เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 361 สงครามหุ้น
ตอนที่ 361 : สงครามหุ้น!
ในเวลานี้เองที่ห้องทํางานของพี่หยาง
“พี่หยาง หม่าเสี่ยวซิงส่งสัญญาณมาแล้ว แกะอ้วนติดกับดักของพวกเราแล้ว! ได้เวลาออกคําสั่งแล้วครับ!”
ชายร่างใหญ่ที่มีรอยสักอยู่ที่แขนพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม
พี่หยางนั้นเป็นคนรวยรุ่นที่สองและในครอบครัวเขาก็มีธุรกิจอยู่มากมาย
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาครอบครัวของเขานั้นมักจะให้ความสนใจกับการลงทุนในหุ้น
และหนึ่งในบริษัทที่พวกเขาลงทุนก็คือบริษัทเหมืองแร่ [บริษัทจินฟานไมน์นิ่ง] ที่ก่อตั้งในปี 1950 เป็นบริษัทอุตสาหกรรมหนักที่มีอายุมาก แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทรัพยากรในพื้นที่สัมปทานเหมืองแร่ที่ค่อยๆหมดไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทําให้ผลประกอบการของบริษัทขุดเหมืองลดลงอย่างต่อเนื่องจนเกือบจะล้มละลาย
แต่อย่างไรก็ตามพวกเขานั้นมักจะสร้างข่าวออกมาทําให้หุ้นนั้นขึ้นๆลงๆและใช้ประโยชน์จากโอกาสในตรงนี้ทํากําไรได้มากถึง 700 ถึง 800 ล้าน
แต่อย่างไรก็ตามบริษัทนั้นกําลังแย่ลงเรื่อยๆ และหุ้นนั้นก็เกือบจะถูกสํานักงานกํากับดูแลจัด ให้อยู่ในประเภท ST แล้ว
ดังนั้นพวกเขาเลยต้องหาคนมารับช่วงต่อ
แต่ว่าพวกเขาที่มีหุ้นอยู่มากมายแต่กลับสามารถขายได้เพียงน้อยนิด เพราะถ้าหากพวกเขาขายมากจนเกินไปหรือเร็วมากจนเกินไปจะทําให้ราคาหุ้นตกอย่างรวดเร็ว!
หากวางแผนการขายไม่ดีก็จะสามารถทําให้พวกเขานั้นสูญเสียเงินเป็นจํานวนมาก!
แต่ในตอนนี้พวกเขานั้นได้เจอกับแกะอ้วนตัวใหญ่ ที่จะทําให้พวกเขานั้นสบายใจในเรื่องนี้ เพราะถ้าหากพวกเขานั้นขายหุ้นโดยตรงแบบนี้ราคาของหุ้นนั้นก็จะไม่ตก
และถ้ามันเป็นแบบนี้พวกเขานั้นก็จะสามารถทํากําไรได้เป็นจํานวนมาก!
เมื่อพี่หยางได้ยินว่าหมาเสียวซึ่งพบกับแกะอ้วนตัวใหญ่ ที่มีเงินมหาศาลและสามารถหลอกล่อให้มาซื้อหุ้นของเขาได้เขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
แล้วตอนนี้หม่าเสี่ยวซิงก็ทําสําเร็จแล้ว?
“ยอดเยี่ยม!”
พี่หยางตะโกนออกมาอย่างจิ๋นเจ้น “เริ่มขายหุ้นได้เลย! เริ่มจากหนึ่งหมื่นล็อต!”
หนึ่งหมื่นล็อตนั้นก็คือหุ้นจํานวนหนึ่งล้านหุ้น!
พี่หยางยังคงกังวลว่า “แกะอ้วนตัวใหญ่” ของอีกฝ่ายนั้นอาจจะไม่แข็งแกร่งพอและอาจจะไม่สามารถซื้อได้ในปริมาณมาก และถ้าหากเข้าขายมากเกินไปมันจะทําให้แผนการทุกอย่างพัง ดังนั้นเขาจึงต้องลองทดสอบอีกฝ่ายดูก่อน
หุ้นหนึ่งหมื่นล็อตถูกขายออกไป
ผ่านไปไม่นานก็มีข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
“ทําสัญญาเสร็จสิ้น!”
พี่หยางตื่นเต้นมาก!
เขายืนขึ้นและจ้องมองไปที่จอและพบว่ามีออเดอร์สั่งซื้อเป็นจํานวนมาก
พี่หยางหัวเราะลั่นออกมา
“เอาล่ะ เตรียมขายเพิ่มอีกหนึ่งหมื่นล็อต!”
“เดี๋ยวก่อน!”
ดวงตาของพี่หยางเปลี่ยนไป “เงิน ฉันต้องใช้เงินมากกว่านี้!”
“ติดต่อหาลุงใหญ่กับลุงสามของฉันทันทีและขอให้พวกเขาเตรียมเงินเพิ่มเอาไว้ เราจะรวมเงินทั้งหมดเพื่อไปช็อตหุ้นตัวนี้ด้วยกัน!”
“เราถือหุ้นเอาไว้อยู่เป็นจํานวนมากในมือของพวกเราและถ้าหากเราขายมากจนเกินไป ไม่ว่ายังไงราคาก็ต้องตกอย่างแน่นอน!”
“ฮ่าๆๆๆ ในขณะที่เราขายแล้วได้กําไรเราก็จะกลับไปซื้อที่ราคาต่ําๆเพื่อสร้างกําไรอีกครั้ง! มันจะต้องได้กําไรอย่างมหาศาลแน่นอน!
พี่หยางออกคําสั่ง
เมื่อลุงใหญ่กับลุงสามได้ยินข่าวนี้พวกเขาก็ตื่นเต้นกันทันที
โทรหากัน
“นายบอกว่านายจับแกะอ้วนตัวใหญ่ได้ ข่าวนี้น่าเชื่อถือใช่ไหม?”
“เชื่อถือได้อย่างแน่นอนครับ!”
พี่หยางสาบานออกมา “ผมขายไปแล้วหนึ่งหมื่นล็อต อีกฝ่ายก็รับซื้อไปทันทีโดยที่ราคาหุ้นไม่ตกเลยแม้แต่นิดเดียว แต่กลับเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อยเลยด้วยซ้ํา!”
“ใช่แล้ว ถ้าเกิดว่า”
ลุงใหญ่ขมวดหัว “แล้วถ้าหากว่าอีกฝ่ายมีเงินมากกว่าเราล่ะ มันคุ้มแล้วเหรอที่เราจะลงเดิมพันกันแบบนี้? ถ้าหากพวกเราเจอตอแล้วพ่ายแพ้ล่ะเราจะทํายังไง?”
“ไม่ไม่ไม่ครับ!”
พี่หยางพูดออกมาด้วยความมั่นใจ “จากข้อมูลที่ผมได้มาจากเพื่อนของแกะอ้วนตัวนี้ เป็นข้อมูลที่ค่อนข้างน่าเชื่อถือมาก เขานั้นเป็นเพียงแค่คุณทําธุระที่บังเอิญได้รับโอกาศได้เงินก้อนโต ไม่ใช่ลูกของคนรวยที่ไหนแน่นอน ซึ่งนั่นหมายความว่าเขานั้นจะต้องมีเงินอยู่อย่างจํากัด และครอบครัวเราที่มีเงินมากกว่าหนึ่งพันล้านจะต้องชนะเขาได้อย่างแน่นอน!”
“งั้นหรอ คนทําธุระแบบนั้นจะไม่มีเงินมากได้ยังไงมากสุดก็คงหลายร้อยล้าน ฮ่าๆๆ!”
“เยี่ยม!”
เมื่อได้ยินข่าวที่น่าเชื่อถือแบบนี้ลุงใหญ่กับลุงสามก็พยักหน้า
โอกาสที่จะสร้างเงินหลายร้อยล้านมาแล้ว มันจะต้องคุ้มค่าอย่างแน่นอน!
“งั้นก็ลงมือได้เลย!”
“ขายเพิ่มอีกหนึ่งหมื่นล็อต!”
“ขายออกไปราคาหุ้นจะต้องตกอย่างแน่นอน!”
“ขายออกไปเลย!”
ปฏิบัติการของพี่หยางเป็นไปอย่างดุเดือดราวกับเสือ!
แต่อย่างไรก็ตาม….
บรรยากาศเริ่มไม่ปกติ
เพราะคลื่นการขายลูกที่สองเมื่อถูกวางขายลงไปมันก็ถูกซื้อในทันที และผู้ซื้อก็มีอยู่เพียงคนเดียว นั่นก็คือเจียงเฉิน!
ราคาหุ้นไม่ขยับ!
แถมยังมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วย!
พี่หยาง “…”
อะไรกัน!
คุณทําธุระบ้าบออะไรถึงได้มีเงินเยอะขนาดนี้?
หนึ่งหมื่นล็อคนั่นเท่ากับหนึ่งล้านหุ้นเลยนะ! และราคาหุ้นปัจจุบันก็อยู่ที่ยี่สิบหยวนต่อหุ้น!
และสองล็อตนี้ก็มีมูลค่าสี่สิบล้านหยวนแล้วนะ!
“บัดซบ! ฉันไม่เชื่อว่าฉันเอาชนะมันไม่ได้! ขายเพิ่มไปอีก!”
ออเดอร์ขายขนาดใหญ่หนึ่งแสนล็อตถูกวาง
ทางด้านเจียงเฉินก็ซื้อเข้าไปทันที
ราคาหุ้นเพิ่มขึ้น!
สองแสนล็อตถูกขาย!
เจียงเฉินก็ซื้อทันที!
ราคาหุ้นขึ้นต่อ!
“ไอ้เวร!!!”
พี่หยางหอบราวกับวัวและเหงื่อเย็นก็ไหลเต็มหน้าผากของเขา
หุ้นในมือของเขาใกล้หมดแล้ว!
และหุ้นทั้งหมดที่ขายไปมูลค่าของมันคือหนึ่งพันหนึ่งร้อยล้านหยวน!
หนึ่งพันหนึ่งร้อยล้านหยวนเลยนะ!
ไม่ว่าจะขายออกไปเท่าไหร่ก็ถูกรับซื้อจนหมด!
ด้วยแรงซื้อที่มากขนาดนี้ทําให้ราคาหุ้นพุ่งขึ้น…
จนตอนนี้มันใกล้ถึงขีดจํากัดแล้ว!
พี่หยางรู้สึกเย็นไปทั้งตัว!
ต้องรู้ก่อนว่าการเดิมพันในครั้งนี้เขานั้นไม่ได้เพียงแค่นําพันแค่การซื้อขายหุ้น แต่เขายังเดิมพันด้วยทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวของเขาด้วย!
พูดตรงๆก็คือเขานั้นเดิมพันเอาไว้ว่าหุ้นตัวนี้จะต้องร่วงอย่างหนัก!
ถ้าเกิดราคาของหุ้นตกเขาก็จะรวย! แม้แต่กําไรหนึ่งพันล้านก็ไม่ใช่เรื่องยาก!
แต่ถ้าเกิดราคาหุ้นไม่ตกเขาก็จะ…
ได้ตายแน่ๆ!
ลุงใหญ่อดกลั้นความโกรธเอาไว้ไม่ไหวและตะโกนออกมาว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้น!? นี่เราไปเจอเข้ากับเจ้าพ่อทางการเงินที่ไหนอีก!? ทําไมหุ้นมูลค่าหนึ่งพันหนึ่งร้อยล้านถึงไม่สามารถกดหัวมันลงไปได้! มันเป็นใครกัน!?”
ลุงสามพูดด้วยความขมขืน “นี่ แล้วพวกเราจะทํายังไงกันต่อ? นี่มันทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวเราเลยนะ! ถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมาพวกเราได้ตายกันหมดแน่!”
พี่หยางนั้นก็ได้บ้าไปแล้ว
เขารีบโทรหาหม่าเสี่ยวซิงทันที
“ฮัลโหล นายไม่ได้บอกหรือยังไงว่าเพื่อนของนายที่แซ่เจียง เพิ่งจะโทรไปที่ธนาคารและให้พวกเขาซื้อหุ้นด้วยเงินในบัญชีของเขา?”
หม่าเสี่ยวซึ่งดูสับสน “ใช่ครับ….”
“แล้วนายจะถามเขาหรือเปล่าว่าเงินในบัญชีของเขามีอยู่เท่าไหร่!?”
พี่หยางพูดออกมาด้วยความโกรธว่า “พวกเราใช้เงินไปหนึ่งพันหนึ่งร้อยล้านหยวนแล้วนะ ทําไมเงินเดือนบัญชีของเขาถึงยังมีอยู่อีก!? ทําไมมันดูไม่เหมือนกําลังจะหมดไปเลย!? บ้านเขาเปิดธนาคารหรือยังไง!?”
หม่าเสี่ยวซิงที่ได้ยินก็แทบบ้า
เขารู้ดีว่าพี่หยางนั้นเป็นคนหยิ่งผยอง!
ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถต่อว่าอีกฝ่ายได้!
ดังนั้นเขาเลยหันไปถามเจียงเฉินว่า “พี่เฉิน แนวโน้มของคุณเป็นยังไงบ้าง?”
เจียงเฉินยิ้ม “เยี่ยมไปเลย! นายพูดถูกต้องจริงๆ!”
เจียงเฉินตบไหล่ของเขาและพูดด้วยความรู้สึกขอบคุณ “นายช่างเป็นคนดีจริงๆเลยนะ นายทําให้ฉันได้ร่ํารวยอีกแล้ว”
หม่าเสี่ยวซิงที่ได้ยินก็แทบกระอักเลือดออกมา
ให้ตายเถอะ
นี่มันหุ้นน่ะ!
มูลค่าในตลาดเป็นพันล้าน!
แต่นายกลับใช้เงินพันล้านซื้อหุ้นมา!?
ซื้อจนราคาของมันขึ้น?
ใครจะไปรู้ว่านายรวยขนาดนี้!?
“พี่เฉิน พี่พอจะบอกได้ไหมว่าเงินในบัญชีของพี่มีเหลืออยู่เท่าไหร่?”
หม่าเสี่ยวซึ่งถามด้วยท่าทางขมขื่น
พูดตามตรงถ้าหากเขารู้มาก่อนว่าบัญชีของเจียงเฉินนั้นมีเงินมากกว่าหนึ่งพันล้าน เขาคงจะไม่มีวันปล่อยให้พี่หยางตายอย่างแน่นอน!
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่นึง “จริงๆแล้วฉันก็ไม่รู้เหมือนกันฉันไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่
พรูด!
หม่าเสี่ยวซิ่งล้มลงไปนอนอยู่บนพื้นแขนขากระตุก
ตาแดง!
ให้ตายเถอะ!
คิดจะโอ้อวดหรือยังไง!
ไม่เคยตรวจสอบยอดเงินในบัญชี?
“แล้วทําไมตอนนี้ไม่ลองตรวจดูล่ะ?”
หม่าเสี่ยวซิงพยายามกระตุ้นถามเจียงเฉินอย่างซ้ําๆ
เขานั้นต้องการที่จะรู้ว่าเจียงเฉินยังเหลือเงินอยู่มากเท่าไหร่
ไม่อย่างนั้นพี่หยางจะต้องเอาเขาตายแน่!
เจียงเฉินที่ถูกกระตุ้นก็แสดงท่าทางที่ไม่เต็มใจบนใบหน้าออกมาก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วตรวจสอบ
ดูอยู่สักพัก
“เห้อ ก็ไม่ได้เยอะมากเลยนะ ตอนนี้เหลือแค่สี่ร้อยล้านแล้วหายไปเยอะเลย!”
เจียงเฉินขมวดคิ้ว
หท่าเสียวซึ่งก็แข็งค้างกลายเป็นหิน!
ให้ตายเถอะ!
มีเงินในบัญชีตั้งหนึ่งพันห้าร้อยล้านแต่กลับบอกว่าไม่มาก?
นายเป็นใครกันแน่?
หม่าเสี่ยวซิงแอบส่งข่าวต่อให้พี่หยาง
พี่หยางที่ได้ยินก็ตกใจทันที!
“อะไรนะ เงินในบัญชีของเขาเหลือไม่มากแล้ว!”
“เยี่ยมไปเลย!”
“นี่หมายความว่าเงินของเขาใกล้จะหมดแล้ว!”
“บัดซบ! ฉันต้องไปกู้เงิน!”
“ฉันจะทําให้มันต้องเสียเงินทั้งหมด!”
พี่หยางคํารามออกมา!
หลังจากนั้นเขาก็ให้คนในครอบครัวของเขาออกไปกู้เงินเพื่อระดมทุน
ผ่านไปไม่นานพวกเขาก็สามารถกู้เงินมาได้สองพันล้าน!
ทุบราคาหุ้นต่อ!
ทุบ ทุบ ทุบ!!!
สุดท้ายราคาหุ้นก็สู้ไม่ไหวและเริ่มตกลง
“ราคาหุ้นตกแล้ว!”
หม่าเสี่ยวซิงร้องออกมาข้างๆเจียงเฉิน
มันไม่ง่ายเลย!
ในที่สุดฉันก็เห็นผลของความพยายามของพี่หยาง!
แต่ใครจะรู้
เจียงเฉินที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยใบหน้านิ่งๆ ก็หยิบบางสิ่งบางอย่างออกมาจากกระเป๋าของเขาอย่างเงียบๆ….
มันคือบัตรธนาคารอีกใบ!
จากนั้นก็ป้อนหมายเลขบัตรและรหัสผ่านเข้าไป
รอยยิ้มบนใบหน้าของหม่าเสี่ยวซิงค่อยๆหายไปในทันที
แข็งค้าง!
อะไรกัน!
“พี่! พี่! พี่เฉิน! พี่มีบัตรอีกใบงั้นหรอ?”
หม่าเสี่ยวซึ่งตกตะลึง
เจียงเฉินหันหน้าไปและพูดด้วยความแปลกใจ “มีอะไรเหรอ? ทําไมฉันจะมีบัตรธนาคารใบอื่นไม่ได้?”
หม่าเสี่ยวซิงกิ้ง!
บัตรธนาคารของเจียงเฉินใบเดียวก็มีเงินฝากมากถึงหนึ่งพันห้าร้อยล้าน! แต่นี่เขาไม่ได้มีบัตรเพียงแค่ใบเดียว?
เขามีเงินอีกเท่าไหร่กันแน่?
เจียงเฉินมองดูท่าทางตกตะลึงของอีกฝ่ายแล้วก็หยิบกระเป๋าตังค์ออกมา
ข้างในกระเป๋าตังค์ของเจียงเฉินนั้นมีบัตรธนาคารอยู่อย่างน้อยสามสิบใบ!
เจียงเฉินมุ่ยปากและพูดว่า “อันที่จริงบัตรใบเมื่อกี้ของฉัน มันก็แค่บัตรที่มีเงินอยู่น้อยที่สุดเอาไว้ใช้สําหรับกินขนมเล่น”
หม่าเสี่ยวซิงกิ้ง!
บัตรที่มีเงินน้อยที่สุด?
หนึ่งพันห้าร้อยล้าน?!
พระเจ้า!
เจียงเฉินกดที่หน้าจอโทรศัพท์
ติด!
มีหน้าต่างเด้งขึ้นมา
“เรียนผู้ใช้บริการระดับแพลตตินั่มวีไอพี ยอดเงินปัจจุบันของคุณคือ 2,000,000,000.00 หยวน”
หม่าเสียวซึ่งตกตะลึง….
พระเจ้า!
เยอะมาก!
แล้วฉันจะนับยังไงเนี่ย!?
นี่มันมูลค่าเท่าไหร่กันแน่?
เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “ไม่ต้องนับหรอก ฉันบอกนายให้ก็ได้แค่สองพันล้านเอง!”
“และฉันก็ยังมีมีบัตรที่มีเงินมากขนาดนี้อยู่อีกหลายใบด้วยนะ”
หม่าเสี่ยวซิง “………..”
เขาไม่รู้จะพูดอะไรอีกแล้ว
พี่หยางเริ่มรู้สึกหนาว!
พระเจ้า!
โทรศัพท์มือถือของหม่าเสี่ยวซิงดังขึ้น
พี่หยางโทรมา
หม่าเสี่ยวซิงกดรับสายด้วยมือที่สั่นเทา
เสียงแห่งชัยชนะของพี่หยางดังออกมา “ฮ่าๆๆๆ สําเร็จแล้ว เราทําสําเร็จแล้ว! ราคาหุ้นตกแล้ว! ให้เพื่อนจนของแกได้รู้ตัวตนที่แท้จริงของแกหน่อยสิ ว่าแกเป็นคนที่หักหลังมัน! ฮ่าๆๆ ฉันอยากจะเห็นสีหน้าของมันตอนนี้จริงๆ!”
เจียงเฉิน “???”
หม่าเสี่ยวซิงหลับตาด้วยความเจ็บปวด!
“พี่หยาง! หนีไป!
พี่หยาง “???”
หม่าเสี่ยวซิงตะโกน “พี่หยางรีบหนีไป! ไม่อย่างนั้นมันจะสายเกินไป! เจียงเฉินคนนี้เป็นมหาเศรษฐีตัวจริง! สิ่งที่เขามีไม่ขาดคืนเงิน! เงินที่เขาเพิ่งใช้ไปเมื่อกี้เป็นเพียงแค่ค่าขนมของเขาในเดือนนี้เท่านั้น!”
พี่หยาง “???”
เจียงเฉินยิ้มออกมาก่อนจะกดยืนยัน
“ยืนยันการซื้อหุ้นมูลค่าสองพันล้าน!”
แล้ว
ราคาของหุ้นก็พุ่งกระฉูด!
ออเดอร์ซื้อขนาดใหญ่มูลค่าสองพันล้านหยวน ทําให้มันแตะถึงขีดจํากัดการซื้อขายรายวันทันที!
สองพันล้าน!
กวาดหุ้นในตลาดไปอย่างง่ายดาย!
ไม่ขาดทุนเลยแม้แต่นิดเดียว!
ตอนนี้ไม่ว่าใครจะซื้อขายก็ไม่สามารถทําได้อยู่แล้ว!
เพราะมันถึงขีดจํากัดรายวันไปเรียบร้อยแล้ว!
พี่หยางตกตะลึง
หนาวสั่นไปทั้งตัว
เขาได้รับโทรศัพท์มาจากธนาคาร
“เงินในบัญชีของคุณที่ได้ทําการช็อตหุ้นเอาไว้ได้ถูกนํามาชําระแล้ว! ตอนนี้บัญชีของคุณไม่มีเงินเหลืออยู่อีก! บัญชีของคุณจะถูกปิด!”
“ยอดเงินคงเหลือในบัญชีของคุณคือ 0 หยวน!”
ครอบครัวของพี่หยางทุ่มเงินไปกว่าสามพันหนึ่งร้อยล้านในการพนันในครั้งนี้
แต่ผลลัพธ์สุดท้าย…
คือการที่พวกเขาต้องล้มละลาย!
ส่วนเจียงเฉินได้กําไรไปทั้งหมดสามพันหนึ่งร้อยล้าน!
ลุงใหญ่กับลุงสามของพี่หยางก็โทรมาหาเขาอย่างเมามัน
พี่หยางส่งเสียงโหยหวนออกมา
“หม่าเสี่ยวซิง!”
“แกกล้าหลอกฉันงั้นหรอ!?”
“ฉันจะฆ่าแก!”
หม่าเสี่ยวซิงรู้ตัวแล้วว่าตัวเองกําลังเผชิญกับปัญหาใหญ่
เดิมที่เขานั้นต้องการช่วยพี่หยางและขุดหลุมให้เจียงเฉิน แต่ใครจะไปคิดกันว่าเขานั้นจะกลายเป็นฝ่ายช่วยเจียงเฉินและขุดหลุมให้พี่หยางแทน?
จะทํายังไงต่อดี?
ตอนแรกไม่ว่ามองยังไงก็จะต้องประสบความสําเร็จ!
แต่ตอนนี้มันไม่เป็นไปตามแผน!
เจียงเฉินหันหน้ามายิ้มก่อนจะตบไหล่ของหม่าเสี่ยวซิง “จริงๆเลย! นายพูดถูก! การดิฉันฟังหน่อย ทําให้ฉันได้เงินเพิ่มอีกสามพันหนึ่งร้อยล้าน! การเล่นหุ้นมันสนุกจริงๆ!
หม่าเสี่ยวซิง “…”
ปิดใบหน้าของตัวเอง
ทําไมฉันถึงไม่คิดอย่างนั้น?
มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ ?
เจียงเฉินพูดอย่างไม่เห็นแก่ตัว “นายช่วยฉันขนาดนี้ทําให้ฉันสามารถได้เงินเพิ่มอีกสามพันหนึ่งร้อยล้าน เอาเป็นว่าฉันจะให้ลั่งเปานายมั่งก็แล้วกัน!”
ติด
เจียงเฉินโอนเงินลั่งเปาให้หม่าเสี่ยวซิงสองร้อยหยวน
“กินให้อร่อยนะ”
เจียงเฉินตบไหล่ของหม่าเสี่ยวซิง
หม่าเสียวซิงค่อยๆหมดแรงและเซไปตามกระแสลม…
ในอีกด้านหนึ่ง สํานักงานใหญ่ของบริษัทจินฟานไมน์นิ่ง
ผู้บริหารระดับสูงหลายคนเฝ้ามองดูการขึ้นลงของราคาตลาดหุ้น ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสน
“นี่มันบ้าอะไรกัน?”
“จู่ๆทําไมถึงมีเงินเข้ามาขนาดนี้?”
“หรือว่ามีใครเปิดเผยความลับออกไป?”
เดิมที พวกเขากําลังคิดว่าจะระดมทุนเพื่อนําหุ้นที่ครอบครัวตระกูลเฉิน(พี่หยาง)ถืออยู่กลับมา แต่….ก่อนที่เงินจะถูกนํามาใช้อยู่ก็มีใครก็ไม่รู้ที่ก้าวเข้ามา
และก็ซื้อหุ้นไปทั้งหมด!
ในเวลากลางคืนในห้องแห่งหนึ่ง
หม่าเสี่ยวซิงกําลังซ่อนตัวอยู่และกําลังแอบกินเสี่ยวหลงเปา
“มันอยู่ที่นี่! ไอ้สารเลวที่อยู่ข้างในออกมาข้างนอกซะ!”
พี่หยางนําคนกลุ่มใหญ่เดินเข้ามาขวางทางเข้าออก!
“พี่หยาง ฟังคําอธิบายของผมก่อน ล”
หม่าเสี่ยวซิงตัวสั่นราวกับเด็กที่ทําอะไรผิดมา “ผมไม่ได้หรอกพี่จริงๆ ผมไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกับจียงเฉิน ผมไม่ได้โกงเงินพี่ไปนะ!”
พี่หยางมองดูโทรศัพท์ของหม่าเสี่ยวซิงก่อนจะด่าออกมา “ไอ้เวร! แล้วนี่คืออะไร!? เจียงเฉินส่งสั่งเปาให้แก่สองร้อยหยวน? แต่แกกลับกล้าบอกว่าตัวเองไม่ได้สมรู้ร่วมคิดเนี่ยนะ!? ตีมัน! ตีมันให้ตาย!!”
อําก
หม่าเสี่ยวซึ่งถูกทุบตีและกรีดร้องออกมา…
น่าสงสาร!
อยากจะโกงเจียงเฉินและรวยในชั่วค่าคืน!
แต่ทําไมพระเจ้าถึงไม่ช่วยฉัน?
ฉันทําผิดอะไร?
เจียงเฉินคาดไม่ถึงเลยว่าการซื้อบริษัทเหมืองแร่ของเขาภายในวันเดียวและอย่างได้พบกับแหล่งแร่ทองแดงขนาดใหญ่ที่มีมากมายหลายร้อยตัน ซึ่งสามารถพูดได้อย่างน้อยยี่สิบปี และแน่นอนว่ามันมากพอที่จะฟื้นฟูบริษัทขึ้นมา
และหุ้น 99.8% นั้นก็ตกอยู่ในกํามือของเขาอย่างสมบูรณ์
และหลังจากนี้เมื่อข่าวเรื่องการเจอแหล่งแร่ทองแดงหลุดมาราคาก็จะพุ่งขึ้นทันที!
ซึ่งในตอนนั้นเขานั้น ก็จะสามารถทํากาไรได้อย่างมากแน่นอน!
และเงินจํานวนห้าพันล้านก็คงจะไม่ใช่ตัวเลขที่เป็นไปไม่ได้!
เจียงเฉินจิบไวน์และยิ้มออกมา
ตรู้ด
ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินก็ดังขึ้น
“ขอโทษนะครับ นั่นคุณเจียงใช่ไหมครับ?”
“คุณคือ?”
“สวัสดีครับคุณเจียง ผมเชื่อว่าหลินจินเป็นซีอีโอของจินฟานไมน์นิ่ง ผมได้ข่าวมาว่าคุณเจียงได้เข้าซื้อหุ้นของจินฟานไมน์นิ่งของเราไป…. ผมไม่ทราบว่าคุณเจียงอยากจะ…”
“อ้อ ผมไม่สนเรื่องการขุดลอกคุณไม่ต้องกังวลไป เอาจริงๆผมไม่ได้สนใจธุรกิจนี้เลยด้วยซ้ํา”
“เอ่อ คุณเจียง ถ้าอย่างนั้นทําไมคุณถึงซื้อหุ้นจํานวนมากขนาดนี้ล่ะครับ?”
“พูดไปคุณก็คงไม่เชื่อหรอก พอดีมีคนหลอกให้ผมซื้อหุ้นนี้พอดี”
“ยังไงก็เถอะ ถ้าทางฝั่งคุณมีเงินมากพอคุณจะมาซื้อหุ้นในมือผมคืนก็ได้นะ…. รีบซื้อตอนนี้เลยยิ่งดีราคายังไม่สูงมาก คุณที่เป็นซีอีโอก็คงจะรู้ข่าวเรื่องแหล่งแร่ทองแดงดี ถ้าหากรอจนข่าวปล่อยออกมาราคาก็คงสูงเกินไปแล้ว”
“……………..”
เหลือเพียงแต่ความเงียบที่น่ากลัว
พระเจ้า!
เขารู้ความลับของเราอยู่แล้วและก็ซื้อหุ้นไปโดยไม่ได้ตั้งใจ?
ไม่ว่าคิดยังไงก็ดูเหมือนตั้งใจมากกว่า!