ตอนที่ 332 : เป็นแค่เด็กทําธุระแต่กล้าเมินฉันงั้นหรอ!?
“สามี พรุ่งนี้วันเสาร์เป็นวันเกิดของชุนชุน ฉันอยากจะไปปาร์ตี้วันเกิดของเธอนายพอจะมีเวลาไหม?”
ชหลิงเหยาถามเจียงเฉิน
“ปาร์ตี้วันเกิด?”
เจียงเฉินคิดถึงสาวสวยเฮลิคอปเตอร์ชุนชุนที่เขาได้เจอก่อนหน้านี้…..
ผู้หญิงคนนี้มีนิสัยอวดดีมากเกินไป!
ไม่อยากไป!
ชูหลิงเหยา “ใช่ ชุนชุนเธออยากจะเชิญนายไปด้วยน่ะ”
เจียงเฉินส่ายหัว “ฉันไม่อยากไปน่ะ ฉันยังมีธุระต้องทําอีกแล้วก็ฉันไม่ค่อยชอบปาร์ตี้อะไรแบบนี้ด้วยน่ะ”
และอีกอย่างทําไมฉันต้องไปนั่งทะเลาะกับคนกลุ่มนั้นด้วย?
มันไม่ใช่สไตล์ของฉันเจียงเฉินสักหน่อย
ชหลิงเหยา “โอเค งั้นฉันไปคนเดียวก็ได้ สามี – ขั้วNG”
เจียงเฉิน “มั้วะ”
หลังจากที่ส่งจูบให้กันเจียงเฉินก็กดวางสาย
วันถัดมา
เวลากลางวัน
ณ ทะเลสาบชิงหลง
เฮลิคอปเตอร์ของสาวสวยชุนชุน ก็พาเพื่อนกว่า 40 คนบินตรงมาที่ทะเลสาบชิงหลง
ใช่แล้วงานปาร์ตี้วันเกิดครั้งนี้ไม่ได้จัดในโรงแรมแต่เป็นปิกนิก!
ติดดินแบบสุดๆ!
หลังจากที่งานผ่านไปสักพักพวกเขาก็เริ่มนําของขวัญออกมาให้
“ชุนชุน สุขสันต์วันเกิดนะ!”
“ขอให้เจ้าหญิงของพวกเรามีความสุขทุกวันนะ!”
“สุขสันต์วันเกิด
เมื่อถึงเวลาของจางห้าวคนรวยรุ่นที่สองผู้หล่อเหลา ท่าทีของเขาก็ดูเปลี่ยนไปทันที
“อ๊ะ ฉันลืมของขวัญไว้ที่บ้าน
ตอนนี้หากจะไปเอาแล้วกลับมาคงต้องใช้เวลาต่าๆก็หนึ่งชั่วโมงแน่
“หรือจะให้คนทําธุระไปเอาให้ดี”
ช่วงหลังมนี้เขาใช้บริการคนทําธุระบ่อยมากและพบว่ามันก็สดวกไม่น้อยเลย
จางห้าว คนรวยรุ่นที่สองก็ได้กดสร้างออเดอร์อย่างรวดเร็ว
ทางด้านของเจียงเฉิน
เขาก็ได้รับออเดอร์พอดี
เนื้อหาออเดอร์ [ช่วยไปที่วิลล่าหมาเลข 16 ในชุมชนหูหยวนแล้วไปเอาของขวัญมาส่งที่ทะเลสาบชิงหลงถ้าส่งในเวลา 1 ชั่วโมงได้จะได้รับ 1,000 หยวนหากทําได้ใน 40 นาทีจะได้ 2,000 หยวน]
เจียงเฉินเริ่มลงมืออย่างรวดเร็วหลังจากกดรับออเดอร์
สี่หูหยวนนั้นเป็นวิลล่าระดับไฮเอนด์ที่เต็มไปด้วยคนรวยอาศัยอยู่
เจียงเฉินขับรถ Mercedes Benz G500 เข้าไปที่วิลล่าหมายเลข 16 ในชุมชนลุหูหยวนและไปรับของขวัญทันทีก่อนจะขับตรงมาที่ทะเลสาบชิงหลง
หลังจากผ่านมา 40 นาทีก็มาถึงทะเลสาบชิงหลง
“ผมมาถึงแล้วครับเดี๋ยวจะนําของเข้าไปส่งแล้วนะครับ!”
จางห้าวที่ได้รับโทรศัพท์จากเจียงเฉินก็แสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา
เจียงเฉินลงจากรถ “ตําแหน่งที่บอกไว้ไม่มีปัญหาใช่ไหมครับผมจะได้นําไปส่งให้เลย”
จางหาว “ตําแหน่งไม่มีปัญหา ขอบคุณมากพี่ชาย”
เจียงเฉินเดินไปไม่กี่ก้าวก็พบกับรถที่เขาคุ้นเคย มันคือรถวอลโวสีแดง
หมายเลขทะเบียน ปักกิ่ง
“นี่มันรถของชูหลิงเหยาไม่ใช่หรอ? เธอมาที่นี่ทําไม?”
“เธอบอกว่าเธอจะไปงานวันเกิดไม่ใช่หรอ? หรือว่างานจัดที่นี่?”
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
ในไม่ช้าเจียงเฉินกับจางห้าวก็มาพบกัน
หลังจากที่เจียงเฉินยืนยันตัวตนเสร็จเขาก็มอบกล่องของขวัญให้
จางห้าวเปิดกล่องของขวัยออกมาเผยให้เห็นสร้อยข้อมืออันละเอียดอ่อนของแบรนด์คาร์เทียร์เมื่อมองแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่ามันไม่ธรรมดาและราคาไม่ถูกอย่างแน่นอน
เจียงเฉินพูดออกมา “คุณกล้าเรียกให้คนทําธุระไปเอาของแบบนี้มาได้ยังไงเนี่ย? คุณไม่กลัวว่าเขาจะขโมยหรือทําหายไประหว่างทางหรอ?”
จางหาวประหลาดใจ “ไม่มีทางหรอกสร้อยข้อมือชิ้นนี้มีราคาเพียงแค่ 120,000 หยวนเท่านั้นเองใครจะขโมยไปve”
เจียงเฉิน “…”
เจริญ!
แค่ 120,000?
ตามใจก็แล้วกัน!
หลังจากนั้นเจียงเฉินก็คิดถึงชูหลิงเหยาเขาเลยถามออกมาด้วยความสงสัยว่า “หนุ่มหล่อสร้อยข้อมือชิ้นนี้เป็นของขวัญใช่ไหม?ที่กําลังจัดงานปาร์ตี้วันเกิดใช่ไหม?”
จางห้าวประหลาดใจ “นายรู้ได้ยังไงตอนนี้เพื่อนของฉันกําลังจัดงานอยู่และนี่เป็นของขวัญส่าหรับเธอ”
เจียงเฉินมองดูด้วยความสนใจ “ผมเข้างานด้วยได้ไหม?”
งานปาร์ตี้วันเกิดแบบปิกนิกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลยอยากจะเข้าไปดูสักครั้ง
จางห้าวหันไปมองที่เจียงเฉินและพูดเกลี้ยกล่อม“น้องชายลืมมันไปเถอะ นายไม่ใช่เพื่อนของเธอนะเข้าไปมีแต่ทําให้นายอับอายเปล่าๆนะ”
เจียงเฉิน “ผมไม่กลัวความอับอายหรอก”
จางห้าวนั้นถือว่าเป็นคนที่มีนิสัยที่ดีคนหนึ่งเขาเริ่มอธิบายออกมาอย่างอดทน“มันเป็นแบบนี้ในงานวันเกิดวันนี้มีแต่คนรวยๆทั้งนั้นและเป็นคนรวยที่สองเป็นส่วนใหญ่ฉันกลัวว่านายจะเข้ากับพวกเขาไม่ได้แล้วพวกเขาจะทําให้เป็นตัวตลก”
เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมาว่า “ไม่ต้องกังวลหรอกครับผมเองก็รวยเหมือนกัน”
จางห้าวที่เห็นว่าตัวเองไม่สามารถเจียงเฉินได้ก็ได้แต่เตือนออกมา
“ฉันต้องบอกก่อนว่าข้างในนั้นมีคนรวยที่สองอยู่มากบางคนมีนิสัยก้าวร้าวและบางคนก็มีนิสัยถือตัวดังนั้นเข้าไปในงานแล้วก็อย่าพูดอะไรออกมาจะได้ไม่ทําให้คนอื่นขุ่นเคือง”
เจียงเฉินยิ้มและไม่พูดอะไรออกมา
ขุ่นเคืองงั้นหรอ?
จางห้าวพูดต่อ “นอกจากนี้เหล่าสาวสวยในงานพวกเธอต่างมีนิสัยที่หยิ่งถึงแม้ว่านายจะหล่อแต่ฉันก็ยังกลัวว่าพวกเธอจะดูถูกนายอยู่ดี ดังนั้นอย่าเสียเวลาไปเข้าหาพวกเธอเด็ดขาดล่ะไม่อย่างนั้นจะจบไม่สวยแน่เห้อ….. หรือบางทีมันอาจจะเหมือนกับฉันที่เสียเวลาไล่ตามหญิงสาวที่ฉันสนใจแต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมาเลย…”
เจียงเฉิน “…”
จางห้าวเล่าเรื่องต่างๆออกมามากมายเพื่อที่จะเตือนเจียงเฉินไม่ให้ไปรบกวนคนอื่น
ไม่นานทั้งสองก็เดินมาถึงสถานที่ปิกนิก
มันดูมีชีวิตชีวามาก
“ผู้ชายผมสีเหลืองคนนั้นน่ะสมัยก่อนเป็นตัวเกเรประจําโรงเรียนเลยถึงแม้ว่าจะเรียนจบแล้วแต่นิสัยของเขาก็ยังไม่เคยเปลี่ยนนิสัยของเขายังหยิ่งผยองเหมือนเดิมอย่าไปทําให้เขาขุ่นเคืองเด็ดขาด!”
“แล้วก็เจ้าหัวล้านนั่น….”
จางห้าวกลัวว่าเจียงเฉินจะไปทําให้คนในงานขุ่นเคืองเขาเลยแนะนําแต่ละคนในงานให้เพื่อป้องกันเอาไว้ก่อน
ในเวลานี้เองคนโดยรุ่นที่สองและสาวสวยบางคนก็มองมาที่เฉิน
“เกิดอะไรขึ้น? ทําไมถึงมีคนทําธุระมางานเลี้ยงด้วย?”
“ใช่ เขาเข้ามาได้ยังไง?”
“นั่นเพื่อนใครกัน?”
ในเวลานี้เองชุนชุนก็เดินเข้ามา
“เสี่ยวห้าว ของขวัญของฉันอยู่ไหน!”
“พี่ชุน สุขสันต์วันเกิดนะ!”
จางหาวมอบสร้อยข้อมือให้เธอ
“ว้าว เสี่ยวห้าว ไม่เลวเลยนายถึงกับซื้อเครื่องประดับแบรนด์คาร์เทียร์ให้ฉันเลยหรอสร้อยนี้จะต้องมีราคาหลายแสนแน่ๆเลยใช่ไหม?”
ชุนชุนรับของขวัญมาด้วยความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“อ๊ะ
ทันใดนั้นชุนชนก็หันไปเห็นคนทําธุระที่อยู่ข้างๆจางห้าว
รู้สึกคุ้นๆ!
นี่ไม่ใช่แฟนของชูหลิงเหยาเจียงเฉินงั้นหรอ?
“พี่เฉิน ทําไมพี่ถึงมาที่นี่ไหนหลิงเหยาบอกว่าพี่จะไม่มาไง?”
ชุนชนพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ
เจียงเฉินยิ้มและพูดว่า “พอดีว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญน่ะฉันมาทําธุระที่แล้วก็เห็นรถของหลิงเหยาพอดี”
จางห้าว “???”
เมื่อได้เห็นการพูดคุยที่ดูคุ้นเคยระหว่างคนทําธุระกับพี่สาวชุนชุนมันทําให้เขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง!
นี่มันเกิดอะไรกันขึ้น?!
ทําไมพี่สาวชุนชุนถึงไปเรียกคนทําธุระว่าพี่เฉิน!
อะไรกัน!
เรื่องใหญ่แล้ว!
พี่สาวชุนชุนในสายตาของทุกคนคือหญิงสาวที่เข้มแข็งมีผู้ชายหลายคนชื่นชอบเธอและเธอก็เป็นเหมือนกับพี่สาวคนโตท่ามกลางเหล่าสาวสวย
แต่ในตอนนี้
เธอกลับเรียกคนทําธุระธรรมดาๆว่า-พี่เฉิน?
เหลือเชื่อ!
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็คุยกับชุนชุนเสร็จพอดี
จางห้าวดึงเจียงเฉินออกไปคุย “พี่ชายคุณเป็นอะไรกัยพี่สาวชุนชุน ทําไมเธอถึงเรียกคุณว่าพี่ ชาย?”
เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างลึกลับ “ก็เพราะว่าฉันมีเงิน”
จางห้าวย่อมต้องไปเชื่อ “แต่คุณ?คุณจะไปมีเงินเยอะได้ยังไงในเมื่อคุณเป็นคนทําธุระ?”
เจียงเฉินก็ยิ้มออกมาแต่ไม่ได้พูดอะไร
คนรวยรุ่นที่สองที่อยู่ในงานและบรรดาสาวสวยพากันมองไปที่เช่นด้วยความประหลาดใจ
“เขาเป็นใครกัน?”
“ดูเหมือนพี่ชุนชุนจะกระตือรือร้นกับเขามากเลยนะ”
“ใช่!”
“เป็นไปได้ไหมว่าเขาเคยช่วยชีวิตพี่ชุนชุนเอาไว้?”
“นี่ ก็เป็นไปได้นะ!”
“ถึงพี่ชุนชุนจะดูเป็นคนเลินเล่อ แต่เธอก็มีความมั่นใจในตัวเองและอ่อนโยน ฉันคิดว่าเธออาจ จะชอบคนที่เป็นฮีโร่แบบนี้ก็ได้นะ
ในเวลานี้เอง สาวสวยคนหนึ่งที่มีความสดประมาณ 80 ก็เดินเข้าหาเจียงเฉินพร้อมกับบิดเอวของเธอไปมา
เธอมีชื่อว่าเฉียนลี่เธอเป็นหนึ่งในคนรวยรุ่นที่สองระดับล่างเธอนั้นเป็นคนที่ยาฆ่าโอกาสเข้ามาประจบประแจงชุนชุนอยู่ตลอด
แต่น่าเสียดายที่ชนชนสัมผัสได้ว่าเธอนั้นไม่ได้เข้ามาอย่างจริงใจ เลยทําให้ชุนชุนนั้นไม่อยากจะคุยกับเธอมากและงานวันเกิดวันนี้เธอนั้นก็ต้องขอร้องอ้อนวอนอยู่นานกว่าจะมาได้
แต่เมื่อเธอเห็นว่าเจียงเฉินที่เป็นคนทําธุรกตัวเล็กๆกลับสามารถได้รับความโปรดปรานจากชุนชุนได้มันก็ทําให้เธอคิดว่าเจียงเฉินนั้นจะต้องมีอะไรบางอย่างและเธอนั้นต้องการที่จะหาความลับนี้ให้ได้
“หนุ่มหล่อ ฉันเชื่อว่าเฉียนลเรามาทําความรู้จักกันหน่อยดีกว่า…”
เธอเอื้อมมือออกไปพร้อมกับแกลังแสดงสีหน้ากระตือรือร้น
เจียงเฉินมองไปที่เธอพร้อมกับเปิดทักษะตรวจสอบ….
การตรวจสอบสําเร็จ : ตรวจพบหญิงสาวชาเขียว!
ไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วย!
เจียงเฉินหยิบบาร์บีคิวขึ้นมาจุ่มซอสก่อนจะนําไปวางบนเตาถ่านเพื่อย่าง
ก่อนหน้านี้ชุนชุนเพิ่งบอกว่าชูหลิงเหยานั้นยังมาไม่ถึงเขาเลยต้องรอไปก่อน
ในเวลานี้เองเฉียนลี่ก็เริ่มโกรธจัด
สถานะของนายคืออะไร?
สถานะของฉันคืออะไร?
ฉันเป็นสาวสวยแถมยังรวย!
เป็นแค่เด็กทําธุระแต่กล้าเมินฉันงั้นหรอ!?
โกรธ!!
สิ่งที่เฉียนลี่โกรธมากที่สุดคือการถูกเมิน!
เธอนั้นต้องการให้คนอื่นจ้องมองรอบตัวเธออยู่ตลอดเวลา!
เธอเริ่มเปลี่ยนบทสนทนาทันที “หนุ่มหล่อเดือนนึงนายหาเงินจากการทําธุระได้มากเท่าไหร่เหรอ?”
เจียงเฉินหัวเราะออกมา
“ไม่มากหรอก บางที่ก็มากกว่า 10,000 หยวนต่อเดือน
“ว้าว เยอะจังไม่เลวเลยนะถือว่าเพียงพอต่อค่ากินอยู่ของฉันครึ่งวัน”
ค่ากินอยู่ครึ่งวันมากกว่า 10,000 หยวนนั่นก็แปลว่าหนึ่งวันนั้นจะต้องใช้มากถึง 20,000 หยวนและหนึ่งเดือนก็จะเท่ากับ 600,000 หยวน –
เฉียนลี่แกล้งทําเป็นโอ้อวดโดยไม่ตั้งใจ!
หยิ่ง!
แต่ผลลัพธ์…
เจียงเฉินพูดอย่างประหลาดใจ “ค่ากินอยู่ของคุณต่อวันมากถึง 20,000 หยวนเองหรอน้อยไป หน่อยไหม? วันหนึ่งผมใช้ 70,000 ถึง 80,000 หยวนนะ ”
จากนั้นเจียงเฉินก็มองไปที่เฉียนด้วยท่าทางที่แฝงความหมายไปว่า“เธอนี่มันจนจริงๆ”
“พรูด”
เฉียนลี่พ่นน้ำในปากของเธอออกมา
“นาย….”
แล้วเธอก็เยาะเย้ยออกมา
“หึหึ ฉันคิดไม่ถึงเลยทั้งๆที่นายไม่มีเงินแต่กลับกลาโอ้อวดได้ขนาดนี้แต่ถึงยังไงซะต่อหน้าคนรวยรุ่นที่สองแบบฉันนายไม่มีวันทําสําเร็จหรอกและ…”
ก่อนที่เธอจะพูดจบเจียงเฉินก็เดินออกไปด้วยท่าทีรังเกียจและเดินตรงไปหาจางห้าวก่อนจะถามออกมาว่า“ค่ากินอยู่แค่วันละ 20,000 นายที่เป็นคนรวยที่สองรู้สึกอายไหมเวลาที่ต้องพูดออกมาฉันล่ะรู้สึกอายแทนเธอจริงๆ….”
จางหาว “…”
คนรวยรุ่นที่สองที่อยู่ข้างๆ “…”
พูดไม่ออก!
20,000 ต่อวัน 600,000 ต่อเดือนนี่มันก็มากแล้วไม่ใช่หรอ?
ยังรู้สึกน้อยอยู่อีกหรอ?
แถมยังเป็นคนทําธุระที่พูดออกมาอีก!
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ในเวลานี้เองหวังเฉียง (คนรวยรุ่นที่สองระดับล่าง)เขาเป็นแฟนหนุ่มของเฉียนลทันทีที่เขาเห็นว่าเจียงเฉินนั้นกล้าที่จะยั่วยุแฟนสาวของเขาและยังทําให้เธอนั้นต้องเสียหน้าเขาก็รู้สึกกลัวมาทันที
“หึหึ คนทําธุระกล้ามาวางอ่านาจที่นึ่งั้นหรอ?”
“พวกเราจะปล่อยให้เขาเหยียบย่าพวกเราได้ยังไง?”
หวังเฉียงยืนขึ้นด้วยใบหน้าที่เย็นชาก่อนจะเดินเข้ามาหาเจียงเฉิน
“นี่ ไอ้คนทําธุระ!เมื่อกี้นี้เหมือนฉันจะได้ยินแกคุยโวว่าแกใช้เงินวันละ 70,000 ถึง 80,000 ต่อวัน….เรื่องจริงหรือหลอกกันแน่ลองพิสูจน์หน่อยสิ”
เฉียนลี่วิ่งไปข้างหลังของหวังเฉียงและมองไปที่หวังเฉียงด้วยความชื่นชมก่อนจะพูดออกมาว่า“พี่หวังเขารังแกฉัน…”
หวังเฉียงพูดออกมาอย่างหยิ่งยโส “ไม่ต้องกลัวมาดูเถอะว่าฉันจะสั่งสอนมันยังไง!”
ในระหว่างนั้นเจียงเฉินก็กินปีกไก่ย่างหนังกรอบเนื้อนุ่มพร้อมกับซอสน้ำผึ้งที่เผ็ดร้อนอย่างสบายใจ
อื่ม อร่อย!
จากนั้นก็หันหลังกลับเดินจากไป
เขาไม่สนใจที่จะมามีเรื่องกับคนชั้นต่ำทั้งสองคน
ขอหยิบโทรศัพท์ออกมาและเตรียมโทรหาชหลังเหยาเพราะถ้าเธอยังไม่มาเขาก็จะไปจากงานแล้วและอีกอย่างเขานั้นก็ไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลย
“หยุด! รังแกเสี่ยวลี่ของฉันแล้วคิดจะหนีงั้นหรอ?!”
หวังเฉียงเดินมาอยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน
หยิ่ง
ไม่แยแสอะไรทั้งนั้น!
และผลลัพ์ที่เขาได้ก็คือ…..
หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาจากทางด้านหลังของเขา
ใบหน้าของเธอราวกับน้ำแข็ง
ตบใบหน้าของเขาไปหนึ่งที
หวังเฉียงล้มลงกับพื้น
“กล้ายั่วยุพเฉินงั้นหรอหาที่ตาย!”
หวังเฉียงเอามือปิดใบหน้าของเขา “…..”
เฉียนลี่เบิกตากว้าง “…”
สับสน!!
