ตอนที่ 643 ไม่รับแล้วยังตอบโต้กลับ (6)
“ข้าขอบอกอีกครั้ง ข้าไม่รู้จักจื่อเยียนอะไรนั่น!”
จ้าวเย้ามีท่าทีถึงตายก็ไม่ยอมรับ
“อ้อ”
คราวนี้หงอวี้ไม่พูดพร่ำมากความ นางชักกระบี่ข้างเอวในฉับพลัน กลิ่นอายเย็นเยียบฉายออกมาจากแววตาชวนให้คนใจสั่น
ศิษย์สำนักอินทรีได้สติกลับมา พุ่งเข้าใส่หงอวี้
ไม่ว่าพวกเขามีอคติกับเจ้าสำนักมากแค่ไหน แต่เมื่อศัตรูบุกเข้ามา พวกเขาก็ต้องปกป้องความสงบสุขของสำนัก
แต่ขณะที่ศิษย์กลุ่มนั้นจวนเจียนจะประชิดถึงหงอวี้ พลังแข็งกล้ากระแสหนึ่งก็ระเบิดออกมาราวกับพายุ ทำให้ศิษย์ทั้งหมดลอยออกไป ตกกระแทกพื้นอย่างอนาถ
ในความเป็นจริงตอนที่อยู่ป่าแห่งสัตว์วิเศษ หงอวี้ไม่ทันได้ลงมือด้วยตัวเอง แต่ให้กลุ่มสัตว์เข้าไปล้างแค้น
เพื่อให้โอกาสพวกมันระบายความแค้น
ด้วยเหตุนี้จ้าวเย้าถึงเพิ่งตระหนักในฝีมือที่แท้จริงของหงอวี้ในยามนี้ ใบหน้าเขาบัดนี้เดี๋ยวเขียวเดี๋ยวขาวซีด ดูหลากสีสัน
“เจ้า…ผู้ฝึกระดับเสวียนอู่หรือ”
สาวใช้ข้างกายเฟิงหรูชิงเป็นถึงผู้ฝึกระดับเสวียนอู่เชียวหรือ
อย่างนั้นนางมีฐานะอันใดกันแน่
จ้าวเย้ากำหมัดแน่น จื่อเยียนบอกเขาว่าฐานะของเฟิงหรูชิงเป็นองค์หญิงแคว้นหลิวอวิ๋นเท่านั้น ทว่าไม่เคยบอกว่าสาวใช้ข้างกายอีกฝ่ายร้ายกาจถึงเพียงนี้
อีกทั้ง…
ดูจากสถานการณ์ สาวใช้นางนี้รู้จักจื่อเยียนอีกด้วย
ผู้หญิงคนนั้นถึงกับวางกับดักเขา!
ครั้งนี้จ้าวเย้าปรักปรำจื่อเยียนเข้าให้แล้ว
ยามปกติจื่อเยียนมิได้คบค้าสมาคมกับหงอวี้ เพียงแค่บังเอิญพบกันไม่กี่ครั้งเท่านั้น เพราะฉะนั้นหงอวี้ในเวลานี้มีกระอยู่เต็มหน้า นางจึงจำอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งแต่แรกก็ถือว่ามีเหตุผล
นางจำหงอวี้ไม่ได้ แล้วจะรู้พลังฝีมือของอีกฝ่ายได้อย่างไร
“พูดเหมือนกับเจ้าพบข้าเป็นครั้งแรกก็ไม่ปาน ข้าเคยบอกแล้วว่าสองสามปีก่อนข้าเคยมาที่สำนักกรงเล็บอินทรี”
เป็นไปไม่ได้!
จ้าวเย้าส่ายหน้า “ข้าไม่เคยพบเจ้า!”
คนที่มีกระทั่วหน้า หากเขาพบเข้าจะจำไม่ได้ได้อย่างไร
“อ้อ” หงอวี้ตระหนักได้ “ข้าคือหงอวี้”
หงอวี้หรือ
จ้าวเย้าอึ้ง พลันหัวเราะออก “ความสามารถในการแต่งเรื่องของเจ้ายังมากกว่าพลังฝีมือเสียอีก ข้าเคยพบหงอวี้มาก่อน นางมิได้หน้าตาเหมือนเจ้า! เจ้ากลับบอกว่าตัวเองคือหงอวี้หรือ”
หงอวี้แห่งจวนเฟิงอวิ๋นไม่นับว่างามล่มเมือง แต่ก็ถือว่างามหน้าตาสะสวย
ตัวอัปลักษณ์ที่มีกระทั่วหน้า กลับกล้าเรียกตัวเองว่าหงอวี้หรือ
“จ้าวเย้า”
เมื่อเฟ่ยเสวี่ยเริ่มสังเกตหงอวี้ก็ตกใจเล็กน้อย ตอนนี้นางค่อยสงบใจลงได้ สมองนางก็กระจ่างขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หันไปหาจ้าวเย้า “ท่านบอกข้ามา เฟิงหรูชิงมีฐานะอะไรกันแน่ สาวใช้ข้างกายนางเป็นผู้ฝึกระดับเสวียนอู่ ฝีมือไม่ด้อยกว่าท่าน ทำไมนางต้องยั่วยวนท่านด้วย”
ถ้าเฟิงหรูชิงมีฐานะต่ำต้อย นางย่อมเชื่อจ้าวเย้าโดยไม่สงสัย
แต่สาวใช้นางนี้คือผู้ฝึกระดับเสวียนอู่!
องค์หญิงแคว้นเล็กๆ จะใช้งานสาวใช้ระดับเสวียนอู่ได้เชียวหรือ
กลับกันคนที่สามารถใช้งานสาวใช้ระดับเสวียนอู่ได้ นางจะเลือกไป…ยั่วยวนผู้ฝึกระดับเสวียนอู่คนอื่นอีกหรือ
เฟ่ยเสวี่ยสีหน้าซีดเซียว ร่างกายสั่นเทิ้ม
นางเชื่อจ้าวเย้ามานานหลายปี รักเขามานานหลายปี! หากวันหนึ่งมีคนเปิดโปงคำโกหกของเขา นางไม่มีทางรับได้อย่างแน่นอน!
จ้าวเย้าลนลาน ไม่สงบเหมือนก่อนอีก รีบคว้ามือเฟ่ยเสวี่ยไว้ “เสวี่ยเอ๋อร์ เจ้าบอกว่าเชื่อข้ามิใช่หรือ ข้าจะเป็นคนที่ทำเรื่องพรรค์นี้ได้อย่างไร ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไมนางถึงชอบข้า แต่นางยั่วยวนข้าไม่สำเร็จ เปลี่ยนความรักเป็นความแค้นถึงได้มาทำลายความสัมพันธ์ของพวกเรา”
……………
ตอนที่ 644 ไม่รับแล้วยังตอบโต้กลับ (7)
เฟ่ยเสวี่ยหลับตาลง…นางคิดจะเชื่ออีกครั้งเหมือนอย่างเคย
แต่หากจ้าวเย้าไม่อาจให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลกับนาง เช่นนั้นความสงสัยของนางก็จะแตกรากอยู่ในใจ มีสักวันก็จะเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ใหญ่!
หงอวี้มองท้องใหญ่อ้วนน่าเกลียดของจ้าวเย้า กลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไม่อยู่แทบจะอาเจียนอาหารค่ำออกมา
“คุณหนูของข้าชอบเจ้าอย่างนั้นหรือ”
“เจ้าหุบปาก!” จ้าวเย้าสองตาแดงก่ำมองหงอวี้ “ข้าไม่รู้ว่าทำไมเจ้าถึงเป็นสาวใช้ของเฟิงหรูชิงไปได้ แต่เจ้าบอกว่าตัวเองเป็นผู้พิทักษ์ของจวนเฟิงอวิ๋น ข้าไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด ข้าไม่เพียงไม่เชื่อ ยังจะไปบอกผู้เฒ่าจวนเฟิงอวิ๋นด้วย เจ้ารอให้จวนเฟิงอวิ๋นไล่ฆ่าเถอะ!”
ถูกแล้ว ผู้พิทักษ์จวนเฟิงอวิ๋นไม่อาจเป็นสาวใช้ของเฟิงหรูชิง
หากสาวใช้ผู้นี้อยู่ภายนอกทำให้ชื่อเสียงจวนเฟิงอวิ๋นเสื่อมเสีย ถูกรับรู้เข้า ไม่ว่านางหรือเฟิงหรูชิงล้วนต้องตายโดยมิต้องสงสัย!
ในเวลานี้เอง…เบื้องมีเสียงชราส่งมา น้ำเสียงนั้นทิ่มแทงเย็นชาคล้ายหนามคม
“จวนเฟิงอวิ๋นของข้าคิดไล่ฆ่าใคร ถึงคราวสำนักกรงเล็บอินทรีสอดมือตั้งแต่เมื่อไรกัน”
สำหรับจ้าวเย้าและเฟ่ยเสวี่ยแล้วน้ำเสียงนี้ไม่ใช่คนอื่น
พวกเขาอดไม่ไหวหันไปดู พลันเห็นผู้เฒ่าชราสวมชุดยาวสีเทาเดินเข้ามา
ฝีเท้าราวสายลม ร่างกายมีกลิ่นอายดั่งเทพเซียน ดูเมตตาและอ่อนโยน
“นางหนูหงอวี้ ข้าได้ยินว่าจื่อเยียนอยู่ที่นี่หรือ ตอนนั้นนางเด็กนั่นช่วยถังอวี้ ดึงดูดความสนใจชิงหย่วน เกือบทำให้ท่านเจ้าบ้านต้องแยกจากครอบครัว รีบส่งตัวนางเด็กนั่นออกมา ข้าจะคิดบัญชีกับนาง!”
เรื่องที่ชิงหย่วนถูกหลอกลวง เขาไม่พูดถึงชั่วคราวนี่ล้วนเป็นเพราะชิงหย่วนมองคนไม่ออก
แต่ที่ทำให้เขารับไม่ได้ที่สุดคือ จื่อเยียนเกือบฆ่าท่านเจ้าบ้าน!
วันนั้นหากชิงหย่วนไม่ถูกไล่อออกไป ตอนที่ตระกูลถังเกิดเรื่องใหญ่ ชิงหย่วนต้องรู้ในทันทีแน่ ท่านเจ้าบ้านกับคุณหนูใหญ่ก็จะไม่ถูกทำร้ายอย่างรุนแรงเช่นนั้น ทำให้ตอนที่คุณหนูใหญ่ช่วยท่านเจ้าบ้านถูกคนจวนเฟิงอวิ๋นล้อมไว้
ได้ฟังว่าครั้งนั้นหากมิใช่เพราะนกหงษ์ขาวปรากฏตัว เกรงว่าจะรอไม่ถึงผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นปรากฎตัว!
“ท่านผู้อาวุโสห้า”
หงอวี้ยินดี “ในที่สุดท่านก็มาแล้ว”
“แค่ก แค่ก ข้าได้รับข่าวจากเจ้าก็รีบมาทันที” ผู้อาวุโสห้าไอแห้งๆ สองคำ กระอักกระอ่วนไม่น้อย “เจ้าว่า หากข้ากำจัดจื่อเยียนผู้นั้น ท่านเจ้าบ้านกับคุณหนูจะให้อภัยข้าหรือไม่”
ตอนนั้นหากมิใช่เพราะเขา ถังอวี้ไม่มีวันเถลิงอำนาจเสพสุขในจวนเฟิงอวิ๋นได้แน่ เขาไม่ควรปล่อยนางไว้ในจวนเฟิงอวิ๋นทั้งๆ ที่ยังไม่มั่นใจฐานะของนางเลย
ฟงอวี้เงียบสักพัก “คุณหนูชอบกระ ครั้งหน้าท่านพบนางก็แต่งกระไปหน่อย นางอาจไม่โทษท่านก็ได้…”
แววตาเทียนอวี้วาวโรจน์ ทว่า…รู้สึกว่าออกหน้าออกตาเกินไป จึงรีบเก็บงำประกายตา
มือเขาลูบเคราขาว ยิ้มอย่างมีเมตตา “อืม เป็นความคิดไม่เลว เพื่อให้คุณหนูใหญ่ยกโทษให้ ข้าจะยอมเสียสละก่อน”
…
“…”
จ้าวเย้าอึ้งงัน ผู้อาวุโสแห่งจวนเฟิงอวิ๋น เขาจะไม่รู้จักได้อย่างไร
แต่เมื่อคิดถึงคำเรียกที่เทียนอวี้เรียกหงอวี้ แววตาเขาเผยความแตกตื่น “ผู้…ผู้อาวุโสห้า ทำไมท่านถึงมาที่นี่ นาง นางคือหงอวี้จริงหรือ ข้าจำได้ใบหน้าหงอวี้ไม่มีกระ เพราะอะไร…”
หงอวี้มุมปากหยักยิ้ม “คุณหนูบ้านข้าชอบกระน่ะสิ”
