ตอนที่ 619 คนจวนเทียนเสินมา (2)
“ไม่จำเป็น เมื่อครู่ข้าสังเกตได้ถึงกลิ่นไอของหนานเสียนเขาก็อยู่ในป่าสัตว์วิเศษ พวกเราพามังกรดำไปด้วยไม่สะดวกยิ่งนัก หากให้เขาเห็นเจ้าจะต้องสังเกตเห็นแน่ว่ามังกรดำตัวนี้พวกเราจับไปให้แม่ของเจ้า”
สีหน้ามู่หลิงตึงเครียด น้ำเสียงอารมณ์ไม่ดีนัก “ด้วยนิสัยของหนานเสียนจะต้องแย่งชิงมังกรดำไป ดังนั้นข้าพาเจ้าออกไปจากที่นี่ก่อน หากลุงสองของเจ้าถูกหนานเสียนพบเข้าก็บอกว่ามังกรดำตัวนี้มอบให้ท่านปู่ ในตระกูลมู่ของพวกเรามีเพียงท่านปู่เท่านั้นที่ทำให้ซู่อีกับหนานเสียนมีความรู้สึกอยู่บ้าง”
หากรู้แต่แรกว่าหนานเสียนจะมาเขาไม่มีทางพามู่ซีมาด้วย เช่นนี้แล้วเขายังสามารถใช้คำเหล่านี้อธิบายได้
หากเห็นมู่ซีเข้า…
นิสัยของหนานเสียนเหมือนกับซู่อีมาก เขาจะต้องไม่ยอมให้มู่ซีออกไปง่ายๆ แน่
ช่วงนี้ตระกูลมู่ไม่ค่อยสงบ เขาไม่อาจปล่อยให้หนานเสียนกับมู่ซีต่อสู้กัน ถึงตอนนั้นศึกภายนอกยังไม่ทันจัดการเขาก็ต้องจัดการศึกภายในอีก!
“ท่านพ่อ!” สีหน้ามู่ซีถมึงทึงลงฉับพลัน “ท่านแม่เสียสละเพื่อตระกูลมู่ตั้งเท่าไหร่ ซู่อีไม่ยอมรับนางก็ช่างแล้ว แม้แต่หนานเสียนก็เป็นเช่นนี้! ตั้งแต่ท่านแม่ของข้าเข้าตระกูลมู่มาก็เป็นเช่นนี้ ทุกสิ่งที่ท่านแม่ชอบหนานซู่อีจะต้องแย่งชิง ที่ข้าอยากได้หนานเสียนก็ต้องคิดหาร้อยพันวิธีเอาไป! พวกเรากับเขามีความแค้นใดกันแน่เขาจึงได้พุ่งเป้ามาที่พวกเราแม่ลูกเช่นนี้?”
ทุกประโยคของมู่ซีแฝงด้วยความรู้สึกอยุติธรรม นัยน์ตานั้นเต็มไปด้วยความแค้นเคือง
มู่หลิงชะงักหน้าตาถมึงทึงลง “ซู่อีก็เป็นแม่ของเจ้า วันหลังห้ามเอ่ยชื่อนางตรงๆ อีก!”
ลมหายใจมู่ซีติดอยู่ในลำคอจะเข้าก็ไม่เข้าออกก็ไม่ออก แววตาแฝงด้วยความโหดเหี้ยม
ซู่อีและหนานเสียนสองแม่ลูก…ปล่อยเอาไว้ไม่ได้!
สองคนนี้เป็นภัยกับเขามากเกินไป! ตำแหน่งตระกูลมู่จะต้องเป็นของเขาใครก็ห้ามแย่ง!
“ไปเถอะ”
มู่หลิงหมุนตัวเดินออกไปด้านนอกสระน้ำ
เขายังไม่ทันเดินไปถึงด้านนอกสระก็เผชิญหน้ากับร่างหนึ่ง
มู่หลิงเห็นคนงามจนชินแล้ว ทว่าเขาต้องยอมรับว่าหญิงสาวผู้นี้งดงามยิ่งนัก
ความงามของนางไม่เหมือนความงามที่อ่อนแอของหญิงทั่วไป และไม่ใช่ความงามเรียบง่ายสง่างามแบบซู่อี แต่กลับงามอย่างเอาแต่ใจไร้เหตุผล เหมือนกับกษัตริย์ที่ยังคงยิ่งทะนงสง่างามได้แม้อยู่ท่ามกลางวีรบุรุษมากมาย งามอย่างก้าวร้าวเป็นอย่างมาก
ทว่า…
ต้นเหตุที่ทำให้มู่หลิงหยุดคือหญิงผู้นี้คุ้นตายิ่งนัก
เหมือนกับหญิงสาวในภาพเหมือนที่หันเฟิงนำมาให้เขาดู
เฟิงหรูชิง…
มิน่าหนานเสียนจึงได้มาป่าสัตว์วิเศษ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้เอง!
มู่ซีหยุดฝีเท้าลง สายตาละเอียดอ่อนของเขาจับจ้องไปยังร่างที่ผ่านไป ในตอนนั้นเขาลืมแม้กระทั่งหายใจ
“ท่านพ่อ แม่นางผู้นั้นงดงามยิ่งกว่าบรรดาหญิงสาวที่ท่านต้องการสู่ขอให้ข้าเสียอีก” ปลายนิ้วมู่ซีแตะริมฝีปากเบาๆ ฉีกยิ้มอย่างน่ากลัว “น่าเสียดายนางไม่ใช่คนในสามกองกำลังใหญ่ หญิงสาวในสามกองกำลังใหญ่ข้าล้วนรู้จัก แต่ว่าแม่นางผู้นี้เป็นอนุ…ก็ไม่มีปัญญาอะไร”
มู่หลิงหรี่ตาลงนัยน์ตาฉายแสงเย็น “เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องคิดแล้ว ไม่เช่นนั้น…หนานเสียน...”
คำพูดของเขาบอกเป็นนัย ทว่ามู่ซีก็เข้าใจความหมายของมู่หลิงได้ในทันทีทันใด
หนานเสียน...
ผู้หญิงคนนี้เป็นของหนานเสียน?
หากเป็นเช่นนี้ละก็ เขาก็ยังอยากจะแข่งกับหนานเสียนดู
ไม่รู้ว่าผู้หญิงของหนานเสียนลิ้มรสดูแล้วจะมีรสชาติเยี่ยงไร
จิ่วหมิงเดินตามหลังเฟิงหรูชิงมา เขาเพิ่งจะก้าวเข้ามาก็เห็นสายตามู่ซีที่จับจ้องเฟิงหรูชิงเขม็ง
มุมปากของเขายกขึ้นฉีกยิ้มมืดมน
……………..
ตอนที่ 620 คนจวนเทียนเสินมา (3)
“นางหนูนี่อ้วนเสียหน่อยจะดีกว่า จะได้ไปไหนมาไหนไม่ทำให้ใครเขาคิดถึง แต่ว่า…” ดวงตาชั่วร้ายเย็นชาของเขาเบนไปทางมู่ซี จับจ้องไปที่ใบหน้าของเขา
“คนตระกูลมู่จวนเทียนเสินน่าจะไม่บีบบังคับผู้อื่น?”
ดวงตามู่ซีเย็นยะเยือก “หากข้าต้องการเล่า?”
จิ่วหมิงยื่นมือออกไปคีบใบไม้ที่ปลิวอยู่กลางอากาศ
ทันทีที่นิ้วของเขาออกแรงใบไม้ก็ถูกทำลาย
“น่าเสียดาย คนของข้าไม่ต้องให้ใครมารังแก!”
…
บริเวณสระน้ำลึก
เลือดแผ่กระจาย
มังกรดำส่งเสียงมังกรคำรามอีกครั้ง เสียงมังกรคำรามของมันทำให้คนเกรงกลัว ทว่าครั้งนี้ภายใต้เสียงมังกรคำรามของมันป่าสัตว์วิเศษก็มีความเคลื่อนไหว
เหล่าสัตว์วิเศษที่ไม่ได้ถูกมนุษย์ทำพันธะสัญญาล้วนเคลื่อนไหวในตอนนี้ ราวกับได้รับการเรียกหาของมัน รีบร้อนพากันออกวิ่ง
ในนั้นมีระดับหกที่ทรงพลังรวมอยู่ด้วย!
“พวกเราไปเถอะ”
มู่หลิงมองร่างจิ่วหมิงที่ตรงไปข้างหน้าด้วยความสงสัย ดวงตาของเขาหรี่ลงแววตาฉายแสงเย็นชา
“ท่านพ่อ” มู่ซีขมวดคิ้ว “พวกเราอยู่ต่ออีกชั่วครูหนึ่งดีหรือไม่ ข้ากังวลว่าท่านลุงสองจะรับมือไม่ไหว”
“ไม่ต้อง ความสามารถลุงสองของเจ้าเพียงพอแล้ว อีกอย่างตอนนี้เจ้าไม่อาจพบหนานเสียนได้ ให้เจ้าออกไปคนเดียว…ข้าก็ไม่วางใจจริงๆ”
ลูกชายตนคนนี้มีเพียงเขาดูและได้เพียงคนเดียวมาตลอด
ให้คนอื่นปกป้องพาเขาไปส่งเขาก็ไม่อาจวางใจได้เช่นกัน
บางทีเขาอาจจะอาศัยตอนที่ไม่มีใครสังเกตเห็นวกกลับมาอีก...
หากถึงตอนนี้นหนานเสียนคิดจะแย่งมังกรดำไปเขาก็ย่อมไม่ยินยอม เช่นนี้แล้วจะเป็นการทำร้ายจิตใจหนานเสียน
คิดได้ดังนี้มู่หลิงก็ปวดหัว
เขาไม่เข้าใจเลย เหตุใดนิสัยของหนานเสียนจึงหัวแข็งเหมือนแม่ของเขา ในฐานะลูกชายของเขาแม้แต่คำสั่งของเขายังไม่เชื่อฟัง ลูกชายเช่นนี้…เกิดมาไม่มีประโยชน์อันใดเลยจริงๆ
แต่ว่าพรสวรรค์ของหนานเสียนแข็งแกร่งเกินไป ลูกชายลูกสาวของชิงเยียนแต่ละคนล้วนไม่ได้เรื่อง เขาไม่มีทางเลือกจึงต้องดีต่อหนานเสียนหน่อย
ไม่เช่นนั้น…
เฟิงหรูชิงอย่าว่าแต่จะเข้ามาเป็นอนุตระกูลมู่เลย เกรงว่าแม้แต่คุณสมบัติจะเป็นสาวใช้ที่ทำให้เตียงอุ่นก็ไม่มี!
เพื่อหนานเสียนเขาจึงยอมถอยแล้ว!
มู่ซีหันหน้าไปสายตาละเอียดอ่อนมองไปยังร่างของเฟิงหรูชิง แววตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม และความมั่นใจที่จะต้องได้มา
ขอเพียงเป็นของของหนานเสียนเขาล้วนต้องการแย่งชิงมาไว้ในมือ!
ไม่ว่าตำแหน่งหรือผู้หญิง!
เขาจะให้หนานเสียนมองดูภาพหญิงสาวที่เขาชอบยอมจำนวนอยู่ใต้ร่างเขา!
ในโลกใบนี้ไม่มีหญิงคนใดไม่รักอำนาจ หากหนานเสียนไม่ยินยอมกลับตระกูลมู่เขาก็คือคนที่ไม่มีอำนาจใด ไม่ว่าหญิงคนใดก็ล้วนเข้าใจ เลือกใคร…สำหรับนางแล้วจะมีประโยชน์มากกว่า!
…
“มังกรดำ ข้าแนะนำให้เจ้าอย่าขัดขืนโดยเปล่าประโยชน์จะดีกว่า ครั้งนี้เจ้านับว่าถึงที่ตาย ชีวิตของสัตว์ตัวหนึ่งสามารถช่วยชีวิคนได้ย่อมคุ้มค่าแล้ว” สายตามู่หย่งหยิ่งสโยโอหัง มองพิจารณามังกรดำอย่างถือตัว
กองกำลังนับไม่ถ้วนรวมตัวกันเพื่อฆ่ามังกรดำตัวนี้ อย่างน้อยพวกเขาตระกูลมู่ก็ไม่เหมือนกับกองกำลังอื่น
คนพวกนั้นต้องการชีวิตของมันให้มันตายอย่างไม่มีโอกาสได้ผุดได้เกิด! ทว่าตระกูลมู่ของพวกเขาไม่เหมือนกัน ตระกูลมู่ของพวกเขามาเพื่อเนื้อมังกระดำ
คนดีเช่นชิงเยียน เพื่อดูแลท่านเจ้าบ้านฝืนสังขารร่างกายตัวเอง
มังกรดำต่ำต้อยตัวหนึ่งเอามาใช้รักษาหญิงที่อ่อนโยนจิตใจดีคนหนึ่ง เช่นนั้นต่อให้มันตายก็เป็นการตายที่สมควร
