เพราะเสร็จไวเกินไป!
ห้องผ่าตัดตกอยู่ในสภาวะเงียบสงบน่าอึดอัด
เฉินชางคิดว่าอยากสะท้อนปัญหาและสื่อสารกับอาจารย์เมิ่งสักหน่อย ดูสิว่าตนเรียกเธอว่าอาจารย์เมิ่งในที่สาธารณะ เธอจะเรียกตนว่าอาจารย์เฉินในที่ส่วนตัวได้หรือไม่!
แบบนี้ทั้งกระชับความสัมพันธ์ศิษย์อาจารย์ และยังยกย่องสรรเสริญกันได้!
[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีจากเมิ่งซี +20!]
หลังจากเฉินชางได้รับแจ้งเตือนจากระบบ เขาใคร่ครวญครู่หนึ่ง อาจารย์เมิ่งคงผ่าตัดเสร็จแล้ว ด้วยนิสัยไม่เห็นเหยื่อไม่หว่านแหของเธอ ไม่มีทางให้รางวัลไวขนาดนี้แน่!
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ไม่มีผิด!
เมิ่งซีดีใจมาก ตนช่างเป็นอัจฉริยะ วิเคราะห์ข้อมูลอย่างครบถ้วน รวมเนื้อหาของการแข่งขันในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สรุปและตัดสินทิศทางของโจทย์การแข่งขันตามแนวโน้มการพัฒนาของแผนกศัลยกรรมหัวใจ เก็งข้อสอบสำเร็จ!
ตนเองช่างเป็นอัจฉริยะ!
ฉันเก่งเกินไปแล้ว…
เฉินชางก็นับว่ามีความดีความชอบอยู่บ้าง แต่ความดีความชอบที่สุดเป็นของฉัน!
ถึงอย่างไรฉันก็เป็นคนเก็งข้อสอบถูก เฉินชางฉันก็เป็นคนจ้าง ชัยชนะในตอนท้ายก็ควรจะเป็นของฉันถูกไหม
ถึงอย่างไรแล้ว เมิ่งซีก็เด็ดกว่า!
อืม!
หมดเวลาการแข่งขันแล้ว
ผู้คุมการแข่งขันให้ทุกคนออกจากสนาม ตอนนี้เอง เฉินชางเตรียมจะลุกขึ้น จู่ๆ เหอไต้เจินก็ทนไม่ไหว หยิบกระดาษโน้ตใบหนึ่งยื่นให้เฉินชางพร้อมพูดยิ้มๆ “กลับไปเพิ่มเพื่อนฉันในวีแชทหน่อยค่ะ”
เฉินชางอึ้ง เผยสีหน้าดีใจทันที
หลังจากผ่านไปหลายปีในที่สุดก็มีคนเป็นฝ่ายขอแอดวีแชทผมก่อน!
เป็นถึงหัวหน้าใหญ่ของ 301 เชียวนะ…
และยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย!
ความรู้สึกสำเร็จเพิ่มขึ้นสามเท่า!
ถึงอย่างไร…นี่ก็หมายความว่าเมื่อเทียบกับรูปลักษณ์ ความสามารถของผมน่าหลงใหลมากกว่า
อาจารย์เมิ่งที่อีกด้านหนึ่งก็เจอปัญหาเช่นเดียวกัน
เธอเพียงแค่ถอนหายใจทีหนึ่ง เปลือกแย่ๆ เนี่ยนะ เมื่อไหร่คนอื่นจึงจะเห็นแก่นแท้ของฉัน เธอมองหัวหน้าอวี๋แวบหนึ่งแล้วจากไปอย่างแสร้งทำเป็นดีใจ
บนโลกนี้ คงมีแค่เฉินชางที่รังเกียจตนละมั้ง
อืม!
ไอ้สุนัขเฉินตาถั่ว!
……
……
ผู้เข้าแข่งขันทยอยกลับเข้าที่ นั่งรอคอยการประกาศผลคะแนนอย่างเงียบๆ
หลังจากเมิ่งซีมองเฉินชางแวบหนึ่งก็อดโอ้อวดไม่ได้ “ยอมหรือยัง”
เฉินชางตอบ “ยอมแล้ว!”
เมิ่งซีได้ยินแล้วมีความสุขมาก การทำให้เฉินชางยอมรับได้น่าดีใจมากกว่าการที่หัวหน้าอะไรนั่นขอช่องทางติดต่อเสียอีก!
คิดถึงตรงนี้ เมิ่งซีก็พูดข้างหูเฉินชาง “ยอมก็ถูกแล้ว ต่อไปเดินตามรอยเท้าอาจารย์เมิ่ง ผลประโยชน์ไม่มีที่สิ้นสุด สะดวกสบายไม่รู้จบ!”
เฉินชางมองบน “อาจารย์เมิ่ง ขืนคุณยังทำแบบนี้ต่อไป ผมจะบล็อกคุณ!”
เมิ่งซี “…”
……
……
ตอนนี้เหอไต้เจินรอการหารือผลคะแนนด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม!
ใช่แล้ว!
รอบนี้เธอให้เฉินชางหนึ่งร้อยคะแนนเหมือนเดิม
อวี๋จื้อเฉียง คุณพวกบ้าวิชาการไม่ใช่เหรอ
คุณชอบทำตามกฎไม่ใช่เหรอ
การประยุกต์ใช้แซนด์วิชเทคนิคแบบนี้ เป็นสิ่งที่นักวิชาการอย่างพวกคุณชอบมากที่สุดอย่างแน่นอน
มาสิ!
ครั้งนี้ฉันให้หนึ่งร้อยคะแนนคุณปฏิเสธฉันสิ!
ทว่าพอถึงตอนที่หารือกัน ตอนที่ตนเปิดวิดีโอ อวี๋จื้อเฉียงไม่เพียงไม่ปฏิเสธ แต่ถึงกับยังสนับสนุน!
ทำให้เหอไต้เจินประหลาดใจเล็กน้อย
แม้แต่อู๋ถงฝู่ก็เช่นกัน
อวี๋จื้อเฉียงพูดว่า “ทีมเราก็มีผู้เข้าแข่งขันคนหนึ่งที่ใช้เทคนิคเช่นเดียวกัน ชื่อว่าเมิ่งซี ผมให้ไปหนึ่งร้อยคะแนน ถึงอย่างไรแซนด์วิชเทคนิคนี้ก็ทำให้ผมตาเป็นประกาย”
“หัวหน้าอู๋ พวกคุณคิดว่าอย่างไร”
อู๋ถงฝู่พยักหน้า “อืม ตามที่พวกคุณวิเคราะห์เลยครับ ทุกคนมีความคิดเห็นอะไรไหม”
ทุกคนหยักหน้า!
ก็อย่างที่อู๋ถงฝู่พูด คนเก่งก็ควรได้รับคำชื่นชม อย่าหวงคะแนน
จู่ๆ อู๋ถงฝู่ก็พูดด้วยรอยยิ้ม “พวกคุณไม่สงสัยเหรอว่าทำไมสองคนนี้ถึงเหมือนกันจนน่าตกใจ”
ทุกคนชะงัก ทำไมจะไม่ประหลาดใจ
วิธีแบบนี้พวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะมีคนสองคนคิดเหมือนกัน
อู๋ถงฝู่พูดต่อว่า “เฉินชางกับเมิ่งซีเป็นอาจารย์และลูกศิษย์กัน เมิ่งซีเป็นอาจารย์ของเฉินชาง”
ทุกคนได้ยินแล้วเข้าใจกระจ่างแจ้งขึ้นมาทันที!
“เมิ่งซีเก่งขนาดนี้เชียว”
“ใช่! เฉินชางที่เป็นลูกศิษย์เธอยังได้หนึ่งร้อยคะแนน หรือเธอ…ซุ่มมืดจริงๆ”
……
……
ที่นั่งผู้ชมตอนนี้ คะแนนทยอยออกมาแล้ว!
ทุกคนที่อยู่ด้านล่างเห็นข้อมูลบนหน้าจอแล้วอึ้งไปทันที!
เพราะทีม A และทีม D ยังมีอีกสองคนที่ผลคะแนนยังไม่ออกมา
หนึ่งในนั้นก็คือเฉินชาง!
ตอนนี้ผู้เข้าแข่งขันอันดับหกของทีม A มองกัวอวิ๋นเฟยอย่างขุ่นเคืองแวบหนึ่ง ในใจแอบสาปแช่งให้เขาหัวล้าน!
ไอ้หัวล้านเอ๊ย!
ใช่ เขายอมแพ้แล้ว
เฉินชางจะต้องคะแนนสูงอีกอย่างแน่นอน
หญิงสาวที่ได้อันดับหกของทีม D กระหยิ่มยิ้มย่อง ถึงอย่างไรคะแนนของเมิ่งซีในรอบแรกก็สู้ตนไม่ได้ ตอนนี้แม้คะแนนยังไม่ออก แต่…ควรจะเป็นตนที่เข้ารอบใช่ไหม
เธอเห็นเพื่อนข้างๆ ที่ตกรอบพูดกับเธอว่า “ถิงถิง…เธอคงตกรอบแล้ว!”
หญิงสาวได้ยินแล้วไม่พอใจทันที “ทำไมล่ะ”
เพื่อนถอนหายใจ ชี้เมิ่งซีพร้อมพูดว่า “นั่นเมิ่งซี”
หญิงสาวมองแวบหนึ่ง ยิ่งดีใจกว่าเดิม “โอกาสฉันยิ่งสูง!”
เพื่อนชะงัก “ทำไมล่ะ”
หญิงสาวพูดเสียงเบา “อกใหญ่ไร้สมอง คุณไม่เคยได้ยินเหรอ!”
เพื่อนถอนหายใจ พูดตามความจริง “เฮ้อ…ข้างในเธอเป็นนม AD แคลเซียม ไม่ใช่ก้อนเนื้องอก อีกอย่างฟังเสียงเชียร์ข้างหลังเธอก็จะเข้าใจเอง เฉินชางเป็นลูกศิษย์ของเมิ่งซี อีกอย่าง การผ่าตัดเมื่อครู่นี้…”
ฟังเพื่อนพูดจบ หญิงสาวขุ่นเคืองเล็กน้อย พลันสาบานว่า “กลับไปฉันจะเขียนบทความหนึ่ง วิจัยว่าหน้าอกใหญ่เกี่ยวข้องกับสติปัญญาหรือไม่!”
เพื่อนได้ยินแล้วก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การวิจัย พลันตาเป็นประกาย “ฉันหาข้อมูลให้!”
……
ตอนนี้เอง ผลคะแนนก็ออกมาแล้ว!
ทั้งเฉินชางและเมิ่งซีล้วนได้หนึ่งร้อยคะแนน!
ในสนามแข่งขันฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง!
ช่างเป็นคู่อาจารย์และลูกศิษย์ที่สุดยอดมาก
ได้หนึ่งร้อยคะแนนทั้งสองคน เก่งเกินไปแล้ว
คนหนึ่งหัวล้านแล้ว แต่ก็ยังเก่ง!
อีกคนยิ่งนูน ยิ่งเก่ง!
น่ากลัวเหลือเกิน!
พวกผู้ชายที่อยู่รอบๆ มองกัวอวิ๋นเฟยอย่างอิจฉา
จู่ๆ พวกเขาก็รู้สึกเข้าใจอย่างลึกซึ้ง
มีอาจารย์แบบนี้ หัวล้านแล้วอย่างไร
แม้ต้องสู้จนตัวตาย ต้องเป็นตัวตายตัวแทนแล้วอย่างไร
แค่สู้ก็จบ!
เฮ้อ!
อาจารย์ในอุดมคติจริงๆ…
ผู้เชี่ยวชาญอาวุโสหลายคนบนเวทีมองกัวอวิ๋นเฟยแล้วถอนหายใจ!
เฮ้อ!
ลูกศิษย์ในอุดมคติ…
ตอนแรกคะแนนของกัวอวิ๋นเฟยไม่เลวเลย เก้าสิบสี่คะแนน เป็นคะแนนที่โดดเด่นและมั่นคงมาก!
แต่พอเขาเห็นเฉินชางและเมิ่งซีได้หนึ่งร้อยคะแนน พลันน้อยใจขึ้นมา
กัวอวิ๋นเฟยลูบศีรษะพร้อมถอนหายใจทีหนึ่ง ผมกลายเป็นแบบนี้แล้ว ยังสู้พวกเขาสองคนไม่ได้อีกเหรอ
ผมควรเป็นคนที่เก่งที่สุดในตงหยางไม่ใช่เหรอ
แต่แล้วเขาก็นึกขึ้นได้ว่าตนเป็นคนที่ประชาชนชาวตงหยางสนับสนุนที่สุดเลยนะ…
แต่…
เฮ้อ!
คิดถึงตรงนี้ กัวอวิ๋นเฟยพลันรู้สึกอธิบายไม่ถูก
เฉินชางหันไป เห็นกัวอวิ๋นเฟยเหมือนจะผิดหวังเล็กน้อย ก็อดให้กำลังใจไม่ได้ “เหล่ากัว ไม่ต้องเสียใจนะ คุณเก่งมากแล้วจริงๆ ได้รับการยอมรับจากผู้คนมากมาย คุณดู ในสายตาของคนรอบข้างที่มองคุณเต็มไปด้วยความเคารพ คุณไม่เห็นเหรอ ผมยังอิจฉาคุณเลย!”
เป็นจริงอย่างว่า เฉินชางเองก็ไม่รู้ว่าทำไมกัวอวิ๋นเฟยถึงได้แฟนคลับเยอะขนาดนั้น!
หรือคุณสมบัติหัวล้านมีเสน่ห์ในวงการแพทย์มากเป็นพิเศษ
กัวอวิ๋นเฟยชะงัก เห็นว่าผู้เข้าแข่งขันที่อยู่ข้างหลังต่างมองตนอย่างเต็มไปด้วยความเคารพและชื่นชม อารมณ์พลันดีขึ้นไม่น้อย!
ดูเหมือนว่า ต้องเป็นเพราะวิดีโอการผ่าตัดของผมได้รับการยอมรับจากทุกคนอย่างแน่นอน
ทุกคนยอมรับในตัวผม!
เฮ้อ…
ทุกคนตาถึงจริงๆ
ตอนแรกเฉินชางอยากพูดไปตามมารยาทอีกสักหน่อย คิดไม่ถึงว่าเหล่ากัวจะอารมณ์ดีขึ้นมาทันที
เขาอดหรี่ตาลงไม่ได้ รู้สึกว่า สำหรับมนุษย์ทุกคน การให้กำลังใจใช้ได้ผล!
ระบบออกแบบมาตามความต้องการของมนุษย์ ไม่แน่ว่าหากตนให้กำลังใจอีกสักหน่อยอาจจะได้รับรางวัล
คิดถึงตรงนี้ เฉินชางอดบ่นไม่ได้!
ระบบนะ ระบบ แกเป็นระบบที่พัฒนามาเต็มที่แล้ว รางวัลของแกต้องหลากหลายมากๆ ถูกไหม
เพิ่งจะคิดจบ!
ทันใดนั้น เสียง [ติ๊ง!] [ติ๊ง!] ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เฉินชางดีใจขึ้นมาทันที!
ถามจริง?
การให้กำลังใจของผมได้ผลจริงด้วย
