เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 366 มันช่วยไม่ได้จริงๆ
ตอนที่ 366 : มันช่วยไม่ได้จริงๆ!
ข่าวอุบัติเหตุรถดูดส้วมระเบิดโด่งดังไปไกลถึงประเทศเกาหลี
อึ้งกันทั้งประเทศ!
เดือด!
“จะต้องเป็นพวกคนจีนจงใจแน่ๆ!”
“มันจะต้องเป็นแผนของพวกคนจีนแน่ๆ มันต้องเป็นสิ่งที่วางแผนเอาไว้แล้วแน่ๆ!”
“ทําไมฉันถึงอยากหัวเราะกันนะ”
“ในที่สุดไชน์นิ่งสตาร์ผู้ชั่วร้ายก็ถูกฟ้าลงโทษ!”
และในตอนนี้ไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นไปอีก เพราะรองประธานของบริษัทผู้ที่เป็นคนบังคับหางเสือของบริษัทตัวจริงได้ถูกราดใส่เต็มๆแถมยังมีคนบันทึกวิดีโอในขณะนั้นเอาไว้ได้อีก!
และที่สําคัญไปกว่านั้นวิดีโอและภาพถ่ายในตอนนั้นถูกชาวเน็ตเผยแพร่ไปทั่วจนทําให้ชาวเน็ตทั่วประเทศจีนที่มีถึงหลายร้อยล้านคนพากันหัวเราะเยาะ
อัปยศ!
ประธานลีฮวาเจียนที่เพิ่งจะฟื้นขึ้นมาได้เล็กน้อยและกําลังทํางานอยู่ในห้องไอซียูเมื่อได้เห็นข่าวนี้เขาก็กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง
พรูด
เลือดพุ่งออกไปหลายเมตร
ล้มลงกับพื้น
ความตายอยู่ห่างไปไม่ไกล
“ท่านประธาน หมอ! ช่วยด้วย!”
ไม่นานทั้งพยาบาลและหมอในแผนกผู้ป่วยไอซียก็วุ่นวาย!
หลังจากที่เรื่องลีฮุนฮยอกจบลงเจียงเฉินก็ได้รับโทรศัพท์
เสี่ยวถั่ว-น้องชายในทีมทําธุระ
เสี่ยวถั่วพูดออกมาด้วยน้ําเสียงที่ดูเหมือนจะร้องไห้ “พี่เฉิน ผมขอร้องล่ะผมมีเรื่องให้พี่ช่วย!”
เจียงเฉิน “??? เกิดอะไรขึ้น?”
“ผู้หญิงคนนั้นที่ผมแอบชอบน่ะ!”
เสียวถั่วพูดออกมาอย่างหดหู “ผมเคยแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าหนึ่งเหมิงมาโดยตลอดหนิงเหมิงเธอเป็นพนักงานออฟฟิศที่สวยมากๆ!”
เจียงเฉิน “…”
เกริ่นมาแค่นี้เขาก็เดาตอนจบของเรื่องได้แล้ว!
เสี่ยวถั่วนั้นเป็นคนทําธุระส่วนหนึ่งเหมิงคนนั้นเป็นสาวสวยมันจะไปมีผลลัพธ์แบบอื่นได้ยังไงกัน?
เสี่ยวถั่วพูดออกมาด้วยความเศร้า “ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น สําหรับผมเธอนั่นเป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดบนโลกใบนี้ผมอดไม่ได้ที่จะตกหลุมรักเธอผมพยายามไล่ตามเธอและมอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอต้องการแต่สุดท้ายเธอกลับไปชอบผู้ชายคนอื่นแถมยังเป็นพวกเจ้าชู้!”
“เจ้าชู้?”
เจียงเฉินเริ่มสนใจ “เจ้าชู้แบบไหนหรอ?”
“เจ้าบ้านั่นกําลังนอกใจเธอ เห็นได้ชัดว่าเขามีแฟนอยู่แล้วถึงสี่คน! สําหรับเขาหนึ่งเหมิงไม่ต่างจากอะไหร่สํารองชิ้นหนึ่ง! ผมเห็นมันกับตา!”
เสียวถั่วพูดด้วยความโกรธ “ผมพยายามบอกหนึ่งเหมิง แต่เธอก็ไม่เชื่อ แถมเธอยังต่อว่าผมกลับมาว่าผมมีเจตนาไม่ดีและอิจฉาคนอื่นดังนั้นจึงพยายามสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อใส่ร้ายเขาอีก”
เจียงเฉิน “…”
เสียวถั่วพูดด้วยความหดหู “ตอนนี้ผมไม่รู้เลยว่าผมจะต้องทํายังไงดี พี่เฉินช่วยผมคิดหน่อยได้ไหม?”
–
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะปฏิเสธ “เสี่ยวถั่วนายหน้าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะนายควรที่จะหาทางรับมือกับความยากลําบากด้วยตัวเองบ้าง นอกจากนี้ความสัมพันธ์นี้ก็เป็นเรื่องของนายกับหนิงเหมิงคนนั้นมันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันดังนั้นการที่นายคิดและจัดการด้วยตัวเองจะสมควรกว่านะ”
เสี่ยวถั่วที่ได้ยินแบบนั้นก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้า “ครับพี่เงิน”
เจียงเฉินวางสายโทรศัพท์ก่อนจะยิ้มออกมา
เขาเดินผ่านสี่แยกและบังเอ็ญชนเข้ากับร่างของชายคนหนึ่ง
เอ๊ะ? นี่ไม่ใช่เสี่ยวถั่วหรอกหรอ?
บังเอิญเกินไปหน่อยไหม?
เจียงเฉินหยุด
เสี่ยว:ยวในตอนนี้กําลังเดินตามหญิงสาวคนหนึ่งที่แต่งตัวตามแฟชั่น
และคนคนนั้นก็คงจะเป็นหนึ่งเหมิงที่เขาแอบชอบ
“หนิงเหมิง คืนนี้ผมอยากจะชวนเธอไปกินมันฝรั่งทอดกันเธออยากไปไหม?”
เสี่ยวกั่วถามออกมา
หนิงเหมิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มอย่างไม่เต็มใจ “อย่างนั้นเหรอ? ขอโทษจริงๆนะฉันมีนัดอยู่แล้ว”
“งั้นหรอ”
เสี่ยวถั่วรู้สึกผิดหวังมาก
เจียงเฉินยักไหล่ก่อนจะเดินจากไป
ในคืนนั้น
เจียงเฉินพาลีฮวอนมาที่ร้านอาหารฝรั่งเศสระดับไฮเอนด์เพื่อทานอาหารค่ำและเขาก็บังเอิญไปเห็นคนรวยรุ่นที่สองกําลังเดินกอดหนึ่งเหมิงเข้ามาในร้านอาหาร
ใบหน้าของหนิงเหมิงเต็มไปด้วยรอยยิ้มและมีความสุข
เจียงเฉิน “…”
ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเธอถึงปฏิเสธคําชวนของเสี่ยวกั่ว ปรากฏว่าเธอนั้นต้องการที่จะมากินอาหารฝรั่งเศสกับคนรวยรุ่นที่สอง?
เจียงเฉินลังเลว่าเขาควรจะบอกเรื่องนี้กับเสี่ยวถั่วดีไหม? แต่คิดได้ไม่เท่าไหร่เจียงเฉินก็เห็นใบหน้าของเสียวถั่วที่เดินผ่านไปด้วยความผิดหวัง
ปรากฏว่าเสี่ยวถั่วแอบตามเธอมาแบบลับๆ
“หืม? พี่เฉินก็อยู่ที่นี่ด้วยหรอ?”
“ใช่ ฉันมาทานอาหารเย็นกับแฟนของฉันนะ…. แล้วฉันก็เจอ….”
เจียงเฉินกําลังจะพูดปลอบออกมา
เสียวถั่วก้มหน้าด้วยความเศร้า “พี่เฉินผมสบายดี! ผมรู้ว่าผมกลับเขาแตกต่างกันเขาพาเธอ มากินอาหารฝรั่งเศสได้แต่น่าเสียดายที่ผมไม่สามารถจ่ายเงินได้เหมือนกับเขา”
ในเวลานี้เจียงเฉินก็หันไปมองคนรวยรุ่นที่สอง
คนรวยรุ่นที่สองก็ยกแก้วไวน์ขึ้นมาและขยิบตาให้กับเสี่ยวถั่ว
เจียงเฉิน “…”
คนรวยรุ่นที่สองคนนี้หยิ่งยโสมาก!
วันรุ่งขึ้นเจียงเฉินก็ไปทําธุระต่อ
เสี่ยวถั่วก็กําลังคุยโทรศัพท์
“หนิงเหมิงเธอว่างเปล่าไปสวนสาธารณะกับผมหน่อยได้ไหม?”
“หืม? สวนสาธารณะ?” หนึ่งเหมิงประหลาดใจ
“ใช่”
เสี่ยวถั่วพูดอย่างจริงจัง “เดี๋ยวผมจะไปรอคุณอยู่ที่นั่น เดี๋ยวผมจะรีบขึ้นรถบัสไป – อา เดี๋ยวผมจะรีบนั่งแท็กซี่ไปหาคุณve”
เจียงเฉินนั้นรู้ว่าเสี่ยวถั่วนั้นไม่ใช่คนที่จะมีเงินมากแถมยังมีนิสัยประหยัดอดออมเขานั้นไม่เคยนั่งแท็กซี่เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ในครั้งนี้เพื่อหญิงสาวที่เขานั้นแอบชอบเขาจึงเต็มใจที่จะจ่ายเงินเพื่อนั่งแท็กซี่ไป
แต่สุดท้ายเขากลับได้รับคําตอบที่เย็นชาจากหญิงสาว
“ไม่! ฉันไม่มีเวลา!”
เสี่ยวถั่ว “??? ทําไมกัน?”
ติด
หนึ่งเหมิงตัดสาย
“ทําไมเธอถึงวางสาย?”
เสี่ยวถั่วมองดูโทรศัพท์ของตัวเองด้วยความมึนงง
เจียงเฉินมองแผ่นหลังของเสี่ยวถั่วที่กําลังตามรถ BMW ไปอย่างเงียบๆ
และจู่ๆรถ BMW ก็หยุดลง
เสี่ยวถั่วมองเข้าไปในรถ
หน้าต่างของรถลดลง
คนรวยรุ่นที่สองอยากคิ้วให้กับเสี่ยวกั่ว
และที่นั่งข้างคนขับนั้นก็มีหญิงสาวในฝันของเสี่ยวถั่วที่เพิ่งจะคุยโทรศัพท์กับเขา-หนิงเหมิง!
เสี่ยวถั่วใจสลาย!
ปรากฏว่าหญิงสาวที่เขานั้นแอบรักกําลังนั่งอยู่ในรถของผู้ชายคนอื่น
คนรวยรุ่นที่สองยิ้มออกมาอย่างเย่อหยิ่งก่อนจะหันไปมองที่หญิงสาวที่อยู่ข้างเขา
หนิงเหมิงยิ้มให้กับคนรวยที่สองก่อนที่จะมองไปที่เกี่ยวกั่ว
เสี่ยวถั่วรับรู้ได้ทันทีว่า
โลกนี้ไม่เคยยุติธรรม!
หลังจากนั้นรถ BMW ก็ขับออกไปทิ้งไว้เพียงเสี่ยวถั่วที่นั่งอยู่บนพื้น
เสี่ยวถั่ว “ ”
ไม่ไกลออกไป
เจียงเฉิน “
วันที่สาม
เจียงเฉินก็ได้พบกับเสี่ยวถั่วอีกครั้ง
เสี่ยวถั่วเดินออกมาจากร้านเครื่องประดับอย่างมีความสุข
ในมือของเขามีแหวนทองคําอยู่
“พี่เฉิน!”
เมื่อเห็นเจียงเฉินเสี่ยวถั่วก็ยิ้มออกมาพร้อมกับพูดว่า “ครั้งนี้ผมใช้เงินไปกว่าสามร้อยหยวนเพื่อซื้อแหวนทองคําให้เธอ ผมเชื่อว่าเธอจะต้องเต็มใจยอมรับความรักของผมแน่ๆ!”
เจียงเฉินมองไปที่เสียวถั่วที่กําลังตื่นเต้นไปกับแหวนทองคํามูลค่าสามร้อยหยวนในมือของเขา
แหวนทองค่าราคาสามร้อยหยวน?
ผู้หญิงที่บูชาวัตถุเงินทองขนาดนั้นจะมีรับรักของนายด้วยแหวนทองราคาสามร้อยหยวนได้ยังไง?
เจียงเฉินยังไม่ทันได้พูดอะไรแต่เขาก็ดีเสียงดังออกมาจากพุ่มไม้ด้านหลัง
“หนิงเหมิง ผมชอบคุณจริงๆ นี่คือแหวนเพชรที่ถูกผลิตออกมาแบบจํากัดจํานวนในระดับโลกมูลค่ากว่าห้าแสน! คุณจะยอมรับความรักจากผมไหม?”
เสี่ยวคิ้วรีบหันไปมองด้วยความตกตะลึง
เจียงเฉินหันไปมอง
และพวกเขาก็พบเห็นว่าในสวนเล็กๆข้างถนนกําลังมีคนรวยรุ่นที่สองมอบแหวนเพชรให้กับหนึ่งเหมิง
หญิงสาวเจ้าเล่ห์หนึ่งเหมิงก็มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเขินอายแต่ก็พยักหน้าและรับแหวนจากคนรวยรุ่นที่สอง
เสี่ยวถั่วอกหักษะ
“ไม่มีทาง?”
คนรวยรุ่นที่สองสวมแหวนเพชรบนนิ้วของหนิงเหมิงก่อนจะหัวเราะออกมาและกอดเธอ
เสี่ยวถั่วน้ําตาไหละ
เจียงเฉิน “สําหรับคนบางคนต่อให้เราไล่ตามเท่าไหร่เขาก็ไม่สนเราหรอกนะ!”
สําหรับเสี่ยวถั่วแม้ว่าเจียงเฉินจะรู้สึกเขียนอกเห็นใจแต่เขานั้นก็ไม่อยากไปช่วยอีกฝ่าย
ในความคิดของเจียงเฉินหนิงเหมิงคนนี้ไม่เหมาะสมกับเสี่ยวถั่วเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าจะใช้เงินเป็นจํานวนมากเพื่อไล่ตามเธอแต่สุดท้ายก็ไม่สามารถรักษาเธอไว้ได้อยู่ดี
แล้วจะไล่ตามไปทําไม?
ตั้งแต่ตอนนั้นเสี่ยวถั่วก็เงียบไป
เขาไม่พูดอะไรออกมาอีก
ดูเหมือนว่าเสียวกัวจะสามารถเดินต่อไปได้แล้ว
แต่ใครจะรู้ –
ผ่านไปไม่นาน
เจียงเฉินและเสียวถั่วก็ได้ออกมาทํางานด้วยกัน และพวกเขาก็เดินผ่านสวนสาธารณะที่อยู่ริมถนนก่อนจะได้ยินเสียงของหนิงเหมิง
ตราบใดที่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหนิงเหมิงเสี่ยวถั่วก็จะสามารถรับรู้ได้ทันที “เสียงนี้มัน!หนิง เหมิง!”
เจียงเฉิน “???”
เสี่ยวถั่วเขย่งเท้าแล้วมองไปรอบๆ
เป็นหนิมเหมิงจริงๆด้วย!
ในตอนนี้หนิงเหมิงกําลังทะเลาะกับแฟนหนุ่มคนรวยรุ่นที่สองของเธอ
“ขอร้องล่ะอย่าเลิกกับฉันเลยนะ!”
หนิงเหมิงร้องไห้ออกมา
แฟนหนุ่มคนรวยรุ่นที่สอง “เราเลิกกัน! ฉันเบื่อที่จะเล่นกับเธอแล้ว! แล้วฉันจะเก็บเธอไว้เพื่ออะไร?”
หนึ่งเหมิงพยายามจับมือของอีกฝ่ายและขอร้อง “ได้โปรดอย่าเล็กกันเลยฉันเต็มใจทําทุกอย่างที่นายต้องการนะ”
แฟนหนุ่มคนรวยรุ่นที่สองขมวดคิ้วก่อนจะสะบัดมือด้วยความรังเกียจ “เธอไม่คิดเลยหรือยังไงว่าด้วยสิ่งที่เธอมจะสามารถรั้งฉันไว้ได้ สําหรับฉันเธอมันก็แค่อะไหล่ชิ้นหนึ่งเท่านั้นก่อนหน้านี้ฉันแค่สนใจนิดหน่อยฉันก็เลยเล่นกับเธอแต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว!”
เสี่ยวถั่วกําลังจะวิ่งออกไปด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงถึงมาเล่นกับความรู้สึกของเทพธิดาของฉัน!ฉันจะไปฆ่ามัน!!”
เจียงเฉินดึงเอาไว้ก่อนจะส่ายหัว “รอก่อน!”
เสี่ยวถั่ว “
”
หนิงเหมิงพยายามคุกเข่าร้องไห้ออกมาเพื่อที่จะรั้งคนรวยรุ่นที่สองเอาไว้
“ลาก่อน
คนรวยรุ่นที่สองส่ายหน้าให้กับหนิงเหมิงก่อนจะจากไปโดยที่ไม่ลังเล “ของทุกอย่างที่ฉันเคยให้กับเธอไปก่อนหน้านี้ก็เก็บเอาไว้ได้เลยถือว่ามันเป็นของชดเชยก็แล้วกัน”
“ซื้อ
หนึ่งเหมิงร้องไห้ออกมา
ในเวลานี้เสี่ยวถั่วต้องการที่จะปลอบเธอเขาก็รีบวิ่งออกไปทันที
“หนิงเหมิง! ไม่ต้องร้องนะ! เดี๋ยวฉันจะไปสอนบทเรียนให้กับเจ้าสารเลวนั่นเอง!”
ดอกแพร์บานพร้อมสายฝน
ในเวลานี้เสี่ยวรั้วรู้สึกว่าการที่จะอยู่เคียงข้างกับคนพิเศษมันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!
หนึ่งเหมิงตกตะลึง “เสี่ยวถั่ว!”
เจียงเฉิน “…”
เสี่ยวคั่วทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า!
ในที่สุดฉันก็จะไม่ต้องเป็นชายโสดอีกต่อไปแล้ว!
ฉันต้องพิสูจน์ตัวเองต่อหน้าหนิงเหมิงให้ได้ว่าฉันเป็นผู้ชายที่รักเธอที่สุดในโลก!
ปัง!
คนรวยรุ่นที่สองกลับมาถบเสี่ยวถั่วด้วยใบหน้าที่เย็นชาและเย้ยหยัน
เสี่ยวกั่วลงไปนอนอยู่กับพื้น….
ก่อนที่เขาจะได้ปลอบเธอสําเร็จ เขาก็ถูกคนรวยที่สองกลับมาทุบตีจนนอนลงกับพื้น!
เลือดกําเดาไหล!
เสี่ยวถั่วนอนร้องไห้อยู่บนพื้นะ
เรื่องแบบนี้มันเป็นไปได้ยังไงกัน?
มันไม่ควรเป็นแบบนี้สิ!
คนรวยรุ่นที่สองหัวเราะเยาะออกมาและเหยียบหัวของเสียวถั่วก่อนจะหันกลับไปพูดกับหนิงเหมิง “กลับไปกันเถอะ!”
“อะไรนะ?”
ดูเหมือนว่าหนิงเหมิงจะเมินเฉยต่อเสี่ยวถั่วที่นอนกองอยู่บนพื้นและพูดออกมาด้วยความประหลาดใจมากว่า “ที่รัก คุณหมายความว่ายังไง? คุณจะไม่เลิกกับฉันแล้วเหรอ?”
คนรวยรุ่นที่สองเหยีบหัวของเสี่ยวกั่วเอาไว้และพูดออกมา “พอดีเห็นสุนัขมันออกมาปกป้องก็เลยรู้สึกอารมดีขึ้นมาเล็กน้อย ดังนั้นฉันจะยังไม่เลิกกับเธอก็แล้วกัน!”
“เยี่ยม!”
หนิงเหมิงดีใจมากเธอไม่สนใจชีวิตหรือความเป็นความตายของเสี่ยวถั่วอีกเธอรีบวิ่งเข้าไปกอดกับคนรวยรุ่นที่สองก่อนจะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ “ที่รักฉันคิดว่าคุณไม่ต้องการฉันแล้วฉันกลัวจนจะตายอยู่แล้ว”
“ไม่เอาสิไม่ร้องไห้ ฮ่าๆๆ เราไปทานอาหารเย็นกันเดี๋ยวฉันจะเลี้ยงเธอมือใหญ่เลย!”คนรวยรุ่นที่สองหันไปมองเสี่ยวถั่วที่นอนกองอยู่บนพื้นก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับหนิงเหมิง
ตั้งแต่ต้นจนจบหนึ่งเหมิงนั้นไม่เคยมองเสี่ยวถั่วเลยความสนใจทั้งหมดของเธอนั้นตกไปอยู่ที่คนรวยรุ่นที่สองเท่านั้น
เสี่ยวถั่วนอนเลือดกําเดาไหล “……”
เจียงเฉินเดินเข้าไปหาเขาก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ทําไมนายถึงทําแบบนี้ สุดท้ายนายก็ไม่เหลืออะไรเลยนะ!”
เสี่ยวถั่วกัดฟันและพูดออกมาด้วยความโกรธ “พี่เฉิน พี่พูดถูก! ผมไม่ควรประจบประแจงเธอเลย! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปหนิงเหมิงกับผมจะไม่มีความเกี่ยวข้องกันอีกและผมจะไม่มีวันคิดถึงเธออีก!”
เจียงเฉินพึงพอใจ “แบบนั้นสิดี”
ไม่กี่วันต่อมาเสี่ยวถั่วก็วิ่งเข้ามาหาเจียงเฉิน
“พี่เฉิน เทพธิดาของผมส่งวีแชทมาให้ผมอีก เธอบอกว่าเธอนั้นถูกคนรวยที่สองทิ้งแล้ว!”
เสี่ยวคิ้วยื่นโทรศัพท์ของเขาให้กับเจียงเฉิน
เจียงเฉิน “…….”
ให้ตายเถอะ!
“ไหนว่านายจะไม่ติดต่อกับเธออีกแล้วไง? นี้ผ่านไปได้ไม่กี่วันก็ติดต่อกันแล้วเหรอ?”
เสี่ยวถั่วทําอะไรไม่ถูก
เสี่ยวถั่ว “ ”
“ผมรู้ดีว่าหนิงเหมิงมีความคิดที่ชั่วร้ายเกินไป! เธอโหดเหี้ยมกับผม แต่ว่าผมไม่สามารถนั่งเฉยๆและเพิกเฉยกับเธอได้
เสียวถั่วพูดออกมาด้วยความละอายใจ “พี่เฉิน ได้โปรดช่วยผมด้วย!”