เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 293 ถ้าไม่มีแล้วจะหาได้จากไหน

ตอนที่ 293 : ถ้าไม่มีแล้วจะหาได้จากไหน?

พนักงานขายสาวสวยตกอยู่ในอาการมึนงงและเจียงเฉินก็ตบโต๊ะ!

ปัง!

สายตาของผู้คนจํานวนมากถูกดึงดูดมาทางเจียงเฉิน!

ทุกคนอึ้ง!

รปภ.หลายคนรีบวิ่งเข้ามา เพราะกลัวเขานั้น จะใช้กําลังเพราะพนักงานขายสาวนั้นให้รีวิวแย่ๆกับเขา

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้ก็มีรายงานอยู่ หลายกรณีที่คนส่งอาหาร/คนรับจ้างทําธุระ หลายคนทําร้ายลูกค้าเพราะว่าพวกเขานั้นถูกลูกค้าให้รีวิวแย่ๆไปจนถูกหักเงินจํานวนมากและเสียสติ

หัวหน้ารูปภ.วิ่งเข้ามาหาเฉิน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาพูดออกมาว่า “น้องชายความโกรธมันก็คือมารนะ! ใจเย็นๆ! สงบสติอารมณ์ก่อน!”
เจียงเฉินพูดออกมาเสียงดัง “ผมสงบสติอารมณ์ไม่ได้แล้ว! คุณจะให้ผมสงบลงได้ยังไง ใน เมื่อผมมาส่งล่าช้าไปเล็กน้อยเพราะว่ารถติดบน ท้องถนนแล้วเธอกลับต้องการรีวิวแย่ๆผม! รู้ไหมว่าการให้รีวิวแย่ๆมันส่งผลแค่ไหน! มันทําให้การ ทํางานหนักสองสามวันนั้นไร้ประโยชน์ได้อย่างง่ายดายเลยด้วยซ้ํา!”

พนักงานขายสาวสวยยิ้มเยาะออกมา “ฉันไม่สนหรอกว่าน่าจะโดนหักเงินเท่าไหร่! ในเมื่อฉัน ไม่พอใจกับการบริการของได้! ฉันก็จะให้รีวิวแย่ๆ กับนาย”

หัวหน้ารูปภ. ที่เห็นว่าพนักงานขายคนสวยนั้น ยังคงเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟเขาก็รีบพูดออกมาว่า “เธอก็พูดให้มันน้อยๆลงหน่อย! น้องชายใจเย็นๆก่อนนะ!”

เจียงเฉินโกรธจัดและตบโต๊ะทันที “เธอบังคับฉันเองนะ! ฉันจะซื้อห้องจากเธอ! ดังนั้นกดรีวิวดีๆให้ฉันด้วยล่ะ! ตกลงไหม!”

รปภ. “…”

พนักงานขายคนสวย “…”

คนในสํานักงานขาย “…”

พรูด!

ทุกคนล้มลงกับพื้น

พระเจ้า

นี่มันสุดยอดเกินไปแล้ว!

คนรับจ้างทําธุระโกรธเพราะพนักงานขายยืนกรานที่จะรีวิวไม่ดีให้ก็เลยซื้อห้องด้วยความโกรธ?

หัวหน้ารปภ.ถึงกับตกตะลึง

แม้แต่พนักงานขายคนสวยก็ตกตะลึงไปด้วย

ดีใจ!

เมื่อเทียบกับการขายห้องได้กับการลืมนําเอกสารมาทํางาน การลืมมันดูเป็นเรื่องเด็กน้อยไปเลย!

เธอเป็นพนักงานขายตราบใดที่เธอสามารถขายบ้านได้ ผีที่ไหนจะมาสนเรื่องที่เธอลืมเอาเอกสารมาทํางาน?

การขายบ้านได้ได้เครดิตมากขนาดไหน?

ถ้าขายได้เยอะต่อให้เป็นผู้จัดการก็ต้องไว้หน้าเธอ!

“เอ่อ? คุณครับ

พนักงานขายคนสวยเปลี่ยนเป็นคนสุภาพทันที เธออดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนการเรียกอีกฝ่าย “คุณ คุณอยากจะซื้อห้องจริงๆหรอ?”

“ใช่!”

เจียงเฉินตบบัตรธนาคารลงบนโต๊ะและพูดออกมาด้วยความโกรธ “ซื้อห้อง! แลกกับการรีวิวดีๆ! ทําได้ไหม! ถ้าไม่ก็เพิ่มเป็นสองห้อง!”

สองห้อง?!

ตกตะลึงไปทั้งสํานักงาน!

พระเจ้า!

อย่างกับคนใหญ่คนโต!

ถ้าไม่เห็นด้วยเขายอมซื้อสองห้องเลย!

ตอนแรกยังกังวลอยู่เลยว่าเขาอาจจาทําอะไรโง่ๆอย่างการทําร้ายคน?

แต่คนใหญ่คนโตแบบนี้ถ้าโกรธขึ้นมาจะเอาเงินไปทุบหัวจนตาย!

แม้ว่าการทุบตีจนตายก็เป็นการตายเหมือนกัน แต่วิธีแตกต่างการมาก หากถูกทุบด้วยเงินบริษัทจะไม่เพียงออกมาเรียกร้อง แต่จะดีใจแทนด้วยซ้ํา!
ในเวลานี้เอง รปภ.หลายคนก็เดินเข้ามาจากข้างนอกพร้อมกับไม้และโล่เหล็กต่างๆ –

“ใครกัน! ใครมันกล้าสร้างปัญหาในสํานักงานขายของเรา!”

ปรากฏว่าตอนที่พนักงานขายคนอื่นๆสังเกตุเห็นความผิดปกติ พวกเขานั้นก็แอบกดสัญญาณเตือนภัยแจ้งให้รปภ.ข้างขอกเข้ามาควบคุมสถานการณ์อย่างรวดเร็ว

ซึ่งเมื่อฉากเกิดขึ้นมันก็ดูน่าอายไม่น้อย

พนักงานขายคนหนึ่งยืนขึ้นและเดินไปหาพวกเขาอย่างดุดัน “ใครที่สร้างปัญหา! ไป ไป อย่ามาทําให้แขกผู้มีเกียรติตกใจสิแถมยังจะทําให้การทําธุรกิจล่าช้าออกไปอีก ไปได้แล้ว!”

รูปภ.หลายคนจ้องมองไปที่หัวหน้ารูปภ.

หัวหน้ารูปภ.ก็ตําหนิออกมา “พวกนายไม่เห็นลูกค้าท่านนี้รีไง เขากําลังจะซื้อห้องชุดสองห้องนะ ไปได้แล้ว!”

“ครับ”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพากันพยักหน้า และวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว!

เหล่าสาวๆในสํานักงานขายก็เริ่มพูดคุยกัน

“คิดไม่ถึงเลย! คนรับจ้างทําธุระจะเย่อหยิ่งได้ขนาดนี้”

“ของปลอมรึเปล่า? คนรับจ้างทําธุระเนี่ยนะจะซื้อห้องที่นี่ได้?”

“ฉันคิดว่าเขาแค่แกล้งทํามากกว่า”

พนักงานขายคนหนึ่งแสดงสีหน้ารังเกียจออกมา

“ไม่ต้องห่วง มาดูกันดีกว่าว่าเขาแกล้งจริงเปล่า?”

“บางทีเขาอาจจะแกล้งเสร็จแล้วก็หนีก็ได้นะ

“ใช่ คนแบบนั้นก็มีเยอะเหมือนกัน”

นอกจากนี้ก็ยังมีคนจํานวนมากที่อยากดูเรื่องตลกจากเจียงเฉิน

เจียงเฉินพยักหน้าและเริ่มเลือกอพาร์ตเมนต์ที่

ชุมชนซีเฉิงเทียนคู่นั้นตั้งอยู่บนวงแหวนที่สองทางฝั่งตะวันตก ซึ่งมันเป็นอพาร์ตเมนต์ขนาดใหญ่พิเศษที่พัฒนาขึ้นมาสําหรับคนที่ร่ํารวย มีทั้งแบบ 2 ห้องนอนที่มีพื้นที่ 100 ตร.ม แบบ 3 ห้องนอน ที่มีพื้นที่ 140-180 ตาราเมตร และแบบ 4 ห้องนอน 2 ห้องโถงที่มีขนาด 220-300 ตารางเมตร!

ชุมชนนี้นั้นถูกพัฒนาให้ขึ้นมาเป็นที่หนึ่งของอพาร์ตเมนต์อย่างไม่ต้องสงสัย! ทั้งสภาพแวดล้อมต่างๆในตัวชุมชนนั้นก็นับว่าเป็นที่หนึ่งไม่แพ้กัน!

เจียงเฉินมองแบบทั้งซ้ายและขวา แต่สุดท้าย เขาก็คิดว่า

ยิ่งพื้นที่กว้างเท่าไหร่แบบของห้องก็ดีมากเท่านั้น!

ยิ่งใช้เงินมากเท่าไหร่ห้องก็จะดีมากเท่านั้น!

เขาลองจินตนาการถึงห้องขนาด 4 ห้องนอน 2 ห้องโถง!

ขนาดห้องอยู่ที่ 300 ตารางเมตร!

ในหนึ่งชั้นจะมีห้องขนาดนี้อยู่สองห้อง!

ทั้งทางทิศเหนือและใต้ต่างก็ให้วิวที่สวยและโล่ง มีห้องของแม่บ้านและห้องน้ําแยก 3 ห้อง ห้องนั่งเล่นอย่างเดียวก็กินพื้นที่ไปถึง 60 ตารางเมตร!

หกนั้นถูกตกแต่งด้วยหินอ่อนสวยงาม เต็มไปด้วยความโรแมรติกแบบยุโรปและวัสดุที่ใช้ในการตกแต่งนั้นก็เป็นวัสดุที่มีคุณภาพยอดเยี่ยมที่สุด!
พูดง่ายๆก็คือมันเป็นอพาร์ตเมนต์ที่ไร้ที่ติ!

และราคานั้นก็อยู่มนจุดที่สามารถจับต้องได้!

แบบแรก 2 ห้องนอนนั้นก็จะอยู่ที่ราคา 146,000 หยวน!

และยังสามารถลดราคาได้อีก

ส่วนห้องขนาด 300 ตารางเมตรนั้นะมีราคาอยู่ ที่ 43.8 ล้านต่อห้อง

สองห้องก็จะเท่ากับ 87.6 ล้าน!

และพื้นที่ของสองห้องนั้นก็เทียบเท่ากับชั้นทั้งชั้น!

หรือจะให้พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือเจียงเฉินนั้นไม่ต้องการเพื่อนบ้านและชั้นนั้นก็จะเป็นของเขาทั้งหมด!

เจียงเฉินนําบัตรธนาคารของเขาออกมาเพื่อเตรียมซื้อทันที

พนักงานขายที่เห็นแบบนั้นก็พากันอึ้ง!

พระเจ้า!

ตอนแรกก็คิดว่าเขาแค่โกรธแล้วพูดโอ้อวดออกมา!

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า…

เขาจะซื้อจริงๆ!

สุดยอด!

หยิ่งยโสมาก!

เขายังเป็นคนอยู่ไหม?!

เหล่าพนักงานขายพากันวิ่งเข้ามา

เจียงเฉินตกตะลึง “พวกคุณจะทําอะไร?”

พนักงานขายคนหนึ่งคว้าแขนของเจียงเฉินไว้ และพยายามดึงตัวเขาไปและตะโกนออกมาว่า “น้องชาย เดี๋ยวฉันจะเป็นธุระเรื่องการจัดซื้อของนายให้ เดี๋ยวฉันจะที่รีวิวดีๆเอง!”

และเขาก็พูดต่อออกมาอีกว่า “เดี๋ยวฉันจะระดมญาติของฉันมาสรรเสริญให้นายอีก 100 ครั้งด้วย!”

พนักงานขายคนก่อนกรีดร้องออกมาอย่างสิ้นหวัง “ไม่ได้นะ! นี่คือลูกค้าของฉัน! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!”

เสียงดังมาก พวกเขานั้นพยายามต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเจียงเฉิน!

เพราะอย่างไรก็ตามทุกวันนี้มีคนรวยไม่มากนัก ที่อยากซื้อที่อยู่อาศัยใหม่
ท้ายที่สุดแล้วที่ตั้งของชุมชนซีเฉิงเทียนคู่นั้นก็ดีมาก และราคาก็เริ่มที่หลายสิบล้าน แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าทุกคนนั้นจะมีเงินพอซื้อพวกมันได้ ตลอดทั้งวันก็มีคนเข้ามาซื้อเพียงไม่กี่คนเท่านั้น หากสามารถขายห้องได้วันละห้องก็ถือว่าประสบความสําเร็จมากแล้ว เพราะเมื่อเดือนที่แล้ว พวกเขานั้นทํายอดขายได้แค่หลักเดียวเท่านั้น

ในเวลานี้เองที่ชั้นบน ผู้จัดการฝ่ายขายกําลังคุยโม้กับเพื่อนร่วมงานของเขา

“เมื่อไม่กี่วันก่อน นายได้ไปงานเลี้ยงงานแต่ของนายน้อยสามไหม?”

“ไม่ได้ไป ทําไมหรอ?”

“พระเจ้า! นายไม่ได้ไปงั้นหรอ! นายต้องเสียดายมากแน่ๆ!”

“งานเลี้ยงงานแต่งงานของนายน้อยสามนั้นมีชีวิตชีวาและหรูมากเลยนะ!”
ปรากฏว่าเขานั้นได้ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงงานแต่งงานของหยางเฟิงเมื่อไม่กี่วันก่อนมา

“ชายหนุ่มที่มีชื่อว่าเจียงเฉินคนนั้นเขาน่าที่งมากจริงๆ!”

“คนใหญ่คนโตเกือบทั้งหมดต่างก็เคารพเขา!”

ผู้จัดการฝ่ายขายพูดโม้เรื่องในวันนั้นออกมา

“ฉันเห็นกับตาเลยนะว่า แม้แต่มหาเศรษฐีจากเมืองเซี่ยงไฮ้อย่างเฉียนทง ที่มีทรัพย์สินหลายแสนล้าน ยังต้องเคารพเจียงเฉินคนนี้!”
เพื่อนร่วมงานตกตะลึง

“เป็นไปได้ยังไง?”

“นี่…เฉันไม่เชื่อหรอก! นี่มันเกินจริงเกินไปแล้ว! มหาเศรษฐรงั้นหรอ?”

“มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”

“ฮ่าๆ มหาเศรษฐีแสนล้านจะเคารพชายหนุ่มคนหนึ่งเนี่ยนะ?”

“ที่ฉันพูดมันเรื่องจริง!”

ผู้จัดการฝ่ายขายเริ่มโกรธ เขาลุกขึ้นมาและสา บานด้วยเท้าของเขาว่า “นายไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง นั้นก็ไม่ได้หมายความว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม?”

ในขณะที่เขากําลังจะพูดต่อ จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากชั้นล่าง (เหล่าพนักงานขายที่กําลังพากันแย่งตัวเจียงเฉิน) เขานั้นก็รู้สึกตกตะลึงแล้วไม่พอใจเอามากๆ

ผู้จัดการฝ่ายขายนั้นเป็นคนที่เข้มงวดกับ พนักงานที่อยู่ภายใต้เขามาก
เมื่อตอนเช้า คราวนั้นเป็นคนที่ตําหนิพนักงานขายคนสวยที่ไม่ได้เตรียมเอกสารมาจากบ้าน(ลูกค้าของเจียงเฉิน) จนทําให้เธอนั้นร้องไห้ออกมา ทันทีหลังจากที่เขาตําหนิออกไป

และในเวลานี้เองเขานั้นก็ได้ยินเสียงความโกลาหลดังขึ้นมาชั้นล่าง

โกรธมาก!!!

“เจ้าของพวกนี้กําลังทําอะไรกันอยู่? งานขายก็ทําได้ไม่ดี ไม่รู้จะทะเลาะกันทําไม!”

เดินลงไป

ผลก็คือ

เขานั้นมองเห็นได้ตั้งแต่ระยะไกล เจียงเฉินนั้นกําลังถูก “ล้อม” โดยกลุ่มพนักงาน ขายสาว

“ซื้อกับฉันนะ!”

“ไม่ ซื้อกับฉันดีกว่า!”

โดยปกติแล้ว ในสํานักงานขายอสังหาริมทรัพย์ทั่วไปพนักงานขายนั้นจะได้รับค่าคอมมิสชั่นขึ้นอยู่กับความยากของการขาย ซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะอยู่ระหว่าง 0.02%-0.1% เท่านั้น!

แต่ค่าคอมมิสชั่นของชุมชนซีเฉิงเทียนคู่นั้นอยู่ที่ 0.5% และเจียงเฉินนั้นต้องการซื้อถึงสองห้อง

0.5% จาก 87.6 ล้าน นั้นก็จะเท่ากับว่าค่าคอมมิสชันนั้นอยู่ที่ 438,000!
เป็นตัวเลขที่น่ากลัวมาก!

ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทําไมพวกเธอนั้นถึงพากันบ้าคลั่งได้ขนาดนี้

“ไป ไปให้หมด มารยาทของพวกเธอหายไปไหนกันหมด!”

ผู้จัดการฝ่ายขายรีบลงมาและดึงพนักงานขายออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อช่วยชีวิตแย่งเฉิน

ผู้จัดการฝ่ายขายมองดูชัดๆแล้วก็ต้องตกตะลึง

“คุณคือ…..คุณเจียง?”

เพราะในระหว่างที่มีการยื้อแย่งกัน หน้ากากของเจียงเฉินนั้นก็หลุดออกไป เผยให้เห็นใบหน้าที่ทําให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนต้องอับอาย

เจียงเฉินที่กําลังทุกข์ทรมานจากการที่ไม่สามารถหลบหนีออกไปได้ แต่ในที่สุดเขาก็ได้พบกับทางรอด “คุณรู้จักผมด้วยหรอ?”

“ครับ! คุณเองก็เคยร่วมงานเลี้ยงงานแต่งงานของนายน้อยสามตระกูลหยางมาก่อนไม่ใช่หรอครับ?”

เสียงของผู้จัดการฝ่ายขายนั้นเต็มไปด้วยความสั่นเทา

ต้องรู้ก่อนว่า

ชุมชนซีเฉิงเทียนจู่นั้นได้รับการพัฒนาโดยตระกูลหยาง!

ใช่แล้ว

ผู้พัฒนาชุมชนซีเฉิงเทียนจู่ก็คือบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่มีตระกูลหยางเป็นเจ้าของ

“เอ่อ นั้นฉันเอง”

เจียงเฉินรู้สึกเขินอาย คิดไม่ถึงแล้วว่าเขานั้นจะเจอคนที่รู้จักกับเขา
ผู้จัดการฝ่ายขายเห็นเฉินพยักหน้า และหลังจากที่ยืนยันได้แล้วว่านี่คือเจียงเฉินจริงๆ เขาก็โทรหาเจ้านายของเขาหยางซิ่วหยวนอย่างรวดเร็ว

“ฮัลโหลครับเจ้านายครับ ผมผู้จัดการฝ่ายขาย มีเรื่องเกิดขึ้นที่นี่ครับ ผมต้องรายงานคุณ…”

“อะไรนะ คุณเจียงหรอ!? มาที่สํานักงานขายของเรา?”

หยางซิวหยวนนั้นขมวดคิ้วและดีใจมาก!

จู่ๆ คุณเจียงที่เขานั้นต้องการประจบพอพลอด้วยก็พอใจกับชุมชนซีเฉิงเทียนจู่ที่เขาพัฒนาโดยไม่คาดคิด

มาซื้อห้องงั้นหรอ?

โอกาสดี โอกาสดีมากๆ!

เขาตัดสินใจออกมาอย่างเด็ดขาดและพูดออกไปทันทีว่า “นายทําได้ดีมาก! พยายามยืนเคียงเอาไว้ก่อน! จําไว้ว่าอย่ารับเงินหรือปล่อยให้เขาจ่ายเงินเด็ดขาด ฉันจะรีบไปที่นั่นทันที!”

ผู้จัดการฝ่ายขายที่ได้รับคําชมจากเจ้านายของตัวเองก็ตื่นเต้นมากเขารีบเดินไปคุยกับเจียงเฉิน

ผู้จัดการฝ่ายขายพยักหน้าและโค้งคํานับ “คุณเจียงครับ คุณจะใช้เงินของคุณซื้อได้ยังไงกัน? ช่วยรอก่อนนะครับประทานยาของเรากําลังจะมา”

พรูด!

พนักงานขายรอบๆนั้นพากันล้มลงเมื่อได้ยิน แบบนั้น

อะไรกัน?

คนรับจ้างทําธุระไม่น่ามีอะไรเด่นขนาดนั้น ไม่ใช่หรอ แล้วทําไมประธานหยางถึงต้องมาด้วย ตัวเอง?

แถมผู้จัดการฝ่ายขายยังไม่ยอมรับเงินเขา?

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เป็นไปได้ไหมว่าตัวตนของชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา?

จนแม้แต่ตระกูลหยางก็ไม่กล้ารับเงินเขา?

รายงานขายคนสวยที่บอกว่าจะรีวิวแย่ๆกับเจียงเฉินก่อนหน้านี้ก็อึ้ง……..

เธอรีบทําการกดรีวิวห้าดาวให้เจียงเฉินแบบเงียบๆ ทันทีพร้อมกับเขียนคําชมไปสองสามพันคํา

“พนักงานคนนี้ทํางานเร็วมาก บริการดีมาก ทัศนคติของการบริการดีมาก พูดสั้นๆ…”

คําชมทุกอย่างที่สามารถคิดได้ปลิวออกมาอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกันเธอก็ต้องตัวสัน

สิ่งที่ฉันพูดออกไปเมื่อกี้เขาคงไม่เก็บมาใส่ใจหรอกใช่ไหม?

กังวลมาก!

หยางซิ่วหยวนเดินทางมาถึงสํานักงานขายอย่างรวดเร็ว
และในเวลานี้เองเจียงเฉินนั้นก็กําลังทะเลาะกับผู้จัดการฝ่ายขาย

เจียงเฉิน “ผมจะจ่ายเงิน!”

ผู้จัดการฝ่ายขาย “ไม่ ไม่ ไม่ คุณทําแบบนั้นไม่ได้นะครับ!”

เจียงเฉิน “แล้วทําไมถึงจ่ายเงินไม่ได้? แล้วทําไมถึงต้องไปบอกเถ้าแก่หยางด้วย?”

ผู้จัดการฝ่ายขายแทบร้องไห้ออกมาเขาคุกเข่าลงกับพื้น “ได้โปรด คุณเจียงครับ ผมรับเงินของคุณไปผมโดนไล่ออกแน่!”

เจียงเฉิน “…”

ทุกคน “…”

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?

คนนึงอยากใช้เงินซื้อบ้านอีกคนนึงน้ําตาซึม อ้อนวอนไม่ยอมรับเงินแต่ยืนกรานที่จะให้ฟรี?

นี่มันเกินกว่าที่ทุกคนจะสามารถจินตนาการได้

“ฮ่าๆๆ พูดได้ดี!”

หยางซิ่วหยวนเดินเข้ามาด้วยความกระตือรือร้น และคว้ามือของเจียงเฉิน

“คุณเจียง ฮ่าๆ เราได้เจอกันอีกแล้ว”

เจียงเฉินหยางซิ่วหยวนได้ “คุณหยาง ผมคิดไม่ถึงเลยว่าโครงการอสังหาริมทรัพย์นี้จะเป็นของคุณ”

หยางซิวหยวนยิ้มและทักทายเจียงเฉินอย่างอบอุ่น “ใช่ ผมก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเราจะถูกลิขิตให้มาพบกันอีกแล้ว และชุมชนซีเฉิงเทียนจู่ของผมก็ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ?”

เจียงเฉินพยักหน้า “ชุมชนซีเฉิงเทียนจ่มันดีมา กจริงๆ”

“คุณชอบมันจริงๆสินะ!”

หยางซิ่วหยวนโบกมือและพูดออกมาว่า “ถ้าในเมื่อคุณชอบห้องชุดทั้งสองห้องนั้นกันผมยกให้คุณเลย!”

“อะไรนะ?”

เจียงเฉินไปไม่ถูก แม้แต่คนที่อยู่รอบต่างก็ต้องตกตะลึง

ปรากฏว่า…

ยกให้เลยจริงๆงั้นหรอ?!

นี่มันสองห้องเลยนะ!

นั่นเท่ากับหนึ่งชั้นมูลค่าของมันสูงถึง 87.6 ล้านเลยนะ!

แต่กลับยกให้แบบนี้?

ทุกคนพากันตกตะลึง!

เจียงเฉินส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ไม่ ไม่ ไม่ คุณจะยกห้องที่มีมูลค่า 80 กว่าล้านแบบนี้ให้ผมได้ยังไงกัน ผมไม่รับอย่างเด็ดขาด! ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องจ่ายเงิน!”

“คุณเจียง คุณดูถูกผมงั้นหรอ?”

หยางซิ่วหยวนดูโศกเศร้าและขุ่นเคือง “น้องชาย ถึงผมจะไม่ได้มีเงินมาก และผมก็ไม่ได้เป็นชายหนุ่มที่มีแนวโน้มในการเติบโตได้อีกมากแบบน้องชาย แต่สุดท้ายโครงการชุมชนซีเฉิง เทียนจู่ก็เหมือนบ้านของผมมันคือใบหน้าของผม ผมจะรับเงินจากคุณได้ยังไงกัน?”

ด้วยการแสดงออกที่แน่วแน่ เขาก็หันกลับไปพูดกับผู้จัดการฝ่ายขายว่า “เร็วเข้า! ทําขั้นตอนการโอนมอบให้คุณเจียงเดี๋ยวนี้! เงินฉันจะเป็นคนจ่ายเข้าบัญชีของบริษัทเอง!”

ผู้จัดการฝ่ายขายตกตะลึงและพยักหน้า

ตอนแรกเขาคิดว่าประธานหยางซิ่วหยวน อาจจะแค่เข้ามาทักทายอย่างสุภาพและให้ส่วนลดกับ เจียงเฉิน

เพราะก่อนหน้านี้ก็มีลูกค้าวีไอพีที่ได้ส่วนลดแบบนั้นถึง 15%
เพราะท้ายที่สุดแล้วโครงการอสังหาริมทรัพย์ ชุมชนซีเฉิงเทียนจู่ แม้จะเป็นเพียงแค่ห้องเดียว แต่ก็มีมูลค่าหลักสิบล้าน แม้ว่าจะมีการลดราคาลงไป แต่ก็ยังสามารถทําเงินได้อยู่ดี

แต่ครั้งนี้มันคือมูลค่า 87.6 ล้าน!

ต่อให้มันอยู่ต่อหน้าเศรษฐีที่มีทรัพย์สินมูลค่านับหมื่นล้าน เงินจํานวน 87.6 ล้านก็ไม่ใช่กะหล่ําปลีที่สามารถให้ใครก็ได้ง่ายๆ
แต่!

ต่อหน้าเจียงเฉินคนนี้ประธานหยางซิ่วหยวนกลับทํามัน!
เขาทําการอยากให้อีกฝ่ายแบบไม่ลังเล!
พูดไม่ออก!
ยิ่งไปกว่านั้นนี่ไม่ใช่การเข้าใจผิด เพราะเป็นตัวประธานของเขาที่เป็นคนสั่งการด้วยตัวเอง!
ผู้จัดการฝ่ายขายที่เห็นแบบนั้นก็รีบออกไปจัดการทันที!

เจียงเฉินยืนขึ้นมาด้วยใบหน้าที่เกรงใจ “เถ้าแก่หยาง คุณเกรงใจกันมากเกินไปแล้ว รู้ไหมว่าผมลําบากใจมากเลยนะ ผมมาที่นี่เพื่อซื้อ แต่คุณกลับยกให้ผมสองห้องทันที คุณคิดว่าผมไม่มีเงินจ่ายงั้นหรอ?”

“ไม่ ไม่ ไม่ มันแค่ไม่เหมาะสมเท่านั้น!”

หยางซิ่วหยวนลุกขึ้นมาพูดอย่างกระตือรือร้น

“คุณเจียง เราเองก็มีความสัมพันธ์อยู่แล้วในฐานะของผู้ถือหุ้นของโรงแรมแอตแลนติส ดังนั้นห้องสองห้องนั้นก็ถือว่าเป็นของขวัญเถอะนะ”
ผู้จัดการฝ่ายขายเดินกลับมาพร้อมกับสัญญาขายสองฉบับที่ถูกปิดผนึกไว้ ซึ่งขอเพียงแค่เจียงเฉินนั้นทําการเซ็นชื่อ มันก็จะมีผลในการโอนย้ายทรัพย์สินทันที

หยางซิ่วหยวนรับสัญญาทั้งสองฉบับมาและทําการยัดเยียดเข้าไปในมือของเจียงเฉินพร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “น้องชายฉันมีเรื่องที่ต้องไปทําก่อน ฉันไปก่อนนะ! แล้วก็อย่าลืมลงชื่อในสัญญาซื้อว่าห้องสองห้องนั้นด้วย ห้องทั้งสองห้องนี้เป็นของนายแล้วนะ!”

หยางซิ่วหยวนจับมือกับเจียงเฉิน!

ใบหน้าของเจียงเฉินเต็มไปด้วยความเกรงใจ

เจียงเฉินถอนหายใจออกมา “เห้อ ฉันไม่ชอบการเป็นหนี้บุญคุณใครเลย แต่ถึงอย่างนั้น หยางซิ่วหยวนกลับยังจะยัดเยียดห้องทั้งสองห้องนั้นให้ฉันอีก หนี้บุญคุณนี้ฉันจะชดเชยยังไงดีนะ?”

บริเวณรอบๆนั้นก็มีคนที่เข้ามาซื้อห้องอยู่เหมือนกัน พวกเขามองดูประธานหยางซิ่วหยวนเดินจากไปด้วยความตกตะลึง ก่อนที่จะมองไปที่เจียงเฉินที่กําลังขมวดคิ้ว –

ฮ่ม!

พวกเราทั้งขอซื้อ ขอลดราคา…

แต่คนรับจ้างทําธุระคนนี้กับได้ห้องชุดสองห้องไปฟรีๆ?

แล้วเขายังจะขมวดคิ้วอีกทําไม?

ถ้าเป็นฉันคงดีใจไปนานแล้ว?

มีการพูดคุยเกิดขึ้น

“น้องชายคนนั้นเป็นใครกัน?”

“อย่าถามเลย คงมีแต่คนระดับเจ้านายเท่านั้นที่

จะรู้!”

“อิจฉาจริงๆ!”

“เขายอมเสียเงินไป 80 ล้านหยวนแบบนี้อีก ไม่นานเขาคงจะได้ผลประโยชน์อะไรบ้างแน่ๆ!”

“เมื่อไหร่จะทําได้แบบเขาบ้างนะ ถ้าเกิดฉันมาซื้อห้องบ้างแล้วมีประธานมายกให้ฟรีๆแบบนี้มันจะเป็นยังไงนะ?”

เจียงเฉินปวดหัวมาก

หยางซิ่วหยวนคนนี้มอบอพาร์ทเม้นท์ให้กับเขาทั้งชั้น?

แถมยังกลัวว่าเขาจะปฏิเสธก็เลยชิงหนีออกไปก่อน….

หยางซิ่วหยวนในตอนนี้ก็กลับมาที่รถของเขาอย่างมีความสุข

คนขับรถสงสัยจึงถามออกมาว่า “ท่านประธาน ทําไมถึงอารมณ์ดีจังครับ ทั้งที่เพิ่งจะให้ห้องกับชายหนุ่มคนนั้นสองห้องไปฟรีๆ?”

“นายไม่เข้าใจหรอก! ฉันกําลังหาพันธมิตรอยู่!”

หยางซิ่วหยวนหัวเราะออกมา “ตอนที่ฉันอยู่ในงานแต่งงานของลูกชาย ในงานนั้นมีชายที่ร่ํารวยที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้เฉียนทงอยู่แต่เข้ากับอย่างต้องเคารพเจียงเฉินคนนี้! ไม่เพียงเท่านั้นรอบตัวเขานั้นยังมีมหาเศรษฐีมากมายหลายร้อยคน และพวกเขานั้นเคารพน้องชายเจียงคนนี้มาก ไม่มีใครสักคนเลยที่กล้าดูหมิ่นเขา!”

“พลังและสถานะของน้องชายเจียงคนนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะสามารถจินตนาการได้”

“ฉันอยู่ในวงการธุรกิจ ถึงแม้ว่าฉันจะมีสายตาที่ไม่สามารถเทียบเท่ากับเฉียนทงผู้ที่เป็นคนที่ร่ํารวยที่สุดในเซี่ยงไฮ้ได้!”

“แต่ ฉันก็เลือกที่จะเชื่อในสายตาของเฉียนทง!”

“ในเมื่อเขาเคารพน้องชายคนนี้มาก ดังนั้นฉันก็ควรที่จะทําตามเขา”

“ถึงราคามันจะอยู่ที่ 87.6 ล้าน แต่ความจริง แล้วเงินที่ฉันใช้ไปไม่ถึง 50 ล้านด้วยซ้ํา!”

“คนใหญ่คนโตแบบนี้สามารถช่วยฉันแก้ปัญหาได้มากมาย! หรือบางทีอาจจะช่วยหาช่องทางทําเงินได้อีกมากมายด้วยซ้ํา!”

“ธุรกิจก็แบบนี้แหละต้องกล้าได้กล้าเสีย”

“คนธรรมดาสายตาสั้นตัดใจยอมแพ้ไม่กล้าเสียสละ ก็ไม่มีวันได้ไปไหนหรอก” หยางซิ่วหยวนยิ้มออกมา

ในระหว่างนี้เองเฉินก็กําลังทําการเซ็นสัญญา

แต่ไม่ซ้ําก็มีคนรับจ้างทําธุระเดินเข้ามาซึ่งเขานั้นก็คืออย่างหยางเฟิง!
หยางเฟิงคนนี้เป็นลูกชายคนที่สามของหยางซิ่วหยวนและเป็นเจ้าบ่าวในงานแต่งงานก่อนหน้านี้ และเป็นน้องชายของหยางจอมโอ้อวดที่สนามบินเมืองซานย่า

เมื่อพนักงานในแผนกเห็นหยางเฟิงเดินเข้ามา พวกเธอก็พากันโค้งคํานับทีละคน “สวัสดีค่ะ นายน้อยสาม”

เจียงเฉินที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกประหลาดใจ “หืม? ทําไมนายถึงการเป็นคนรับจ้างทําธุระ?”

เมื่อหยางเฟิงเงยหน้าขึ้นมาเห็นเจียงเฉินเขาก็ดีใจมาก เขาพูดออกมาทันที “พี่เฉิน ครั้งก่อนตอนที่ผมเห็นพี่ทําธุระ มันดูมีความเป็นอิสระมาก ผมก็เลยลองอยากทําดูน่ะ”

เจียงเฉิน “…”

หยางเฟิง “สุดท้ายผมก็พบว่าการทําธุระมันเป็น เรื่องที่สนุกจริงๆ ถึงงานจะหนักไปบ้าง แต่ก็เรียนรู้อะไรได้มากมาย”
เจียงเฉิน “…”

อะไรกัน!

ฉันทําธุระก็เพราะรางวัลจากระบบ!

แต่นายกลับทํามันด้วยความสนุกจริงๆ!?
ให้ตายถอะ!

เรียนรู้ เรียนรู้อะไรของนาย?!