เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 328 เทคนิคการโอ้อวดของนายไม่ได้เข้าตาฉันแม้แต่น้อย
- Home
- All Mangas
- เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ
- ตอนที่ 328 เทคนิคการโอ้อวดของนายไม่ได้เข้าตาฉันแม้แต่น้อย
ตอนที่ 328 : เทคนิคการโอ้อวดของนายไม่ได้เข้าตาฉันแม้แต่น้อย!
เจียงเฉินไม่สนใจเรื่องไร้สาระ
เขากดออกเกมทันที!
หลังจากนั้นก็มีกล่องข้อความปรากฏบนหน้าจอของพวกสุนัขขี้ประจบทีละคนโดยแจ้งพวกเขาว่าพวกเขานั้นจะถูกแบนอย่างถาวร
พวกเขาเริ่มหายไปทีละคน
“บัดซบ! 5 ล้านของฉัน!”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งโวยวายและเริ่มทําลายข้าวของ
ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น
สุนัขขี้ประจบคนหนึ่งพูดออกมาด้วยน้ําเสียงที่สั่นเครือ “ลูกพี่ ไม่ดีแล้ว พวกเราโดนเจ้าหล่อจนเทพอิจฉาเล่นงานแล้ว!”
“อะไรนะ มันทําได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ!”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งโกรธจนตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว
เขาลืมไปเลยว่าก่อนหน้านี้เป็นเค้าเองที่ไปยั่วยุอีกฝ่ายก่อน แต่ตอนนี้เป็นเขาเองที่กําลังถูกเล่นงาน!
“ผมก็ด้วย!”
“ไอดีของผมถูกแบนแล้ว!”
“ลูกพี่ไอดีนี้ผมลงทุนไปเป็นล้านเลยนะ!”
“มันกลายเป็นอากาศไปแล้ว!”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งชะงักเขาใช้เงินจากครอบครัวของตัวเองลงทุนไอดีนี้ไปถึง 5 ล้านแต่สุดท้ายแล้วเขากลับถูก Tencent แบนเขาไม่รู้แล้วว่าเขาจะต้องทํายังไงต่อ?
“ไม่จริงนี่”
ก่อนที่เขาจะได้พูดจบประโยคทันใดนั้นพ่อของเขาที่เป็นนักธุรกิจก็พุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
“พ่อครับ มีอะไรหรอครับ?”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งมองพ่อของเขาด้วยสีหน้างุนงง
“ไสหัวออกมานี่เลยนะ! เมื่อกี้แกไปทําให้คนใหญ่คนโตที่ไหนขุ่นเคืองมา!?”
พ่อของเขาตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด ดวงตาของเขาเป็นสีแดงค่ํา
“ขุ่นเคือง? คนใหญ่คนโต? ไม่นะพ่อ ผมแค่เล่นเกมเอง!”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งตกตะลึง “ไม่มีทางที่ผมจะไปทําให้คนใหญ่คนโตที่ไหนขุ่นเคืองแน่นอน!”
“ผายลม!”
พ่อของเขาตบใบหน้าของเขาอย่างแรง!
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งปิดใบหน้าที่บวมแดงเข่า ด้วยความตกตะลึงและพูดอย่างหดหู “พ่อพ่อตีผมทําไมผมพูดความจริงนะ”
“เมื่อกี้ฉันได้รับโทรศัพท์จากธนาคารหัวเซี่ย พวกเขาบอกว่าแกไปทําให้ประธานของธนาคารหัวเซี่ยกับผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัท Tencent ขุ่นเคือง!แถมแกยังตาบอดไปตามขวัญแฟนสาวของเขาอีกไอ้เจ้าลูกเวร!”
ผู้เป็นพ่อโกรธจัดและตบใบหน้าของเขาแรงๆอีกที!
“ฉันจะทุบตีให้ตายเจ้าลูกโง่! แกรู้ไหมว่าธนาคารหัวเซียปล่อยเงินกู้ให้ฉันเท่าไหร่!บริษัทกําลังจะต้องล้มละลาย!แล้วพวกเราจะต้องกลายเป็นคนจน!”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งตกตะลึง!
ประธานธนาคารหัวเซี่ย?
ผู้ถือหุ้นของบริษัท Tencent?!
เพียงแค่หนึ่งชื่อก็ทําให้เขาต้องตกตะลึงแล้ว!
งงไปหมด!
คนที่ฉันทําให้ขุ่นเคืองมีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น!
นั่นก็คือ หล่อจนเทพอิจฉา]
เป็นเขา! ต้องเป็นเขาแน่ๆ!
เขาใหญ่โตขนาดนี้จริงเหรอ?
นี่ฉันไปยั่วยุเขา?
มันจบแล้ว )
บนโลกนี้ไม่มียาสําหรับรักษาความเสียใจ –
พ่อของเขายังคงทุบตีลูกชายอย่างรุนแรงและโทรศัพท์ยังโทรเข้ามาเรื่อยๆ
รองประธานบริษัทมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหดหู เขารายงานในสิ่งที่ไม่มีบริษัทไหนบนโลกนี้อยากจะได้ยิน
“เจ้านาย! เรื่องมันแย่กันไปใหญ่แล้ว! Tencent กรุ๊ปได้กดดันให้ทุกธนาคารไม่ให้ธนาคารไหนให้เงินกู้กับพวกเรา! ผมไปติดต่อธนาคารมากว่า 30 แห่งแล้วแต่ก็ไม่มีที่ไหนตอบรับเลย!”
“เจ้านายมันแย่กันไปใหญ่แล้ว! พันธมิตรหลายรายที่พวกเรามีความสัมพันธ์ที่ดีด้วยและเตรียมจะซื้อของล็อตใหญ่ ตอนนี้พวกเขาเปลี่ยนใจกันหมดแล้วพวกเขาได้ยินมาว่าเราไปทําให้บริษัท Tencent Group ขุ่นเคืองทําให้มีบริษัทไหนยอมให้ความร่วมมือกับเราเลย ตอนนี้สินค้าของพวกเราขายไม่ได้อีกต่อไปแล้ว!”
“แล้วธนาคารหัวเซียก็มาหาเราถึงหน้าประตู พวกเขาบอกว่าพวกเขาต้องการให้พวกเราชดใช้หนี้ทันที!”
“บริษัทของพวกเรากําลังล้มละลายแล้วครับ!
“อะไรนะ??”
ผู้เป็นพ่อหัวใจวายล้มลงกับพื้นแขนขาของเขากระตุกะ
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งตื่นตระหนก
รีบโทร 120!
แต่อย่างไรก็ตาม…..
ขณะที่พ่อของเขากําลังถูกพาตัวไปโรงพยาบาล คนทวงหนี้จากธนาคารก็มาสิ่งที่หน้าประตู
“ขอโทษด้วยครับ บางที่คุณกําลังอยู่อาศัยอยู่ในตอนนี้ถูกใช้ในการค้ําประกันกับธนาคาร ตอนนี้บริษัทของคุณเป็นหนี้กับธนาคารอยู่ 20 ล้าน เรามาเพื่อทําการยึดบ้านหลังนี้ครับ!”
“อะไรนะ?”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งมีสีหน้าที่เศร้าสลดและโกรธขึ้นมา เขาตะโกนออกมาว่า “หล่อจนเทพอิจฉา! แกคิดจะฆ่ากันให้ตายไปข้างเลยรียังไง?!”
“โอ?”
คนทวงหนี้ของธนาคารพูดออกมา “นี่มันฉายาของประธานธนาคารไม่ใช่หรอ?”
“อะไรนะ?”
ดวงตาของราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งแทบจะหลุดออกมา!
“หัวเซี่ย ธนาคารหัวเซี่ย ประธานธนาคาร?”
“นี่! หมายความว่า! คนที่ฉันทําให้ขุ่นเคืองก็คือ… ประธานธนาคารหัวเซี่ยจริงๆ!”
“อ้อ เขายังมีฐานะอื่นอีกเยอะนะเช่น ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ Tencent Group! ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ Mercedes BenzNs”
คนทวงหนี้ของธนาคารอดไม่ได้ที่จะมองดูราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสาร
เจ้าโง่!
ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ํา!
กล้าไปทําให้คนใหญ่คนโตขนาดนั้นขุ่นเคือง!
สุดท้ายทําให้ครอบครัวต้องฟังด้วยตัวเอง!
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งรู้สึกเศร้าจนนั่งลงไปบนพื้น
เศร้า
ปรากฏว่าเป็นคนใหญ่คนโตมากๆ!
ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเขาถึงทําได้ขนาดนี้!
ไอดีที่ฉันลงทุนไป 5 ล้านชิ้นส่วนสกินและคริสตัลมากมายในสายตาของคนอื่นก็ลอยหายเข้าไปในกลีบเมฆ
ทําไมฉันต้องไปทําให้เขาขุ่นเคืองด้วย? ทําไมต้องเป็นเขา?
ยังไม่จบ
ไม่นานหลังจากนั้นพึ่งก็พาคนมาถึงหน้าประตูบ้าน!
“แก เป็นแกนี่เอง! ฉันได้ยินมาว่าในเกมแกหยิ่งมากไม่ใช่รึไง กล้าดียังไงมายั่วยุเจ้านายของ ฉัน!”
ราชาแห่งปากผู้แข็งแกร่งตื่นตระหนก!
“พี่ชาย มันเป็นความผิดของผมเอง! ผมยินดีไปหาคุณเจียงเพื่อคุกเข่าขอโทษ!ผมยินดีไป!”
ปรบมือ –
พึ่งปรบมือสองครั้ง
(เจียงเฉิน : ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ!)
เมื่อเจียงเฉินกับพี่หม่าทานอาหารค่ํากันเสร็จและกําลังจะจากกันไป…
ตั้ง
เสียงของระบบที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในหูของเจียงเฉิน
เจียงเฉินรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
รางวัลของระบบมาแล้ว!
[ติ้ง! เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่! ลงชื่อเข้าใช้สําเร็จ!]
[ติ้ง! คุณได้รับหุ้นของอี้ตําพลาซ่า! (เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด! มูลค่าหุ้นทั้งหมด 320,000 ล้านหยวน)]
(ระบบลงชื่อเข้าใช้สัมผัสประสบการณ์ชีวิต 3.5-4.0]
ตําพลาซ่า?
นี่มันห้างดังไม่ใช่หรอ?
มันเป็นบริษัทห้างสรรพสินค้าที่รวมทั้ง ความบันเทิง อาหารและร้านค้าปลีกเข้าไว้ด้วยกันและมักจะตั้งอยู่ย่านธุรกิจขนาดใหญ่ใจกลางเมืองขนาดใหญ่
และเมื่อตรวจสอบข้อมูลก็พบว่าอี้ตําพลาซ่านั้นมีสาขาอยู่ถึง 323 แห่งทั่วประเทศและมีรายได้จากค่าเช่าต่อปีมากกว่า 23 พันล้านหยวนแต่หลังจากหักค่าใช้จ่ายทุกอย่างแล้วก็ยังมีรายได้มากถึง 10 พันล้านหยวน!
และในเมืองหลวงมีอี้ตําพลาซ่าอยู่ถึงเจ็ดแห่ง
รางวัลนี้ยอดเยี่ยมมาก!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ารางวัลนี้จะต้องมาจากงานประชุมผู้ปกครองอย่างแน่นอน!
“เกิดอะไรขึ้นเหรอน้องเจียง?” เมื่อเห็นการแสดงออกที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงของเจียงเฉินพี่หม่าก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีอะไร พอดีผมพึ่งซื้อหุ้นของห้างสรรพสินค้าไป…” เจียงเฉินยิมออกมาเล็กน้อย
“ห้างสรรพสินค้างั้นหรอ?” พี่หม่าตกตะลึง
นี่ฉันไม่ได้ฟังผิดไปเองใช่ไหม?
เจียงเฉิน “ใช่แล้วครับ ลูกน้องผมเพิ่งส่งข้อความว่าการเข้าซื้อหุ้นของห้างสรรพสินค้าอี้ทําเพิ่งจะสําเร็จไปผมสามารถเข้าซื้อได้ถึง 28% และกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด”
พรูด
ปัง
ผู้บริหารและเลขาสองคนที่ตามมาด้วยพากันล้มลงทันที
บ้าไปแล้ว!
อี้ตํา? นั่นมันธุรกิจหลักหมื่นล้านไม่ใช่หรอ?
พระเจ้า! นี่เขาไม่ได้แกล้งโอ้อวดใช่ไหม?!
พี่หม่ามองพวกเขาอย่างดูถูก
พวกนายจะตื่นตระหนกไปทําไม?
หรือว่าพวกนายไม่เคยเห็นพายุลูกใหญ่ขนาดนี้มาก่อน!
ท้ายที่สุดแล้วพวกเขานั้นก็เป็นผู้บริหารของ Tencent Group ซึ่งเป็นตัวแทนของบริษัท!
พวกเขารีบทําใจให้สงบทันที……
มือของพี่หม่าถือถ้วยน้ําชาด้วยอาการสั่นเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าเขานั้นจะรวยเหมือนกันแต่เรื่องแบบนี้เขาไม่อาจทําได้ง่ายๆ….
พี่หม่าไอออกมา “แค่กๆ น้องเจียงนายซื้อหุ้นของอี้ตําพลาซ่าทั่วประเทศ 28%?”
เจียงเฉินพยักหน้า “ใช่ครับ”
พี่หม่าตัดสินใจยกชาขึ้นดื่มเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเองแม้ว่าในใจเขาอยากจะตะโกนออกมาว่า
อะไรนะ!!!!
หลังจากบอกลาพี่หม่าที่หน้าประตูห้องและก็พบกับลู่เสียวหยูโลลิตัวน้อยที่อยู่กับจ้าวตงไหล
“คุณเจียง”
จ้าวตงไหลยังคงรู้สึกไม่สบายใจเพราะกลัวว่าเจียงเฉินนั้นจะโกรธเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้า
“ป๊ะป๋าษ” โลลิตัวน้อยเข้ามาเขย่าแขนของเจียงเฉิน
“เรียกว่าลุงได้แล้ว”
“คุณลุง!”
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวลุงพากลับบ้าน” เจียงเฉินโบกมือให้บอสหม่าและลู่เสี่ยวหยูเดินออกจากร้านอาหารไปและพาเธอไปส่งที่บ้าน
เพิกเฉยต่อจ้าวตงไหลโดยสิ้นเชิง
เพราะสถานะของทั้งสองนั้นแตกต่างจนเกินไป!
วันถัดมา
เจียงเฉินก็เริ่มทําธุระต่อ
วันนี้เขาไม่ได้ขับรถของตัวเองออกมา
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจขึ้นรถบัส
มันนานมากแล้วที่เขาไม่ได้ขึ้นรถประจําทางแบบนี้
ทําตัวติดดินและสัมผัสวิถีชีวิต
เจียงเฉินขึ้นไปบนรถ
บนรถนั้นมีคนอยู่เยอะมาก
ทางแออัดทั้งร้อน
เจียงเฉินเริ่มเดินหาที่นั่ง
ในเวลานี้เอง –
เจียงเฉินก็เห็นชายชราที่มีหัวเกือบโล่นคนหนึ่งเดินขึ้นมาและเข้ามานั่งข้างๆเจียงเฉิน
เจียงเฉินไม่สนใจก้มหน้าและส่งข้อความไปหาหลันหน่วนหยาน
เจียงเฉิน “วันนี้คงต้องใช้พลังงานเยอะแน่ๆเลย วันนี้คงเดินไม่ต่ากว่า 20,000 ก้าวแน่ๆ
”
สามีของฉันทํางานหนักขนาดนี้ หลังจากทําคดีเสร็จฉันคงต้องขับ
หลันหน่วนหยาน “มั่วรถไปหาหน่อยแล้ว”
เจียงเฉินยิ้ม “ตกลง!”
ในเวลานี้เอง
คนบนรถเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ
อากาศในรถเริ่มร้อนขึ้น
ชายชราที่อยู่ข้างๆก็ดูหงุดหงิด เขาเริ่มพูดออกมาว่า “โอ้ รถบัสนี่มันจริงๆเลยฉันไม่ได้ขึ้นมาตั้ง 30 ปีแล้วคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะแย่ขนาดนี้!”
เมื่อเขาพูดออกมาคนที่อยู่รอบๆก็พากันหันมามองเขา
”
หญิงชราคนหนึ่งก็ถามออกมาว่า “ถ้าคุณไม่ขึ้นรถบัสแล้วคุณเดินทางยังไง?”
ชายชราบ่นออกมาอย่างเย็นชา “ลูกชายของฉันเป็นประธานบริษัท! บริษัทของเขามีรถอยู่หลายคันปกติแล้วฉันจะนั่งมันไม่ซ้ํากันทุกวัน แต่น่าเสียดายที่ฉันขับรถไม่เป็นเห้อ…ถ้าทุกวันนี้ไม่มีคนแก่ๆมาชวนฉันไปกินข้าว เล่นพ่นกกระจอก ฉันคงต้องเหงาตาย อิ่ม! แต่วันนี้เจ้าลูกชายอก ตัญของฉันจะไปต่อรองสัญญาบริษัทมูลค่าหลายสิบล้านและยังชวนฉันไปด้วยถ้าไม่ชวนฉันไป ด้วยฉันจะสาปแช่งให้มันตกนรกจริงๆด้วย”
ขณะที่ชายชราพูดออกมา เขาก็เชิดหน้าขึ้นสูงเย็นชา
คนรอบข้างก็พากันฟัง
พระเจ้า!
ชายชราคนนี้ยอดเยี่ยมมาก!
โอ้อวดได้ดีจริงๆ!
ขึ้นรถประจําทางแล้วต้องมาโอ้อวด?
ชายชราก็ยังคงพูดและโอ้อวดต่อไป….และก็มีชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆเริ่มรู้สึกไม่พอใจ
คิดว่าตัวเองเก่งขนาดนั้นเลยหรอ?
ชอบโอ้อวดใช่ไหม?
เขายิ้มออกมาและพูดว่า “นี่ ลุง ผมเองก็เหมือนกัน รถบ้านมันน่าอึดอัดจริงๆ แต่ก็ช่วยไม่ได้ ทําไมใช่เพราะผมไปทํารถเบนท์ลีย์ของผมชนเมื่อวานไม่งั้นผมคงไม่ต้องมานั่งรถประจําทาง แบบนี้หรอก”
และในเวลานี้เองก็มีคนที่สามโผล่ออกมา “วันนี้ผมจะไปซื้อรถคันใหม่ วันนี้นั่งรถบัสแล้วมันน่าอึดอัดจริงๆวันนี้ผมคงต้องซื้อรถโรลส์รอยซ์ แฟนธอมแล้วล่ะ”
คนที่ฟังอยู่ข้างๆ!
พระเจ้า!
ส่วนชายชราที่ได้ยินสีหน้าของเขาก็เริ่มมืดมน
แก!
ได้!
แกไม่มีวันโอ้อวดต่อหน้าชั้นได้สําเร็จหรอก ถ้าเทียบกันแล้วระดับการโอ้อวดของนายมันต่ําเกินไป
ทักษะการโอ้อวดของฉันไม่ใช่ของธรรมดาๆหรอกนะ!
เจียงเฉินที่นั่งฟังอยู่ข้างๆก็เกือบจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
ทุกวันนี้รถประจําทางมันเต็มไปด้วยคนแบบนี้แล้วหรอ?
คนหนึ่งโอ้อวดออกมาแล้วก็จะมีอีกคนมาโอ้อวดว่าตัวเองเหนือกว่าแล้วหลังจากนั้นก็มีคนที่สามโผล่มา!
น่าสนใจจริงๆ!
ชายหนุ่มคนที่สามแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา!
กล้ามาโอ้อวดต่อหน้าฉันหวังเกียจ์เหรอ?
ฮ่ม!
ฉันจะจัดกับกับพวกแกเอง!
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและพูดออกมาด้วยเสียงดัง “ไปบอกคุณเฝ้าด้วย! ให้รีบจ่ายเงิน 200 ล้านที่เป็นหนี้ของฉันได้แล้ว! ฉันมีคนเป็นหมื่นที่พร้อมจะจัดการกับพวกนายอย่าให้ฉันต้องลงมือล่ะ!”
ด้วยเสียงอันดังของเขาทําให้ทางรถบัสนั้นเงียบลงทันที –
ทุกคนตกตะลึง
พระเจ้า!
ใครจะไปคิดว่าจะมีคนรวยมานั่งรถประจําทางที่มีตัวราคาแค่ 2 หยวน!
แถมยังโทรทวงหนี้ 200 ล้านกลางรถ!
เรายังบอกอีกว่ามีคนของตัวเองอีก 10,000 คน?
ถ้ารวยขนาดนี้แล้วไปซื้อรถขับเองไม่ดีกว่าไง?