันถุงผ้าสีขาวปรากฏในมือของเขามันเบาเหมือนขนนก

“ระบบมีอะไรพิเศษเกี่ยวกับกระเป๋าผ้านี้หรือไม่”

“ถุงผ้าในมือของโฮสต์มีพื้นที่ 100 ลูกบาศก์เมตรและคุณเป็นคนเดียวที่สามารถใช้งานได้!”

“นี่ไม่ใช่ถุงเก็บของในนวนิยายเทพเซียนหรอกหรอ?

ด้วยกระเป๋าผ้าเขาไม่ต้องกังวลกับการถูกตรวจพบโดยผู้อื่น