เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 393 สิงโตพูดขึ้น
ตอนที่ 393 : สิงโตพูดขึ้น
เจียงเฉินและหวังต้าจูก็กําลังทําหน้าที่อยู่ในลานจอดรถและหวังต้าจูก็ทําหน้าที่ของเขาได้ อย่างดี
“พี่เฉิน ให้ผมดูที่นี่คนเดียวก็ได้นะ”
ในใจของหวังต้าจูในตอนนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณและชื่นชมที่มีต่อเจียงเฉิน “พี่เฉิน ไปนั่งที่ห้องทํางานของวงจรปิดก็ได้ไปนั่งตากแอร์เย็นๆสบายๆก็ดีนะ ถ้าที่นี่ไม่มีอะไรผิดพลาด ผมคนเดียวก็เพียงพอแล้ว”
เจียงเฉินรู้สึกว่าแม้ว่าหวังต้าจจะไม่ฉลาดเท่าไหร่แต่เขาก็เป็นคนรู้คุณคนไม่น้อยเลย
น้องชายคนนี้ไม่เลวเลย
“โอเค งั้นนายก็ดูที่นี่ไปก็แล้วกันถ้ามีอะไรก็โทรมาละ”
พูดจบเจียงเฉินก็เดินออกไปหาที่นั่งตากแอร์ก่อนจะโทรศัพท์หลันหน่วนหยาน
เจียงเฉิน : หลักการของฉันก็คือถ้ามีโอกาสก็อย่าปล่อยทิ้งขว้าง!
เดิมที่งานรักษาความปลอดภัยนั้นต้องทํางานตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึง 5 โมงเย็นซึ่งมันไม่สอดคล้องกับลักษณะการทํางานของเจียงเฉินเลยแม้แต่น้อย
เจียงเฉินนั้นเป็นคนที่ชอบทํางานเพียงแค่ 2 ถึง 3 ชั่วโมงต่อวันเท่านั้น!
แต่การรักษาความปลอดภัยนั้นต้องทําตลอดทั้งวัน!
แถมยังมีหัวหน้าคอยจับตาดูอยู่ตลอดด้วย!
เจียงเฉินเลยรู้สึกไม่ชอบใจกับงานนี้เลยแม้แต่น้อย
“ฮิฮิ นายเปลี่ยนงานอีกแล้วหรอ?”
หลันหน่วนหยานยิ้ม “เป็นยามรักษาความปลอดภัยงั้นหรอ? สามีของฉันเป็นรูปภ.ไปแล้ว ฉันจะจ้างมาคอยรักษาความปลอดภัยให้ฉันดีไหมนะ”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ปากหวานเหลือเกินนะ!”
ในเวลานี้เอง
รถยนต์หรู Bentley ก็ขับเข้ามาในลานจอดรถ
แต่ว่าในลานจอดรถนั้นแทบจะไม่มีที่ว่างเหลืออยู่แล้ว ดังนั้นหากต้องการที่จอดรถก็ต้องถอยเข้าช่องอย่างเดียว
หวังต้าจูก็จําเป็นต้องทําหน้าที่โบกรถ
“ถอยมาเลย ถอยมาได้เลยครับ
ในขณะที่เขากําลังออกค่าสั่งอยู่เขาก็ทําหน้าที่อย่างจริงจัง
แต่ในเวลานี้เอง…
ก็มีสาวสวยเดินผ่านมา
ดวงตาของหวังต้าจหันไปมองที่สาวสวยทันที
ไม่ได้สนใจรถที่กําลังถอยหลังเลยแม้แต่น้อย
แถมปากของเขาก็ยังพูดออกมาต่อว่า “ถอย…”
ผลลัพธ์ก็คือ
เจ้าของรถ Bentley เชื่อมั่นในตัวหวังต้าจูมากจนเกินไป
เขาก็เลยถอยไปตามคําสั่ง
จนกระทั่ง…..
ปัง!
ท้ายรถชนเข้ากับเสา
แม้ว่าจะไม่รุนแรงมาก แต่กันชนหลังของรถ Bentley ก็มีรอยปรากฏขึ้นมาให้เห็นได้อย่างชัดเจน
หวังต้าจูตกใจมาก
เหงื่อเย็นไหลออกมาทั่วตัวของเขา
พระเจ้า
ฉันจะทํายังไงดี?
ทําไมตาของฉันถึงหันไปหาสาวสวยตลอดเลย?
ทําไมไม่รู้จักมองไปข้างหน้าบ้าง?
ฉันโบกรถ Bentley ไปชนแล้วฉันจะรับผิดชอบมันได้ยังไง?
ไม่มีเงินพอชดใช้แน่!
หวังต้าจูตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
เจ้าของรถ Bentley ลงมาจากรถด้วยความโกรธ!
ยามรักษาความปลอดภัยที่นี่ทํางานกันยังไง?!
โบกรถยังไงให้ไปชน?!
เจ้าของรถปิดประตูรถของตัวเองอย่างแรง
แล้ววิ่งตรงมาหาหวังต้าจู
แล้วก็คว้าคอเสื้อเขาด้วยความโกรธ
“ดสิ! แกตาบอดหรือยังไง! ฉันเพิ่งจะซื้อรถ Bentley คันนี้มาในราคา 5 ล้านหยวน นายจะชดใช้ยังไง?!”
ในตอนนี้หวังต้าจูหวาดกลัวมากจนเสียสติ
มันจบแล้ว!
รถ Bentley ราคากว่า 5 ล้านหยวน!
เงินเดือนต่อปีของฉันเพิ่งจะเท่าไหร่เอง?
ฉันจะชดใช้มันได้ยังไงกัน?
หวังต้าจูหวาดกลัวมาก “คุณผู้ชาย ผมต้องขอโทษจริงๆมันเป็นความผิดของผมเอง เมื่อกี้ผม เหม่อไปหน่อยผมก็เลยพูดผิดแต่ว่าผมไม่มีเงินจะชดใช้จริงๆครับ”
“ชดใช้ไม่ได้งั้นเหรอ?”
เจ้าของรถ Bentley เมื่อเห็นว่าหวังต้าจูยอมรับความผิดของตัวเองแต่ก็ยังบอกว่าตัวเองไม่มีเงินจะชดใช้ความโกรธของเขาจึงทวีความรุนแรงขึ้น “นายยอมรับว่ามันเป็นความผิดของนาย นายก็ควรจะชดใช้ไม่ใช่รึไง?!”
“ใช่ครับ”
“รถของฉันราคาแพงมากรู้ไหมว่าฉันต้องเสียค่าซ่อมเท่าไร? ในเมื่อนายไม่สามารถจ่ายได้งั้นก็ให้บริษัทของนายจ่ายแทน!”
เจ้าของรถ Bentley พูดออกมาด้วยความโกรธ “ไป! ไปตามหัวหน้าของนายมา! ให้หัวหน้าของนายมาคุยกับฉัน! วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องมีคนรับผิดชอบ!”
หวังต้าจูตัวสันด้วยความกลัวจนแข้งขาของเขาอ่อนแรงมันจบแล้ว!
ไม่เพียงแต่ฉันไม่สามารถทํางานที่นี้ต่อไปได้ฉันยังถูกไล่ออกแน่ๆ แถมค่าเสียหายมหาศาล ฉันคงต้องแบกรับไว้คนเดียว
หวังต้าจุตบหน้าของตัวเองและพูดขอโทษและคุกเข่าลงต่อหน้าเจ้าของรถ Bentley
“ได้โปรดเถอะครับ ผมไม่สามารถจ่ายค่าเสียหายให้ได้จริงๆ ผมยังมีครอบครัวที่ต้องเลี้ยงดูอยู่ ผมยังต้องส่งเสียค่าเราเรียนให้น้องสาวของผม”
เจ้าของรถ Bentley ยืนกราน “ไร้ประโยชน์! ไม่ว่ายังไงนายก็จะต้องชดใช้ให้ฉัน!”
ในเวลานี้เองNN
เจียงเฉินก็ได้ยินเสียงดังเขาก็เลยเดินออกมาดู
“เกิดอะไรขึ้น?”
หวังต้าจูที่เห็นเจียงเฉินเดินออกมาก็ราวกับว่าเห็นทางรอดของตัวเอง
ถึงเขาเพิ่งจะได้ทํางานกับเจียงเฉินแต่เขาก็รู้ว่าเจียงเฉินนั้นไม่ธรรมดา
เขารีบวิ่งไปด้านข้างของเจียงเฉิน “พี่เฉิน! ได้โปรดช่วยผมด้วย ผมทําสิ่งที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ลงไปแล้ว เขาต้องการให้ผมชดใช้ด้วยเงิน ”
เจียงเฉินเค้นถามข้อมูลอยู่ครู่หนึ่งก่อนเขาจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ในเวลานี้เองเจ้าของรถ Bentley ก็พูดออกมาอย่างเหลืออด “รีบจ่ายค่าเสียหายรถของฉันได้แล้ว! ฉันยังต้องขึ้นไปทําธุระอยู่นะ!”
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะมองไปที่รถแล้วถามออกมา “งั้นช่วยบอกจํานวนเงินหน่อยได้ไหมว่าจะต้องชดใช้เท่าไหร่?”
เจ้าของรถ Bentley หัวเราะออกมาก่อนจะพูดตัวเลขที่น่าตกตะลึง
“รถของฉันราคา 5 ล้านหยวนแถมยังเป็นรถคันใหม่เอี่ยม!”
“ความเสียหายที่กันชนรถถ้าจะเอาไปซ่อมและทาสีใหม่ ถ้าไม่มี 3 แสนก็ทําไม่ได้”
เจ้าของรถ Bentley พูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง
“3 แสนหยวน?!”
หวังต้าจุตกตะลึงจนแข้งขาของเขาอ่อนแรงจนเกือบจะคุกเข่าลงไปอีกครั้ง
นั่นคือเงิน 3 แสนหยวนเลยนะ!
สาหรับคนรวยเงิน 3 แสนหยวนนั้นไม่ได้มีค่าอะไรมากแต่สําหรับพวกเขามันคือเงินจํานวนมหาศาล!
อาจจะต้องใช้เวลาหลายปีถึงจะรวบรวมเงินได้มากขนาดนั้น
ทันทีที่จริงฉันได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าของรถ Bentley เพียงแค่ต้องการพูดขู่ให้หวาดกลัว
ต่อให้เป็นรถ Bentley คันใหม่เอี่ยมราคา 5 ล้านหยวนจริงแต่ค่าซ่อมกันชนมันก็ไม่ได้แพงขนาดนั้น
อย่าถามเลยว่าเจียงเฉินนั้นรู้ได้ยังไงเพราะเขาเองก็มีรถ Bentley จอดเอาไว้อยู่ที่บ้านเหมือนกัน
ค่าซ่อมของรถ Bentley ไม่สามารถนํามาหลอกเจียงเฉินได้เลยแม้แต่น้อย
เจียงเฉินหันไปมองเจ้าของรถ Bentley ก่อนจะพูดออกมา “คุณแน่ใจแล้วเหรอว่าคุณต้องการ 3 แสน?”
“แน่นอนฉันแน่ใจแล้ว!”
เจ้าของรถ Bentley เยาะเย้ยออกมา “หรือว่านายจะให้หัวหน้าของพวกนายมาตัดสินใจเองล่ะ?”
“แล้วคุณมาทําอะไรที่นี่ล่ะ?”
เจียงเฉินเปลี่ยนเรื่องและถามคําถามออกมาทันที
“ฉันมาหารองประธานผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์เงินลี่!”
ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “เฉินลี่พวกนายเคยได้ยินชื่อนี้หรือเปล่าล่ะ? เขาก็คือผู้ตัดสินใจว่าจะให้ใครได้เช่าพื้นที่ในอาคารนี้ยังไงล่ะ!”
“ที่ฉันมาหาเขาในวันนี้ก็เพราะฉันจะมาคุยธุรกิจกับเขา! อาคารแห่งนี้กําลังต้องการการตกแต่ง และคนที่จะทํามันก็คือฉันคนนี้!”
และชายคนนั้นก็เริ่มโอ้อวดอย่างหยิ่งยโสว่าเขานั้นเก่งแค่ไหนรวมไปถึงเรื่องมูลค่าสัญญาทางธุรกิจในการตกแต่งอาคาร
เจียงเฉินฟังอย่างเงียบๆก่อนจะยิ้มออกมา
และในตอนนี้ชายคนนั้นก็พูดออกมาอย่างเหลืออดว่า “สรุปแล้วพวกนายจ่ายไหวมั้ยหรือจะให้ฉันโทรแจ้งตํารวจเพื่อมาจัดการเรื่องนี้?”
เจียงเฉินยิ้มออกมา
“เอาเลขบัญชีธนาคารมาส”
เจ้าของรถ Bentley “???”
เจียงเฉิน “รีบเอาเลขบัญชีมาได้แล้ว”
เจ้าของรถ Bentley แทบไม่เชื่อหูตัวเอง!
รปภ. คนนี้พูดว่าอะไรนะ?
เขากําลังขอเลขบัญชีของฉัน?
เป็นไปได้ไหมว่าเขามีเงินมากพอที่จะจ่าย?
นี่เรื่องจริงหรือหลอก?
รปภ. รวยกับขนาดนั้นเลยหรอ?
เจียงเฉินพูดออกมา “ในเมื่อน้องชายของผมจ่ายไม่ได้งั้นผมจะจ่ายคุณเอง!”
“นั่นมัน 3 แสนนะ! ไม่ใช่ 3 หมื่น!”
เจ้าของรถ Bentley ตกตะลึง
“เอาเลขบัญชีมาได้แล้ว
”
เจียงเฉินพูดเร่ง
“ก็ได้
”
ความเย่อหยิ่งของเจ้าของรถ Bentley ก็จางหายไปทันทีพร้อมกับปรากฏรอยยิ้มประจบสอพลอขึ้นมาแทน “เลขบัญชีธนาคารของฉันคือ 62XXX”
เจียงเฉินไม่ได้พูดอะไรและโอนเงินทันที
หวังต้าจูที่อยู่ข้างก็ตกตะลึง!
“ไม่ได้นะ! พี่เฉิน นี่มันเป็นความรับผิดชอบของผมน่ะให้ผมหาเงินไปชดใช้เขาเองเถอะพี่ไม่ต้องจ่ายหรอก”
หวังต้าจนั้นเป็นเพียงคนธรรมดาเมื่อเห็นว่าเจียงเฉินนั้นชดใช้ค่าเสียหายให้เขา เขาก็รู้สึกประทับใจเจียงเฉินมากแต่ก็ไม่อยากให้เจียงเฉินมาเป็นคนรับผิดชอบแทน
เจียงเฉินส่ายหัว “ไม่เป็นไร”
ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของชายเจ้าของรถก็ดังขึ้น
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู
พระเจ้าNN
[บัญชีธนาคารของคุณที่ลงท้ายด้วยเลข 5218 ได้รับเงินโอนเข้า 300,000 หยวน]
เจ้าของรถ Bentley ตกตะลึงทันที!
จากนั้นเขาก็เต็มไปด้วยความดีใจ
แม้ว่ารถ Bentley ของเขาจะใหม่และการซ่อมนั้นก็ต้องใช้ค่าใช้จ่ายมากแต่มันก็ไม่ได้มากขนาดนี้
ตอนที่เขาพูดออกไปว่า 3 แสนจริงๆแล้วเขานั้นเพียงแค่ต้องการแบล็กเมล์หวังต้าจูและทําให้ทุกอย่างมันยากขึ้น
แต่ใครจะไปคิดว่าจู่ๆก็มีคนมาให้เงินกับเขาจริงๆ
นี่ก็เท่ากับว่าเขาได้กําไรมา 270,000 โดยที่ไม่ต้องทําอะไรเลย!
ดีใจ!
เขามองไปที่เจียงเฉินด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความดีใจ
แต่ใบหน้าของเจียงเฉินเต็มไปด้วยความนิ่งไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาแม้แต่น้อย
พระเจ้า….
รปภ.สมัยนี้รวยขนาดนี้กันแล้วหรอ?
เพิ่งจะจ่ายเงินไป 3 แสนแต่กลับสงบได้ขนาดนี้เลย?
“เอาเถอะ เรื่องนี้ก็จบกันแค่นี้ครั้งหน้าก็ระวังๆล่ะ!”
เจ้าของรถ Bentley ตะโกนเยาะเย้ยออกมาขณะที่กําลังเดินจากไป
เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “เงินที่ได้มาด้วยวิธีที่ไม่สุจริตหากรับมันไปก็ระวังมันจะย้อนมาทําร้ายตัวเองนะ”
“นายจะบอกว่าฉันโกงนายงั้นหรอ?” เจ้าของรถ Bentley เริ่มโกรธอีกครั้งเขาชี้ไปที่หน้าของเจียงเฉิน “หนุ่มน้อย พูดจาก็ระวังปากตัวเองหน่อยอย่าคิดว่าจ่ายเงินให้ฉัน 3 แสนแล้วฉันจะสุภาพกับนายนะ”
เจียงเฉินพูดออกมา “งั้นก็เชิญเลย ตอนนี้คุณเอาเงินของผมไปแล้วก็รอดูผลที่ตามมาว่าจะร้ายแรงแค่ไหนก็แล้วกัน”
เจ้าของรถ Bentley ยิ้มแล้วเดินจากไป
รับเงิน 3 แสนมาแล้วแล้วมันยังไง?
กําไรดีจะตายไป!
ผลกระทบที่จะตามมา?
หึหึ
หนุ่มน้อย
นายให้เงินฉันมาแล้วคิดหรอว่าฉันจะยอมคายกลับออกไป?
เขาฮัมเพลงออกมาขณะที่เดินเข้าไปพบเฉินลี่
“คุณเฉิน!”
เจ้าของรถ Bentley ดูกระตือรือร้นมาก “เป็นยังไงบ้างครับคืนนี้พอมีเวลาบ้างไหม? ผมจะได้พาคุณออกไปพักผ่อน”
“คุณเป้ย”
เฉินลี่พยายามปฏิเสธอย่างสุภาพ “ไม่หรอ ผมไม่มีเวลาว่างเลยผมคงไปไม่ได้”
ประธานเปิยพยายามพูดโน้มน้ว “บอสเฉิน เรื่องงานปรับปรุงการตกแต่งอาคารที่เราคุยกันไว้เป็นยังไงบ้างครับ?”
การแสดงออกของประธานเปยในตอนนี้ดูประจบประแจงมาก
ซึ่งมันก็เข้าใจได้ไม่ยากเพราะ
ข่าวนั้นอยู่ในธุรกิจการตกแต่งและอาคาศูนย์กลางทางการเงินแห่งนี้กําลังต้องการการตกแต่งใหม่ และตราบใดที่เขาสามารถแย่งชิงเค้กก้อนนี้มาได้ แม้จะเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยว แต่ก็สามารถทําเงินให้เขาได้อย่างมหาศาล
และอาคารสํานักงานแห่งนี้ก็ถูกบริหารจัดการโดยพี่เขยของเฉินลี่ดังนั้นคําพูดของเฉินลี่จึงมีประโยชน์อย่างมาก
ดังนั้นมีหรือที่ตัวเขาจะไม่เคารพอีกฝ่าย?
เฉินลี่พูดออกมา “บริษัทของนายต้องการรับงานตกแต่งอาคารทั้งหมดของเราจริงๆหรอ? มันไม่โลภเกินไปหน่อยเหรอ? เอาจริงๆฉันก็เคยคุยกับพี่สะใภ้ของฉันแล้วแต่พี่เขยของฉันบอกว่า งานนี้มันใหญ่มาก ดังนั้นเขาจึงต้องไปคุยกับเจ้าของอาคารหรือคุณเพียงก่อน และไม่ว่ายังไง สุดท้ายแล้วคุณเจียงก็จะเป็นคนตัดสินใจ!”
“คุณเจียงสินะ”
ประธานเป่ย “มันก็คงเป็นเรื่องปกติที่เรื่องใหญ่โตขนาดนี้คนที่เป็นเจ้าของก็คงต้องตัดสินใจเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็ช่วยพูดให้ผมหน่อยได้ไหม?”
เมื่อพูดจบเขาก็แอบยัดซองจดหมายสีแดงขนาดใหญ่ให้กลับเฉินลี่
เฉินลี่ยื่นซองจดหมายสีแดงคืน “ได้ แต่ถึงอย่างไรแล้วคุณเจียงเขาจะเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เองฉันไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรทั้งนั้นดังนั้นเงินตรงนี้ไม่ต้องหรอก”
“งั้นเราออกไปกินข้าวกันเลยดีไหมครับ?”
“นี่-”
เฉินลี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง “โอเค งั้นเย็นนี้เราไปกินอาหารกัน”
เฉินลี่พาประธานเป่ยลงไปชั้นล่างด้วยกัน
ประธานเปิยรู้สึกตื่นเต้นมากเขารีบเดินไปที่รถ Bentley ของตัวเองและในขณะที่เดินเขาก็พูดออกมา
“คุณเฉิน ผมพึ่งได้รถ Bentley คันใหม่มาผมเอามาใช้เพื่อคุณเป็นกรณีพิเศษเลยนะ แต่ก็โชคไม่ดีเลยที่ผมเจอรูปภ.บ้าๆสองคนคนที่หนึ่งก็ทําตัวบ้าๆบอๆไม่รู้ว่าโบกรถผมยังไงให้ไปชนกับเสา ส่วนอีกคนหนึ่ง หึหึ คุณลองเดาดูสิว่ามันเป็นยังไง?”
เขาพูดออกมาด้วยใบหน้าที่สดใส “ผมขอเงินชดเชยเป็นจํานวน 3 แสนหยวนและเขาก็ให้ผม มา 3 แสนหยวนจริงๆ! ให้ตายเถอะ! ผมไม่คิดมาก่อนเลยว่ายามสมัยนี้จะรวยขนาดนี้กันแล้ว พวก มันทําตัวเย่อหยิ่งกันมากเป็นแค่ยามแต่ก็ใช้เงินได้แบบหน้าไม่เปลี่ยนสีเลยแม้แต่น้อย!”
เขาเล่าเรื่องตลกให้กับเชอรี่ฟัง
แต่ใครจะรู้
เมื่อเฉินได้ยินเรื่องนี้แววตาของเขาก็เปลี่ยนไปทันที
ตกตะลึง!
พระเจ้า!
ยามรักษาความปลอดภัยผู้หยิ่งผยองงั้นหรอ?
เป็นไปได้ไหมว่าง
จะเป็นคุณเจียง?
เขารู้ดีว่าเจียงเฉินชอบทํางานแบบติดดินเพราะก่อนหน้านี้อีกฝ่ายนั้นก็เป็นมาแล้วทั้งคนส่งพัสดุ คนส่งอาหารกลับบ้าน คนทําธุระ
แต่การเป็นยารักษาความปลอดภัยคราวนั้นไม่เคยได้ยินมาก่อน
ดังนั้น!
ก็ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าเจียงเฉินจะไม่มาเป็นยามรักษาความปลอดภัย!
พระเจ้าษม
ยิ่งเงินลี่คิดมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันมีความเป็นไปได้มากขึ้นเท่านั้น
ปกติแล้วยามรักษาความปลอดภัยต่อให้ทํางาน 3 ปีก็ไม่มีทางจ่ายเงิน 3 แสนหยวนได้โดยที่ไม่กะพริบตา!
เฉินลี่คว้าตัวประธานเปี่ยและรีบถามออกมาทันทีว่า “แล้วเขาได้พูดอะไรอีกมั้ย?”
ใบหน้าของประธานเป่ยเต็มไปด้วยรอยยิ้มเขาหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะพูด “ใช่แล้ว ยามรักษาความปลอดภัยข้างล่างนั้นตลกชะมัด! ตอนนั้นอีกฝ่ายบอกผมประมาณว่าเงินที่ได้มาในทางไม่ดี มันก็จะทําให้ผมเสียใจในไม่ช้าก็เร็ว เขาคงต้องการให้ผมคายเงินของตัวเองออกมาล่ะมั้ง คุณลองคิดดูสิคุณแบบนี้คงจะไม่พ้นมีปัญหาทางสมองแน่ๆ ฮ่าๆๆ สงสัยสมองเขาจะมีแต่ตด! ฮ่าๆๆ !”
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินลี่ค่อยๆหายไป
เขามั่นใจไปแล้ว 99% ว่า….
ยามไร้สมองที่ประธานเปิดคนนี้พูดถึงจะต้องเป็นคุณเจียง!
เพราะ
จากพฤติกรรมที่อีกฝ่ายเล่ามามันเหมือนกับของคุณเพียงเอามากๆ
ใบหน้าของเฉินลี่เริ่มปกคลุมไปด้วยความมืดมน
แต่ประธานเปยกลับไม่ได้สังเกตเห็นเลยเขายังคงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
และในตอนนี้เองเขาก็ชี้ไปที่เจียงเฉินที่อยู่บนลานจอดรถและพูดกับเฉินลี่ “ดูสิตรงนั้น! นั่นไง ยามรักษาความปลอดภัยที่ให้เงินผมมา 3 แสนหยวน! ฮ่าๆๆ คุณคิดว่าเขามีปัญหาทางสมองหรือเปล่าล่ะ? ให้อีกฝ่ายคุกเข้าเลียเท้าก่อนเราจะจากไปดีไหม?”
เมื่อเห็นใบหน้าของเจียงเฉินใบหน้าของเฉินลี่ก็แข็งค้างไปในทันที
เจียง! เฉิน!
บอสเจียง!
เฉินลี่สูดหายใจเข้าลึกๆ
กลับไปไถเงินของคุณเจียง? ใครให้ความกล้ากับนายกัน?
เขาตัดสินใจได้ทันที
เขายิ้มแล้วพูดออกมาว่า “ประธานเป่ย ไปกันเถอะไปหาเข้ากัน”
“ได้เลย!”
ประธานเปิยเดินตามเฉินลี่เข้าไปหาเจียงเฉินและหวังต้าจู
เจียงเฉินกระพริบตาให้เฉินลี่
เฉินลี่ที่กําลังเดินเข้ามาก็สังเกตเห็นได้และเขาก็เข้าใจในทันที
ตัวตนของคุณเพียงนั้นไม่สามารถเปิดเผยได้
ประธานเปิยพูดจาโผงผางและเดินไปอยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน “เป็นไงบ้างหล่ะ ฉันกลับมาแล้ว! และฉันก็ไม่มีวันให้เงินคืนนายด้วย!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา
แต่ใครจะรู้ –
เฉินลี่ก็ส่งฝ่ามือเข้าไปที่หน้าของประธานเปิยเต็มๆ!
โดนเข้าไปแบบเต็มไม้เต็มมือ!
ประธานเปิยที่ถูกตบก็ถึงกับล้มลงไปอยู่บนพื้น!
“คุณเฉิน คุณทําอะไรน่ะ?!”
ประธานเปุ๋ยตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
ใบหน้าของเฉินอี้เต็มไปด้วยความมืดหมดแล้วพูดออกมาอย่างเย็นชา “ประธานเปิยฟังผมให้ดีนะ! ยามรักษาความปลอดภัยสองคนนี้ทํางานด้วยความขยันขันแข็ง! แล้วผมจะไม่ยอมให้คุณแบล็กเมล์และรังแกพวกเขาอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้! และด้วยพฤติกรรมที่ชั่วร้ายของคุณคุณควรถูกตรวจสอบคุณธรรมในตัวคุณเองนะ! และตั้งแต่นี้ต่อไปชื่อของคุณจะขึ้นไปอยู่ในแบล็คลิสต์ของเรา! และจากนี้ต่อไปไม่ว่ายังไงเราจะไม่ทําธุรกิจกับคุณเป็นอันเด็ดขาด!”
“อะไรนะ?”
ประธานเป่ยตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
ทําไมอยู่ๆสถานการณ์ถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้
“คุณเฉิน ไม่นะ เราร่วมมือกันมาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ? คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงกัน?!”
แน่นอนว่าไม่มีทางที่ประธานเปิยนั้นจะไม่กลัว เพราะถ้าหากเขาสูญเสียโอกาสงานครั้งนี้ไป บริษัทของเขาจะต้องล้มละลายอย่างแน่นอน
เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเฉินลี่
เฉินลี่ชี้ไปที่เจียงเฉินและพูดกับประธานเป่ยด้วยสีหน้าที่มืดมน “คุณควรขอโทษเขามากกว่านะ!”
ประธานเป่ยตกตะลึง
และในเวลานี้เฉินลี่ก็รีบโทรหาใครบางคน
หัวหน้ารูปภ.พร้อมกับทีมรปภ.คนอื่นก็รีบมาที่นี่ทันทีที่ทราบข่าว
เฉินหลี่ขมวดคิ้ว “จะขอโทษได้หรือยัง? ถ้ายังไม่ขอโทษและคืนเงินกลับไป ก็รอโดนโยนออกไปจากที่นี่ได้เลย!”
เฉินลี่นั้นไม่ใช่คนดีอะไร
โดยเฉพาะกับคนที่กล้าหยิ่งผยองต่อหน้าเจียงเฉิน
เพราะการทําแบบนั้นมันไม่ใช่การวิ่งเข้าหาความตายหรอ?
และถ้าหากว่าพี่เขยของเขารู้ว่าคุณเจียงอยู่ใต้ตึกของตัวเองและมีคนมาหาเรื่อง มีหรอที่เขาจะรอดโดยที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร?
ในใจของเฉินลี่ในตอนนี้แทบอยากจะฆ่าประธานเปยให้ตายๆไปทันที
ประธานเปิยรู้สึกกลัว
พริบ
เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเจียงเฉิน
“คุณครับผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วที่กล้าแบล็คเมล์คุณ”
“3 แสนนั้นน่ะ!”
“คืนกลับไปด้วย!”
“อะไรนะ?!”
เฉินลี่พูดออกมาด้วยความโกรธจัดก่อนจะคว้าปกเสื้อของประธานเปยและพูดออกมาด้วยความโกรธ “อ้อเดี๋ยวนะมันจะ 3 แสนได้ยังไง? ในเมื่อนายแบล็กเมล์เขาไป 10 เท่านายก็ต้องคืนเขาไปอีก 10 เท่า!”
“ก็ได้ครับ ก็ได้!”
ประธานเป่ยหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาและโอนเงิน 3 ล้านให้กับเจียงเฉินอย่างรวดเร็ว
“คุณครับผมโอนเงินคืนให้แล้ว 3 ล้านหยวนนะครับ!”
ประธานเป่ยพูดออกมาอย่างรวดเร็ว
หวังต้าจุที่ดูอยู่ข้างๆก็ตกตะลึง
พระเจ้าsw
มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่?
เจียงเฉินพูดออกมา “เอาล่ะนายไปได้แล้ว”
เฉินลี่พูดออกมา “ไสหัวไปให้พ้นได้แล้ว!”
ประธานเปยวิ่งหนีไปด้วยความอับอาย
แต่สุดท้ายเขาก็หันกลับมาถามกับเฉินลี่ว่า “แล้วเรื่องตกแต่งล่ะครับ?”
“เล็กฝันไปได้เลย!”
เฉินลี่คว้าก้อนหินที่อยู่ใกล้ๆและทุบรถ Bentley จนเป็นรูขนาดใหญ่ “อย่าให้ฉันเห็นหน้านายอีกแม้แต่ครั้งเดียว!”
ประธานเปิยรู้สึกอับอายและกลัวมาก
น่าสงสาร
