ช่วงนี้จูฮั่นเลี่ยงอารมณ์ดีมาก!
การผ่าตัดของลูกชายหมิงหมิงประสบความสำ เร็จ ในที่สุดก็
ออกจากโรงพยาบาลแล้ว
สำ หรับทั้งครอบครัวแล้ว อาการป่วยของลูกชายหมิงหมิงเป็น
เหมือนมีดที่ลอยอยู่เหนือหัว ทำให้ไม่กล้าผ่อนคลายแม้แต่นิดเดียว
มาโดยตลอด!
จูฮั่นเลี่ยงเห็นลูกชายแข็งแรงหลังออกจากโรงพยาบาลแล้วก็
รู้สึกดีไปหมด
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาฝากบริษัทของตัวเองไว้ให้
ผู้บริหารระดับสูงจัดการเพราะปัญหาสุขภาพของลูกชาย
ตอนนี้ลูกอาการดีขึ้นมากแล้ว เหล่าจูจึงกระตือรือร้นขึ้น
มาด้วยจูฮั่นเลี่ยงเพิ่งประชุมเสร็จ หลังจากกลับมานั่งที่ออฟฟิศก็ได้ยิน
เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นต่อเนื่อง
พอเปิดดูก็เห็นว่ามาจาก ‘กรุ๊ปช่วยเหลือเพื่อนผู้ป่วยโรคหัวใจ
แต่กำเนิด’
จูฮั่นเลี่ยงเห็นกรุ๊ปนี้แล้วกำลังจะยิ้มพลางกดออกจากกรุ๊ป
เขาเข้ากรุ๊ปนี้มานานแล้ว เพราะปัญหาเรื่องอาการป่วยของลูก
ในตอนนั้น เขาเองจึงวิ่งวุ่นไปหลายโรงพยาบาล ทั้งยังแจ้นออกไป
ต่างประเทศอยู่นาน
ต่อมาได้รู้จักเพื่อนผู้ป่วยจำ นวนหนึ่งตอนไปหาหมอที่
ต่างประเทศพร้อมกัน ทุกคนจึงรวมตัวกันตั้งกรุ๊ปแบบนี้ขึ้น ด้วยหวัง
ว่าจะแบ่งปันข้อมูลกัน
ตอนนี้ผ่านไปตั้งสามสี่ปีแล้ว ในที่สุด…ก็ได้ออกจากกรุ๊ปนี้แล้ว!
คิดถึงตรงนี้ ขณะที่จูฮั่นเลี่ยงกดกรุ๊ปแชท เตรียมตัวทักทาย
ทุกคนว่าจะออกจากกรุ๊ปก็เห็นว่าทุกคนกำลังคุยกันอยู่
“สวัสดีค่ะทุกคน ฉันจะออกจากกรุ๊ปแล้วนะคะ” คุณป้าอายุสี่
สิบกว่าปีคนหนึ่งเอ่ยทันใดนั้นทั้งกรุ๊ปก็เงียบไปครู่หนึ่ง ทุกคนเริ่มส่งอั่งเปา
“เสียใจด้วยนะพี่!”
“โธ่…”
“ขอให้สวรรค์ไม่มีโรคภัย!”
ทุกคนเริ่มเงียบกันหมด
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในกรุ๊ปได้ทุกเมื่อ ทั่วประเทศมีเด็กเสียชีวิต
เพราะป่วยเป็นโรคหัวใจแต่กำเนิดทุกวัน
ทุกคนก็จนใจกับเรื่องแบบนี้มาก
คุณป้าพูดต่อ “อาการของลูกแย่ลงเรื่อยๆ ตั้งแต่เมื่อครึ่ง
เดือนก่อน พวกเราพาเขาไปคลีฟแลนด์คลินิก แอดมิทผ่าตัด…ใช้
เงินไปราวสองแสนหนึ่งหมื่นดอลลาร์ ซื้อแผ่นปะที่ดีที่สุด
จ้างผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุด ทำการผ่าตัดที่แพงที่สุด…แต่คิดไม่ถึงว่า
จะผ่าตัดล้มเหลวอยู่ดี!
เงินหมดไปฉันหาใหม่ได้ แต่ถ้าเสียลูกไป…
หวังว่าทุกคนจะสบายดีนะคะ! ลาก่อนค่ะ!”
ผู้หญิงคนนี้ไม่รับอั่งเปา แต่ออกจากกรุ๊ปแชทไปเงียบๆทิ้งให้ทุกคนพากันนิ่งเงียบ!
ให้เกียรติผู้ใหญ่บ้านอื่นเหมือนผู้ใหญ่ในบ้านตัวเอง!
ปฏิบัติกับลูกบ้านอื่นเหมือนกับลูกตัวเอง!
เรื่องแบบนี้ ใครจะรู้ว่าเกิดขึ้นกับตนเมื่อไร
เป็นเด็กเหมือนกันหมด ผ่าตัดแบบเดียวกัน อาการแบบ
เดียวกัน แต่จะมีคนที่โชคดีรอดพ้นได้กี่คน
ทันใดนั้นห้าสิบกว่าคนที่อยู่ในกลุ่มก็พากันสงสาร
การจากไปของลูกคนหนึ่งย่อมไม่ได้แค่ทำลายความหวังของ
ทั้ง
ครอบครัว ความจริงแล้วยังทำลายความหวังของครอบครัวเพื่อน
ผู้ป่วยทั้งห้าสิบกว่าคนไปด้วย!
ทุกคนไม่รู้จะพูดอะไรไปชั่วขณะหนึ่ง
กรุ๊ปแชทในโทรศัพท์มือถือมีทั้งคนสงสารเห็นใจ มีทั้งคนร้องไห้
!
ในตอนนี้เอง จู่ๆ ก็มีคนพูดว่า “เมื่อวานผมมานิวยอร์ก
โรงพยาบาลนิวยอร์กเพรสไบทีเรียนกับจอห์นสันแอนด์จอห์นสันกรุ๊ป
ร่วมกันประกาศเปิดตัวเทคนิคชื่อ x-pri เป็นเทคนิคที่ไม่ใช้เครื่องเอคโม่ แล้วก็ไม่จำ เป็นต้องใช้เทคนิคผ่าตัดทั้งที่หัวใจไม่หยุดเต้นก็
ซ่อมแซมลิ้นหัวใจไมทรัลบกพร่องได้!”
พอพูดคำนี้ออกมาก็ทำให้เพื่อนผู้ป่วยทุกคนสนใจในพริบตา
ตอนนี้เอง ชายคนนั้นก็ส่งคลิปประชาสัมพันธ์เข้ามาในกรุ๊ป
“คลิปนี้ผมถ่ายไว้เมื่อวาน ทุกคนมาดูได้”
ชายคนนั้นส่งทั้งคลิปการผ่าตัด คลิปประชาสัมพันธ์ รวมถึง
คลิปอธิบายของมอนด์ อัลวินในภายหลังที่ได้เห็นเมื่อวานเข้ามาใน
กรุ๊ปอย่างต่อเนื่อง
ทุกคนเริ่มดูคลิป
ในกรุ๊ปไม่มีใครพูดอะไร เพราะนี่เหมือนจะเป็นความหวัง
สุดท้ายของทุกคนแล้ว
คุณป้าเป็นคนตั้งกรุ๊ปแชท แต่วันนี้…ป้ากลับออกไปแล้ว
เพื่อนผู้ป่วยเป็นกลุ่มมหัศจรรย์กลุ่มหนึ่ง พวกเขาปลอบใจกัน
ช่วยเหลือกัน พยายามหาโอกาสรอดด้วยกัน…
แต่ข่าวในวันนี้ทำให้ทุกคนไม่หายตกใจสักทีไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ชายที่ส่งคลิปเข้ามาในกรุ๊ปเมื่อกี้
จึงเอ่ยขึ้นว่า
“ถ้า…ผมพูดว่าถ้านะ ถ้าไม่มีความหวัง ผมอาจจะไปสมัคร
ผ่าตัดแบบนี้ให้ลูกสาวผม!”
“วันนี้ไปเยี่ยมอาสาสมัครผ่าตัดคนนั้น เขายังมีชีวิตอยู่”
“ผมคิดว่า…นี่เป็นความหวังสุดท้ายแล้ว!”
หลังจากเขาพูดคำนี้ออกมา ก็รีบมีคนปฏิเสธ
“พี่ พี่จะทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ พี่ก็เห็นว่านี่ยังเป็นของทดลอง
โอกาสสำ เร็จบอกยากมาก!”
“ผมรู้ทันอุบายที่พวกเขาใช้ประจำ นี่ก็เพื่อดึงดูดอาสาสมัคร!”
ชายคนนั้นเห็นคำเตือนจากเพื่อนในกรุ๊ปแล้วอดพูดไม่ได้ “คุณ
พูดถูก! ผมก็เข้าใจ แต่…ผมมีทางเลือกเหรอ
ผมไปศูนย์การแพทย์มาโย ไปศูนย์การแพทย์ซีดาร์ส-ไซนาย
ของสถาบันโรคหัวใจสมิดท์! ผมถึงกับวิ่งไปสวิส ไปอเมริกา…แต่ผม
ไม่รู้จะไปไหนแล้วจริงๆ!คุณมอนด์ อัลวินของโรงพยาบาลนิวยอร์กเพรสไบทีเรียนบอก
ผมว่าลูกผมมีโอกาสผ่าตัดสำ เร็จถึงครึ่งหนึ่ง! นี่…เป็นตัวเลขที่สูง
ที่สุดในตอนนี้แล้ว ผมก็ได้แต่เชื่อพวกเขา!”
คำพูดของชายคนนั้นทำให้ทุกคนค่อนข้างสิ้นหวัง!
บางครั้งโรคที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่โรคที่เกิดขึ้นเฉียบพลันพวกนั้น
แต่เป็นโรคที่บั่นทอนความหวังของคุณเรื่อยๆ แต่สุดท้ายกลับไม่มียา
ตัวไหนรักษาได้ต่างหาก
เพราะโรคแบบนี้เหลือที่ให้คุณได้ดิ้นรน ให้โอกาสคุณไปหา
หมอหายา แต่…ไม่เคยให้ความหวังว่าจะรอด
ความทรมานอย่างกับตกลงไปในคลองตมแบบนี้เป็นความ
เศร้าใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!
“จริงด้วย พวกเรายังไปไหนได้อีก”
ทุกคนรู้สึกว่าตนถูกโลกทอดทิ้ง!
แต่ก็ในตอนนี้เอง จูฮั่นเลี่ยงก็มีเหงื่อกาฬไหลชุ่มแผ่นหลัง!
ต้องโทษเขา!
ช่วงนี้เขาอยู่กับลูกตลอด ก็เลยลืมเรื่องในกลุ่มพวกนี้ไปเลยเมื่อจูฮั่นเลี่ยงเห็นว่าเพื่อนในกลุ่มวิ่งวุ่นไปทั่วโลกแต่กลับ
ไม่เห็นความหวัง จู่ๆ เขาก็พูดว่า “ไม่ครับ! ยังมีโอกาส!”
พอทุกคนได้ยินเข้า ก็มองจูฮั่นเลี่ยง ส่งเครื่องหมายคำถามให้
ทันที!
ในตอนนี้ไม่รู้ทำไมจู่ๆ ในสมองจูฮั่นเลี่ยงถึงมีแต่ความตื่นเต้น
ฮึกเหิมจากใจ!
“ที่ไหน ที่ไหนช่วยได้ เหล่าจูรีบบอกมาสิ!”
“ผมเตรียมพาลูกสาวไปโรงพยาบาลนิวยอร์กเพรสไบทีเรียน
แล้ว!”
ในใจจูฮั่นเลี่ยงค่อนข้างว้าวุ่นและตื่นเต้น
“กลับจีน! ประเทศจีน! เมืองหลวง! ที่นี่มีความหวัง!”
พอทุกคนเห็นคำว่าประเทศจีนก็นิ่งเงียบไปทันที
ช่วยได้จริงเหรอ
ถ้าช่วยได้ยังต้องบินออกไปไหม
“วิทยาลัยการแพทย์ปักกิ่งยูเนี่ยนใช่ไหม ผมไปถามแล้ว
โอกาสแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์!”จูฮั่นเลี่ยงส่ายหัว เอ่ยว่า “ไม่ใช่! ไม่ใช่ปักกิ่งยูเนี่ยน!
ประเทศจีน! โรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินเมืองหลวง ไปหาเฉินชาง
หมอเฉินชาง!
เมื่อครึ่งเดือนก่อนหมิงหมิงลูกผมผ่าตัดมา ตอนนี้แข็งแรง
ดีแล้ว ผมเชื่อว่าทุกคนก็รู้จักหมิงหมิง เคยพบเขากันหมด ผมส่งคลิป
เขาตอนนี้ให้พวกคุณดู!”
พอคิดถึงตรงนี้ จูฮั่นเลี่ยงก็ส่งคลิปที่พาหมิงหมิงออกไปกินข้าว
ด้วยกันเมื่อสองวันก่อนไปให้
ทุกคนเห็นหมิงหมิงในคลิปแล้วอึ้งไปทันที!
“เหล่าจู! จริงเหรอ! บ้านเราช่วยได้เหรอ”
จูฮั่นเลี่ยงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “ช่วยได้ครับ! บ้านเราช่วย
พวกคุณได้ กลับมาเถอะพี่น้อง!”
ไม่รู้ทำไม ตอนที่ทุกคนเห็นประโยคนี้ ถึงน้ำตาไหลเป็นสายฝน
ทันที!
