เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 347 โลกของคนรวยพวกเราไม่อาจเข้าใจได้จริงๆ

ตอนที่ 347 : โลกของคนรวยพวกเราไม่อาจเข้าใจได้จริงๆ!

วันต่อมา

เย็นนี้เจียงเฉินจางเป๋ยและหม่าเฟยหยุนมีนัดทานอาหารเย็นกัน

เจียงเฉินยังคงทําธุระต่อไป

ทุกวันก็ยังคงรักษามาตรฐานไว้เหมือนเดิมทํางานสองชั่วโมงในตอนเช้าแล้วก็พักกินข้าวเที่ยงหลังจากนั้นก็ไปเดทกับสาวๆเพื่อตรวจสอบอารมณ์ของพวกเธอในตอนบ่าย แล้วก็ทํางานอีกหนึ่งชั่วโมง แล้วก็ทํางานไม่เกินสามชั่วโมงต่อวัน

เพราะถ้าทํามากกว่านี้ก็คงจะเหนื่อยเกินไป

หลังจากที่เจียงเฉินทํางานเสร็จเขาก็มานั่งพักบนเก้าอี้ตัวหนึ่งในสวนสาธารณะเพื่อพักผ่อนและชมทิวทัศที่สวยงาม

“หืม? เล่นเกมกับซูเสียวเสี่ยว?”

เจียงเฉินนั้นไม่ค่อยได้เล่นเกมส์แต่ซูเสียวเสียวนั้นชอบเล่นเกม Glory มากและเจียงเฉินก็ค่อนข้างเบื่อเขาเลยเข้าไปเล่นกับเธอ

เจียงเฉินเปิดเกทและโทรหาซูเสี่ยวเสี่ยวและเริ่มเล่นเกมด้วยกัน

เล่นไปอย่างมีความสุข…

ในเวลานี้เองก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินผ่านมา

หญิงสาวเดินผ่านมาด้วยความโกรธและแต่เห็นข้างทาง

“เจ้าบ้า วันๆเอาแต่เล่นเกมส์ Glory ตั้งแต่เรียนจบมาก็ยังไม่ก้าวหน้าเลย ส่วนฉันก็ได้แต่งยุ่งกับงานทุกวัน!”

“ฮ่ม! ฉันพยายามเกลี้ยกล่องเขาให้ทําเพื่อความก้าวหน้าของตัวเอง แต่สุดท้ายเขากลับบอกว่านี่คือชีวิตที่เขาต้องการ!”

“ผู้ชายแบบนี้จะไปมีอนาคตได้ยังไงกัน!?”

หญิงสาวเดินผ่านเจียงเฉินและหันไปมองเจียงเฉินโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

เจียงเฉินอยู่ในเครื่องแบบสีส้มของคนทําธุระซึ่งมันดูสะดุดตามาก

หญิงสาวขมวดคิ้ว

คุณทําธุระคนนี้ก็คงเป็นอีกหนึ่งคนที่ติดเกมแล้วก็มีชีวิตพังๆ

ผู้ชายที่ไม่มีอนาคต!

เดี๋ยวนะ?

ดวงตาของหญิงสาวเป็นประกายขึ้นมาทันที!

ผู้ชายที่ไม่มีอนาคต? คุณทําธุระ?

นี่มันตัวอย่างที่ฉันสามารถเอาไปให้เขาดูได้ไม่ใช่เหรอ?

เธอเดินเข้าไปหาเจียงเฉินและพูดว่า“น้องชายถ้าฉันจ้างนายทําธุระฉันต้องใช้เงินเท่าไหร่?”

เจียงเฉินกระพริบตา

“50!”

เจียงเฉินยื่นมือออกมาพร้อมกับชนิ้วห้านิ้ว

“ตกลง ฉันจ้างนายห้าสิบหยวน!”

หลังจากนั้นอีกสาวก็ยื่นเงินให้เจียงเฉินห้าสิบหยวน
เจียงเฉิงส่ายหัว “ขอโทษด้วยครับแต่ว่าวันนี้ผมเลิกงานแล้ว!

“???”

หญิงสาวตกตะลึง

ทําไมถึงมีผู้ชายแบบนี้อยู่ด้วย?

เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

“นี่เพิ่งจะบ่ายสองเองนะ”

“ทําไมนายถึงเลิกงานแล้วละ?”

หญิงสาวรู้สึกสับสน

เจียงเฉินชี้ไปที่โทรศัพท์มือถือของเขาและยิ้ม “อ้อ ผมทํางานแค่วันละสองสามชั่วโมงเท่านั้นส่วนเวลาที่เหลือผมจะเอาไว้เล่นเกมหรือไม่ก้อไปไหนมาไหน…..”

พรูด!

หญิงสาวล้มลงกับพื้น!

กัดฟัน!

น่าเสียดายที่หล่อขนาดนี้แต่ขี้เกียจ!

ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมนายไม่สามารถทําอย่างอื่นได้นอกจากเป็นคนทําธุระ!

ทํางานแค่วันละสองสามชั่วโมง?

ทั้งวันจะทําได้สักเท่าไหร่เชียว?

หญิงสาวพยายามระงับความโกรธในใจและยิ้มออกมาก่อนจะหยิบธนบัตรสีแดงออกมาอีกหนึ่งใบ!

“ก็ได้ หนึ่งร้อยหยวน! เพิ่มเป็นสองเท่า! พอใจรึยัง?”

เจียงเฉินยังคงสับสน ผู้หญิงคนนี้พยายามทําอะไรกันแน่?

ทําไมถึงต้องจ่ายสองเท่าด้วย?

สมองของเธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?

แม้ว่าในตอนนี้ซูเสียวเสี่ยวยังคงขอให้เจียงเฉินพาเธอไปเล่นอีกรอบ (เวลาเจียงเฉินพาเธอเล่นเธอนั้นจะเล่นง่ายขึ้นมาก) แต่เจียงเฉินก็บอกให้เธอนั้นออฟไลน์ไปก่อนแล้วรอเขาอีกสักพักและซูเสี่ยวเสียวก็ออฟไลน์ไปอย่างเชื่อฟัง

เจียงเฉินวางสายและถามหญิงสาวตรงหน้าว่า “ว่ามาเลยคุณต้องการให้ผมไปทําอะไร?”

หญิงสาวยืนยันหนึ่งร้อยหยวนให้เจียงเฉินอย่างเย่อหยิ่ง “นค่าจ้างสองเท่าของนายฉันต้องการให้นายไปเล่นละครกับฉัน!”

เจียงเฉินกลอกตาและพูด “นี่ แสดงละครดีแล้วหรอ คราวนี้ต้องแสดงเป็นแฟนหรือว่าสามีล่ะ?”

บางครั้งเจียงเฉินก็ต้องไปกับตัวเอง

ทุกวันนี้เค้าหล่อเกินไปจนดึงดูดสาวๆทุกประเภทและมักจะถูกลากให้ไปแสดงหรือว่าเป็นนายแบบ…..

นี่ฉันควรเลิกทําธุระแล้วไปเป็นนายแบบมืออาชีพดีไหม?

เห้อ…

แต่…

ครั้งนี้เจียงเฉินเดาผิดไปจริงๆ

หญิงสาวพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “ฉันต้องการให้นายไปช่วยฉันแสดงละคร!เพื่อสั่งสอนแฟนของฉันและให้เขาเล็กเล่นเกมส์!”

อะไรนะ!

พระเจ้า!

เจียงเฉิน “???”

แสดงละครเพื่อสั่งสอน?

นี่ฉันต้องไปทําอะไรแบบนี้จริงๆเหรอ?

เกิดอะไรขึ้นกัน?

เจียงเฉินไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะออกมาดี….

เจียงเฉิน “นี่….”

หญิงสาวพูดออกมา “โอเค เริ่มแสดงได้แล้ว!”

“แล้วจะให้แสดงยังไง?”

เจียงเฉินเริ่มรู้สึกว่าบางทีเรื่องนี้ก็อาจจะน่าสนใจ

มันน่าตื่นเต้นกว่าการเล่นเกมเยอะ!

หญิงสาวพูดอย่างจริงจัง “ฉันต้องการให้นายเล่นเกม! เดี๋ยวฉันจะพาแฟนของฉันเดิมมาที่นี่และฉันจะถามเกี่ยวกับสถานการณ์ในชีวิตของนายและนายก็จะต้องตอบตามความจริงฉันต้องการให้เขาเห็นว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเกิดเข้าเล่นเกมอยู่ตลอดเวลา!”

เจียงเฉิน “…”

สาวน้อย ให้ฉันพูดความจริงเธอแน่ใจแล้วใช่ไหม?

ถ้าฉันพูดตามความจริงไปมันคงไม่ผิดแผนแน่นะ?

แต่ในเมื่อเธอให้เงินเจียงเฉินแล้วเขาก็ได้แต่ทําตามที่เธอต้องการ

ดังนั้นเจียงเฉินจึงลงมือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเริ่มเล่นเกมต่อ

ผ่านไปครู่หนึ่งหญิงสาวก็พาชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามา

“ดูสิ ถ้านายยังเล่นเกมต่อไปอนาคตนายก็จะเป็นแบบนี้!”

หญิงสาวพูดอย่างตื่นเต้นและชี้ไปที่เจียงเฉิน “ดูเขาสิ เขาเล่นเกมทั้งวัน เขาไม่ต้องการที่จะมีความก้าวหน้าในชีวิตไม่ต้องการทํางานหนักแล้วสุดท้ายมันเกิดอะไรขึ้น?สุดท้ายแล้วเขาก็ได้แต่ทําธุระ!นายอยากเป็นเหมือนเขาไหม?ในอนาคตนายจะเลี้ยงดูฉันได้ยังไงนายจะเลี้ยงดูครอบครัวของเราได้ยังไง?นายจะเลี้ยงลูกได้ยังไง?”

ตอนแรกชายหนุ่มดูเหมือนจะทําอะไรไม่ถูกแต่เมื่อเขามองไปที่โทรศัพท์ของเจียงเฉินเขาก็ต้องร้องออกมาอย่างตกใจ

“พระเจ้า! นี่ฆ่าไปสามตัวเลยงั้นหรอ! สุดยอดไปเลยวิธีนี้เจ๋งมาก!”

“โอ้ แบบนี้ก็เล่นได้ด้วยหรอ?”

เจียงเฉินเงยหน้าขึ้นในตอนนี้เขายังปิดการมองเห็นของซูเสี่ยวเสี่ยวเอาไว้อยู่ทําให้เธอไม่เห็นว่าเขานั้นกําลังเล่นเกมส์

อย่างไรก็ตามมีคนมาให้เงินเพื่อเล่นเกมทําไมจะไม่เล่นละ?

ชายหนุ่มพูดคุยกับเจียงเฉินเกี่ยวกับการเล่นเกมและยิ่งทั้งสองพูดคุยกันมากเท่าไหร่ชายหนุ่มก็รู้สึกสนใจมากขึ้นเท่านั้น!

“ฮ่าๆๆๆ พี่ชาย!”

“น่าทึ่งมาก! พี่ชายใช้เวลาไม่นานก็ทําลายศัตรูลงได้แล้ว!”

“พระเจ้า มือเร็วมาก! นี่มันฝ่ามือของพระเจ้าชัดๆ!”

“คิดไม่ถึงเลย! แผนนี้ยอดเยี่ยมมาก!”

ชายหนุ่มมองเจียงเฉินด้วยความชื่นชม

และในตอนนี้เองใบหน้าของหญิงสาวนั้นก็เข้มขึ้นเรื่อยๆ

จะไม่ไหวแล้ว!

ฉันให้นายมาเพื่อดูตัวอย่างไม่ใช่ให้มาเล่นเกมด้วยกัน!

“นี่!”

หญิงสาวพูดออกมาด้วยความโกรธ “ดูกันเสร็จรึยัง! นี่แหละสิ่งที่นายจะเป็นในอนาคตอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เอาแต่เล่นเกมทุกวันวันๆก็มีแต่เกมส์เกมส์ แล้วก็เกมส์มันทําให้ได้มีเงินไปซื้ออาหารบ้างไหม? มันให้เงินค่าเช่าห้องบ้างไหม?!”

เมื่อพูดถึงเรื่องค่าเช่าชายหนุ่มก็ได้แต่ก้มศีรษะลงอย่างเศร้าสร้อย

“ชุมชนตระกูลเจียงที่เราเช่าอยู่ใกล้ถึงเวลาจ่ายค่าเช่าอีกแล้วหรอ?”

(ทั้งสองคนเป็นผู้เช่ารายใหม่ที่ไม่เคยเจอเจียงเฉินมาก่อนจึงจําเจียงเฉินไม่ได้)

หญิงสาวตาหนิด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “เดือนนี้เรายังหาเงินได้ไม่ครบเลยนะฉันจะรอดูว่านายจะหาเงินค่าเช่ามาช่วยได้สักเท่าไหร่! ถ้าเกิดว่านายจ่ายค่าเช่าไม่ได้แล้วถูกเจ้าของบ้านไล่ออกฉันจะเลิกกับนายเข้าใจมั้ย!?”

ชายหนุ่มก้มหัวลงอย่างเศร้าใจ ในตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะเล่นเกมอีกแล้วและได้แต่ส่ายหัวแล้วเดินจากไป

เบื้องหลังของเขาเต็มไปด้วยความมืดมน…

ชุมชนตระกูลเจียง?

เจียงเฉินยิ้มออกมา

เขารู้สึกดีกับชายหนุ่มคนนี้มากแถมยังพูดคุยเรื่องเกมได้สนุกด้วย
ในเมื่อมันเป็นโชคชะตาช่วยสักหน่อยคงไม่เป็นไร

เมื่อคิดได้แบบนี้เจียงเฉินก็ปิดเกมแล้วเดินไปตบไหล่ของชายหนุ่ม
“ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าเช่าหรอก”

เจียงเฉินยิ้มออกมา “เดือนนี้นายไม่ต้องจ่ายค่าเช่า! แล้วก็ตั้งแต่เดือนหน้าเป็นต้นไปฉันจะลดค่าเช่าให้นายครึ่งหนึ่ง!”
หลังจากพูดจบเจียงเฉินก็เดินจากไปทันที

ชายหนุ่มมีนงง…

หญิงสาวเองก็มันงง…

มองหน้ากัน?

ใบหน้าของทั้งสองเริ่มเปลี่ยนไป!

“หืม? เมื่อกี้คือเจ้าของบ้านงั้นหรอ?”

“เจ้าของบ้าน?”

หญิงสาวตกใจมาก

“หรือว่าเขาจะเป็นเจ้าของชุมชนที่พวกเราเช่าอยู่!”

ชายหนุ่มชี้ไปที่แผ่นหลังของเจียงเฉินและตะโกนว่า“ชุมชนของเราทั้งหมดอาคารทั้งสิบหลังเป็นของเขา!นี่ฉันบังเอิญเล่นเกมกับเขาพอดีเลยงั้นเหรอ!?เขสลดค่าเช่าต่อจากนี้ให้ฉัน!ฮ่าๆ
ๆๆ!”

หญิงสาวอึ้ง!

คิดไม่ถึงเลย!

เล่นเกมส์ก็ลดค่าเช่าบ้านได้จริงๆงั้นเหรอ?

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เดี๋ยวสิ!

เมื่อกี้ฉันเพิ่งจะใช้เขาเป็นตัวอย่างไม่ดีเพื่อให้แฟนของตัวเองได้ดู!

นี่มันไม่ต่างจากการตบหน้าตัวเองงั้นเหรอ!

ชุมชนที่ฉันเช่าอยู่เป็นของเขาทั้งหมด!

น่าอับอายมาก!

หญิงสาวปิดหน้าด้วยความอับอายแล้วไม่อยากเจอใครอีก….

ในตอนเย็น

เจียงเฉิงก็จัดการออเดอร์ที่เจ็ดเสร็จพอดีและเขาก็ดูเวลา

อ๊ะ!

ทําออเดอร์เพลินไปหน่อยลืมบริหารเวลาเลย!

ตอนนี้เวลา 18:25 แล้ว ถ้าจะไปร้านอาหารเซาท์เลคการ์เดนที่ตกลงกันไว้ก็คงต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบนาทีและถ้าหากรถติดก็คงอย่างน้อยยี่สิบนาที

ไม่ว่ายังไงก็ไปสายแน่ๆ

เจียงเฉินโทรหาจางเป๋ยทันที

จางเป๋ย “เจ้านาย ตอนนี้ผมมาถึงแล้วกําลังรออยู่ข้างนอกร้านอาหารครับ…”

เจียงเฉิน “เดี๋ยวฉันอาจจะไปสายประมาณสิบนาที ไหนไปคุยกับเขาก่อนได้เลย”

“หืม? มาสาย..”

จางเปยหลั่งเหงื่อออกมา

อีกฝ่ายเป็นถึงอาลีบาบากรุ๊ปแต่เจ้านายกลับมาสาย?

“ก็มันช่วยไม่ได้พอดีฉันทําธุระเพิ่งเสร็จแล้วก็ลืมเวลาด้วย”

“หืม? ทําธุระหรอครับ?

“ใช่!”

ตบ
จางเยล้มลงไปกับพื้น

“เอ่อ พี่จางเป็นอะไรรึเปล่า?”

“เอ่อ ไม่เป็นอะไร พอดีพื้นมันลื่นนิดหน่อย”

ในร้านอาหารเซาท์เลคการ์เดนก็มีรถยนต์สามคันขับเข้ามาในลานจอด

และมีคนกลุ่มนึ่งเดินออกมา

ผู้นําก็คือหม่าเฟยหยุน แม้ว่าเขาจะดูธรรมดา แต่เขาก็ดูเต็มไปด้วยความมั่นใจและมีสติปัญญาที่ไม่ธรรมดา

ข้างหลังของเขาตามมาด้วยเลขา ผู้บริหารและบอดี้การ์ดเจ็ดถึงแปดคน

ถ้าเจียงเฉินอยู่ที่นี่ด้วยเขาก็จะจ่าหน้าของเหลียงเยว่เจ้าชายแห่งอาลีบาบากรุ๊ปที่กาลังเดินเข้ามาได้ในทันที

“คุณหม่าทางนี้ครับ

จางเป่ยจาก ByteDance ที่กําลังรออยู่ที่หน้าประตูร้านอาหารเมื่อเขาเห็นหม่าเฟยหยุนเดินเข้ามาเขาก็ต้อนรับอย่างอบอุ่นทันที

หม่าเฟยหยุนก็เข้ามาจับมืออย่างอบอุ่น

“ประธานจาง”

ทั้งสองเข้าหากันด้วยความสุภาพ

จางเบี้ยพูดขอโทษออกมา “คุณหม่า ผมต้องขอโทษจริงๆเมื่อกี้ผมเพิ่งได้รับโทรศัพท์จากเจ้านายตอนนี้เขากําลังเดินทางมาและรถติดพอดีอาจจะมาช้านิดหน่อยครับ”

หม่าเฟยหยุนโบกมือ “ไม่เป็นไรหรอก เรื่องรถติดมันเป็นเรื่องปกติ”

หม่าเฟยหยุนนั้นก็ชื่นชมเจียงเฉินมานานแล้ว

เพราะจากข้อมูลที่เขาได้รวบรวมมา แม้ว่าบอสเจียงคนนี้จะรวยมาก แต่เขาไม่ชอบทําตัวสูงส่งแต่เขากลับชอบไปทํางานเป็นคนส่งพัสดุ ขับตีตี้และส่งอาหาร….หรือจะให้พูดง่ายๆก็คือเขาไม่ชอบทําตัวโดดเด่น

และเขายังได้ยินมาอีกว่าเมื่อเร็วๆนี้อีกฝ่ายนั้นก็ได้ไปทํางานทําธุระ

หม่าเฟยหยุนไอออกมา “งั้นฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่า ตอนนี้คุณจียงกําลังทํางานทําธุระอยู่จริงหรือเปล่า?”

เมื่อจางเป๋ยได้ยินแบบนั้นเขาก็เหงื่อตก “ขอโทษจริงๆครับ มันก็เป็นตามที่คุณพูดเลยเจ้านายของผมกําลังทําธุระอยู่จริงๆ…”

พรูดew

อะไรนะ?

ทําธุระ?

เมื่อผู้บริหารและเลขาด้านหลังหม่าเฟยหยุนได้ยินเรื่องนี้พวกเขานั้นก็แทบไม่เชื่อหูตัวเอง!!

อึ้ง!

พวกเขานั้นไม่รู้ข้อมูลของเจียงเฉินมาก่อนแต่พวกเขานั้นก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก!

อีกฝ่ายนั้นเป็นบริษัทใหญ่ที่กําลังจะมีมูลค่าทะลุระดับล้านล้าน แต่……… เจ้านายของพวกเขากลับไปเป็นคนทําธุระ?

พระเจ้า!!

ไม่นานหลังจากที่หม่าเฟยหยุนและจางเป๋ยได้เข้าไปในร้านอาหาร

ก็มีรถโรลส์รอยซ์สองคันขับเข้ามาที่นี่

และคนที่เข้ามานั่นก็คือเดลฟิน!

ลูกสาวของบุคคลที่รวยที่สุดในโลกมีทรัพย์สินไม่ต่ำกว่าแปดหมื่นล้านดอลลาร์ประธานและผู้สืบทอดของบริษัท LVMH!

“อาหารของประเทศจีนนั้นอร่อยมากจริงๆ!”

เมื่อเดลฟันได้ลองชิมอาหารจีนต้นตําหรับครั้งแรกเธอนั้นก็ติดใจจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ดังนั้นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอนั้นจึงพยายามไปกินอาหารตามร้านอาหารดังๆทั่วเมืองหลวง

อืม… ดูเหมือนว่าน้ําหนักจะเริ่มเพิ่มขึ้นมาแล้ว

กลับไปคงต้องลดน้ําหนักแล้ว!

ก่อนหน้านี้เธอก็ได้สัญญากับตัวเองอย่างกล้าหาญว่าในระหว่างการเดินทางครึ่งเดือนในเมืองหลวงนี้เธอนั้นจะลองชิมอาหารจีนให้ได้ทั้งหมด

แต่ตอนนี้เธอก็พบว่าเธอนั้นไร้เดียงสาเกินไปเพราะอาหารจีนนั้นมีมากมายหลากหลายรูปแบบมากจนเธอนั้นไม่สามารถนับได้แต่หากเธอนั้นต้องการลิ้มรสอาหารจีนทั้งหมดไม่ต้องพูดถึงครึ่งเดือนเลยแม้แต่สามปีก็ยังไม่ครบ!

เลขานีอาก็ยังคงเล่าเรื่องให้เธอฟัง : ก่อนหน้านี้มีชาวต่างชาติคนหนึ่งที่สาบานว่าจะกินอาหารทั่วทั้งประเทศจีนให้ได้หนึ่งปีแต่หลังจากผ่านไปหนึ่งปีเขาก็ไม่แม้แต่จะสามารถผ่านด่านของมณฑลเสฉวนไปได้
น่าสงสารมากจริงๆ!!

ประเทศจีนทําให้เธอนั้นเปลี่ยนมุมมองความคิดไปอย่างมาก รวมถึงการเปลี่ยนผ่านกลายเป็นยุคของสังคมไร้เงินสด

นี้อา “ท่านประธานคะ นี่คือร้านอาหารเซาท์เลคการ์เดนที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงค่ะ”

เดลพื้นพยักหน้าอย่างเงียบๆ

แต่ในใจเธอนั้นกําลังตะโกนออกมาว่า ไป ไป ไปss

อาหารจีน!

ในอีกด้านหนึ่ง

หม่ายเฟยหยุนจางเบี้ยและคนอื่นๆก็เดินเข้าไปในห้องส่วนตัว (นุ่ยเซียน]

จางเปุ๋ยโบกมือเรียก“พนักงานมารับออเดอร์หน่อย!”

หม่าเฟยหยุนรีบหยุด“คุณเจียงยังไม่มาเลย ท่าไมคุณถึงรีบสั่งอาหารแล้วล่ะ?”

จางเปยยิ้มและพูดว่า “บอสหม่า เจ้านายของผมบอกให้ผมสั่งอาหารรอได้เลย”

บอสหม่าพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก

สิบนาทีต่อมา….

เจียงเฉินก็ขับรถเข้ามาที่ร้านอาหารเซาท์เลคการ์เดน
จอดรถ

“สวัสดีครับ คุณได้จองเอาไว้ไหมคะ?” มีพนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม

เจียงเฉินพยักหน้า “จองเอาไว้แล้ว พาผมไปที่ห้องส่วนตัวนุ่ยเซียน]หน่อยได้ไหม?”

“ห้องส่วนตัวนุ่ยเซียน?” พนักงานเสิร์ฟมองเจียงเฉินที่อยู่ในชุดคนทําธุระ ถ้าเธอจําไม่ผิดห้องส่วนตัวนุ่ยเซียนนั้นเป็นห้องที่หม่าเฟยหยุนกําลังอยู่!

ดังนั้นทันทีที่เธอได้ยินแบบนั้นเธอก็เคารพเจียงเฉินขึ้นมาทันที

“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหาค่ะ”

เจียงเฉินเดินตามพนักงานไปยังห้องส่วนตัว

และในเวลานี้เองเจ้าชายอาลีบาบาก็เดินออกมาจากห้องเพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ํา

“เป็นนาย!?”

“เป็นนาย!?”

เจียงเฉินกับเจ้าชายอาลีบาบามองหน้ากัน

เจ้าชายอาลีบาบาพูดอย่างเย็นชา “แกมาทําอะไรที่นี่!? การจะทานอาหารที่นี่ต้องใช้เงินไม่ต่ำกว่าสามพันหยวนแล้วแกที่เป็นคนทําธุระจะมีเงินพอหรอ!?”

ทันทีที่เขาเห็นเจียงเฉินเขาก็อดหวุดหงิดไม่ได้!

เพราะเจียงเฉินนั้นเป็นคนส่งรูปเข้าไปให้กับภรรยาของเขา!

ภายใต้ความโกรธของเขาเขาก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยออกมา!

“ฉันมาทําอะไรที่นี่น่ะหรอ?” เจียงเฉินยิ้มออกมา “ฉันก็มาที่นี่เพื่อทานอาหารกับเจ้านายของนายไง!”

“ฮ่าๆๆๆ อย่างแกน่ะเหรอ คนทําธุระ…… คนทําธุระ?? อย่าบอกนะว่า!!” เจ้าชายอาลีบาบาทกําลังจะหัวเราะเยาะเจียงเฉินก็ตัวแข็งค้างไปในทันที

คนทําธุระ?

แซ่เจียง?

ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ ByteDance?

ทุกอย่างลงตัว!

อะไรนะ!!

เจ้าชายอาลีบาบาร่ามองไปที่เฉินด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความกลัว!
–

ไม่จริงใช่ไหม?

คนทําธุระที่อยู่ข้างหน้าฉันคือคุณเพียงผู้ลึกลับที่เจ้านายของฉันต้องการเจอ?

ตามที่เจ้านายเคยบอกกับฉันทรัพย์สินของผู้ชายคนนี้น่าจะมีมากกว่าตัวเจ้านายเสียอีก

แต่ ฮ่าๆๆษ – มันจะเป็นไปได้ยังไง?

ก็แค่คนทําธุระ!

มันเป็นไปไม่ได้!

มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!

แต่…..ถ้ามันเป็นเรื่องจริง?

ในช่วงเวลาสั้นๆอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความโกรธ ความกลัวและความกังวลก็หลั่งไหลเข้ามา

สุดท้ายก็เหลือไว้เพียงความกลัวและความตื่นตระหนก…..

เจียงเฉินยิ้ม “เริ่มเดาได้เลยใช่มั้ย?”

เจ้าชายอาลีบาบา “…”

เจียงเฉิน “ทําไมยังไม่เชิญฉันเข้าไปอีกล่ะ?”

เจ้าชายอาลีบาบาโกรธจัดจนต้องกัดฟัน แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบังคับให้ตัวเองพยายามอดกลั้นเอาไว้

“เชิญ!”

เจ้าชายอาลีบาบาทําท่าทางเชิญและเชิญเจียงเฉินเข้าไปในห้องส่วนตัว

“ก็ใช้ได้” เจียงเฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ราวกับผู้ใหญ่ที่กําลังสั่งสอนเด็ก

ในขณะที่เจียงเฉินกําลังก้าวเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว

ในเวลานี้เอง…..

“คุณเจียง!”

“นีอา? เธอมาทําอะไรที่นี่?”

เจียงเฉินมองหันกลับไปและพบกับผู้ช่วยฝาแฝดของเขานีอา

“คุณเจียง ประธานเดลฟีนกําลังทานอาหารเย็นอยู่ที่นี่ค่ะ ฉันก็เลยมากับเธอ…”

“คุณเดลฟีนก็อยู่ที่นี่ด้วยหรอ…… เยี่ยมไปเลยฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอพอดีหลังจากนี้อีกหนึ่งชั่วโมง ฉันจะเชิญคุณเดลฟินไปที่บ้านของฉันและจัดงานเลี้ยงให้เธอช่วยไปถามเธอหน่อยว่าเธอว่างหรือเปล่า”

“ค่ะ ฉันจะไปรายงานท่านประธานเดลฟันเดี๋ยวนี้ค่ะ”

หลังจากนั้นนี้อาก็รีบไปรายงานข่าวดีให้กับเดลฟื้น
เจ้าชายอาลีบาบา “…”

สงสัย

เธอเป็นใครกัน? กลิ่นอายของเธอไม่ธรรมดาแถมยังดูมีการศึกษาที่สูงมากเธอจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน!

ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะให้เกียรติเจียงเฉินมาก
ในเวลานี้เจียงเฉินก็ได้เดินเข้าไปในห้องส่วนตัว

ทันทีที่เขาปรากฏกายเข้ามาในห้อง

“คุณเจียง?” หม่าเฟยหยุนที่กําลังพูดคุยกับจางเปยอย่างอบอุ่นเมื่อเห็นเจียงเฉิงเขาก็ทักทายออกมาทันที

“บอสหม่า ผมได้ยินชื่อของคุณมานานแล้ว!”

เจียงเฉินเดินเข้าไปพร้อมกับรอยยิ้มและจับมือของหม่าเฟยหยุน

“คุณเจียง ผมคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะหล่อได้ขนาดนี้ คิดไม่ถึงจริงๆ! ถ้าเกิดว่าผมหล่อเท่าคุณผมในสมัยก่อนผมคงไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีแฟนแล้ว” หม่าเฟยหยุนมองใบหน้าเจียงเฉินและอด ไม่ได้ที่จะชื่นชมออกมา

“บอสหม่าคุณถ่อมตัวจริงๆเลยนะครับแถมยังเป็นมิตรมากด้วย ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมหลายคนถึงเรียกคุณว่า”พ่อ” เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

“ฮ่าๆ เรื่องแบบนั้นมันเกี่ยวกับเงินมากกว่า! ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับความสัมพันธ์เลย!” บอสหม่าพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่น

ในเวลานี้เหล่าผู้บริหารและเลขาฯที่อยู่รอบๆก็ตกตะลึง!

อะไรกัน!

นี่มันคนทําธุระชัดๆ!

แถมยังมาที่นี่ในชุดขนทําธุระอีกด้วย!

สุดยอด!!

โลกของคนรวยพวกเราไม่อาจเข้าใจได้จริงๆNN

เจียงเฉินนั่งลงข้างๆบอสหม่า

“บอสหม่า วันนี้เป็นผมจะมาสายผมขอดื่มให้สามแก้วนะครับ!”

เจียงเฉินดื่มไวน์เข้าไปสามแก้วโดยที่สีหน้าไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย

“คุณเจียงนี้อยู่ด้วยแล้วสบายใจจริงๆเลยนะ”

หม่าเฟยหยนรู้สึกว่าการที่ได้อยู่กับเทียนเฉินนั้นทําให้เขารู้สึกสบายใจและเขาก็คิดว่าคนแบบนี้นี่แหละที่เขาสมควรเป็นเพื่อนด้วย

หลังจากดื่มไวน์ไปสองสามแก้วบรรยากาศก็เต็มไปด้วยความอบอุ่น

ทุกคนเริ่มชอบในตัวเจียงเฉิน

เว้นเพียงเจ้าชายอาลีบาบาเท่านั้นที่ไปคนละทางกับทุกคน
อึ้ง!

คนทําธุระคนนี้เป็นคนใหญ่คนโตจริงๆด้วย!

หวาดกลัว!

ใจสั่น!

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ประตูห้องก็ถูกเคาะ

“ใครกัน?”

ในเวลานี้เองประตูก็ถูกเปิดออก

หญิงสาวชาวต่างชาติผมสีบลอนด์ ดวงตาสีฟ้าและสง่างามก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับไวน์แดง

และก็ตามมาด้วยลูซี่และนีอา

เธอคนนั้นก็คือเดลฟิน!

ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่ร่ํารวยที่สุดในโลก!

“คุณเจียง ฉันมาอยู่ที่นี่แล้วคุณคงไม่ว่าอะไรหรอกนะ”

ความสับสนวุ่นวายเกิดไปทั่วห้อง

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน!?

เจียงเฉินยืนขึ้นและแนะนําเธอ “นี่คือคุณเดลฟิน เจ้าของและประธานบริษัท LVMH กรุ๊ป”

หม่าเฟยหยุนตกตะลึง “อะไรนะ! เธอคือ! ลูกสาวของมหาเศรษฐีที่ร่ํารวยที่สุดในโลก!?คุณเดลฟิน!?”

แน่นอนว่าเขานั้นรู้จักเดลฟีน ผู้หญิงที่ร่ํารวยที่สุดในโลก และเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีที่รวยที่สุดในโลก!”

คนคนนี้ก็คือผู้สืบทอด LVMH กรุ๊ปในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ไม่ต้องสงสัยเลยนี่คือเรื่องที่น่าตกตะลึงมาก!

เจียงเฉินแนะนํา“คุณเดลฟิน นี่คือคุณหม่าเฟยหยุน เจ้าของอาลีบาบา”

“อาลีบาบา ฉันรู้จัก!” จู่ๆเดลฟินก็รู้สึกกระตือรือร้นกับหม่าเฟยหยุนขึ้นมาเล็กน้อย

จากนั้นหม่าเฟยหยุนก็รู้ว่าเจียงเฉินนั้นเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของ LVMH กรุ๊ป!

หลังจากที่เจียงเฉินแนะนําทุกคนเสร็จ

จางเป๋ย “…..”

เลขาฯและผู้บริหาร “..

ตกตะลึงมาก!

คุ้มแล้ว!

ประธานบริษัท LVMH กรุ๊ป! ผู้หญิงที่ร่ํารวยที่สุดในโลก ลูกสาวของมหาเศรษฐีที่ร่ํารวยที่สุดในโลกว่าที่บุคคลที่ร่ํารวยที่สุดในโลกในอนาคต!

พวกเขาได้มีโอกาสได้ดื่มกลับคนระดับนี้!

หลังจากนั้นมื้ออาหารก็ได้เปลี่ยนโฉมไปโดยสิ้นเชิง
เจียงเฉินเดลฟีนบอสหม่า…..และลูกน้องของพวกเขาก็ดื่มและพูดคุยและหัวเราะกัน

สําหรับเลขาและผู้บริหารที่มากับหม่าเฟยหยุนพวกเขาต่างก็คิดว่าตัวเองนั้นกําลังจะได้มีเรื่องเอาไว้สําหรับโม้อวดกับคนอื่นแล้ว!