หลังจากเฉินชางจากไป ทั้งห้องต่างโล่งอก!
ทุกคนสบตากัน อดส่ายหน้าอย่างทอดถอนใจไม่ได้
หมอที่เป็นลูกมือเฉินชางอดถามไม่ได้ “หัวหน้าอวี๋ หัวหน้าเฉินคนนี้…เขาเป็นใครกันแน่ ตอนที่ผมเป็นลูกมือเขาทำไมรู้สึกกดดันขนาดนั้น! เมื่อกี้เขามองผมแวบหนึ่ง ผมก็กลัวขึ้นมาเลย เหมือนผมทำอะไรผิด ตกใจหมดเลย! รู้สึกอย่างกับตอนที่ผู้อำนวยการอู๋ไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลผมแล้วให้ผมเป็นลูกมือ ผมกลัวมากว่าจะทำอะไรผิด!”
พยาบาลประจำห้องผ่าตัดรีบเสริมว่า “ฉันก็เหมือนกันค่ะ! เมื่อกี้เขามองฉันแวบหนึ่ง ฉันรู้สึกว่าตื่นเต้นจนแทบทนไม่ไหว! คิดว่าตนเองหยิบอุปกรณ์ผิด อึดอัดมาก”
หลังจากอวี๋จื้อเฉียงได้ยินก็อดส่ายหน้าไม่ได้ ถอนหายใจทีหนึ่ง “อย่าว่าแต่พวกคุณเลย ผมกับเหล่าจางยืนอยู่ตรงนั้นก็ประหม่ามาก! ความรู้สึกเหมือนตอนผมเพิ่งเข้ามาทำงานแล้วไปผ่าตัดกับหัวหน้าอาวุโส เฮ้อ เฉินชางคนนี้ ตอนแรกผมคิดว่าเหล่าเหอให้คะแนนเขาอย่างไรกัน ตอนนี้ดูเหมือนว่า…ผมเข้าใจเธอผิด!”
รองผู้คุมการแข่งขันที่อยู่ข้างๆ อดเผยรอยยิ้มไม่ได้ “หัวหน้าอวี๋ ผมว่า คุณกับคุณผู้หญิงไม่ควรเรียนสาขาเดียวกัน ดูตอนนี้ เถียงกันทุกวัน คนที่รู้จักก็พอรู้ว่าพวกคุณเป็นสามีภรรยา คนที่ไม่รู้คงคิดว่าเป็นคู่กัดกัน”
หลังจากอวี๋จื้อเฉียงได้ยินแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้
เขากับเหอไต้เจินเป็นอาจารย์ เขาเป็นรุ่นพี่ เหอไต้เจินเป็นรุ่นน้อง
อืม!
บางทีในสายตาของหลายคน นี่อาจจะเป็นฉากในนิยายกำลังภายใน
ศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมผูกจิต สองกระบี่ร่วมใจ ไร้ศัตรูทั่วหล้า!
อืม!
นี่คือนิยายกำลังภายใน
ส่วนความจริงนั้น…
เริ่มแรกทั้งสองยังดีกัน หลังจากนั้นการโต้เถียงทางวิชาการก็เกิดขึ้นแล้ว
ความคิดเห็นไม่ตรงกัน!
นี่เป็นเรื่องที่ยุ่งยากมาก
โรแมนติกเหรอ?
โรแมนติกบ้าบออะไรกัน!
ทั้งสองจึงตั้งกฎว่า หลังเลิกงานจะไม่คุยเรื่องงาน
ทุกคนอดหัวเราะฮ่าๆ ไม่ได้
เป็นจริงอย่างว่า!
หัวหน้าอวี๋กับหัวหน้าเหอถือว่ามีชื่อเสียงมากในวงการแผนกศัลยกรรมหัวใจ ทั้งสองมักจะเถียงกัน
ทันใดนั้นรองผู้คุมสอบพูดว่า “หัวหน้าอวี๋ เรา…ให้กี่คะแนนดี”
อวี๋จื้อเฉียงถอนหายใจ เขาค้นพบความยากลำบากเมื่อครู่นี้ของภรรยา การผ่าตัดนี้…นอกจากหนึ่งร้อยคะแนน ในหัวก็ไม่มีคะแนนอื่นเลย
จู่ๆ อวี๋จื้อเฉียงหัวเราะขึ้นมา “เหล่าจาง ทำไมผมรู้สึกว่าเราทั้งสองคนไม่มีสิทธิ์ให้คะแนนด้วยซ้ำ”
เหล่าจางหัวเราะฮ่าๆ “ดูเหมือนว่าไม่ใช่เราทดสอบเฉินชาง แต่เฉินชางทดสอบเราสองคน”
ทุกคนหัวเราะฮ่าๆ ขึ้นมา
……
……
หลังจากเฉินชางออกมา ในใจรู้สึกแตกต่างมาก
การผ่าตัดนี้ทำให้เฉินชางรู้สึกผ่อนคลายมาก พอใจมาก
ไม่มีการโอ้อวดฝีมือให้มากมาย เพียงตั้งใจทำทุกอย่างให้ดี
บางทีการผ่าตัดก็ควรง่ายแบบนี้แหละ
เขาอดส่ายหน้าไม่ได้ ในหัวปรากฏคำศัพท์หนึ่ง: สูงสุดสู่สามัญ
หลังจากออกมา เฉินชางก็กลับเข้าที่นั่ง
จากสีหน้าของคนรอบข้าง เหมือนจะประหม่า ตื่นเต้นและกังวลเล็กน้อย
รวมถึงกัวอวิ๋นเฟยที่ดูลนลานมาก!
ปีที่แล้วเขาเจอซือคงรอบนี้แหละ โชคดีที่ปีนี้โชคดี
แต่ใบหน้าเมิ่งซีเต็มไปด้วยความเบิกบาน เธอดีใจมาก การสรุปและอนุมานของตนสุดยอดจริงๆ เจอโจทย์ที่เก็งมาอีกแล้ว
ฉันนี่โชคดีจริงๆ!
ฉันต้องได้แชมป์!
คิดถึงตรงนี้ เธอรู้สึกว่าคืนนี้ควรจะติดสินบนเฉินชางสักหน่อย ให้ตนเองได้แชมป์…
แต่เธอกลับเห็นเฉินชางขมวดคิ้ว เงียบไม่พูดจา
กัวอวิ๋นเฟยและเมิ่งซีหัวใจกระตุกวูบ
หรือ…เขาทำได้ไม่ดี
ทุกคนต่างรอคอยอย่างกระวนกระวาย
ในหัวเฉินชางกลับวิเคราะห์สถานการณ์ที่จะเจอในวันพรุ่งนี้อย่างต่อเนื่อง
บอสระดับราชา!
……
การให้คะแนนครั้งนี้ ต้องให้ทีมตรวจสอบที่เชี่ยวชาญหารือและวิเคราะห์อย่างจริงจัง!
ถึงอย่างไรแพ้ชนะก็เพียงชั่วพริบตา ล้มเหลวก็จะตกรอบ! ทุกคนหารือด้วยกัน จึงจะได้ผลคะแนนที่เป็นเอกฉันท์
ถึงอย่างไรก็เป็นการผ่าตัดเคสสุดท้ายแล้ว ทุกคนไม่เร่งรีบ
แต่ตอนนี้เอง การแข่งขันตัวต่อตัวของเฉินชางและเผิงลู่กลับประกาศผลคะแนนออกมาเป็นคู่แรก
ถึงอย่างไรข้อได้เปรียบของเฉินชางก็ชัดเจนเกินไปแล้ว
อาจารย์ที่ปรึกษาของเผิงลู่ซึ่งก็คือผู้อำนวยการอู๋พูดว่า “เฉินชางได้หนึ่งร้อยคะแนน เผิงลู่ พวกเธอดูกันเองเถอะ”
ทุกคนส่ายหน้า กี่คะแนนก็ไม่มีความหมายแล้ว
แม้เผิงลู่ได้ถึงเก้าสิบเก้าคะแนนก็ต้องตกรอบอยู่ดี
ส่วนคะแนนของคู่อื่นๆ ทุกคนต้องโต้เถียงกันนานมาก
……
กัวอวิ๋นเฟยเห็นเฉินชางกดดันเล็กน้อยก็อดพูดไม่ได้ “เฉินชาง ความจริง…คุณเก่งมากแล้ว ไม่ต้องตื่นเต้น”
เพิ่งสิ้นเสียงของกัวอวิ๋นเฟย ทุกคนในงานพลันดุเดือดขึ้นมา!
“แม่ง เฉินชางได้หนึ่งร้อยคะแนนอีกแล้ว!”
“บ้าไปแล้ว หนึ่งร้อยคะแนนสามครั้งติดแล้ว!”
“เก่งเกินไปหรือเปล่า แข่งสามครั้ง คะแนนเต็มทั้งสามครั้ง นี่…สุดยอดเกินไปแล้ว”
ทุกคนต่างเบิกตาโพลง มองจอภาพใหญ่อย่างเหลือเชื่อ!
เพราะตอนนี้บนหน้าจอ มีแค่ผลคะแนนหนึ่งร้อยคะแนนของเฉินชางคนเดียว ไม่มีของคนอื่นเลย!
ผลคะแนนบนจอภาพโดดเด่นมาก สะดุดตามาก
หลังจากเผิงลู่เห็นแล้ว ดวงตาทั้งสองก็เบิกโพลง ประหลาดใจมาก เฉินชางได้คะแนนเต็มสามรอบแล้ว
คนคนนี้ เก่งแค่ไหนกันแน่
หรือว่าโกง?
อาจารย์ของตนเป็นกรรมการหลัก นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ
ชั่วขณะนี้ คู่ต่อสู้ทุกคนเริ่มให้ความสำคัญกับคู่ต่อสู้อย่างเฉินชางอย่างจริงจังแล้ว!
การแข่งขันสามครั้ง ได้คะแนนเต็มทั้งสามครั้ง
เหมือนว่าบุคคลยอดนิยมตัวเต็งแชมป์ในตอนแรกอย่างซือคง เพราะการปรากฏตัวของเฉินชาง ทำให้ตอนนี้เขาดับแสงไปทันที
กัวอวิ๋นเฟยมึนงง!
ผมอุตส่าห์ปลอบใจคุณ คุณแกล้งทำเป็นตื่นเต้น ได้คะแนนเต็มอีกแล้ว แกล้งทำเหมือนได้ห้าสิบเก้าคะแนนงั้นแหละ โกหกผมแล้ว…
ไม่นานก็ประกาศผลคะแนน!
รายชื่อผู้ชนะสิบสองคนปรากฏบนจอภาพใหญ่!
ข้างๆ ของทุกคนมีรูปรูปหนึ่ง
เฉินชางดูรายชื่อ อืม กัวอวิ๋นเฟยเข้ารอบ เมิ่งซีก็ฟลุคเข้ารอบ
ปีนี้เหมือนว่ามณฑลตงหยางจะโชคดีเลยทีเดียว
พิธีกรให้ทุกคนขึ้นเวที
ตอนที่ถึงชื่อเฉินชาง ทุกคนต่างโห่ร้องด้วยความชื่นชม “เฉินชาง! เฉินชาง! เจ้าปีศาจ!”
“คุณหัวล้านเราก็รักคุณ!”
เฉินชางอึ้งไป ตัวผมผมดำเงางามทั้งหัว อย่ามาแช่งกันนะ ผมใช้แชมพูเฮดแอนด์โชว์เดอร์สระผมด้วย (ขอค่าโฆษณาด้วย)
ตอนที่เฉินชางเดินขึ้นเวที ผู้ชมทุกคนอึ้งไปทันที!
ที่แท้เขาเองเหรอที่ชื่อเฉินชาง
แล้วคนตรงริมนั่นคือใคร
ไม่นาน พิธีกรก็ประกาศชื่อของกัวอวิ๋นเฟย กัวอวิ๋นเฟยเดินขึ้นเวทีอย่างดีใจ
ทุกคนเข้าใจกระจ่างแจ้งทันที!
ทุกอย่างชัดเจนแล้ว
ที่แท้เฉินชางของเรา หล่อเหมือนในรูปเลย!
เขาไม่ได้แต่งรูป ไม่ได้ใช้ Meitu Xiu Xiu!
เขายังเด็กและหล่อเหมือนในรูป!
เขาไม่ได้หัวล้าน แต่เก่งจนน่ากลัว
ทันใดนั้น พวกผู้ชายร่วมวงการทั้งโกรธทั้งอิจฉา แฟนคลับหญิงทั้งดีใจทั้งตื่นเต้น
นี่จึงจะตรงกับจินตนาการที่พวกเขามีต่อปีศาจเฉินชาง
“ท่านปีศาจ! ฉันจะคลอดมีดผ่าตัดให้คุณ!”
