เพลิงพิโรธสวรรค์ (Fury towards the burning heaven) - ตอนที่ 304

เพลิงพิโรธสวรรค์ บทที่ 304 หลีกเลี่ยงวิกฤตในครั้งนี้

สามารถติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ : แปลได้แล้ว

เมื่อหนึ่งเดือนก่อนในตอนที่เจียงอี้กลับสู่สํานักจิตอสูร เจียงหยุนไฮก็ได้ถ่ายทอดศาสตร์แปรผันดวงจิตให้กับเขา

หลังจากที่กลับไปฝึกวิชาบนยอดเขาเทพธิดา เจียงอี้ก็ใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการฝึกฝนมันจนเข้าใจอย่างสมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่กล้าที่จะลองใช้ศาสตร์แปรผันดวงจิตสุ่มสี่สุ่มห้าเนื่องจากเงื่อนไขในการปลดปล่อยวิชานั้นอันตรายเกินไปเพราะเขาจําเป็นต้องแลกมาด้วยการสละเสี้ยวของดวงจิตออกไปบางส่วน

หากว่าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์เสียงเป็นเสี่ยงตาย เขาจะไม่ยอมใช้มันเด็ดขาด

ผู้เชี่ยวชาญจุดสูงสุดขอบเขตเงินโหยวทั้งสามเร้นกายอยู่ภายในกองทัพและลอบโจมตีที่จริงแล้วการโจมตีก่อนหน้านี้ของพวกเขานั้นทรงพลังมาก ถ้าเจียงอี้ไม่ได้ใช้ศาสตร์แปรผันดวงจิตเกรงว่าร่างของเขาคงจะแหลกสลายไปแล้ว

ฟิววว!

ร่างของเขาสาดแสงก่อนที่จะหายไปจากตําแหน่งเดิม เห็นได้ชัดว่าการหลบหนีครั้งแรกประสบความสําเร็จ!

โฮกกก!

หัวสิงโตยักษ์แผดเสียงคําราม แต่เพราะจู่ๆร่างของเจียงอี้ก็แวบหายไปอย่างกะทันหัน มันจึงก ระแทกใส่กองทัพที่อยู่เบื้องหลังและส่งผลให้พวกเขาลอยกระเด็นไปไกลก่อนที่ร่างจะระเบิดกลายเป็นหมอกเลือด!

ตู้มมมมม!

เห็นได้ชัดเลยว่าทหารผู้น่าสงสารหลายร้อยคนเหล่านั้นเป็นเครื่องสังเวยที่อาณาจักรเสินหวี่ยอมจ่ายออกไปเพื่อสังหารเจียงอี้

เพียงเท่านี้ก็ทําให้เห็นแล้วว่าเมื่อสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์อยู่ในมือของผู้เชียวชาญจุดสูงสุดขอบเขตเสินโหยว มันจะสามารถรีดเค้นแสนยานุภาพขั้นสุดยอดออกมาซึ่งมีพลังทําลายล้างเทียบได้กับการโจมตีทั่วไปของยอดฝีมือขอบเขตจนถึงเลยทีเดียว

เมื่อหัวสิงโตระเบิดออก พื้นดินก็แตกกระจาย เศษเลือดเนื้อบินว่อนอยู่รอบบริเวณนั้น มันช่างเป็นภาพที่ชวนให้อาเจียนยิ่งนัก

“หม?!”

เมื่อฝุ่นควันเริ่มจางหายไป พวกเขาก็รีบกวาดตามองสิ่งที่น่าจะเป็นเศษซากของเจียงอื้อย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นสีหน้าของพวกเขาก็แปรเปลี่ยนไปราวกับเจอผีกลางวันแสกๆเพราะไม่ว่ายังไงก็ไม่อาจหาร่างของเขาพบ!

“มันอยู่นั่น!”

หนึ่งในผู้บัญชาการขอบเขตเงินโหยวตะโกนออกมาด้วยความหวาดผวาพร้อมกับชี้ไปยังทิศทางหนึ่ง

เมื่อพวกเขาหันไปก็พบว่าเจียงอี้ยืนอยู่ตรงนั้นและไร้ซึ่งรอยขีดข่วน เขาอยู่ห่างออกไปจากตําแหน่งเดิมหลายกิโลเมตร

ทันใดนั้นบรรยากาศทั้งหมดก็ตกอยู่ในความเงียบสนิทจนสามารถได้ยินแม้แต่เสียงเข็มตกลงบนพื้น

เขาทําได้ยังไง?

นี่มันท้าทายสวรรค์เกินไปแล้ว! หากเจียงอี้สามารถเคลื่อนที่ในพริบตาได้เช่นนี้ ใครเล่าที่จะสังหารเขาได้!?

ในเวลานี้ ไม่ใช่แค่ฝายกองทัพเท่านั้นที่ตกตะลึง เพราะแม้แต่ตัวเจียงอี้เองก็แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง

สิ่งที่เขาประหลาดใจไม่ใช่เพราะตัวเองประสบความสําเร็จในการใช้ศาสตร์แปรผันดวงจิตเป็นครั้งแรก

แต่สิ่งที่ทําให้เขาตกใจก็คือ หลังจากที่ปลดปล่อยมันออกไปแล้ว แทนที่ส่วนหนึ่งของดวงจิตของเขาจะสูญสลายไป มันกลับส่องแสงสีทองสว่างและยังคงอยู่ครบถ้วนสมบูรณ์

เป็นไปได้ยังไง?!

เจียงหยุนไฮกล่าวว่าศาสตร์แปรผันดวงจิตเป็นดาบสองคมที่ต้องแลกส่วนหนึ่งของดวงจิตเพื่อการหลบหนีในพริบตา แต่พอถึงคราวใช้จริงมันกลับไม่เป็นเหมือนที่เขาพูด

เป็นไปได้ไหมว่ามันจะเกี่ยวข้องกับ… ไข่มุกวิญญาณเพลิง?

เมื่อเจียงอี้เพ่งมองแสงสีทองที่ห่อหุ้มดวงจิตของเขาไว้และพิจารณาอย่างถี่ถ้วน เขาก็ตระหนัก ได้ถึงบางอย่าง

ทุกครั้งที่มีคนจ้องจะโจมตีดวงวิญญาณของเขา ไข่มุกวิญญาณเพลิงก็จะส่งพลังงานลึกลับออกมาและปกป้องมันไว้ แต่ครั้งนี้นั้นต่างออกไป เพราะเจียงอี้ตัดสินใจเผาผลาญดวงจิตดวงตนเองแต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าไข่มุกวิญญาณเพลิงจะยังปกป้องเขาไว้ได้!

สรุปแล้วไข่มุกวิญญาณเพลิงกับดาบมังกรเพลิงคือสมบัติระดับใดกันแน่? แต่ที่เขามั่นใจคือมันจะต้องไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ระดับศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน!

เจียงอี้ลอบกลืนน้ําลาย เขาหวนนึกถึงหินวิญญาณเพลิงที่อยู่ในไข่มุกวิญญาณเพลิง จักรพรรดินีอสูรกล่าวว่ามันไม่ใช่วัตถุภายในทวีปเทียนชิง

นอกจากนี้ยังมีดาบมังกรเพลิงซึ่งไม่สมบูรณ์ ถึงแม้ว่าเมื่อใช้รวมกับไข่มุกวิญญาณเพลิงแล้วจะสามารถแสดงศักยภาพที่เทียบได้กับสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์ แต่ถ้าหากค่ายกลที่อยู่ภายในได้รับการซ่อมแซมล่ะ มันจะปลดปล่อยแสนยานุภาพสะท้านโลกระดับใดออกมากัน?

เจียงอี้ไม่กล้าที่จะจินตนาการและไม่มีเวลาที่จะทําเช่นนั้นด้วย เขายิ้มออกมาพร้อมกับดวงตาที่เปล่งประกายเจิดจรัส จากนั้นก็คําราม

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ผู้ใดที่ต้องการชีวิตข้า มันผู้นั้นจะต้องตาย!”

นิ้วว!

ดวงตาของเจียงอี้แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานพร้อมทั้งจิตสังหารอันท่วมท้นที่ปะทุออกมาจากร่างกายของเขา

เขาไม่ใช้เพลิงโลกาอีกต่อไป แต่เลือกที่จะใช้ดาบมังกรเพลิงเพื่อบุกเบิกเส้นทางตรงหน้า

“ปังงงง!”

“อ๊ากกก!”

มังกรวายุและมังกรเพลิงที่แหวกว่ายอยู่ในอากาศได้ผสานกันและสังหารผู้คนไปหลายร้อยยิ่งเมื่อรวมกับอิทธิฤทธิ์ของเจตจํานงสังหาร พลังทําลายระดับนี้ไม่ใช่สิ่งที่ทหารระดับล่างจะต้านทานได้เลยแม้แต่นิดเดียว

“ฆ่า!”

เมื่อผู้เชี่ยวชาญจุดสูงสุดขอบเขตเงินโหยวทั้งสามเห็นเจียงอี้เข่นฆ่าทหารของอาณาจักรเสินหรูไปมากมาย ดวงตาของพวกเขาก็ลุกโชนไปด้วยเพลิงโทสะและพุ่งเข้าหาเจียงอี้พร้อมกัน

ในเวลาเดียวกันนั้น จังหวะกลองศึกก็เปลี่ยนไปพร้อมกับรูปแบบการประสานของพวกไทสื่อเงินที่เปลี่ยนแบบแผน

บรรดาทหารขอบเขตจื่อผู้ต่างก็ถูกสั่งให้ถอยไปอยู่แนวหลัง ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเงินโหยวต่างก็ล้อมวงเข้ามาเพื่อที่จะลงมือสังหารเจียงอี้

“ฮ่าฮ่า พวกเจ้าคิดว่าจะสามารถสังหารนายน้อยผู้นี้ได้รึ?”

เจียงอี้ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความเย้ยหยัน ก่อนที่ฝ่ายศัตรูจะทันได้เข้ามาประชิดตัวจู่ๆร่างของเขาก็เปล่งแสงสีขาวพร้อมกับหายวับไปจากตําแหน่งเดิมอีกครั้ง

พี่บ!

“โฮกกกก!”

ร่างของเขาไปปรากฏตัวอยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตรจากตําแหน่งเดิม ในเวลาเดียวกันมังกร เพลิงทั้งสองตัวที่ไม่รู้ว่าถูกปลดปล่อยไปตั้งแต่เมื่อใดก็เริ่มทําการกวาดล้างทหารระดับล่างของอาณาจักรเสินหรูอีกครั้ง

เมื่อเห็นว่าเจียงอี้สามารถเคลื่อนย้ายในพริบตาได้เป็นครั้งที่สอง สีหน้าของบรรดาผู้เชี่ยวชาญจุดสูงสุดขอบเขตเสินโหยวก็ย่ําแย่อย่างถึงที่สุด

หากมีความสามารถเช่นนี้ ใครจะสังหารเขาได้? นี่พวกเขาทําได้เพียงแค่มองดูทหารกล้าของอาณาจักรถูกสังหารไปเรื่อยๆจริงๆหรือ?

ทุกการลงมือของเจียงอี้ จะต้องมีทหารอย่างน้อยสองถึงสามร้อยคนที่ตายไป หากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ต่อให้เป็นกองทัพที่มีกําลังพลถึงสองแสนนาย แต่เกรงว่าพวกเขาคงจะถูกกวาดล้างทั้งหมดภายในเวลาไม่เกินสี่ชั่วโมง

ความสามารถเข้าขั้นบ้าบอเช่นนี้มีอยู่ในทวีปนี้ด้วยหรือ? เป็นไปได้ไหมว่ามันจะเป็นเต่ําแห่งกฏเกณฑ์มิติขั้นสูงสุด?

ผู้เชี่ยวชาญจากอาณาจักรอื่นเมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น พวกเขาเองก็ตะลึงพรึงเพริดเช่นกันทักษะวิชาของเจียงอื้อยู่เหนือกว่าความเข้าใจของพวกเขาทั้งหมด

ต่อให้ยอดฝีมือขอบเขตจนถึงมาเห็นด้วยตัวเอง เกรงว่าก็คงจะมีปฏิกิริยาไม่ต่างกันมากนัก

สุยโย่วหลานมีความสามารถในการฉายภาพเสมือนออกไปได้ไกลกว่าหลายหมื่นกิโลเมตรซึ่งนับว่าน่าเหลือเชื่อมากแล้วและมีข่าวลือว่ามันคือรูปแบบเต่ระดับสูง

แต่เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่เจียงอี้แสดงออกมานั้นน่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าความสามารถของสุ่ยโย่วหลาน เสียอีก สิ่งเดียวที่สามารถอธิบายมันได้คือ มันจะต้องเป็นรูปแบบเต่ระดับสูงสุดในตํานาน!

แต่คําถามคือ… ไม่ใช่ว่าผู้ที่สามารถหยั่งถึงรูปแบบเต่ระดับสูงสุดได้จะต้องเป็นชนชั้นราชันสวรรค์หรือเทียบเท่าไม่ใช่หรือ? หรือว่าเจียงอี้จะไปถึงขอบเขตนั้นแล้ว?

แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!

ดวงตาของผู้คนจํานวนนับไม่ถ้วนเต็มไปด้วยความฉงนปนสงสัย แต่ไม่นานนักก็มีใครบางคนได้ข้อสรุปออกมา

พวกเขาคาดเดาว่าความสามารถท้าทายสวรรค์เช่นนี้จะต้องเป็นจักรพรรดินีอสูรหรือไม่ก็อีเพียวเพียวที่เป็นคนถ่ายถอดให้เป็นแน่

ในอดีต มารดาของเจียงอี้คือจอมยุทธหญิงผู้เลื่องชื่อที่โด่งดังไปทั่วทั้งทวีป ในเวลานั้นขั้วอํานาจมากมายต่างก็รวมรวบข้อมูลเกี่ยวกับนางจนในที่สุดก็ตกผลึกสองจุดที่น่าสนใจ

หนึ่งคือนางมีสิ่งประดิษฐ์ชั้นสูงจํานวนมากในครอบครอง ส่วนอีกข้อหนึ่ง นางครอบครองทักษะวิชาอันแปลกประหลาดซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ของในทวีปนี้แน่นอน

พี่บ! พี่บ!

อย่างไรก็ตามเจียงอี้หาได้สนใจสายตาของคนเหล่านั้นไม่ เขายังคงดําเนินการเข่นฆ่าทหารระดับล่างต่อไปเรื่อยๆและเลี่ยงที่จะเข้าปะทะกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่สูงกว่าขั้นที่ห้า

สิ่งนี้เองที่ทําให้พวกเขาโล่งใจไม่น้อย เพราะก่อนที่เขาจะกวาดล้างกองทัพของอาณาจัก รเงินหรูได้สําเร็จ เกรงว่าเมืองเซี่ยยี่คงจะถูกทําลายไปเรียบร้อยแล้ว

พี่บ! พี่บ! พี่บ!

ชนชั้นผู้บัญชาการทั้งหมดต่างก็เผยความดุร้ายออกมาทางสายตาและสั่งโจมตีสุดกําลังในเวลาเดียวกันผู้เชี่ยวชาญจํานวนมากที่แต่เดิมไม่ได้เคลื่อนไหวก็เริ่มแห่กันเข้าไปในเมืองเซี่ยยวทันที

แม้ว่าเจียงอี้จะเป็นตัวแปรที่ไม่อาจมองข้ามได้ แต่ถ้าพวกเขาสามารถทําลายเมืองได้ก่อนเช่นนั้นสิ่งที่เขาทํามาทั้งหมดก็จะไร้ประโยชน์ทันที

เซี่ยอู่หุ่ยเองก็ไม่กล้ารอช้าและออกคําสั่งทันที

“แม่ทัพไท่สื่อ เจ้าไม่ต้องไปสนใจเจียงอี้แล้ว รีบนําทัพและเข้าไปทําลายเมืองเซี่ยยี่เร็วเข้าเมื่อมันถูกทําลายจนสิ้น ข้าอยากจะรู้นักว่าไอ้สวะเจียงอี้จะเอาชนะกองทัพที่มีทหารนับล้านได้ยังไง!”

“วันนี้ ไม่ว่ามันจะมีความสามารถที่ท้าทายสวรรค์มากแค่ไหน มันก็ไม่มีทางหลีกเลี่ยงวิ กฤตในครั้งนี้ได้”