เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 354 เข้ามาเลยเหยื่อของฉัน
ตอนที่ 354 : เข้ามาเลยเหยื่อของฉัน!
หน่วยต้มตุ้นทํางานสําเร็จ!
สร้างความเสียหายต่อเนื่อง +1000 ต่อวินาที…..
ฝูงชนรอบๆเริ่มมารวมตัวกัน…..
หญิงชราร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “โอ้ยNNN เจ็บจนจะตายอยู่แล้ว! ฉันถูกรถชนจนลุก ไม่ได้แล้ว
เธอร้องออกมาอย่างเสียงดังจนสามารถได้ยินถึงฝั่งตรงข้ามของถนน
บอดี้การ์จากบริษัทไชน์นิ่งสตาร์ “…”
( EDP IL!
พระเจ้า!
แบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ?
คิดว่าพวกเราโง่ขนาดนั้นเลยหรอ!
ชเวจโฮกระโดดลงจากรถและพูดด้วยความโกรธ “คุณทําอะไรของคุณ!?”
หญิงชราบนพื้นตะโกนกลับ “ทุกคนดูสิ คนพวกนี้ไม่มีเหตุผลเลย พวกเขาขับรถชนชั้นแต่จะไม่ยอมรับผิดชอบ!”
ตอนนี้บรรยากาศรอบๆเริ่มเต็มไปด้วยความร้อนระอุ เมื่อเห็นเหตุการณ์แบบนี้ทุกคนก็พากันพูดคุยกัน
ชเวจโฮต้องรับงานหนักแล้ว
จะไปไหนก็ไม่ได้!
น่าสงสาร!
เจียงเฉิงพาลีฮวอนมาที่ชุมชนฉุยมู่นิวซิตี้และเดินขึ้นไปข้างบนอย่างสบายๆ
“ฮิฮิ ในที่สุดเขาก็กลับมาแล้ว”
บนระเบียงดาราสาวมู่ซินเยว่กําลังถือกล้องส่องทางไกลและสองลงไปข้างล่าง
ตั้งแต่ที่เธอนั้นได้เจอกับเจียงเฉินในวันนั้น เธอก็มั่นใจว่าเจียงเฉินนั้นจะต้องเป็นคนรวยรุ่นที่สองที่ร่ารวยมากแน่ๆ ดังนั้นเธอเลยแอบวางแผนที่จะรวบหัวรวบหางเจียงเฉินอย่างลับๆ
และวิธีที่ดีที่สุดก็คือการทําให้ทุกคนเข้าใจผิด!
เคยลองดูซีรีส์จากประเทศเกาหลีบ้างมั้ย?
เมื่อพระเอกกับนางเอกมาเจอกันก็จะมีเรื่องเข้าใจผิดกันตลอด
ด้วยวิธีนี้จะสามารถสร้างความประทับใจให้อีกฝ่ายได้แบบเงียบๆ
มู่ซินเยว่คิดอย่างมีความสุข
“ว่าแต่ทําไมถึงมีผู้หญิงอยู่ข้างๆเขาด้วย?”
มู่ซินเยวส่องมองด้วยกล้องส่องทางไกลและเธอก็รู้สึกราวกับว่าเธอนั้นได้พบเจอศัตรูแล้ว!
แต่จากจุดที่เธออยู่นั้นอยู่ค่อนข้างไกลมากเลย ทําให้เธอนั้นไม่สามารถมองเห็นหน้าของอีกฝ่ายได้ชัดเจนนักไม่สน!
ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็ไม่มีทางสวยเท่าฉัน!
เย่อหยิ่งมาก!
ในฐานะที่เธอนั้นเป็นถึงดาราสาวเธอนั้นยังคงมั่นใจในความสวยงามและบรรยากาศรอบตัวเธอมาก!
“หึหึ คราวนี้ฉันจะต้องสร้างสถานการณ์บังเอิญๆ!”
ม่ซินเยว่ไปหยิบนิยายรักมาและพลิกดูเนื่องเรื่องและเริ่มวางแผน
หลังจากนั้นเธอก็รีบลงมาและรออยู่ที่ชั้นสอง
ทันทีที่เจียงเฉินเดินเข้ามาในล็อบบี้เธอก็จะรีบเดินลงไป และแกล้งทําเป็นว่าบังเอิญได้มาเจอกันพอดี!
แต่หลังจากนั้นเธอก็จะเริ่มการโจมตีด้วยการยั่วยวน
ตามความคิดของมู่ซินเยว่ไม่มีผู้ชายคนไหนสามารถต้านทานเธอได้อย่างแน่นอน
โดยรูปร่างและหน้าตาของเธอมันจะทําให้เธอนั้นสามารถจับเจียงเฉินได้อย่างง่ายดาย และทําให้เขากลายเป็นคนรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของเธอ
และเพื่อเพิ่มความน่าดึงดูดมู่ซินเยว่ก็ยังฉีดน้ําหอมกลิ่นพิเศษของเธอด้วย
“หึหึ เข้ามาเลยเหยื่อของฉัน!”
ซินเยว่หาที่แอบมอง
และในเวลานี้เองเจียงเฉิงกับลีชีวอนก็เดินเข้ามาในล็อบบี้
“ว้าว ที่นี่มันสุดยอดจริงๆ”
ลีชีวอนยกนิ้วให้ “ฉันว่าที่นี่สวยมากเลยนะสวยกว่าที่เมืองหลวงของประเทศเกาหลีของฉันอีก”
เจียงเฉินยิ้มและในขณะที่เขานั้นกําลังจะพูดมาทันใดนั้นเขาก็ได้กลิ่นฉน
เจียงเฉิน “???”
กลิ่นน้ําหอมนี้ดูเหมือนเขาจะเคยได้กลิ่นมาก่อนกลิ่นมันคล้ายกันของดาราสาวมู่ซินเยว่?
และในเวลานี้เอง
ต้นเหตุของกลิ่นก็เดินลงบันไดมา
ดวงตาของเจียงเฉินเปลี่ยนไปทันทีเขาสามารถเข้าใจสถานการณ์ในทันที
เตรียมรับมือ!
ในเวลานี้เองจู่ๆก็มีร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากทางบันได
ตรงมาที่เจียงเฉิน!
“อ๊ะ ขอโทษนะ!”
มู่ซินเยวร้องออกมา
แต่ในใจของเธอนั้นกลับเต็มไปด้วยความยินดี
เธอนั้นมั่นใจว่าเธอจะต้องชนเข้ากับเจียงเฉินอย่างแน่นอน
จากนั้นแผนการทําให้เข้าใจผิดของเธอนั้นก็จะประสบความสําเร็จ!
แต่เธอก็จะได้เริ่มต้นบนเส้นทางของผู้ชนะ!
และในขณะที่มซินเยว่กําลังคิดอย่างมีความสุข ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอนั้นกําลังชนเข้ากับภูเขาก้อนเนื้อ!
ชายร่างอ้วนตัวใหญ่ที่มีน้ําหนักกว่า 300 จินยืนอยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน! และปรากฏตัวต่อหน้าเธอ! (300 จินประมาณ 150 kg.)
“กรี้ด!”
ม่ซินเยว่กร็ดออกมาด้วยความสิ้นหวัง
อย่างไรก็ตามตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว
ตุปะ
เธอกระแทกเข้ากับชายร่างอ้วนอย่างรุนแรง
ชายร่างอ้วนที่มีน้ําหนักกว่า 300 จินก็เดินโซเซยืนไม่มั่นคงก่อนจะล้มลงบนพื้น
ล้มลง
“ไม่!”
ซินเยว่กรีดร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก เมื่อเธอมองเห็นว่าชายร่างอ้วนนั้นกําลังจะล้มลงมาทับเธอ
ตุปะ
ชายร่างอ้วนน้ําหนัก 300 จินนอนทับอยู่บนร่างของมู่ซินเยว่
ซินเยว่รู้สึกราวกับว่าโตของเธอกําลังถูกรถบดถนนบดขยี้
อยากจะตาย….
เจียงเฉินที่อยู่ข้างๆก็หัวเราะออกมา
ลีฮวอนตกตะลึง
คนที่เดินผ่านมาก็ต้องตะลึง!
เกิดอะไรขึ้น?
ปรากฏว่าเมื่อตอนที่เจียงเฉินนั้นได้กลิ่นน้ําหอมของซินเยว่ที่กําลังซ่อนตัวอยู่ มีหรือที่เขาจะไม่ระวังตัว?
เจียงเฉินเดินไปอยู่ใกล้ๆชายร่างอ้วนทันที
และในเวลาที่มู่ซินเยว่เดินออกมาเพื่อแกล้งทําเป็นบังเอิญ เจียงเฉินก็รีบหลบไปอยู่ข้างหลัง ชายร่างอ้วนอย่างรวดเร็ว
และปล่อยให้ชายร่างอ้วนรับมู่ซินเยว่ไปแทน
มู่ซินเยวที่เกือบถูกทับตาย
ก็เริ่มผลักชายร่างอ้วนออกไปด้วยความโมโห มือของเธอนั้นสามาสัมผัสได้ถึงชั้นไขมันบนร่างกายของเขา
“ตอนเวลาเดินแกไม่มีตาเลยหรือยังไงกัน!?”
ชายร่างอ้วนมองไปที่มซินเยว่ดวงตาของเขาเป็นประกาย “ฮีชี้ ผมต้องขอโทษจริงๆ แต่ดูเหมือนว่าเราจะถูกสวรรค์ลิขิตมาให้เจอกันนะ! งั้นผมขอเชิญคุณไปทานอาหารเย็นเพื่อเป็นการขอโทษได้ไหม?”
“ใครใช้ให้แกขอ!”
และในตอนนี้เองมู่ซินเยว่ก็มองไปทางเจียงเฉินด้วยปากที่อ้าค้าง
ตกตะลึง!
เพราะลีฮวอนที่อยู่ข้างเจียงเฉิน!
“นี่… ผู้หญิงคนนี้สวยขนาดนี้ได้ยังไงกัน!?”
หัวใจของเธอถูกบดขยี้โดยเจ้าหญิงตัวน้อยที่ทั้งสวยงาม และดูมีระดับมากกว่าเธอนับร้อย
เท่า!”
รับดาเมจ 10,000 ทันที!
เมื่อมองไปที่ลีฮวอนที่อยู่เจียงเฉินด้วยรอยยิ้มและใบหน้าที่มีความสุขมู่ซินเยว่ก็ตกตะลึง
บนโลกนี้ยังมีผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ด้วยหรอ?
แม้ว่าเธอนั้นจะเป็นดาราสาวแต่ระดับของเธอนั้นก็อยู่ห่างจากลีฮวอนเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะด้านของใบหน้ารูปร่างหรืออะไรก็ตาม!
เธอไม่สามารถเทียบได้เลยแม้แต่น้อย!
น่าสงสาร!
เจียงเฉินยิ้มให้กับมู่ซินเยว่ “ผมคิดไม่ถึงเลยว่าคุณกับพี่ชายคนนี้จะถูกลิขิตกันไว้จริงๆ บนโลกนี้มีคนตั้งมากมายแต่คุณยังชนกับเขา งั้นผมก็ขอให้คุณโชคดีก็แล้วกันนะ”
“มะ ไม่ใช่แบบนั้นนะ!”
มู่ซินเยว่โกรธมาก
แต่เจียงเฉินก็ยิ้มแล้วไม่ได้พูดอะไรออกมาก่อนจะพาลีฮวอนเดินเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับเขา
มู่ซินเยว่ร้องไห้ออกมา
มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้สิ!
“นี่ คุณผู้หญิง เราไปเดทกันหน่อยมั้ย”
ชายร่างอ้วนตัวใหญ่ยิ้มอยู่ข้างๆเธอ
มู่ซินเยว่รู้สึกรังเกียจ “ไปให้พ้น! ไปให้พ้นจากฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ! ฉันเกลียดแก!”
“อย่าทําแบบนี้สิ คุณลองมองดูดีๆผมน่ะเหรอจะตายไป แถมยังเหมาะที่จะเป็นคู่ชีวิตของคุณด้วย!”
ชายร่างอ้วนอย่างไม่ยอมแพ้
ม่ซินเยวร้องไห้ออกมา o(T_T)o
ทําไมชีวิตฉันถึงได้น่าเศร้าขนาดนี้
เจียงเฉินและลีฮวอนก็เดินเข้าไปในลิฟต์และก็พบกับกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวเกาหลีที่เดินขึ้นมาด้วยพอดี
ปรากฏว่าหนึ่งในชาวเกาหลีกลุ่มนั้นก็ได้มาซื้อบ้านในชุมชนนี้ไว้ด้วย
ผลลัพธ์ก็คือ!
ตอนนี้พวกเขานั้นได้พบเห็นภาพของลีฮวอนที่ยืนจับมือกับเจียงเฉิงอย่างใกล้ชิด!
แล้ว
“นี่ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ลีฮวอนของพวกเราหรอ?”
“เจ้าหญิงน้อยของเรา? แต่มันเป็นไปได้ด้วยเหรอ?”
สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความอึ้งทันที!
ลีชีวอนมันเป็นเจ้าหญิงผู้สง่างามของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ป เธอนั้นได้รับความนิยมอย่างมากในประเทศเกาหลีซึ่งไม่ได้ด้อยไปกว่าดาราเลยแม้แต่น้อย
เหล่านักท่องเที่ยวชาวเกาหลีพากันตกตะลึงในทันที
พวกเขาแอบกระซิบกันอยู่ตรงมุมลิฟต์
“แต่เธอดูเหมือนเจ้าหญิงของเราจริงๆนะ”
“ใช่ ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”
“แล้วทําไมเจ้าหญิงผู้สง่างามของพวกเราถึงมาปรากฏตัวที่ประเทศจีนได้ละ แล้วทําไมเธอถึงมาจับมือกับผู้ชายคนนี้?”
“นี่…. หรือว่าพวกเขากําลังกลับบ้านเพื่อสร้างรังรักด้วยกัน?”
“อ๊ะ!! ถ้าแบบนี้ก็เป็นข่าวใหญ่น่ะสิ!”
เมื่อลีฮวอนได้ยินภาษาเกาหลีของพวกเขา เธอก็เลยรู้ได้ทันที่ว่าพวกเขาจะต้องเป็นชาวเกาหลีแน่ๆ เธอก็เลยพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ “พวกคุณมาจากเกาหลีใช่ไหม? ฉันลีฮวอนเองค่ะ!”
“ใช่จริงๆด้วย!”
“เจ้าหญิงมาที่นี่ทําไมกัน?”
“พอดีฉันจะมาบ้านแฟนของฉันน่ะค่ะ”
ลีฮวอนชี้ไปที่เจียงเฉินและพูดออกมาด้วยความภาคภูมิใจ
นักท่องเที่ยวชาวเกาหลีที่เห็นว่าเจ้าหญิงของพวกเขานั้นกําลังคบกับ
คนทําธุระชาวจีนและกําลังสร้างรังรักด้วยกัน พวกเขาก็พากันกระอักเลือดออกมาด้วยความอิจฉาทันที
เป็นไปได้ยังไงกันที่เจ้าหญิงผู้สง่างามของพวกเรามาคบกับคนจีน?
เรื่องนี้ต้องไม่ใช่ความจริงอย่างแน่นอน!
แต่!
พวกเขานั้นก็ไม่สามารถหาได้ว่าอะไรที่มันดูไม่จริง!
พวกเขาแอบถ่ายรูปของเจียงเฉินที่กําลังหันหลังให้
แล้วก็ส่งมันกลับไปที่ประเทศเกาหลี เพื่อส่งต่อให้สํานักข่าวทันที
ครึ่งชั่วโมงต่อมาสื่อในประเทศเกาหลีก็ได้เผยแพร่ข่าวที่สร้างความตกตะลึงทั่วประเทศ!
[ข่าวใหญ่! ลีฮวอนเจ้าหญิงน้อยของบริษัทไชน์นิ่งสตาร์ถูกถ่ายรูปได้ที่ย่านที่อยู่อาศัยระดับไฮเอนด์ในประเทศจีน!]
[แฟนของลีฮวอนเป็นคนทําธุระชาวจีน?]
[ความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศเกาหลี!]
ชาวเกาหลีทั่วประเทศพากันกระอักเลือดออกมาด้วยความอิจฉา
“ฉันไม่ยอมรับ! คนจีนจะมาแต่งงานกับเจ้าหญิงแห่งประเทศเกาหลีของพวกเราได้ยังไงกัน!”
“ยิ่งไปกว่านั้นนั่นมันคนจีน!”
“คนทําธุระ? คนแบบนั้นจะไปคู่ควรกับเจ้าหญิงน้อยของพวกเราได้ยังไง!?”
“ไม่มีทาง ฉันจะกระโดดตึก! อย่ามาหยุดฉัน!”
เจียงเฉินสุ่มเลือกห้องให้กับลีชีวอน
และในตอนนี้ก็ถึงเวลาสองทุ่มแล้ว
“ตอนนี้เธอก็อยู่ที่นี่ไปก่อนนะ ฉันจะอยู่ชั้นบน ต่อจากนี้เธอก็อยู่ที่นี่ได้เลย แล้วก็สามารถปล่อยเช่าที่นี่ได้นะจะได้เอาเงินไปซื้อของ…”
เจียงเฉินเขย่ากุญแจ
“โอปป้า…” ลีฮวอนหน้าแดง
“มีอะไรผิดปกติเหรอ?”
“ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก”
อันที่จริงตอนแรกเจียงเฉินนั้นเคยคิดไว้ว่าเขาน่าจะพักค้างคืนที่นี่ดีหรือไม่ แต่ดูจากสภาพของลีฮวอนแล้ว มันก็คงไม่เหมาะที่เขาจะรีบร้อนเกินไป
ตรู้ดษม
มีโทรศัพท์โทรเข้ามา
“สวัสดี เจียงเฉินใช่ไหม? ฉันโตวหมิงเจียเอง”
“โจวหมิงเจี๊ย?” เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนึกขึ้นมาได้ “อ้อ ฉันจําได้แล้ว”
โจวหมิงเจี้ยนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานของเจียงเฉิน เขานั้นมักจะจัดงานรวมตัวระหว่างคนทําธุระที่รู้จักเดือนละสองถึงสามครั้ง
เขานั้นเป็นคนที่ดีมาก เวลามีเพื่อนร่วมงานที่ได้รับบาดเจ็บเขานั้นก็จะมอบเงินให้อยู่ตลอด และยังเชิญทุกคนมาทานอาหารเย็นด้วยกันเป็นครั้งคราว
“ฉันจะออกจากงานแล้วนะ”
เสียงของโจวหมิงเจี๊ยฟังดูเศร้า “ฉันจะเลิกทําธุระแล้ว”
“เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ?”
อย่างไรก็ตามเมื่อพูดถึงเพื่อนร่วมงานเจียงเฉินมันก็รู้สึกกังวล
“พอดีที่บ้านเกิดเรื่องนะ”
เสียงของโจวหมิงเจี๊ยฟังดูเศร้า “ฉันเลยต้องกลับไป”
“โอเค
เจียงเฉินพยักหน้า
“ฉันเลยอยากจะชวนทุกคนไปกินข้าวด้วยกันก่อนจะจากลา”
โจวหมิงเจี้ยพูด “พอท้ายที่สุดแล้วทุกคนก็เป็นเพื่อนร่วมงานกัน และปฏิบัติกับฉันอย่างดีมาโดยตลอด ฉันเลยอยากจะเชิญทุกคนไปทานอาหารด้วยกัน”
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่นึ่งก่อนจะตอบตกลง
คนเป็นเพื่อนกันไม่จําเป็นต้องคิดอะไรเยอะ
โดยเฉพาะกับคนที่คอยช่วยเหลือเพิ่มร่วมงานทุกครั้งที่ได้รับบาดเจ็บเจียงเฉินชอบคนที่มีนิสัยแบบนี้จริงๆ
“คืนพรุ่งนี้ตอนหกโมงเย็น เดี๋ยวฉันไปหา”
โจวหมิงเจี้ยพูดอย่างกล้าหาญ “เพื่อน ไม่เจอไม่ไปนะ”
“ได้”
เจียงเฉินรู้สึกเศร้าขึ้นมาเล็กน้อย
และมันก็ทําให้เขานั้นรู้สึกว่าตัวเขานั้นยังคงมีนิสัยเป็นเด็กมากเกินไป…..