เพลิงพิโรธสวรรค์ (Fury towards the burning heaven) - ตอนที่ 302

บทที่ 302 ตาย!

สามารถติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ : แปลได้แล้ว

“ข้ามศพข้าเจียงอี้ ไปก่อน!”

คําประกาศกร้าวของเจียงอี้ทําให้บรรยากาศดําดิ่งสู่ความตึงเครียดอย่างถึงขีดสุด

แม้ว่าทางฝั่งของจักรวรรดิมังกรเวหาและผู้นํากองทัพของอาณาจักรทั้งห้าจะรู้สึกว่าแม้จะสังหารเจียงอี้ไป จักรพรรดินีสัตว์อสูรก็คงไม่สามารถเอาเรื่องพวกเขาได้ แต่พอเอาเข้าจริงพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกลังเลขึ้นมา

“บุก!”

ในที่สุดแม่ทัพหลงก็คํารามออกไป เขาเป็นทหารและรับคําสั่งจากจักรวรรดิเท่านั้น นอกจากนี้องค์หญิงหลิงเสวี่ยยังกําชับอย่างหนักแน่นว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องทําลายอาณาจักรต้าเซี่ยให้จงได้

และนี่ยังเป็นการกรีธาทัพครั้งแรกของจักรวรรดิมังกรเวหาในรอบหมื่นปี ดังนั้นพวกเขาจะล้มเหลวไม่ได้เด็ดขาด แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังส่งสัญญาณให้กับแม่ทัพคนอื่นๆอย่างเงียบๆเพื่อขอให้เลี่ยงการเข้าปะทะกับเจียงอี้

ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็ตัวคนเดียว ในขณะที่พวกเขามีเป็นกองทัพ จะไม่เป็นการดีกว่าหรือหากพวกเขาเพิกเฉยต่อเขาและมุ่งทําลายเมืองเซี่ยยี่อย่างเดียว?

“โจมตี!”

เซี่ยอู่ซุ่ยเป็นคนที่สองที่ออกคําสั่งเปิดฉากโจมตี ในขณะเดียวกันเขาก็แอบส่งสายตาให้กับไก่ สื่อเงินเพื่อให้อีกฝ่ายไปลอบสังหารเจียงอี้

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

กองทัพอาณาจักรเสินหลงมือทันทีและโถมตัวเข้าหาเจียงอี้ราวกับกระแสน้ําหลาก แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นวีรบุรุษผู้กอบกู้อาณาจักรแต่เขาก็ดูถูกและเหยียบย่ําศักดิ์ศรีของอาณาจักรเสินหวี่มากเกินไป ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ยอมทิ้งโอกาสที่จะได้ชําระแค้นแน่

“ทหารทุกกอง เคลื่อนทัพ!”

จอมพลเฒ่าแห่งอาณาจักรเซิงหลิงและผู้นําทัพแห่งอาณาจักรเทียนเซี่ยนเองก็ออกคําสั่งตามมาทางอาณาจักรเปยเหลียงกับอาณาจักรเปยหมางก็ไม่ยอมน้อยหน้าและสั่งให้เคลื่อนทัพเช่นกัน

เสียงเท้าย่ําบนพื้นปฐพี่ก้องกังวานไปทั่ว แรงกดดันจากทหารนับล้านที่มือเคย ชุ่มไปด้วยเลือดของศัตรูแผ่กระจายและเข้าปกคลุมเมืองเซี่ยยวทั้งเมืองไว้

“ฆ่า!”

ซูรั่วเสวี่ยยกมืออันขาวเนียนราวกับหยกขึ้นและออกคําสั่งแทนผู้เป็นบิดา

อีกด้านหนึ่ง บรรดาชนชั้นอาวุโสของตระกูลซูต่างก็รู้สึกผิดหวัง เมื่อครู่พวกเขาเผลอคิดไปว่าได้เห็นร่องรอยความหวังเมื่อเจียงอี้ปรากฏตัวขึ้น

แต่ใครจะไปคิดล่ะว่า หลังจากที่พูดออกมาเพียงไม่กี่ประโยค สถานการณ์ก็กลับมาเลวร้ายเช่นเดิม มีกระทั่งบางคนที่ลอบสบถออกมาด้วยความหงุดหงิดและดูแคลน

มันคิดว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิอสูรหรือยังไง? คิดหรือว่าตัวคนเดียวจะหยุดยั้งกองทัพที่ท หารนับล้านได้? ด้วยจํานวนผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวที่มากมายเช่นนี้ เกรงว่าอีกไม่นานมันก็ คงจะถูกฆ่าตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

พี่บ!

หลังจากที่แสงแห่งความหวังดวงสุดท้ายมอดดับไป บรรดาผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลซูต่ างก็กัดฟันแน่นและโถมเข้าหาศัตรูหมายจะเอาชีวิตเข้าแลก

ดวงตาของพวกเขาลุกโชนไปด้วยไฟแห่งการต่อสู้และไม่คาดหวังกับปาฏิหาริย์อีกต่อไป พวกเขาหวังเพียงว่าจะสังหารอีกฝ่ายให้ได้สักสองสามคนเพื่อที่จะแก้แค้นให้กับเหล่าประชาชนผู้บริสุทธิ์ของอาณาจักรต้าเซียที่ต้องตายไป

สงครามอันโหดร้ายได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวของทั้งสองฝ่ายต่างก็ใช้กลยุทธ์เดียวกันคือเลือกที่จะมุ่งเป้าไปยังกลุ่มทหารที่อ่อนแอกว่าและกําจัดให้มากที่สุด

ในเวลานี้ ท้องฟ้าเหนือเมืองเซี่ยยวส่องไสวเนื่องจากคลื่นพลังจํานวนมากที่โถมเข้าใส่กัน สงครามระหว่างจอมยุทธนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะจินตนาการได้ แก่นแท้พลังที่ถูกควบกลั่นต่างก็ไหลทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายหมายที่จะสังหารอีกฝ่ายให้ตกตายไป

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่องพร้อมกับเศษชิ้นส่วนอวัยวะที่เกลื่อนกลาดอยู่บนพื้นดินเพียงพริบตาเดียวเท่านั้นรอบนอกของเมืองเซี่ยยวก็ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นขุมนรกไปเสียแล้ว

ปังง!

อีกด้านหนึ่ง คลื่นพลังนับร้อยสายพุ่งทะลวงเข้าหาเจียงอื้อย่างไร้ปรานี โชคดีที่เขายังมีเพลิงโลกาอยู่และสามารถใช้มันต้านทานไว้ได้ชั่วคราว แต่เนื่องจากการโจมตีนั้นโถมเข้ามาจากทุกทิศทาง เขาจึงทําได้เพียงแค่ยืนหยัดไว้

“ย้ากกก!”

ในเวลาเดียวกัน เจียงอี้ก็รีบนําดาบมังกรเพลิงออกมาต้านทานการโจมตีเหล่านั้นไว้ แทนและเก็บเพลิงโลกากลับเข้าไป เพราะรู้ดีว่าเพลิงโลกาไม่อาจต้านเอาไว้ได้หมดและยังเป็นการใช้มันอย่างสูญเปล่า

ตู้มมมมมม!

มังกรเพลิงสองตัวพุ่งทะยานออกมาและเข้าปะทะกับคลื่นพลังเหล่านั้นในทันทีซึ่งส่ง ผลให้เกิดคลื่นกระแทกเป็นวงกว้างและทําให้ชั้นดินพังทลายกลายเป็นบ่อหลุม

พี่บ!

เจียงอี้กลายเป็นดาวหางและเข่นฆ่าทุกชีวิตไปตลอดทาง แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวขั้นที่ห้า แต่ความเร็วและพลังป้องกันหาได้สัมพันธ์กันไม่

ที่สําคัญที่สุดคือเขาไม่สามารถเปลี่ยนแก่นแท้พลังให้กลายเป็นคลื่นพลังสําหรับโจมตีระยะไกลได้และระยะการโจมตีของดาบมังกรเพลิงก็นับว่าสั้นเกินไป

กล่าวตามจริง แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวขั้นที่หนึ่งก็สามารถปลดปล่อยคลื่นพลังได้ไกลกว่าหนึ่งกิโลเมตรแล้ว แต่สําหรับเจียงอี้ ระยะโจมตีของเขาอย่างมากก็แค่ไม่กี่ร้อยเมตรเท่า

แต่โชคดีที่ทหารของอาณาจักรเสินหวี่ส่วนใหญ่ไม่ได้พุ่งเป้ามาที่เขา มิฉะนั้นเขาคงไม่สามารถฝ่าคลื่นพลังระลอกแรกมาได้อย่างง่ายดายเพียงนี้

คนส่วนใหญ่เชื่อว่าจักรพรรดินีสัตว์อสูรจะไม่เข้ามาแทรกแซงแม้ว่าเจียงอี้จะถูกสังหาร เนื่องจากนี่เป็นสงครามภายในเผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วยกันเอง

แต่สําหรับผู้เชี่ยวชาญระดับสูงก็ยังไม่มีใครกล้าที่จะสังหารเขาด้วยมือของตัวเอง มิฉะนั้นหากว่าจักรพรรดินีสัตว์อสูรเกิดเอาเรื่องพวกเขาขึ้นมา เกรงว่าด้วยพลังของนาง อาณาจักรเสินหวี่คงยินดีส่งหัวของพวกเขาออกมาเพื่อระงับโทสะของนางเป็นแน่

ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเกี่ยวของกับภูมิหลังของเจียงอี้อีกด้วย!

เป็นที่รู้กันดีว่าเจียงอี้เป็นบุตรชายนอกสมรสของเจียงเบี้ยหลี แม้ว่าชายผู้นั้นจะขับไล่เจียงอี้ออกจากตระกูลและตัดความสัมพันธ์ไปแล้ว แต่ใครจะกล้าฟันธงว่าเลือดจะไม่เข้มข้นกว่าน้ํา?

ไม่ว่ายังไงเจียงอี้ก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็นลูกของเขา หากเจียงเบี้ยหลีไม่สามารถเก็บซ่อนความเสียใจและเลือกที่จะล้างแค้นในอนาคต

ด้วยความสามารถของเขา มันคงเป็นเรื่องง่ายที่จะตามหาตัวผู้ที่สังหารบุตรชายและ กวาดล้างพวกเขาไปพร้อมกับตระกูล

ครื้นนนน!

แต่ทันใดนั้นเองภาพอันแปลกประหลาดก็บังเกิดขึ้น นักสู้ตั้งแต่ขอบเขตเงินโหยวระดับต่ําลงไปต่างก็เคลื่อนที่ช้าลง ส่วนผู้ที่มีระดับการบ่มเพาะไม่สูงมากต่างก็หยุดชะงักทันที

ฟื้ววว!

เจียงอี้ทะยานไปได้ประมาณกิโลกว่าๆและเผชิญหน้ากับกองทัพอาณาจักรเสินหรูที่ดูราวกับฝูงตกแตน

ถึงอย่างนั้นเขาก็หาได้หยุดฝีเท้าไม่และเร่งความเร็วจนถึงขีดสุด ดวงตาของเขาจดจ่ออยู่ที่ร่างของเซี่ยอู่หูยพร้อมกับเผยรอยยิ้มอันชั่วร้ายออกมา

มาถึงขั้นนี้แล้วก็ไม่มีอะไรที่จะต้องพูดกันอีก ในเมื่อเซี่ยอู่ซุ่ยต้องการที่จะสังหารเขามาตลอดเช่นนั้นเขาก็จะต้องเด็ดศีรษะของอีกฝ่ายออกมาให้ได้เช่นกัน

“เจตจํานงสังหาร!”

กลิ่นอายอันน่าสยดสยองพลันปะทุออกมาจากร่างของเจียงอื้อย่างฉับพลันและตรึงร่า งของบรรดานักสู้ที่อยู่ต่ํากว่าขอบเขตเสินโหยวระดับต่ําลงไป

ทหารที่อยู่ในวงล้อมต่างได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า มีเพียงผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวขั้นที่ห้าขึ้นไปเท่านั้นจึงจะสามารถเคลื่อนไหวได้ปกติ

เจียงอี้ทะลวงผ่านกองทัพด้วยการกวัดแกว่งดาบมังกรเพลิงในมือ บรรดานักสู้ที่อยู่ในเส้นทางของมังกรเพลิงต่างก็มอดไหม้เป็นจุณและเปิดเป็นเส้นทางสายหนึ่งขึ้นมา

จากนั้นเขาก็พุ่งไปตามทางโดยเพิกเฉยต่อเหล่าทหารที่อยู่ขั้นจือ และเพ่งเล็งเพียงระดับผู้บัญชาการที่เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวเท่านั้น

” ตาย !”

ชนชั้นแม่ทัพผู้หนึ่งภู่คําราม ทันใดนั้นผู้บัญชาการสามคนก็เริ่มเคลื่อนไหวและตรงเข้าหาเจียงอี้ราวกับสัตว์ร้าย

พริบตาเดียวพวกเขาก็เข้าประชิดตัวอีกฝ่าย ผู้บัญชาการคนหนึ่งนําขวานซึ่งอาบไปด้วยแสงสีฟ้าออกมาและเหวี่ยงมันด้วยกําลังทั้งหมดเพื่อที่จะสังหารเขาให้ตายในกระบวนท่าเดียว

แต่เนื่องจากรอบด้านเต็มไปด้วยทหารจากอาณาจักรเสินหรู่ เขาจึงไม่กล้าที่จะโจมตีด้วยแก่นแท้พลังและใช้เพียงแค่พละกําลังในระดับเงินโหยวขั้นที่สี่ของตนเองเท่านั้น

แต่เนื่องจากได้รับผลกระทบจากเจตจํานงสังหารด้วยเช่นกันจึงทําให้ความเร็วให้การเหวี่ยงขวานลดลงจนน่าใจหาย

” ตาย !”

ในสายตาของเจียงอี้ นักสู้ระดับนี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาแม้แต่น้อย ทันใดนั้นเพลิงโลกาที่ถูกเก็บไปแล้วก็ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับดาบมังกรเพลิงที่ฟาดฟันใส่ชนชั้นผู้บัญชาการทั้งสาม

แต่คราวนี้สิ่งที่ดาบมังกรเพลิงปลดปล่อยออกมาไม่ใช่เพียงแค่มังกรเพลิงสองตัวเท่านั้นจู่ๆก ระแสลมรอบๆก็เกิดการหมุนเวียนในลักษณะประหลาดและไม่นานนักมันก็กลายเป็นมังกรวายุจํานวนนับไม่ถ้วนซึ่งผสานพลังกับเพลิงโลกาและโบยบินออกมาพร้อมกับมังกรเพลิงทั้งสองตัว!

“แย่แล้ว! ถอยเร็ว!”

การแสดงออกทางสีหน้าของผู้บัญชาการผู้ใช้ขวานแปรเปลี่ยนไปในบัดดล เขาร้องเตือนขึ้นมาและเตรียมที่จะถอยหนี สหายอีกสองคนของเขาเองก็ตื่นตระหนกและต้องการที่จะหลบหนีเช่ นกัน

แต่ทันใดนั้นเอง!

ก่อนที่มังกรวายุจะทันได้เข้ามาใกล้ ห้วงอากาศโดยรอบก็ถูกพัดผ่านด้วยกระแสลมอันรุนแรงและยังส่งผลให้ร่างกายของพวกเขาเสียการควบคุม แม้แต่ความเร็วก็ได้รับผลกระทบอย่างเลี่ยงไม่ได้

เมื่อมังกรวายุมาถึง ร่างกายของพวกเขาก็ถูกตรึงไว้อย่างสมบูรณ์และทําได้เพียงมองเพลิงโลกากับมังกรเพลิงพุ่งเข้ามาอย่างไร้หนทางหนี

“นี่ นี่มัน”

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวขั้นสูงสุดต่างตะลึงงันเมื่อเห็นภาพตรงหน้า แม้แต่เซี่ยอู่ซุ่ยเองก็อ้าปากค้างและอุทานออกมาด้วยความเหลือเชื่อ

“การโจมตีด้วยรูปแบบเต๋? เป็นไปไม่ได้! นี่มันทะลวงสู่จุดสูงสุดของขอบเขตเงิน โหยวแล้วหรือ?!”