ตอนที่ 324 : พระเจ้า! เกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน!
เจียงเฉินกับบอสหม่าพูดคุยและหัวเราะกัน
บอสหม่า “คุณเจียง ผมมาถึงเมืองหลวงตั้งแต่เมื่อวานนี้ คุณพอจะมีเวลามาทานอาหารเย็นด้วยกันไหม?
เจียงเฉินยิ้ม “ไม่มีปัญหาครับ”
บอสหม่าพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นไปที่ร้านอาหารยู่ไห่ซวน หอหลิงเสี่ยวก็แล้วกัน”
เกาเซียงที่กําลังฟังอยู่ก็เหงื่อตก
เขามองไปที่เจียงเฉินด้วยความกลัว
ในเวลานี้เองเขามั่นใจแล้วว่าเจียงเฉินกับเจ้านายของเขานั้นจะต้องรู้จักกันดีแน่!
เพราะ
ร้านยู่ไห่ซวนนั้นเป็นร้านโปรดของบอสหม่า!
และมีเพียงแต่ผู้ถือหุ้นของ Tencent Group เท่านั้นที่รู้ความลับนี้!
คนภายนอกนั้นมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ความลับนี้แม้แต่ผู้จัดการระดับกลางของบริษัทก็ยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย!
เถ้าแก่ของยู่ไห่ซวนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับบอสหม่า
ดังนั้นทุกครั้งที่บอสหม่าเข้าไป เถ้าแก่ของร่านก็จะจัดหอหลิงเซียวให้เขาเสมอจนมันเกือบจะเป็นสถานที่สําหรับให้ความบันเทิงกับแขกวีไอพีเป็นพิเศษ
และด้วยลายละเอียดนี้ เกาเซียงนั้นเชื่อไปแล้วว่าคนที่กําลังพูดอยู่ปลายสายนั้นจะต้องเป็นบอสหม่าอย่างแน่นอน!
โทรศัพท์วางสายไปแล้ว
เกาเซียงไม่ใสใจสายตารอบข้างเขาเดินเข้าไปจับมือกับเจียงเฉินและพูดออกมาด้วยรอยยิ้มบนหน้า “น้องชาย ผมขอเวลาหน่อยได้ไหม ผมอยากจะเชิญคุณไปทานอาหารด้วย”
เจียงเฉินส่ายหัวและพูดออกมา “ไม่ ผมยังมีธุระต้องไปทํา!”
พรูด
คนกลุ่มหนึ่งล้มลง
เจียงเฉินคนนี้โหดร้ายจริงๆ!
เขาเป็นหมาป่าที่โหดร้ายจริงๆ!
เกาเซียงนั้นเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัท Tencent Group มีสถานะใหญ่โตมีลูกน้องนับหมื่นคนการที่เขาเชิญใครสักคนไปทานอาหารด้วยมันเป็นเรื่องที่ดีมาก
แต่ใครจะรู้ –
เจียงเฉินกลับปฏิเสธอย่างเด็ดขาด!
โหดร้ายอะไรแบบนี้!
และที่แย่ไปกว่านั้นคือเหตุผลที่เจียงเฉินเอามาใช้ปฏิเสธ
ไปทําธุระ?
เกาเซียงกังวล!
เขากลัวมากจริงๆ!
ถ้าหากว่าคืนนี้เจียงเฉินไปทานอาหารเย็นกับเจ้านายของเขา และเขายังไม่สามารถโน้มน้าวให้เจียงเฉินให้อภัยเขาได้น่ากล่วว่าถึงเวลานั้นบอสหม่าจะเคลื่อนไหวเอง
ฉันต้องห้ามปล่อยเขาไปเด็ดขาด!
แม้ว่าบอสหม่าจะพูดจาสุภาพกับทุกคนมากจนแทบไม่พูดหยาบคายกับคนอื่นเลย
แต่!
คนที่เป็นผู้นําอันดับหนึ่งของโลกอินเทอร์เน็ตในประเทศจีนและยังเป็นคนที่ร่ํารวยที่สุดในจีน!
จะไม่มีดีได้ยังไง?
คนแบบนี้เวลาที่สงบก็จะสงบแต่ถึงเวลาที่ต้องใช้ความโหดเห็มก็จะน่ากลัวมาก!
หรือให้พูดก็คือเวลาปกติเขาคือคนที่เต็มไปด้วยความเมตตาแต่เมื่อถึงเวลาที่เขาต้องลงมือ เขาก็จะไม่มีความเมตตาอยู่อีก!
แล้วการทําให้เจ้านายโกรธเคืองมันจะมีผลดีอะไร?
โดยเฉพาะเจ้าผู้หญิงสมองหมูเซี่จอถงที่พูดออกไปว่า “ตั้งแต่ที่เธอเดบิวต์เกาเซียงก็ให้บทนางเอกกับเธอและเธอก็กลายเป็นนางเอกมาโดยตลอด?”
โง่อะไรอย่างนี้?
เกาเซียงหลั่งเหงื่อเย็นออกมา
ที่สําคัญดูเหมือนเจ้านายจะได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้ว!
หากเจ้านายตามสืบเรื่องทั้งหมด เขาจะไม่ตายหรอ?
เกาเซียงคุกเข่าขอร้องเจียงเฉิน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยน้ําตา “น้องชาย ไม่ ไม่ คุณเจียง! ผมขอร้องล่ะครับ! ให้โอกาศผมเถอะ! ผมมีลูกแล้วนะครับ ”
เมื่อได้ยินเกาเซียงขอร้องอ้อนวอนเจียงเฉินผู้กํากับ หานซูหยาน เซี่ยจือถงก็ตกตะลึง!
ตามความคิดของพวกเขาเกาเซียงคนนี้มีอานาจมากพอที่จะใช้สั่งเป็นสั่งตายใครก็ได้ด้วยค่าพูดเพียงคําเดียว!
แต่หากเจ้าของบริษัท Tencent Group อย่างบอสหม่าตัดสินใจให้เขาออกนั้นก็แทบจะหมายความได้ว่ามันเป็นการทําลายชีวิตของเขาดีๆเลย!
แต่ที่สําคัญคือเจ้าของบริษัท Tencent Group จะถ่อมตัวและรับฟังคําขอของคุณทําธุระหรอ?
เจียงเฉินเป็นใครกันแน่?
กลุ่มคนจ้องมองไปที่เจียงเฉินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงและสงสัยเป็นอย่างมาก
หานซูหยานยิ้มอย่างมีความสุข
เธอเข้าไปจับมือของเจียงเฉิน
เจียงเฉินมองไปที่เธอ “คุณกําลังใช้ประโยชน์จากผมอีกแล้วนะ!”
หานซูหยานเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอออกมาแล้วหัวเราะอย่างมีความสุข เธอกอดแขนของเจียงเฉินอย่างไม่อาย “ก็ตอนนี้คุณเป็นผู้สนับสนุนของฉันนี่! ฉันจะใช้ประโยชน์จากคุณแล้ว มันทําไมหรอ?”
เจียงเฉินรีบเดินหนีออกไปทันที
เกาเศียงไล่ตามไป “เจ้านายได้โปรดให้โอกาสผมแก้ตัวก่อน
“ไว้คุยกันทีหลัง!”
เจียงเฉินทิ้งประโยคไว้และเริ่มวิ่งอย่างดุเดือด
ไม่มีทางที่เขาจะอยู่ที่นี่ต่อเพราะตอนนี้หานซูหยานดูกระตือรือร้นเกินไปแล้ว
และแน่นอนว่าเจียงเฉินไม่สามารถรับความกระตือรือร้นนี้ได้
เกาเซียงที่เห็นแบบนั้นก็ไม่สามารถทําอะไรได้อีก
เขาหันหลังกลับมาแล้วโบกมือ “เปลี่ยนให้หานซูหยานเป็นนางเอก!”
เซี่ยจือถงโกรธมากจนถูกส่งไปที่โรงพยาบาลเพื่อยื้อชีวิต –
เจียงเฉินออกมาจากสตูดิโอ
รับออเดอร์ถัดไป
“หืม ออเดอร์นี้ดูน่าสนใจดีนะ…”
เจียงเฉินพบกับออเดอร์ที่น่าสนใจ
เนื้อหา : [แสดงเป็นพ่อของฉันในงานประชุมผู้ปกครอง เงื่อนไข : ต้องหล่อ! (จะเป็นนักเรียน ชั้น ป.3) ค่าจ้างทั้งหมด 10,000 หยวน]
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจ
แกล้งแสดงเป็นพ่อ?
งานแบบนี้น่าสนใจมากแถมรางวัลยังมากถึง 10,000 หยวน!
ดูเหมือนว่านักเรียนคนนี้จะค่อนข้างรวยเลยทีเดียว
แต่ทําไมถึงไม่มีใครยอมรับออเดอร์นี้เลย? พวกเขาไม่เห็นค่าขอนี้กันงั้นเหรอ?
ไม่ใช่อย่างแน่นอน!
งั้นก็ชั่งมันฉันขอรับไปก็แล้วกัน!
เจียงเฉินตัดสินใจที่จะรับออเดอร์ เพราะบางทีมันอาจจะเป็นเหตุการณ์ที่ซ่อนอยู่ของระบบ!
“ยอมรับ!”
จากนั้นเขาก็ขับรถ Mercedes Benz G500 ไปที่โรงเรียนปฐมนานาชาติหมายเลขหนึ่งของเมืองหลวง
โรงเรียนประถมนานาชาติหมายเลขหนึ่งนั้นเป็นหนึ่งในห้าโรงเรียนชั้นสูงของเมืองหลวง จะรับเพียงแค่นักเรียนที่มีภูมิหลังครอบครัวที่ร่ํารวยเท่านั้น
มาถึงจุดนัดพบของทั้งสอง
“สวัสดีครับ ผมมาถึงแล้วคุณอยู่ที่ไหน?”
“ฉันอยู่ที่ก้อนหินใหญ่ๆ ฉันใส่ชุดนักเรียนไว้ผมหางม้า”
แม่ไม่เชิญก็พบกับโลลิสาวตัวน้อยที่กําลังอยู่ในชุดนักเรียนพร้อมกับผมหางม้า และกําลังแบกกระเป๋ายืนอยู่ใต้ก้อนหินก้อนใหญ่
“เอ๊ะ ”
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจ
เพราะเขาพบว่าโลลิสาวตัวน้อยคนนี้มีหน้าตาที่เหมือนกับลู่เว่ย เธอดูน่ารักและอ่อนโยนมาก
“เป็นไปได้ไหมว่าเธอเป็นลูกสาวของพี่สู่เว่ย?”
“เหมือนจะเคยได้ยินพี่ลู่เว่ยพูดเอาไว้ว่าลูกสาวของเขาอายุ 9 ขวบกําลังเรียนอยู่ชั้นป.3”
เจียงเฉินเดินเข้าไป
“สาวน้อยเธอเรียกฉันมาใช่ไหม?”
สาวน้อยโลลิหันไปมองเจียงเฉิน
ตกตะลึง!
“ว้าว หล่อจังเลย!”
ดวงตาของลู่เสี่ยวหยูเป็นประกาย
ก่อนหน้านี้เธอนั้นคุยโวกับเพื่อนสนิทและเพื่อนร่วมชั้นของเธอไปว่าพ่อของเธอนั่นหล่อมาก แต่เพื่อนของเธอนั้นก็ไม่มีใครเชื่อเธอเลย
ถ้าเกิดหนุ่มหล่อคนนี้แกล้งเป็นพ่อของฉัน งานประชุมผู้ปกครองครั้งนี้ฉันคงได้หน้าเยอะแน่!
ความหล่อคือความยุติธรรม!
“เอานายเนี่ยแหละ!!”
สาวน้อยถึงเฉินอย่างตื่นเต้นและเดินเข้าไปโรงเรียน
“รอก่อน!” เจียงเฉินพูดออกมา “ฉันยังต้องแต่งหน้าก่อนไม่งั้นฉันจะดูเด็กเกินไป”
สาวน้อยที่ได้ยินแบบนั้นก็มองดูใบหน้าของเจียงเฉินและพบว่ามันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆหนุ่มหล่อคนนี้ยังดูเด็กเกินไป!
ในไม่ช้าเจียงเฉินก็แต่งหน้าเสร็จ
ในตอนนี้ใบหน้าของเขานั้นมีเครา และคิ้วของเขานั้นค่อนข้างหนาเล็กน้อย ส่วนทรงผมก็ไม่ค่อยเรียบร้อยสักเท่าไหร่
แต่พอมองดูรวมๆแล้วก็สมกับเป็นผู้ใหญ่
“อ้อ ฉันมีคําถาม ทําไมเธอไม่โทรให้พ่อของเธอมาที่นี่เองล่ะ ทําไมต้องเรียกคนทําธุระด้วย?”
สาวน้อยพูดออกมา “พ่อของฉันกลัวการพบปะกับผู้ปกครองคนอื่นมากที่สุด ทุกครั้งที่เข้ามาที่โรงเรียนเค้าจะขาสั่นแล้ววิ่งหนีออกไปโดยไม่กลับมาอีกเลย”
เจียงเฉิน “…”
“พ่อของเธอชื่ออะไร?”
“พ่อฉันชื่อลู่เว่ย”
เจียงเฉินยิ้มเธอเป็นลูกสาวของพี่ลู่เว่ยจริงๆด้วย!
มันเป็นโชคชะตา!
“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ?”
“เสี่ยวหยู” (ความหมายคือปลาน้อย)
มุมปากของเจียงเฉินกระตุก
ในไม่ช้าเจียงเฉินก็เดินมาถึงประตูโรงเรียน
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็พบเห็นรถยนต์หรูหรามากมายกําลังเข้าไปโรงเรียน
มีทั้ง Mercedes-Benz Porsche Maserati Bentley Ferrari…
นี่แสดงให้เห็นถึงภูมิหลังที่แข็งแกร่งของนักเรียนโรงเรียนนี้อย่างแท้จริง!
สาวน้อย “พ่อคะ รถพ่ออยู่ที่ไหน?”
เจียงเฉิน “รถ่พอจอดอยู่ที่นอกประตูไม่ได้ขับเข้ามา อยากให้พ่อขับเข้ามาไหมล่ะ?
สาวน้อย “ลืมไปเลย พ่อของหนูชอบบอกให้หนูพยายามทําตัวติดดิน พ่อว่าเขามีเพื่อนหนึ่งที่เป็นคนรวยแต่ว่าเขาเป็นคนพูดน้อยและชอบเก็บตัว แล้วพ่อก็ชอบเขามากเลย…”
เจียงเฉินเหงื่อตก : นั่นคงไม่ใช่ฉันใช่ไหม?
ในเวลานี้เองนักเรียนชั้นประถมศึกษาคนอื่นๆก็มองมาทางนี้ทีละคน
“ว่าว เสี่ยวหยู นี่พ่อของเธองั้นเหรอหล่อมาก!”
“โอ้พระเจ้า! ทําไมพ่อของเธอถึงหล่อขนาดนี้! เสี่ยวหยู!”
“ตอนแรกฉันก็คิดว่าเธอโกหกพวกเรา แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะหล่อจริงๆ!”
“หลอกว่าพวกดาราดังซะอีก!”
“เสี่ยวหยู พ่อของเธอเล่นบาสเกตบอลไหมเขาแร็พได้รึเปล่า?”
สาวน้อยที่ได้ยินคําพูดของเพื่อนเธอก็อมยิ้มแล้วมองไปที่เจียงเฉิน และคิดว่าถ้าพ่อของเธอหล่อแบบนี้จริงคงจะยอดเยี่ยมไม่น้อยเลย
(vsv#)!
ในทางกลับกันเมื่อผู้ปกครองบางคนได้เห็นเจียงเฉิน ดวงตาของผู้ปกครองผู้หญิงนั้นเป็นประกาย ส่วนผู้ปกครองผู้ชายก็จะ หัวโล้นๆของตัวเองด้วยความอิจฉา
ขั้นตอนต่อไปคือการลงทะเบียนและประชุม
พวกเขาจะปล่อยให้นักเรียนออกไปเล่นและผู้ปกครองนั้นจะเข้ามาในห้องเรียน
เมื่อเดินเข้าไปในห้องเรียนก็พบกับคนจํานวนมากที่รออยู่
ผู้ปกครองแต่ละคนต่างก็แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีสันสดใสและมีกลิ่นอายที่ไม่ธรรมดา
ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาแต่ละคนต่างพากันคุยโทรศัพท์บางคนก็เข้าคิ้วบางคนก็ผ่อนคลาย ราวกับว่าพวกเขากําลังทํางานอะไรที่ยิ่งใหญ่กันอยู่
“แค่เสียหายสองร้อยล้านจะไปกลัวอะไร”
“อะไรนะ สูญเสียน้ํามันดิบมูลค่าสองร้อยล้าน! แล้วธนาคารยังมาบีบเราอีกงั้นเหรอ ช่างมันเถอะ ประธานของพวกเขาเป็นเพื่อนของฉันเอง เงินแค่นี้มันเรื่องเล็กน้อย”
“อะไรนะ หุ้นตก! งั้นก็ซื้อเพิ่มอีกห้าสิบล้าน! ซื้อเพิ่มไปเรื่อยๆ….. อะไรนะ ขาดทุนไปแล้วร้อยล้าน ก็แค่เงินไม่ใช่รึไง สิ่งที่ฉันมีมากที่สุดคือเงินเนี่ยแหละ!”
“นี่พี่ชาย ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากให้พี่ยมเงินออกมา แต่ว่าผมเอาไปลงทุนในการพัฒนาประเทศ ในแอฟริกาแล้ว”
“เลิกโทรมาขอเงินฉันร้อยล้านได้แล้ว นายจะทําอะไรก็เรื่องของนาย แต่อย่ามายุ่งกับเงินร้อยล้านของฉัน ฉันจะเอาไปซื้อเครื่องบิน!”
“อะไรนะ ขาดทุนสองหมื่นล้าน ไม่เป็นไรสัปดาห์หน้าฉันก็คืนทุนแล้ว อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาให้ฉันต้องกังวลอีก แค่นี้นะ…”
เสียงคุยโทรศัพท์ดังออกมาเรื่อยๆราวกับกําลังอยู่ในตลาด
เจียงเฉิน “…”
อะไรกัน?
ฉากโอ้อวดที่คุ้นเคย!
ในช่วงเวลาหกเดือนที่ผ่านมาเจียงเฉินได้ปฏิเสธงานรวมตัวศิษย์เก่าของมหาลัยของเขาไปแล้วถึงสี่ครั้ง และคิดไม่ถึงว่างานประชุมผู้ครองแบบนี้ยังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก!
พอกันที!
นายทําได้เยี่ยมจริงๆ!
เจียงเฉินแอบถ่ายวีดีโอแล้วเอาไปลงในกลุ่ม
ลู่เว่ย “พระเจ้า คนพวกนี้จะอวดไปถึงไหนกัน!”
จางเทียนเหิง “พวกเขาเป็นใครกัน? คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรอ?”
โจวหมิง “ในนั้นฉันรู้จักบางคนอยู่ คนที่บอกว่าขาดทุนสองหมื่นล้าน เมื่อวานนี้เข้ามาขอกู้เงินฉันสามร้อยล้าน…….. ส่วนคนที่บอกว่าจะซื้อเครื่องบิน เขาพึ่งขาดทุนจากธุรกิจของตัวเองไปห้ารอบเสียเงินไปกว่าร้อยล้านและธนาคารก็กําลังตามทวงหนี้เขาอยู่….”
โจวหมิงพูดความจริงออกมา
ดูน่าสงสารไม่น้อยเลย!
จางเทียนเหิง “…”
ลู่เว่ย “…”
โลกนี้มันกว้างใหญ่จริงๆเรายังคงต้องเรียนรู้เพิ่ม!
เจียงเฉิน “ตอนนี้ผมกําลังมางานประชุมผู้ปกครองอยู่”
หลัวตงหัว “พระเจ้า นายมีลูกแล้วงั้นเหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน??”
เจียงเฉิน “ผมมาทําธุระ แก๊งเป็นพ่อให้กับนักเรียนคนหนึ่งที่ชื่อว่า….ลู่เสี่ยวหมูลูกสาวของลู่เว่ย….. บางทีอาจจะเป็นโชคชะตาล่ะมั้ง?”
ลู่เว่ย “???”
พระเจ้า! เกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน!
เธอไม่ต้องการพ่ออย่างฉันแล้วงั้นเหรอ!
