ตอนที่ 295 : มาเดิมพันกันไหม?
หลังจากผ่านไปสองสามวันเจียงเฉินก็กลับมาทําธุระต่อ
เจียงเฉินรับคําขอ
เนื้อหาคําขอ : [ช่วยฉันซื้อตั๋วหนังเรื่อง Mr Wonderful แล้วนําไปส่งให้เขาด้วยพร้อมกับแนบข้อความไปว่า XXX]
เจียงเฉินมาถึงที่ห้างเทียนหมิง
เขาก็ทําการโทรหาเป้าหมายของลูกค้า
เป้าหมายของลูกค้า “ขอโทษจริงๆครับผมมีงานต้องทําผมคงยังไม่สามารถไปที่ห้างในครึ่งชั่วโมงนี้ได้แน่ๆครับ”
อีกฝ่ายพูดกับเขาอย่างสุภาพเจียงเฉินจึงไม่ได้ว่าอะไรเขาจึงใช้โอกาศนี้มาเดินซื้อของเล่นในห้างแทนเพราะเขานั้นยังไม่เคยมาที่ห้างนี้มาก่อน
และอีกอย่างวันนี้ก็เป็นวันวาเลนไทน์ด้วยเจียงเฉินเลยอยากจะซื้อของขวัญให้บรรดาแฟนสาวของเขาด้วย
“ครับ เดี๋ยวผมจะรอ”
“ขอบคุณมากจริงๆครับ”
“ด้วยความยินดีครับ”
ในตอนนี้เจียงเฉินรู้สึกหิวน้ําขึ้นมาเล็กน้อย เขาจึงเดินเข้าไปที่ร้านกาแฟสตาร์บัคแต่เขาก็ต้องพบว่าในร้านนั้นมีคนมากเกินไปและไม่มีโต๊ะว่างเลย
หลังจากที่มองดูในร้านอยู่นานเขาก็พบว่ามีเก้าอี้ว่างอยู่ซึ่งเป็นโต๊ะของสาวโสดที่น่าจะมีอายุประมาณ 80 ปี
เจียงเฉินเลยเดินเข้าไปและนั่งลง
แล้วหลังจากนั้น..
ผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่เจียงเฉินและพูดออกมาว่า
“นายมาแล้วหรอ ช้ามากเลยนะ”
เจียงเฉินมึนงง “???”
ฉันมาสาย?
มันหมายความว่ายังไงกัน?
ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่เจียงเฉินที่อยู่ในชุดเครื่องแบบของคนรับจ้างทําธุระ
ไม่พอใจมาก!
“ปรากฏว่านายเป็นคนทําธุระ? แล้วนายยังมานัดบอดพร้อมกับเครื่องแบบ? นายดูถูกฉันงั้นหรอ?”
เจียงเฉินตกตะลึง
นัดบอด?
ผู้หญิงคนนี้เข้าใจว่าฉันเป็นคู่นัดบอดของเธอ?”
“ก็ได้ ในเมื่อมันเป็นการนัดบอดงั้นเรามาพูดกันอย่างตรงไปตรงมาดีกว่า…” หญิงสาวพูดออกมาว่า “ฉันคิดว่าหน้าตาของนายก็ดูดีอยู่ดังนั้นฉันจะขอบอกเงื่อนไขของฉันก่อนก็แล้วกัน : หลังแต่งงานงานซักผ้าทําอาหารนายจะต้องเป็นคนทําทั้งหมดหลังจากที่ฉันคลอดลูกออกมานายจะต้องเป็นคนดูแลลูกเองส่วนฉันจะออกไปเที่ยวข้างนอกแล้วก็ไม่ต้องมาห่วงฉันด้วย”
เจียงเฉิน “…”
แม้ว่าเขาจะไม่ได้มานัดบอดกับเธอแต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดอะไรออกมาสักหน่อย
“สาวสวย คุณเข้าใจผิดแล้วการแต่งงานคือการใช้ชีวิตร่วมกันของคนสองคน ทําไมคุณถึงต้ องปล่อยให้ผู้ชายทํางานบ้านและเลี้ยงลูกคนเดียวด้วย?”
มีเสียงปรบมือดังขึ้นมา คนรอบๆนั้นพากันปรบ มือออกมา
พวกเขานั้นต่างก็ไม่ชอบสิ่งที่หญิงสาวพูดออกมาพอพวกเขานั้นได้เห็นเจียงเฉินที่ไม่เห็นด้วยพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะปรบมือชื่นชม
หญิงสาวมองไปรอบๆอย่างโมโหก่อนจะแค่นเสียงออกมา “ก็เพราะคนที่อยากแต่งงานกับฉันมีตั้งมากมายยังไงล่ะ!”
สวนกลับ!
ฉันสวยพอให้ฉันได้หยิ่งยโส!
เจียงเฉินมองไปที่หญิงสาวที่มีคะแนนความสวยแค่ 50 คะแนน
“โอ้ งั้นผมจะบอกอะไรให้คุณฟังก่อนก็แล้วกันนะผมแค่มาทําธุระที่นี่ มาเพื่อส่งของให้คนอื่นก็เท่านั้น”
“หม? นายไม่ใช่คู่นัดบอดของฉัน?” ผู้หญิงคนนั้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
เจียงเฉินยักไหล่ “ผมก็แค่เดินเข้ามาหาที่นั่งแต่ทันทีที่ผมบางคนก็พูดเรื่องนัดบอดพวกมันออกมาและที่สําคัญผมไม่ใช่คู่นัดบอดของคุณเพราะฉะนั้นผมก็คงต้องขอตัวก่อน…”
การที่ต้องมาเจอกับคนแบบนี้มันก็ทําให้เจียงเฉินเมื่อไม่น้อยเลย
ลุกขึ้นและกําลังจะเดินจากไป
แต่ในเวลานี้เองหญิงสาวก็หยุดเขาเอาไว้ก่อน
“โอ้ หนุ่มหล่อ รอเดี๋ยวก่อน! ฉันว่านายเป็นคนตรงไปตรงมาดีนะฉันชอบ ถ้ามาเป็นแฟนของฉัน ฉันจะให้รถนายไปขับ”
แล้วก็ดึงกุญแจออกมาะ
วางกุญแจรถ BMWเอาไว้บนโต๊ะ
เจียงเฉินที่เห็นก็หัวเราะออกมา
BMW?
เจียงเฉินนํากุญแจรถมาเซราติออกมาวางบนโต๊ะ
“คิดว่าผมไม่มีรถหรือยังไง?”
หญิงสาวอึ้งทันทีเมื่อเห็นกุญแจที่มีโลโก้ตรีศลอยู่!
นั้นมันมาเซราติ?
คนรับจ้างทําธุระรวยขนาดนี้เลยหรอ?!
คนที่เฝ้าดูอยู่รอบๆก็อดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงออกมาเบาๆ
“บ้าไปแล้วมาเซราติ?”
“เขาเป็นคนทําธุระไม่ใช่หรอ? แล้วเขาเอารถมาเซราติมาขับได้ยังไงกัน?”
“หรือว่าเขาจะเป็นคนรวยรุ่นที่สอง?!”
ตกตะลึง!
เจียงเฉินหัวเราะออกมาก่อนจะเดินจากไป
แต่ในเวลานี้เองหญิงสาวก็ตามเขาออกไปด้วยความกระตือรือร้น
“เดี๋ยวก่อน หนุ่มหล่อ อย่าพึ่งไปนะ!”
เธอคว้าแขนของเจียงเฉินและเขย่าก่อนจะพูดออกมาอย่างอารมณ์ดีว่า “นายเป็นผู้ชายที่หล่อเหลายิ่งตอนที่สั่งสอนฉันนายดูหล่อเหลามากขึ้นไปอีกฉันตัดสินใจแล้วตายต้องเป็นแฟนของฉันมีความสุขไหม?”
“มีความสุข?”
เจียงเฉินมองดูหน้าของเธอ
อาเจียน
เจียงเฉินรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาทันที N
ออกไป!
เจียงเฉินผลักตัวเธอออกไป!
ในเวลานี้เอง กาแฟที่เขาสั่งก็เสร็จพอดีเจียงเฉินไปหยิบกาแฟและวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อออกมาจากร้านสตาร์บัคแล้วเจียงเฉินก็เอานาฬิกาออกมาดู และเขาก็พบว่าเขานั้นเสียเวลาไปสิบนาทีกับผู้หญิงคนนี้
ตอนนี้เหลือเวลาเพียงแค่ยี่สิบนาทีเท่านั้นเจียงเฉินเดินไปตามร้านค้าหรูสองสามร้านแต่สุดท้ายเข้าไปพบกับเหตุการณ์อย่างเช่น“คุณเป็นแค่คนรับจ้างทําธุระนี่เป็นร้านแบรนด์พวกเราไม่ต้อนรับคุณ”อย่างเช่นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยและเริ่มเดินดูสินค้า…
อันนี้ก็ไม่เลว!
ซื้อ!
อันนี้ก็ดีเหมือนกัน!
ซื้อ!
ซื้อซื้อซื้อ!
ไม่นานเป้าหมายของลูกค้าก็โทรมา
“ตอนนี้คุณอยู่ไหนหรอครับ?”
“ผมอยู่ที่ร้าน Dior บนชั้นสี่….” เจียงเฉินพูดออกมา
หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองฝ่ายก็มาพบกัน
ฝ่ายหนึ่งเป็นคนสูงหล่อ แล้วมีแฟนสาวที่ดูสวยและมีคะแนนอยู่ที่ 80 คะแนนอยู่เคียงข้างเขา
“นี่ครับ ตั๋วหนังของคุณ…..”
“ขอบคุณครับ”
“เอ่อ เดี๋ยวก่อนครับ เพื่อนของคุณฝากข้อความมาว่า”
“อย่าสปอยล์ครับ ผมไม่ค่อยชอบ”ชายหนุ่มรีบพูดออกมา
เจียงเฉินเหงื่อตก “มันไม่ใช่การสปอยล์หนังครับแต่เป็นเรื่องอื่น”
ชายคนนั้นโล่งใจ “งั้นบอกผมมาเลยครับว่ามีเรื่องอะไร?”
เจียงเฉินหันไปมองแฟนสาวของเขา “เพื่อนของคุณขอให้ผมบอกคุณว่าตอนที่เขาดูหนังเรื่องนี้ตอนเมื่อวานนี้เขาเห็นแฟนของคุณกําลังดูหนังกับผู้ชายอีกคนหนึ่งอยู่”
“อะไรนะ!” เมื่อชายคนนั้นได้ยินเขาก็รู้สึกโกรธจัดและหันไปมองแฟนสาวของเขา
“ฉันไม่ได้ ฉันไม่ได้”แฟนสาวของเขาดูตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
“เมื่อคืนเธอบอกว่าเธออยู่กับเพื่อนสนิทของเธอไม่ใช่เหรอแถมเธอไม่ได้กลับมาที่ห้องอีก!”ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ใช่คนที่งี่เง่าแต่เขาก็รู้สึกถึงไฟสีเขียวที่ผุดขึ้นมาบนหัวของเขา
เดินออกไปด้วยความโกรธ!
แฟนสาวของเขาได้ตามไปร้องไห้อ้อนวอนให้เขาให้อภัยเธอ“ฉันผิดเอง นั้นเป็นแฟนเก่าที่พยายามตามง้อฉัน… ยกโทษให้ฉันด้วยนะจะไม่มีครั้งต่อไปแล้วจริงๆ”
“ผมขอเถอะ ปล่อยผมไป ผมไม่อยากทําร้ายผู้หญิงแบบคุณ” ผู้ชายพูดออกมาก่อนจะดันตัวหญิงสาวออกไปแล้วเดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว
เจียงเฉินมองไปที่หญิงสาวที่กําลังร้องไห้อยู่บนพื้นก่อนจะส่ายหัวแล้วเดินจากไป
หลังจากที่เจียงเฉินซื้อของขวัญวันวาเลนไทน์เสร็จแล้วเขาก็ขอให้ลูซี่และนีอาไปส่งของขวัญให้แฟนของเขาแต่ละคน
สําหรับการใช้เวลากับแฟนในวันวาเลนไทน์?
ไม่มีทาง!
เพราะถ้าเกิดเขานั้นต้องใช้เวลากับใครคนใดคนหนึ่งนั่นก็หมายความว่าเขานั้นจะต้องเพิกเฉยกับคนอื่น
และโอกาสที่จะเกิดปัญหาต่างๆก็คงจะตามมาอย่างเช่นพวกเธอนั้นโทรมาตอนกลางคืนแล้วเข้ารับสายไม่ได้มันจะเกิดอะไรขึ้นแล้วถ้าเกิดเขารับสายแล้วมีปัญหา?
ดังนั้นการใช้ข้ออ้างว่างานยุ่ง แล้วถ่ายรูปและวีดีโอตอนที่เขานั้นอยู่ตัวคนเดียวส่งให้พวกเธอ….
แล้วให้พวกเธอนั้นโทรมาหาเขาในตอนกลางคืนที่ละคน….
เขาก็จะสามารถผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างราบรื่น…
เห้อมีแฟนเยอะนี่มันเหนื่อยจริงๆ
(???)
วันต่อมา
เจียงเฉินนั้นก็ได้รับคําขอใหม่จาก
หนุ่มหล่อ 90 คะแนน
ชายหนุ่มยืนบัตรธนาคารสีดําออกมาให้เจียงเฉิน
“คนช่วยเอาบัตรธนาคารนี้ไปส่งให้แฟนผมหน่อยแล้วบอกขอโทษเธอด้วยว่าผมไม่สามารถใช้เวลาในวันวาเลนไทน์กับเธอเมื่อวานนี้ได้จริงๆ”
อะไรกัน? ไม่ให้ของขวัญวันวาเลนไทน์ แต่ให้เงินไปเลย??
อย่างนี้ก็ได้เหรอ?!
เจียงเฉินงง
ชายหนุ่มหล่อเตือน “ในบัตรใบนี้มีเงิน 1 ล้านหยวนเธอน่าจะใจเย็นลงได้มาก!”
พระเจ้า! 1 ล้านหยวน?
เจียงเฉินตกตะลึง!
โยนเงิน 1 ล้านหยวนให้ง่ายๆแบบนี้เลย?!
พระเจ้า!
เปิดโลกมาก!
หลังจากที่เจียงเฉินรับบัตรธนาคารมาเขาก็ขับรถมาเซราติไปตามจุดหมายที่ลูกค้าให้มาทันที
จุดหมายนั้นอยู่ริมน้ํา ทิวทัศน์สวยงามลมพัดอ่อนๆริมฝั่งแม่น้ํานั้นสะอาดและเรียบร้อยมากเป็นที่ๆเหมาะสําหรับการพักผ่อนจริงๆ
และในไม่ช้าเจียงเฉินก็พบกับเป้าหมาย
สาวสวยในเสื้อผ้ารัดรูปเผยให้เห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอ
เจียงเฉินเดินเข้าไปและพบว่าหญิงสาวคนนี้มีใบหน้าที่สวยจริงๆ และตัวของเธอนั้นก็ค่อนข้างเล็กคะแนนรวมแล้วกว่า 88 คะแนน
“สวัสดีคนสวย ผมเป็นคนทําธะรุแฟนของคุณให้ผมมาส่งบัตรธนาคารใบนี้ให้คุณ”
หญิงสาวแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา “ฉันไม่เอานายเอาไปคืนเขาเถอะ”
เจียงเฉิน “อย่าปฏิเสธเลยครับ ในนี้มี 1 ล้านเลยนะใจเย็นๆหน่อยนะ”
สาวสวย “หนี้ สําหรับเขาเงินซื้ออะไรก็ได้แต่มันซื้อความรู้สึกของฉันได้ด้วยหรอ? เมื่อวันเป็นวันวาเลนไทน์ทําไมเขาถึงไม่ยอมมากับฉันล่ะ?”
เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “บางที่แฟนของคุณอาจจะมีเหตุผลที่เขาไม่สามารถมาอยู่กับคุณได้ก็ได้นะ”
สาวสวยพูดออกมาด้วยความโกรธ “ปัญหามันไม่ใช่แค่เมื่อวานปัญหาคือวันเกิดของฉันเขาก็ให้บัตรธนาคารวันครบรอบก็บัตรธนาคารวันวาเลนไทน์ก็บัตรธนาคารและทุกครั้งเขาก็จะอ้างว่าเขาต้องทําโอที…เขาคิดว่าฉันหลงรักบัตรธนาคารไปแล้วรึยังไง!?”
เจียงเฉิน “…”
ม้าหมื่นตัววิ่งผ่านหัวใจของเขา!
เขาเป็นผู้ชายแบบไหนกัน?
พระเจ้า! มีแฟนสวยขนาดนี้แต่กลับทําโอทีตลอดไม่เคยใช้เวลากับเธอเลย?
เจียงเฉินพยายามเดินตามและโน้มน้าวเธอและคิดว่านี้อาจจะเป็นเหตุการณ์พิเศษจากระบบก็ได้
“นี่ คนสวยจะไปไหนนะ?”
“กลับบ้าน!”
“ให้ผมไปส่งไหม?”
“ไม่ต้อง!”
“สาวสวย…”
เจียงเฉินพยายามเดินตามเธอและชวนคุย
ต้องยอมรับเลยว่านิสัยของผู้หญิงคนนี้ดีมากภายใต้การเดินตามของเจียงเฉินเธอนั้นไม่ได้โกรธอะไรนอกจากจะกลอกตาไปมาเห็นได้ชัดว่าเธอนั้นทําอะไรไม่ถูกแต่เธอนั้นไม่ได้มีความรังเกียจเจียงเฉิน
“คนสวย รถคุณอยู่ไหนหรอ?ตรงหน้าของคุณไม่น่าจะมีลานจอดรถนี่”
“ฉันไม่ได้เอารถมา…”
“แล้วคุณ…”
“ฉันมาด้วยเครื่องบิน…”
“???”
หลังจากนั้น…
พับ พับ พับ
เจียงเฉินเงยหน้าขึ้นไปมองเฮลิคอปเตอร์บนฟ้าด้วยความตกตะลึงเสียงลมดังไปทั่วก่อนที่ตัวเครื่องจะค่อยๆลดระดับลงมา
หลังจากที่เครื่องลงจอดเธอก็ค่อยๆเดินเข้าไปที่เฮลิคอปเตอร์
พระเจ้า! สาวสวยคนนี้มีเฮลิคอปเตอร์จริงๆ!
สุดยอดมาก!!
ในเวลานี้เองสาวสวยก็หันกลับมาและพูดกับเจียงเฉินอย่างซุกซนว่า “หนุ่มหล่อถ้านายมีความสามารถมากพอก็ตามฉันให้ได้สิ!”
พูดจบเธอก็แลบลิ้นใส่เจียงเฉิน
เจียงเฉินที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมา “คนสวยคิดว่าตัวเองมีเฮลิคอปเตอร์แล้วมันเจ๋งมากงั้นหรอเชื่อไหมว่าผมก็เรียกมาได้เหมือนกัน!”
สาวสวยกลอกตา “ถ้านายเรียกเฮลิคอปเตอร์มาได้ฉันจะใส่กระโปรงแล้วยืนกลับหัวให้นายดูเลย!”
อะไรนะ!
เจียงเฉินตกตะลึง!
ใส่กระโปรงยืนกลับหัว?
ตื่นเต้น!
มุมปากของเจียงเฉินยกยิ้ม เขาพูดออกมาเสียงดัง “เธอพูดเองนะ ฉันเรียกเฮลิคอปเตอร์มาถึง เมื่อไหร่ เธอก็เตรียมตัวยืนกลับหัวได้เลย…”
สาวสวยหัวเราะออกมา “นายจะเรียกเฮลิคอปเตอร์มาได้จริงๆหรอ ”
“ผมทําได้” เจียงเฉินหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาก่อนจะกดโทรออกไปที่เบอร์ของพ่อบ้าน “พ่อบ้านจ้าวช่วยให้พี่เฟิงขับเฮลิคอปเตอร์ มาหาผมหน่อยผมอยู่ที่….”
หญิงสาวที่ได้ยินเจียงเฉินก็กลอกตาอีกครั้ง
“ชั่งมันเถอะ…ฉันไม่เล่นกับนายแล้วลาก่อน”
จากนั้นเธอก็โบกมือให้เจียงเฉิน และเฮลิคอปเตอร์ก็เริ่มบินขึ้น
เจียงเฉินเฝ้าดูเฮลิคอปเตอร์บินขึ้นไปบนท้องฟ้าก่อนจะค่อยๆหายไปพร้อมกับเสียง
เจียงเฉินยิ้มออกมา
เล่นงั้นหรอ?
มันคือการเดิมพันอย่างจริงจังต่างหาก!
เธอเตรียมตัวใส่กระโปรงยืนกลับหัวได้เลย!
แต่ถึงอย่างนั้นสาวสวยคนนี้ก็น่านสนใจจริงๆ
ห่างออกไปสิบเมตร ตอนนี้มีพี่น้องเพื่อนร่วมงานสองคนกําลังคุยกันอยู่
เร็วๆนี้มีข่าวลือในแวดวงคนรับจ้างทําธุระว่ามีคนรวยรุ่นที่สอง (เจียงเฉิน) ได้กลายมาเป็นเพื่อนร่วมงานของพวกเขา
มีข่าวลือว่าเขานั้นเป็นคนรวยรุ่นที่สองที่ร่ํารวยมากจนสามารถขับรถมาเซราติไปทํางานได้
คนทําธุระคนที่ 1 สงสัย “นายว่าคนรวยรุ่นที่สองจะมาทํางานนี้จริงๆหรอ? งานนี้มันเหนื่อยมากเลยนะ”
คนทําธุระคนที่ 2 พูดออกมาอย่างมั่นใจ “ฉันว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกรถมาเซราติคันหนึ่งอย่างน้อยก็ 1 ล้านแล้วไม่ใช่หรอ?เขาจะมารับจ้างทําธุระทําไม? ฉันว่าข่าวลือพวกนี้ก็แค่เรื่องโกหกมากกว่า!”
ในเวลานี้เองพวกเขานั้นก็บังเอิญหันไปเห็นเจียงเฉินที่เดินตามสาวสวยไปที่เฮลิคอปเตอร์
จากนั้นพวกเขานั้นก็ได้ยินเจียงเฉินโทรเรียกเฮลิคอปเตอร์มา
พวกเขาสองคนก็พากันเยาะเย้ยออกมาทันที“เขามันเจ้าเล่ห์จริงๆจะเรียกเฮลิคอปเตอร์มาง่ายๆแบบนั้นได้ยังไงกัน?”
คนทําธุระคนที่ 1 เกาหัว “ฉันว่าเขาคือคนๆนั้น(เจียงเฉิน)เขาไม่ได้โม้แน่!”
คนทําธุระคนที่ 2 หัวเราะออกมา “จําคําฉันไว้เลยถ้าเขาเรียก
เฮลิคอปเตอร์มาได้จริงๆฉันจะไลฟ์สดกินอีเลย!”
สุดยอด!
ใจถึงจริงๆ!
ในเวลานี้เอง…..
เสียงเครื่องยนต์พร้อมกับเสียงลมก็ดังขึ้นมา
พับ พับ พับNNN
เสียงคํารามจากใบพัดของเฮลิคอปเตอร์ค่อยๆชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
คนทําธุระทั้งสองคนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความตกตะลึงก่อนที่กรามของทั้งสองจะร่วงลงไปอยู่บนพื้น
เซีย! มีเฮลิคอปเตอร์มาจริงๆ!
จากนั้นพวกเขานั้นก็ตกตะลึงมากขึ้นไปอีกเมื่อพวกเขาได้เห็นเจียงเฉินเดินขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์
จากนั้นเฮลิคอปเตอร์ก็ค่อยๆลอยขึ้นไปบนฟ้าและหันหน้าไปทางที่เฮลิคอปเตอร์ของสาวสวยบินออกไปแล้วก็เริ่มตามไปทันที
คนทําธุระคนที่ 1 “…”
คนทําธุระคนที่ 2 “…”
บรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัด
คนทําธุระคนที่ 1 พูดออกมาเบาๆ
“นี่ ได้เวลานายไลฟ์สดกินแล้วนะ”
คนทําธุระคนที่ 2 “…”
จากนั้นเขาก็ทําเป็นมองไปรอบๆแล้วแกล้งความจําเสื่อม “ไอยะ – ฉันพูดอะไรไปนะ ฉันลืมไปแล้วฉันไม่รู้อะไรเลย….อาฉันจําได้แล้ วฉันมีคําขอที่ต้องไปทําอีกฉันไปก่อนนะ บาย”
แล้วก็รีบวิ่งไปที่จักรยานของตัวเองปั่นออกไป!
คนทําธุระคนที่ 1 ตะโกนออกมาเสียงดัง “อย่าหนีนะมากินอีก่อนสินายต้องกินมันตอนร้อนๆนะ!”
กินตอนร้อนๆ?
อ้วก
ทันใดนั้นเขาก็อ้วกออกมา!!
“พระเจ้า! น่าขยะแขยงเกินไปแล้ว!”
ตัดกลับมาที่เจียงเฉินที่กําลังนั่งเฮลิคอปเตอร์ไล่ตามสาวสวย
เพื่อการเดิมพันด้วยการใส่กระโปรงแล้วยืนกลับหัว!
เฮลิคอปเตอร์ของเจียงเฉินนั้นบิยได้ค่อนข้างเร็วกว่าปกติเพราะอย่างไรก็ตามมันก็เป็นถึงเฮลิคอปเตอร์รุ่นดัดแปลงให้ติดตั้งอาวุธได้และ ประสิทธิภาพของมันย่อมต้องดีกว่าเฮลิคอปเตอร์ ทั่วไปมาก
เมื่อสาวสวยมาถึงที่บ้านของเธอเครื่องก็กําลังค่อยๆลงจอด
เฮลิคอปเตอร์ของเจียงเฉินก็ตามมาถึงพอดี
“เชี่ย!!!”
สาวสวยที่ได้รับการสั่งสอนมาอย่างดีก็ได้พูดคําหยาบออกมาเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ
เธอมองไปที่เจียงเฉินที่กําลังเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม
“นาย…”
“คุณเป็นอะไรไปหรอ? จําเดิมพันของเราได้อยู่ไหม? ตอนนี้ผมเรียกเฮลิคอปเตอร์มาแล้ว ตอนนี้คุณก็สวมกระโปรงยืนกลับหัวให้ผมดูได้แล้ว คุณคงจะไม่…”
“โรคจิต!!”
ใบหน้าของสาวสวยเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที! น่าอายมาก!
นายจริงจังใช่ไหม?
ตอนนั้นฉันก็แค่พูดเล่นเท่านั้น มันเป็นแค่มีมดังบนอินเทอร์เน็ตเท่านั้นนายรู้จักไหม?!
ฉันเป็นผู้หญิงนะ!
นายยังจะอยากให้ฉันใส่กระโปรงแล้วยืนกลัวหัวอยู่อีกหรอ?
ฮือออออ กับยิดไปจ้า
ในท้ายที่สุดเธอนั้นก็ไม่มีทางเลือก เพราะเจียเฉินนั้นยืนกรานจะเอาให้ได้
บังเอิญที่ตอนนี้ในบ้านเธอไม่มีคนอยู่พอดี เธอจะพาเขาเข้าไป
หลังจากนั้นเธอก็ไปเปลี่ยนเป็นกระโปรงและทําตามสัญญา
กระบวนการนี้ใช้เวลาเพียงแค่สามวินาทีเท่านั้น…
บํารุงสายตาได้ดีเลยทีเดียว..
เจียงเฉินแอบชมอย่างเงียบๆ : ขาของเธอสวยจริงๆ…ขาวมาก…
ใช่แล้ว!
นี่แหละคุณธรรมดั้งเดิมของชาวจีน : ต้องทําตามที่ตัวเองพูด!
แต่ตอนนี้เขาก็เริ่มคิดถึงแฟนหนุ่มของเธอ : นี่ฉันคงไม่ได้ไปสวมหมวกเขียวให้เขาใช่ไหม…
