เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 386 เดี๋ยวนะนั่นไม่ใช่เจียงเฉินหรอกหรอ
- Home
- All Mangas
- เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ
- ตอนที่ 386 เดี๋ยวนะนั่นไม่ใช่เจียงเฉินหรอกหรอ
ตอนที่ 386 : เดี๋ยวนะนั่นไม่ใช่เจียงเฉินหรอกหรอ?!
และในวันนี้ก็เป็นวันที่เก็บค่าเช้าอีกวันหนึ่ง
“มันไม่ควรเป็นแบบนี้สิ ยังมีห้องเหลืออีกตั้งห้าสิบห้องที่ยังไม่ได้ถูกปล่อยเช่า…”
เจียงเฉินขมวดคิ้ว
ในไม่ช้าเจียงเฉินก็สามารถคิดหาวิธีใดเขารีบเดินตรงไปที่ห้างเฉาหยางจอยซิตี้ที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตรและเริ่มติดป้าย
[ห้องสวยปล่อยเช่าขนาด 1 ห้องนอน 1 ห้องนั่งเล่นและ 2 ห้องนอน 1 ห้องนั่งเล่น ค่าเช่าเดือนละ 4000-7000 หยวน ราคาถูกกว่าในตลาดถึง 30% เป็นชุมชนระดับไฮเอนด์…]
ด้านนอกทางเดินเข้าห้างเฉาหยางจอยซิตี้เต็มไปด้วยผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา
และเจียงเฉินก็ใส่หน้ากากกางเกงขาสั้น รองเท้าแตะมาพร้อมกับพวงกุญแจขนาดใหญ่และกระเป๋าหนังงูซึ่งเป็นอุปกรณ์พื้นฐานของคนเก็บค่าเช่า!
“ว้าว นั่นมันคนเก็บค่าเช่านี่!”
“ดูจากพวงกุญแจแล้วเขาจะต้องรวยมากแน่ๆ!”
“พวกเธอไม่คิดเหรอว่าผู้ชายคนนี้หล่อมากเลยนะ ถึงแม้ว่าเขาจะสวมหน้ากากอยู่แต่กลิ่นอาย ของเขามันชัดเจนมากว่าเขาเป็น…. เทพบุตร!”
ไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของห้างก็เดินเข้ามาหน้าทิ้ง!
“ใครอนุญาตให้นายมาตั้งป้ายตรงนี้!”
ท้ายที่สุดแล้วก่อนที่เฉินจะไปพูดอะไรก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ดูมีอายุเดินมาถึงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นออกไป
“พี่หลี่มาดึงผมทําไมกัน?” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถามด้วยความไม่เข้าใจ
“นายมันโง่!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ดูมีอายุด่าออกมาอย่างรุนแรง “อย่าได้ก่อเรื่องเด็ดขาดเลยนี่คือเจ้าของห้างสรรพสินค้าของเรา โชคดีนะที่ฉันมาเจอก่อน!”
“หัะ?! เจ้าของ?!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหนุ่มมองไปที่เจียงเฉินด้วยความตกตะลึง
อะไรกัน!
ปรากฏว่าเขาเป็นเจ้านายของฉัน?!
กลัวตาย!
“ขอบคุณพี่หลี่ที่เตือนผม!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหนุ่มขอบคุณซ้ําแล้วซ้ําเล่าก่อนที่จะจุดบุหรี่ให้
ในเวลานี้เองทางฝั่งของเจียงเฉินก็มีคู่รักเห็นป้ายโฆษณาของเจียงเฉินพอดี
หญิงสาวเข้ามาถามเจียงเฉินว่า “หนุ่มหล่อจริงหรือเปล่าที่ห้องขนาด 1 ห้องนั่งเล่น 1 ห้องนอนราคาแค่ 4,000 หยวนจริงๆ”
เจียงเฉินพยักหน้า “แน่นอนผมไม่หลอกหรอก”
หญิงสาว “งั้นฉันขอเดือนละ 400 ได้ไหม”
เจียงเฉิน “…..”
คนที่ผ่านไปผ่านมา “…”
แฟนหนุ่มของหญิงสาว “…”
“เมื่อกี้คุณพูดว่าเท่าไหร่นะ?” เจียงเฉินมองไปที่หญิงสาวด้วยใบหน้าที่จริงจัง
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
ขอลดลงไปเหลือที่ 400 หยวนต่อเดือนเนี่ยนะ? คิดว่าตัวเองมาซื้อผักในตลาดหรือยังไง?
แฟนหนุ่มของหญิงสาวพูดออกมา “แบบนี้ยังมีอะไรต้องถามอยู่อีกไหมห้องราคา 4,000 หยวนต่อเดือนจะให้ปล่อยเช่าที่ 400 หยวนต่อเดือน ถ้าเขาเต็มใจให้เธอเช้าฉันยอมคลานกลับ บ้านเลย!”
แล้ว…
เจียงเฉิน “ได้”
หญิงสาว “???”
แฟนหนุ่มของหญิงสาว “???”
คนที่เดินผ่านมา “???”
พวกเขาทั้งหมดพากันหันไปมองที่เจียงเฉิน
เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม “ที่จริงแล้วฉันก็ไม่สนใจเรื่องเงินมากเท่าไหร่หรอก แต่ฉันอยากดูคนคลานกลับบ้านมากกว่า”
ทุกคน “
ถามจริง?!
โหดเหี้ยม!
หยิ่งยโสเกินไปแล้ว!
“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา!” หญิงสาวตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น “เดือนละ 400 หยวน มันคงไม่ยากเกินไปหรอกใช่ไหม(หันหน้าไปหาแฟนของตัวเอง)เร็วๆเตรียมคลานได้แล้ว!”
แฟนหนุ่ม “…”
นี่เธอ….ทรยศแฟนของตัวเองเพียงเพราะเงิน 3600 หยวน…
เจียงเฉินตกตะลึงในทันที!
ให้ตายเถอะนี่พวกคุณเป็นแฟนกันจริงหรือเปล่าเนี่ย?
ในเวลานี้เอง….
ก็มีคู่รักอีกคู่รีบวิ่งเข้ามา
หญิงสาวตะโกนออกมา “ที่พูดเมื่อกี้เรื่องจริงใช่ไหม?”
แฟนหนุ่มของเธอก็พูดออกมาอย่างตื่นเต้น “ต้องคลานกลับบ้านใช่ไหมผมทําได้!”
และมันก็ไม่ได้หยุดเพียงเท่านั้น!
“สิทธินั้นพวกเราขอด้วย!”
“พวกเราก็ด้วย! เดือนละ 400 หยวนแลกกับการคลานกลับไม่มีปัญหาเลย!”
“เดือนละ 400 หยวนประหยัดเงินไปได้ตั้ง 3,600 ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว!”
“อย่ามาขโมยของพวกเรานะ!”
“ไปซะพวกเรามาก่อน!”
มีคู่รักเจ็ดแปดคู่วิ่งเข้ามาหาเทียนเฉินในเวลานี้ พวกเขาพากันยกมือขึ้นอย่างกระตือรือร้น!
เจียงเฉินตกตะลึง
ให้ตายเถอะ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
ในเวลานี้เองก็มีคนได้ถ่ายคลิปวิดีโอฉากนี้เอาไว้และนําไปลงบนอินเทอร์เน็ต
และหลังจากนั้นไม่นานวิดีโอนี้ก็ได้รับความนิยมอย่างคาดไม่ถึง!!
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่สนามบินปักกิ่ง
ชายหนุ่มรูปงามได้ก้าวเข้ามาสู่ดินแดนแห่งเมืองหลวง
เขามีชื่อว่าเกาซวย!
สูงรวยและหล่อ!
ครอบครัวของเขาอาศัยอยู่ที่เซินเจิ้น ครอบครัวของเขาร่ํารวยมากมีทรัพย์สินมากมายหลายแสนล้านเขานั้นเกิดมาบนกองเงินกองทองดังนั้นเขาจึงได้รับการศึกษาอย่างดีตั้งแต่เด็กเพียบพร้อมไปทางรถหรูและคนคอยรับใช้
แต่อย่างไรก็ตามประสบการณ์ด้านความรักของเขานั้นยังเป็นศูนย์
ทุกครั้งที่เขาพบผู้หญิง ผู้หญิงกลุ่มนั้นต่างก็ต้องการเงินของเขาไม่เคยสนใจตัวตนของเขาจริงๆเลยสักคน
มันทําให้เขารู้สึกไม่มีความสุขมาก
แต่ก็มีอยู่ครั้งนึ่งที่เขารู้สึกว่าเขานั้นได้พบกับรักแท้ เธอคือนางฟ้าในสายตาของเขา
เขานั้นทุ่มเทเพื่อเธอเป็นอย่างมาก – เขาถึงกับขั้นยอมเรียนรู้ที่จะนั่งรถประจําทาง รถไฟใต้ดิน!
พระเจ้าช่วย!
ฉันไม่เคยนั่งรถขยะแบบนี้มาก่อน!
แต่เธอกลับไม่รับรักเขาเลยแม้ว่าเขานั้นจะทุ่มเทไปมากเท่าไหร่ก็ตาม
เธอนั้นด่าเขาออกมาเสียงดังว่า : นายไม่มีทางเป็นคนธรรมดาได้หรอกและฉันที่เป็นแค่คนธรรมดาดังนั้นระหว่างเราไม่เหมาะสมกันหรอก!
เพื่อความรักดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเปลี่ยนให้ตัวเองเป็นเพียงแค่คนธรรมดา
เขาตั้งใจหนีออกจากบ้านและออกมาสัมผัสประสบการณ์ชีวิต
แต่พอเขาได้ยินแบบนั้นเขาก็ด่าเขาออกมาและขู่ว่า
“ถ้าแกกล้าหนีออกจากบ้านฉันจะให้เงินแก่เดือนละ 100,000 หยวนสําหรับค่าครองชีพและให้แก่อดตายไป!”
พระเจ้าช่วย!
ค่าครองชีพเดือนละ 100,000 หยวน? นี่จะทําให้ฉันอดตายไหม?
อย่างไรก็ตามเพื่อความรักของฉัน ฉันก็ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวที่จะหนีออกจากบ้าน
และมาที่เมืองหลวงเพื่อไล่ตามความรักของฉัน!
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็ได้มาทําประกันสังคมที่บริษัททําธุระ
ในขณะที่เขากําลังจะเดินจากไปเขาก็ได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ
“บริษัทของบุคคลใจดําขนาดนี้ได้ยังไงกัน?! เงินเดือนน้อยขนาดนี้ผมจะอยู่ได้ยังไง?!”
“ไม่ นายเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าเงินเดือนขาดนี่มันก็สุขมากแล้วนะ!”
“ให้ตายเถอะเงินเดือนแค่นี้ยังไม่พอสําหรับอาหารมื้อเดียวเลยด้วยซ้ํา!”
“นาย….. อย่ามาสร้างปัญหาที่นี่นะ!”
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะมองด้วยความสงสัยและเขาก็พบเห็นชายหนุ่มรูปงามที่กําลังโต้เถียงกับเจ้าหน้าที่แผนกบุคคล
ดูเหมือนว่าหนุ่มหล่อคนนั้นจะไม่พอใจเงินเดือนของเขา
ให้เงินเดือนแค่เดือนละ 1200 หยวนหรอ?
ไม่อย่างนั้นหนุ่มหล่อคนนั้นคงไม่กลัวขนาดนี้หรอกมั้ง?
ในขณะที่เจียงเฉินกําลังจะเข้าไปช่วยพูด….
เขาก็ได้ยินค่าจากปากของเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคล
“ใช่ จริงอยู่ที่นายจบมาสูงมากจริงๆ นายจบมาจากมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด ดังนั้นบริษัทจึงให้เงินเดือนนายที่ 8,000 หยวนในช่วงฝึกงานและจะเพิ่มเป็น 10,000 หยวนหลังจากที่ได้รับ บรรจุแล้ว…”
“8,000 หยวนต่อเดือนงั้นหรอ? ไม่ใจดําไปหน่อยรึไง?! ฉันเกาซวยต้องการเงินเดือน 200,000 หยวน! ไม่อย่างนั้นมันไม่พอค่าครองชีพของฉันแน่!”
“อะไรนะ เงินเดือน 200,000 หยวน? นายมาสมัครเป็นแค่พนักงานบัญชีแต่กล้าดียังไงถึงขอเงินเดือนเดือนละ 200,000 หยวน?! นายคิดว่าน่าจะได้เงินเดือนสูงขนาดนั้นเพียงเพราะว่านายจบปริญญาโทมางั้นหรอ?!”
เงินเดือน 200,000 ต่อเดือน…..
200,000…
พรูดwww
เจียงเฉินแทบกระอักเลือดออกมาเต็มปาก
พระเจ้า!
นี่มันบ้าอะไรกัน?
แค่พนักงานบัญชีแต่กล้าขอเงินเดือนเดือนละ 200,000 เลยงั้นเหรอ?
แค่ 8,000 หยวนมันก็สูงมากแล้วไม่ใช่หรอ?
เจียงเฉินคิดในใจ หนุ่มหล่อคนนี้คงไม่ใช่ว่าเป็นคนบ้าหรอกใช่ไหม?
รีบถอยกลับ
ส่วนเรื่องไปช่วยพูดลืมมันไปได้เลย!
“อะไรกัน…”
ทันใดนั้นเจียงเฉินก็พบบางสิ่งบางอย่างที่ทําให้เขาต้องประหลาดใจ
เขาพบว่าหนุ่มหล่อคนนี้ใส่เสื้อผ้าระดับไฮเอนด์ มองเพียงแค่แวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่ามันเป็นชุด ที่สั่งตัดขึ้นมาเป็นพิเศษไม่ใช่เสื้อผ้าตามท้องตลาดอย่างแน่นอนนาฬิกาเขาก็เป็นนาฬิกาของ Patek Phillipe มาดูรวมๆแล้วคงมีมูลค่าไม่น้อยกว่า 3 ล้านหยวน!
เขาคงจะต้องเป็นคนรวยรุ่นที่สองอย่างแน่นอน!
เป็นไปได้ไหมว่า….. เขาเป็นคนรวยรุ่นที่สองที่ออกมาหาประสบการณ์ชีวิต?
เจียงเฉินรู้สึกดีด้วยขึ้นมาทันที
“คนสวย…” เจียงเฉินเดินเข้าไปและพูดกับพนักงานฝ่ายบุคคล “ขอโทษนะครับ หนุ่มหล่อ คนนี้น่าจะเป็นคนรวยรุ่นที่สองที่ออกมาหาประสบการณ์ชีวิต ดูจากเสื้อผ้าของเขาแล้วคงไม่ตำกว่าแสนหยวนแน่นอนส่วนนาฬิกาก็คงหลักล้าน… ดังนั้นเขาคงไม่รู้ว่าค่าจ้างของคนทั่วไปมันมากน้อยแค่ไหน”
เจียงเฉินอธิบายออกมา
จากนั้นจึงเชิญก็หันไปคุยกับคนรวยที่สองเพื่อทําความเข้าใจสถานการณ์และในที่สุดเขาก็เริ่มอธิบายและแก้ไขสิ่งที่อีกฝ่ายเข้าใจผิด
เกาซวยตกใจมาก “งั้นหรอ? แต่ว่ารายได้มันน้อยเกินไปนะมันไม่พอให้ผมกินหรอก”
พนักงานฝ่ายบุคคล “…”
เพื่อนร่วมงาน “…”
เจียงเฉินปิดใบหน้าของตัวเอง “คนรวยรุ่นที่สองคนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจอะไรง่ายๆ”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา หลังจากที่ได้รู้ถึงความต้องการของคนรวยที่สองคนนี้เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลมอบหมายตําแหน่งคนทําธุระให้กับเขา
และยังให้เจียงเฉินเป็นอาจารย์ให้อีก
เวลานี้เองก็ถึงเวลาเที่ยงวันแล้ว
จ๊อกกก
เกาซวยเอามือกุมท้องของตัวเองด้วยความหิว
เขานั้นไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ที่ขึ้นเครื่องบินมา
เกาซวยหันไปพูดกับเจียงเฉิน “อาจารย์เราไปหาข้าวกินที่ไหนกันดี?”
เจียงเฉิน “สั่งมาก็พอแล้ว!”
ในตอนนี้จึงเชิญยังทําธุระไม่เสร็จเขาจึงยังไม่สามารถออกมาจากบริษัทได้
จากนั้นเจียงเฉินก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดแอปพลิเคชันหมถวนและเริ่มสั่งอาหารมากิน….
“ว้าว!! นี่คือการสั่งอาหารกลับบ้านในตํานานงั้นหรอ ถูกมาก!!!”
เมื่อเกาซวยได้เห็นราคาในแอปพลิเคชันแล้ว เขาก็รู้สึกว่ามันมหัศจรรย์มากแถมยังราคาไม่กี่หยวนด้วย!
หลังจากที่ฟังคําแนะนําของเฉินเขาก็ดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นหมถวนมา
ตื่นเต้นมาก! มีแต่อาหารราคาถูกเต็มไปหมด!
จากนั้นเขาก็สนุกไปกับมันโดยที่เน้นสั่งอาหารที่มีราคาแพงเพราะเค้ากลัวว่าอาหารที่ราคาไม่กี่สิบหยวนนั้นจะไม่ค่อยสะอาด
หลังจากสั่งซื้อเสร็จ
ก็ถึงเวลาชําระเงิน!
9782 หยวน!!
พนักงานฝ่ายบุคคลที่มาเห็น!
เบิกตากว้าง!
อะไรกัน!!
เกาซวยเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “คิดไม่ถึงเลยว่าการสั่งอาหารมันจะราคาถูกขนาดนี้ ดูเหมือนว่าฉันยังมีโอกาสใช้ชีวิตหนึ่งเดือนด้วยค่าครองชีพ 100,000 แสนได้อยู่นะ”
พนักงานในสํานักงาน “…”
พรูด
กระอักเลือดออกมาสามลิตร!
เจียงเฉินรู้สึกว่าเขาคงต้องสั่งสอนลูกศิษย์คนนี้ให้ดีหน่อยแล้ว
คิดว่าตัวเองรวยขนาดนั้นเลยหรอ?
ฉันมีเงินเป็นแสนล้านแล้ว!
แต่ฉันยังจําเป็นต้องโอ้อวดอยู่ไหม?
ส่ายหน้า
ดูถูก
ในเวลานี้เองผู้ช่วยของเขาลูซี่ก็โทรเข้ามา
“เจ้านาย บริษัทของเราเพิ่งพัฒนารถสปอร์ตรุ่นใหม่ มันเป็นรถต้นแบบที่ถูกส่งตรงมาจากยุโรปตอนนี้เจ้านายอยู่ที่ไหนคะฉันจะนํารถไปส่งให้”
“ตอนนี้ฉันอยู่ที่บริษัททําธุระ”
“โอเคค่ะ ฉันจะรีบเข้าไปเดี๋ยวนี้…”
เจียงเฉินมาที่ประตูและยืนรอ
ไม่นานก็มีรถสปอร์ตเท่ๆขับเข้ามาจอดที่หน้าประตู
เบรค
รถหยุดลง!
รถคันนี้มีรูปร่างที่ค่อนข้างล้ําสมัยดูเหมือนกับรถยนต์ในอนาคตที่ปรากฏขึ้นในภาพยนตร์ไซไฟ
ล้อทั้งสี่นั้นราวกับว่ามีกังหันขนาดใหญ่รูปร่างเพรียวบางซึ่งดูแล้วสามารถขับเคลื่อนได้อย่างไร้ที่ติ
ประตูถูกเปิดออก
ลูซีเลขาสาวชาวต่างชาติเดินลงมาจากรถอย่างสง่างาม
ไม่ไกลออกไปก็มีรถ Audi A7 ขับผ่านมา
ที่เบาะหลังของรถหวงเหยากวงก็บังเอิญหันมาเห็นพอดี
“เดี๋ยวนะนั่นไม่ใช่เจียงเฉินหรอกหรอ?”
เมื่อเห็นลูซี่และรถสปอร์ตเขาก็ต้องขมวดคิ้ว
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน?”
“แล้วรถคันนั้น…..”
เมื่อหวงเหยากวงเห็นรูปทรงของลูกเท่านั้นและแบรนด์เมอร์เซเดสเบนซ์ของมันเขาก็รู้ได้ทันทีว่ารถยนต์คันนี้จะต้องมีราคาแพงอย่างแน่นอน!