เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 376 ต้องการให้ฉันไปทํางานแล้วนายล่ะทํางานเป็นรึยัง
- Home
- All Mangas
- เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ
- ตอนที่ 376 ต้องการให้ฉันไปทํางานแล้วนายล่ะทํางานเป็นรึยัง
ตอนที่ 376 : ต้องการให้ฉันไปทํางานแล้วนายล่ะทํางานเป็นรึยัง?
วันรุ่งขึ้นเจียงเฉินก็ยังคงทําธุระต่อ
แต่ในครั้งนี้เจียงเฉินได้พบกับภารกิจที่ดูแปลกประหลาด
[เนื้อหาออเดอร์ : นักเตะฟุตบอลในครั้งนี้ขาดแคลนคนฉันต้องการหาคนทําธุระที่เล่นฟุตบอลเก่ง สถานที่นัดพบคือศูนย์กีฬา…]
เตะบอลงั้นหรอ?
เจียงเฉิน “…”
สุดยอด!
ไปเตะบอลแต่ขาดคนก็เลยหาคนทําธุรเข้าไปเล่นแทน?
เหนือกว่าที่คิดจริงๆ!
ฉันรับงานนี้!
สี่ชั่วโมงต่อมาการแข่งขันก็จบลงและทีมของเจียงเฉินก็แพ้คู่ต่อสู้อย่างน่าอับอายด้วยคะแนนถึง 3 ต่อ 8
เจียงเฉินรู้สึกเหนื่อยอย่างมากและต้องการที่จะหาของกิน
แวะกินก๋วยเตี๋ยว
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็ได้รับออเดอร์ใหม่
เนื้อหาของออเดอร์ก็คือผู้เป็นพ่อต้องการให้เจียงเฉินไปตามลูกสาวของเขาที่ทํางานอยู่ในโชว์รูมรถยนต์เพื่อกลับไปนัดบอด”
เจียงเฉินรีบเดินทางไปที่โชว์รูม Mercedes Benz 4S ทันที
“หืม? เสี่ยวหราน?”
เจียงเฉินเห็นเจียงเฉินเดินออกห่างมาจากตัวแทนจัดจําหน่ายรถยนต์
“พี่ชาย?!”
เมื่อเสี่ยวหรานเห็นเจียงเฉินเธอก็รีบวิ่งเข้าไปจับมือเขายังมีความสุข
“ทําไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?”
“วันนี้วันเกิดน้องชายของฉัน ฉันก็เลยอยากซื้อรถยนต์เป็นของขวัญให้เขาค่ะ”
“งั้นหรอ งั้นดูต่อไปนะ”
“พี่ชายไม่ไปได้ไหม?”
“แบบนั้นไม่ได้”
เก่งเช่นพยายามคิดกับตัวเองว่าฉันไม่ใช่คุณทําธุระธรรมดานะ
“ถึงการทําธุระมันจะลําบากแต่มันก็ได้ออกกําลังกายไปด้วย ขอตัวก่อนนะฉันยังต้องรีบไปจัดการธุระให้เสร็จ” เจียงเฉินโบกมือ
“เดี๋ยวก่อน งั้นฉันขอส่งออเดอร์ทําธุระให้พี่ได้ไหมคะ?”
เสี่ยวหรานเมื่อเห็นว่าเธอไม่สามารถยื้อเจียงเฉินเอาไว้ได้เธอเลยคิดวิธีแก้ปัญหานี้ออกมา
“ได้ไม่มีปัญหา!”
จากนั้นภายใต้การแนะนําของเจียงเฉินเสี่ยวหรานก็ได้โหลดแอพทําธุระมาและกดออเดอร์ลง
[เนื้อหาออเดอร์ : อยู่กับฉันตลอดบ่ายจนถึงเย็นของวันนี้ รางวัล 100,000 หยวน!]
อะไรกัน!
เจียงเฉินตกตะลึง!
นี่คือออเดอร์ที่คุ้มค่าที่สุดที่เขาเคยเห็นมาและเขาก็อดไม่ได้ที่จะตั้งตารอเพราะบางทีมันอาจจะกระตุ้นระบบขึ้นมาก็ได้
ครั้งก่อนตอนที่ทําออเดอร์ของลีฮวอนในตอนนั้นระบบรับไม่ได้ให้รางวัลกับเขาและมันทําให้เขารู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก
ตอนนี้ระบบนั้นใกล้จะอัพเกรดจาก 3.5 เป็น 4.0 แล้วเหลือเพียงแค่รางวัลชิ้นสุดท้ายเขาก็จะสามารถอัพเกรดระบบเป็น 4.0 ได้!
เจียงเฉินกดรับอย่างรวดเร็ว
“โอเค หลังจากทําธุระเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันกลับมาหาตอนบ่ายนะ”
ในเวลานี้หากไปไม่ไกลจากเจียงเฉินและเสี่ยวหรานลูกชายของลุงของเสี่ยวหรานที่เขาเพิ่งพบก่อนหน้านี้ก็ขมวดคิ้วทันทีที่เห็นฉากนี้
หลังจากที่เห็นเจียงเฉินและเสียวหรานแยกออกจากกันเขาก็รีบเดินเข้าไปขวางหน้าเจียงเฉินทันที่
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจ “หืม? นายเป็นน้องชายของเสี่ยวหรานไม่ใช่หรอ?”
ชายหนุ่มแสดงสีหน้าเย็นชาออกมา “มากับฉัน ฉันมีอะไรอยากจะพูดกับนาย”
เจียงเฉินหัวเราะออกมาในใจ : ไม่เอาน่า พล็อตเรื่องเดิมๆอย่างคนรวยรุ่นที่สองดูถูกคนจนอีกแล้วหรอ
ชายหนุ่มมองมาที่เจียงเฉิน “นายรู้จักกับเสี่ยวหรานมานานแค่ไหนแล้ว?”
เจียงเฉิน “ฉันรู้จักกับเสี่ยวหรานมาสองวันเท่านั้น คิดว่ายังไงล่ะ?”
“อย่ามองว่าเธอเป็นน้องสาวของนายจะดีกว่าเพราะอันที่จริงแล้วเสี่ยวหรานนั้นได้รับการ ปกป้องจากครอบครัวเป็นอย่างดีตั้งแต่ที่เธอยังเด็กและทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอก็ดีกับเธอหมดดังนั้นเธอจึงไม่มีความระมัดระวังตัว”
เจียงเฉินเห็นด้วยอย่างยิ่งกับเรื่องนี้
และเพราะเหตุนี้เองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทําให้เจียงเฉินนั้นรู้สึกชอบสาวน้อยคนนี้
“ฉันคิดว่าการที่นายอยู่กับเธอทั้งวันคงทําให้นายไม่สามารถทํางานได้
มุมปากของเจียงเฉินกระตุก
ชายหนุ่มพูดออกมาว่า “ลูกผู้ชายควรมุ่งเน้นไปกับการทํางานและที่สําคัญนายคงไม่รู้ว่าเสียวหรานกําลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแล้ว!”
“และครอบครัวของเราก็ไม่อยากให้เธอต้องฟังซ่าน ดังนั้นอย่าได้เข้าหาเธออีกตกลงไหม?”
เจียงเฉินหัวเราะทันทีที่ได้ยินแบบนั้น
อันที่จริงฉันก็รู้นะว่าครอบครัวของนายหน้าจะรวยมาก แต่…..
“โอเค เราพูดกันจบแล้ว ครั้งหน้าก็อย่าเข้ามาหาเธออีกแล้วกัน…”
พูดจบชายหนุ่มก็หันหลังแล้วเดินจากไปทันที
เจียงเฉิน “…”
นี่ ให้โอกาสฉันพูดก่อนได้ไหม!
โอ้อวดเสร็จก็เดินหนีเลยเนี่ยนะ?
ต้องการให้ฉันไปทํางานแล้วนายล่ะทํางานเป็นรึยัง?
ยิ้ม!
ในขณะที่เจียงเฉินก่าลังจะสั่งสอนบทเรียนให้กับชายหนุ่ม….
เสี่ยวหรานก็วิ่งเข้ามา
“พี่ชาย – เอ๊ะ น้องชายทําไมนายถึงมาอยู่ที่นี่?”
จ่ๆน้องชายก็ร้อนรนและรีบพูดออกมาว่า “เอ่อ ฉันก็แค่อยากคุยกับพี่ชายของเธอฉันขอตัว ก่อนนะ”
หันหลังแล้ววิ่งจากไปทันที
เสี่ยวหรานมองไปที่เจียงเฉินอย่างกังวล “พี่ชายน้องชายของฉันคงไม่ได้พูดอะไรไม่ดีใช่ ไหม?”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เด็กน้อยที่อยากพิสูจน์ตัวเอง”
เสี่ยวหราน “…”
เธอรู้สึกงงเล็กน้อยแต่ไม่เข้าใจว่าเจียงเฉิงกําลังจะหมายถึงอะไร?
น้องชายเฉินจึงหมิงเดินออกมาจากโชว์รูมรถและตรงไปที่ KTV
เขานั้นถูกกลุ่มคนรวยรุ่นที่สองเชิญมางานปาร์ตี้นี้
เมื่อเข้ามาในห้อง
“พี่หนิว ผมต้องขอโทษจริงๆที่มาช้า!”
เค้าขอโทษชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงกลางห้องด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความเคารพและประจบประแจง
ถ้าหากเจียงเฉินอยู่ที่นี่เขาก็คงจะจําได้ทันทีว่า “พี่หนิว” คนนั้นก็คือหนึ่งในน้องชายของเจียงเฉิน-หนิวเสี่ยวเฉียง!
“อืม ดื่มสามแก้ว!”
คนรวยรุ่นที่สองอีกคนหนึ่งก็ตะโกนออกมา
เฉินจึงหมิงดื่มเหล้าไปสามแก้ว
หนิวเสียวเฉียงถามด้วยความสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับนายแล้วทําไมนายถึงมาสาย? ฉันจําได้ว่านายไม่เคยมาสายนะ”
“พูดถึงเรื่องนี้ผมรู้สึกโกรธจริงๆ!” เฉินจิงหมิงตบโต๊ะอย่างโกรธเคือง
ในเวลานี้เอง
เขานั้นก็ได้รับความสนใจจากทุกคน!
หนิวเสี่ยวเฉียงยิ่งรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นไปอีก “พูดมา”
เฉินจิงหมิง “มันเป็นแบบนี้ครับ….. มีคนทําธุระตัวเหม็นแกล้งทําตัวเป็นฮีโร่และเข้าหาพี่สาวของผมเพื่อเข้าไปเป็นลูกเขยตระกูลเศรษฐี พี่สาวของผมเธอเป็นผู้หญิงธรรมดาๆที่คิดว่าทุกคนบนโลกนี้เป็นคนดีเลยทําให้เธอถูกเจ้านั่นหลอกได้ง่ายๆ!”
ยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธ
“???”
คนทําธุระ?
ทําไมรู้สึกแปลกๆ?
เฉินจิงหมิงบ่นต่อ “ใช่แล้ว เจ้าคนทําธุระคนนี้หล่อมาก ผมยิ่งรู้สึกกลัวว่าพี่สาวผมจะไปชอบมัน”
“แถมยัง…”
หนิวเสียวเฉียงหยุดเฉินจึงหมิงอย่างรวดเร็วก่อนจะถามออกมาว่า
“เป็นคนทําธุระงั้นหรอ?”
“ใช่ครับ!”
“เขาหล่อด้วย?”
“ใช่แล้วครับ!”
หนิวเสี่ยวเฉียว “…”
ในความคิดของเขา ใบหน้าที่แสนหล่อเหลาที่ไม่มีใครสามารถเปรียบเทียบได้ก็ปรากฏขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
เจียงเฉิน!
ทําตัวติดดินออกหากประสบการณ์ชีวิต มีแค่พี่ใหญ่เพียงเท่านั้น!!
หนิวเสี่ยวเฉียง “นายมีรูปของเขาไหม?”
เฉินจึงหมิง “มีครับผมถ่ายรูปเขาเอาไว้
หลังจากพูดจบเขาก็เปิดรูปบนโทรศัพท์มือถือของตัวเองและยื่นออกไปให้หนิวเสี่ยวเฉียงดู
หนิวเสี่ยวเฉียงมองดู
ร่างที่คุ้นเคยใบหน้าที่หล่อเหลานี้…
การระบุตัวตนเสร็จสมบูรณ์!
พี่ใหญ่เจียงจริงๆด้วย!
หนิวเสี่ยวเฉียงอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเฉินจึงหมิงขึ้นลง
เฉินจึงหมิงรู้สึกขนลุกทันทีเมื่อถูกหนิวเสี่ยวเฉียงมอง
“เป็นอะไรไปหรอครับ พี่หนิว?”
“ฉันกําลังดูว่าร่างกายของคนตระกูลเฉินแบบนายจะแข็งแกร่งพอที่จะต้านทานนิ้วของคนทําธุระคนนี้ได้รึเปล่า…”
แ???”
เฉินจึงหมิงไม่ได้โง่ เข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าหนิวเสี่ยวเฉียงกําลังพูดถึงอะไร
เขาถามอย่างแผ่วเบาว่า “พี่หนิว คุณทําธุระคนนี้… ไม่ธรรมดางั้นหรอ?”
หนิวเสียวเฉียงตบไหล่เฉินจึงหมิงและพูดออกมาอย่างจริงจัง “ฉันไม่ขอพูดอะไรมากก็แล้วกันเอาเป็นว่าอย่าได้เข้าไปยั่วอยู่เขาไม่อย่างนั้นต่อให้ตระกูลเฉินของนายมีเงินหลายพันล้านก็ไม่สามารถรอดจากเงื้อมมือเขาไปได้…”
เฉินจึงหมิง “…”
อะไรนะ! (°ATID}
ขนาดนั้นเลยหรอ?!