ตอนที่ 645 ไม่รับแล้วยังตอบโต้กลับ (8)
ปัง!
สมองจ้าวเย้าเหมือนระเบิดออก
ผู้หญิงคนนี้คืออหงอวี้จริงหรือ
เพราะอะไรกัน…
ทำไมหงอวี้ถึงยินยอมติดตามเป็นสาวใช้ให้กับองค์หญิงคนหนึ่ง
จริงสิ จื่อเยียน...
เมื่อครู่ผู้อาวุโสห้าก็พูดถึงจื่อเยียนเช่นกัน ผู้หญิงหน้าตายนั่นคงรู้อะไรบ้าง
เขาถูกนางหลอกจนย่อยยับหมดแล้ว!
“ท่านผู้อาวุโสห้า” หงอวี้อมยิ้ม มองเฟ่ยเสวี่ยด้วยยสายตาประชดประชัน “ฮูหยินเจ้าสำนักกรงเล็บอินทรี ดูหมิ่นว่าคุณหนูใหญ่ยั่วยวนสามีนาง ซ้ำยังว่าคุณหนูใหญ่ของพวกเรายั่วยวนสามีนาง เพราะทำเพื่อตำแหน่งฐานะและอำนาจโดยไม่สนวิธีการ!”
บรรยากาศนอกประตูสำนักกรงเล็บอินทรีพลันเย็นยะเยือกขึ้นมาเมื่อหงอวี้เอ่ยจบ
เฟ่ยเสวี่ยรู้สึกเหมือนมีมีดจำนวนนับไม่ถ้วนกรีดผิวนาง
กระทั่งบรรดาศิษย์ทั้งหลายของสำนักกรงเล็บอินทรีก็ตัวสั่นเทิ้มไม่กล้าเคลื่อนไหวใด
“จ้าว…จ้าวเย้าเป็นคนบอก” เฟ่ยเสวี่ยได้สติกลับมา นางกัดฟันหันหน้ามองจ้าวเย้า “จ้าวเย้า ท่านบอกข้าอย่างชัดเจนว่าเฟิงหรูชิงชอบท่านเพราะฐานะเจ้าสำนักอินทรีจึงยั่วยวนท่าน เมื่อไม่สำเร็จผล ก็เลยชิงสัตว์วิเศษระดับห้าไปจากท่านมิใช่หรือ ท่านอธิบายมาเดี๋ยวนี้!”
ทำไมผู้พิทักษ์ของจวนเฟิงอวิ๋นถึงเป็นสาวใช้ของเฟิงหรูชิงได้
“สัตว์วิเศษระดับห้าหรือ” หงอวี้ยิ้มเย็นชาสาวเท้าเข้าไปอีก “คุณหนูของข้ายังต้องแย่งชิงอีกหรือ แต่ไรมามีแต่สัตว์วิเศษที่วิ่งเข้าหานางทั้งนั้น”
ตั้งแต่ต้นจนจบผู้อาวุโสห้ายังไม่เอ่ยวาจาใดๆ
สายตาเขากลับเขาไม่เหลือความเมตตาและอ่อนโยนดังเดิมอีก กลับแฝงไปด้วยความเย็นเยียบ มองสองสามีภรรยาอย่างเย็นชา
“นางยั่วยวนเจ้าเพราะอำนาจหรือ”
จ้าวเย้าร่นถอยไปสองก้าว สีหน้าซีดเผือดไร้สี ร่างกายสั่นเทิ้ม
“ข้า…ข้าก็แค่พูดความจริงเท่านั้น ข้าไม่รู้ว่านางชอบข้าตรงไหน หากรู้ข้ายินยอมแก้ไขก็ได้”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ผู้อาวุโสห้าหัวเราะดังลั่น “คุณหนูใหญ่จวนเฟิงอวิ๋นของพวกเราคิดจะเกาะเจ้าสำนักกรงเล็บอินทรี จวนเฟิงอวิ๋นของเราอ่อนแอถึงขั้นนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน”
สมองจ้าวเย้าคล้ายระเบิดออก ทุกอย่างขาวโพลนไปหมดสิ้น
ไม่ใช่ว่าเมื่อครู่ผู้อาวุโสห้าไม่เอ่ยถึงเจ้าบ้านและคุณหนูใหญ่ แต่เขาไม่ทันคิดเชื่อมโยงกับเฟิงหรูชิง
เฟิงหรูชิงผู้นั้นเป็นองค์หญิงแคว้นหลิวอวิ๋นก็เท่านั้นเอง ไฉนถึงกลายเป็นคุณหนูใหญ่จวนเฟิงอวิ๋นไปได้
แต่เรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้ที่สุด กลับกลายเป็นเรื่องจริงไปแล้ว
“ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด…” จ้าวเย้าร่นถอยลงไปอีก แววตาปรากฎความสิ้นหวัง
เฟิงหรูชิง เป็นคุณหนูใหญ่จวนเฟิงอวิ๋น ทำไมจื่อเยียนไม่บอกเขา
เพราะอะไร
อ้อ จริงสิ เมื่อครู่เหมือนเขาจะพูดถึงชิงหย่วนด้วยหรือ
ชิงหย่วนก็เป็นผู้พิทักษ์จวนเฟิงอวิ๋นเช่นกัน
“จ้าวเย้า” เฟ่ยเสวี่ยแผดเสียงสนั่น สายตานางคือความไม่อยากเชื่อ น้ำตาไหลพรากลงมา ร่างกายสั่นเทิ้ม
“จ้าวเย้า ท่านบอกข้ามา คำพูดที่ท่านเคยบอกกับข้ามีความจริงสักกี่ส่วน”
คุณหนูใหญ่จวนเฟิงอวิ๋นยังต้องเกาะเจ้าสำนักกรงเล็บอินทรีด้วยหรือ
ซ้ำยังกระทำอย่างไม่ถูกต้องตามครรลองคลองธรรมเสียด้วยน่ะหรือ
น่าขันนักเชียว!
นางชอบจ้าวเย้าไม่ผิด และตั้งแต่แรกมาถึงบัดนี้นางก็คิดว่ามีผู้หญิงมากมายชอบเขา
แต่ว่า…
ในบรรดาคนเหล่านั้นไม่ทางรวมเฟิงหรูชิงคุณหนูใหญ่จวนเฟิงอวิ๋นเด็ดขาด!
จ้าวเย้าเพียบพร้อมมากแค่ไหน ก็ไม่ถึงขั้นดึงดูดอีกฝ่ายได้!
“ฮูหยิน!”
ภายในสำนักกรงเล็บอินทรี ศิษย์หญิงนางหนึ่งพุ่งออกมา ดวงตานางเอ่อไปด้วยน้ำตา คุกเข่าเบื้องหน้าเฟ่ยเสวี่ย
เสี้ยวขณะที่เห็นใบหน้าศิษย์หญิงนางนั้น สีหน้าจ้าวเย้าก็แปรเปลี่ยนไป “เจ้าออกมาทำไม ไสหัวไปซะ!”
…………..
ตอนที่ 646 ไม่รับแล้วยังตอบโต้กลับ (9)
ศิษย์หญิงขบริมฝีปากแน่น ยังไม่ยอมลุกขึ้น นางโขกหัวอย่างแรงสองที
“ฮูหยิน ช่วยให้ความเป็นธรรมพี่สาวข้าด้วย”
เฟ่ยเสวี่ยมองแม่นางที่คุกเข่าบนพื้น จากนั้นก็มองจ้าวเย้าด้วยสีหน้าเดือดดาล เหมือนนางจะจับสังเกตได้แล้ว ใบหน้าซีดเผือก ริมฝีปากสั่นเบาๆ “พูด เรื่องอะไร”
ศิษย์หญิงโชกหัวอย่างแรงต่อให้โขกจนหัวแตกเลือดไหลแล้ว นางก็ยังเหมือนไร้ความรู้สึกกำหมัดแน่น
“หลายปีก่อนพี่สาวเข้าสำนักกรงเล็บอินทรีมาพร้อมข้า แต่เพราะนางต่างจากคนหน้าตาธรรมดาอย่างข้า ความงามของนางชักนำเภทภัยมาสู่ตน”
“ครั้งนั้นเจ้าสำนักฉวยโอกาสที่ฮูหยินไม่อยู่ในสำนัก คิดล่วงเกินพี่สาวข้า นางตายก็ไม่ยอม เขาอับอายจนเกิดโทสะ หลังจากขืนใจพี่สาวข้า ก็ทำลายวิชานาง ขับไล่ออกจากสำนักไป”
สีหน้าของศิษย์หญิงน่าเวทนามาก
“พี่สาวที่น่าสงสารของข้ารับความอัปยศไม่ไหวจึงฆ่าตัวตาย ส่วนเขาป่าวประกาศว่า พี่สาวข้ายั่วยวนเขา เขารักษาตัวเพื่อฮูหยิน ถึงได้ไล่พี่สาวข้าออกไป”
“พี่สาวข้ามีคนรักแล้ว ผลคือนางตาย คนรักของนางคิดล้างแค้นให้ ก็ถูกเจ้าสำนักฆ่าตายเช่นกัน”
“ข้าขอบคุณสวรรค์ที่ประทานรูปโฉมธรรมดาให้ข้า ทำให้ข้าอยู่ในสำนักต่อไปได้ แต่พลังของข้าอ่อนด้อย จนปัญญาแก้แค้นให้พี่สาว ข้าพูดออกไปก็ไม่มีใครเชื่อ แต่ข้ารับรองว่าศิษย์ที่ถูกขับออกจากสำนักเหล่านั้น ไม่มีใครยั่วยวนเจ้าสำนักทั้งนั้นเป็นข้าที่ล่อลวงไม่สำเร็จ จึงได้เปลี่ยนจากความอับอายเป็นโทสะ!”
นางอยู่ที่นี่เพราะคิดหาโอกาสล้างแค้นมาตลอด!
วันนั้นเจ้าสำนักโง่ล่วงเกิดศัตรูเข้มแข็งจากภายใน โอกาสได้มาถึงแล้ว
พี่สาวนางและพี่เขยจะได้ตายตาหลับเสียที!
หงอวี้อึ้งงันไปนานแล้ว ผ่านไปสักพัก นางค่อยได้สติกลับมาสายตาที่มองจ้าวเย้าคือความเดือดดาล
นางหลงคิดว่าอย่างมากจ้าวเย้าก็แค่ขับคนออกจากสำนัก ใครจะคิดว่าเขายังทำเรื่องที่ต่ำกว่าสัตว์เดรัจฉานเช่นนี้ออกมาได้!
แต่นางดันไม่ใช่คนของสำนักอินทรี หลายปีก่อนนางหยุดไม่ให้จ้าวเย้าลวนลามศิษย์หญิงคนหนึ่ง กลับไม่อาจยุ่งเรื่องสำนักกรงเล็บอินทรีได้ตลอด
มาตอนนี้ดูไปแล้ว เหล่าศิษย์หญิงพวกนั้นล้วนมีจุดจบไม่ดี ส่วนจ้าวเย้าที่เทียบกระทั่งสัตว์เดรัจฉานไม่ได้นี้สมควรตายหมื่นครั้ง!
“เจ้าพูดเหลวไหล!” จ้าวเย้าร้อนรน สะบัดฝ่ามือออก ขณะที่จะฟาดใหญ่ศิษย์หญิงนางนั้น หงอวี้ก็ลงมือแล้ว…
ปัง!
สองฝ่ามือปะทะกัน ร่างของจ้าวเย้าถอยร่อไปไม่กี่ก้าว แววตาเขาแดงก่ำ จ้องเขม็งที่ศิษย์หญิงนางนั้น
เขาไม่ควรเก็บผู้หญิงคนนี้ไว้!
เดิมคิดว่าไม่มีอะไรผิดพลาด ด้วยสมองของเฟ่ยเสวี่ย ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอะไร นางล้วนไม่เชื่อ
ดังนั้นเขาไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้!
“ฮูหยิน!”
ศิษย์อีกคนคุกเข่าลง น้ำเสียงร้องเรียน “ข้ารับประกันได้ว่าไม่ใช่ครั้งเดียวที่เห็นเจ้าสำนักลวนลามศิษย์หญิง! ขอเพียงคนที่ไม่ยอม พอเขาล่วงเกินแล้วก็จะขับออกจากสำนัก”
“ศิษย์ก็รับรองได้เช่นกัน!”
บางทีอาจเป็นเพราะผู้อาวุโสของจวนเฟิงอวิ๋นอยู่ด้วย ในที่สุดบรรดาศิษย์ทั้งหลายก็ไม่กริ่งเกรงการข่มขู่ของจ้าวเย้าอีก ต่างคุกเข่าลงทุกคำพูดของพวกเขาเสมือนเข็มแหลมทิ่มแทงใจเฟ่ยเสวี่ย
นางคำรามด้วยโทสะพุ่งเข้าหาจ้าวเย้า ตบใส่หน้าเขาอย่างจัง คล้ายกับสารคลั่ง
“ทำไมท่านถึงหลอกข้า เพราะอะไร”
นางเชื่อใจเขาถึงเพียงนี้ ยกอำนาจในสำนักให้กับเขา
