เปิดถุงนำโชค 99 ใบแล้ว เฉินชางเหมือนได้รับความรู้สึกตอนที่เห็นเพื่อนร่วมห้องที่ร่ำรวยในหอพักเล่นเกมจับสลากติดต่อกันสิบครั้ง!
ใช่ ท่าทียิ่งใหญ่แบบนี้แหละ!
สะใจจริงๆ!
คิดถึงตรงนี้ เขายังจงใจปรับเปลี่ยนท่าของตนเอง ทำให้ยิ่งเหมือนเศรษฐี สบายๆ และสง่าขนาดนั้น ทุกอิริยาบถสงบนิ่งปล่อยให้อดีตผ่านไปกับสายลม
จับได้อะไรยังไม่ต้องพูดถึง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความรู้สึกที่เปิดรางวัลจนมือเป็นตะคิว สุดยอดมากจริงๆ!
ความสุขและความสะใจแบบนี้!
เก้าสิบเก้าเท่า!
แต่รางวัลยังนับว่าน่าพอใจ
เลื่อนระดับในช่วงเวลาสำคัญ เป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับเฉินชาง
ระดับสี่สิบแล้ว
เฉินชางเปิดหนังสือทักษะการผ่าตัดระดับสี่ที่เขาเพิ่งได้รับลวกๆ พลันเผยสีหน้าดีใจขึ้นมา
อยากนอนก็มีหมอนมาประเคนเลย
หลังจากคลิกแล้ว แสงสีม่วงก็สว่างวาบ เสียงเตือนดังขึ้นทันที
[ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับการผ่าตัดศัลยกรรมหัวใจระดับ 4: การผ่าตัดซ่อมผนังกั้นหัวใจห้องล่างรั่ว! ระดับปรมาจารย์]
เอ๊ะ?
ได้!
เพิ่งได้รับการผ่าตัดซ่อมแซมผนังกล้ามเนื้อหัวใจฉีกขาดเมื่อสองวันก่อน วันนี้ก็ได้รับเทคนิคพี่น้องอย่างการผ่าตัดซ่อมผนังกั้นหัวใจห้องล่างรั่ว!
ทักษะทั้งสองนี้เป็นการผ่าตัดบาดแผลหัวใจซึ่งเป็นของการรักษาฉุกเฉินในฉุกเฉิน!
ยุ่งยากกว่าผ่าตัดเลือดออกเพราะการฉีกของส่วนโค้งเอออร์ตาพวกนั้นมาก เพราะหลอดเลือดใหญ่เหล่านั้นแม้เสียหาย แต่อย่างน้อยหัวใจไม่มีปัญหา!
แต่…การผ่าตัดทั้งสอง ถึงขั้นอันตรายถึงชีวิต
ถ้าเป็นสมัยโบราณ คนไข้จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
ต้องขอบคุณการพัฒนาทางการแพทย์
[การ์ดยืนยัน คำอธิบาย: หลังจากใช้แล้วจะยืนยันโรคและประเภทคนไข้ได้ ได้รับผลการตรวจโดยละเอียดและลักษณะของรูปร่าง]
เฉินชางดีใจ ว้าว!
อุปกรณ์ระดับเทพอวดรู้ น่าเสียดายที่จำนวนจำกัด
สำหรับการเปลี่ยนสายงาน เฉินชางไม่เร่งรีบ ถึงอย่างไร…ถ้าระบบเปิดพวกอาชีพนักเวท นักรบ เซนต์เซย่า ไอรอนแมน ผู้ฝึกเซียน ตนยังพอมีความเป็นไปได้
เมิ่งซีมองเฉินชางอย่างเหลือเชื่อ “เสี่ยวเฉิน คุณบอกอาจารย์มาซะดีๆ คุณโกงใช่ไหม!”
กับความสามารถด้านการจินตนาการของอาจารย์เมิ่ง เฉินชางได้แต่มองบน ส่ายหน้าถอนหายใจ
เฉินชางมองเมิ่งซีอย่างจริงจัง “อาจารย์เมิ่งครับ ทำไมอาจารย์ถึงมีความคิดที่จะฉกฉวยโอกาสพวกนี้ได้ทุกวัน ปกติผมสอนอาจารย์อย่างไร พัฒนาความสามารถในการทำงานของตนเองอย่างซื่อสัตย์ อย่าหวังพึ่งโชค!”
“คุณดูผลคะแนนของคุณ แค่เก้าสิบเอ็ดคะแนน…เฮ้อ! ผมไม่กล้าพูดออกไปว่าคุณเป็นอาจารย์ผมแล้ว! อาจารย์เมิ่ง คุณออกไปบอกว่าผมเป็นลูกศิษย์ของคุณแล้วจะไม่หน้าแดงเหรอครับ น่าอายเกินไปแล้ว ปกติผมสอนอาจารย์อย่างไร ให้อาจารย์…”
เมิ่งซีอึ้ง พลันมองเฉินชางอย่างเดือดดาล “คุณจะรังเกียจที่แม่คุณไม่สวยเหรอ บุตรไม่เคยตำหนิว่าแม่ตนเองขี้ริ้วขี้เหร่ สุนัขไม่เคยเลือกเจ้านายจน คุณกลับดูถูกอาจารย์คุณงั้นเหรอ ร้ายกาจเกินไปแล้ว!”
ประโยคนี้ทำให้เฉินชางพูดไม่ออก!
เหมือนจะมีเหตุผลจริงๆ!
เฉินชางรู้สึกว่าตนพูดจาทำร้ายจิตใจเกินไปหรือเปล่า เผลอทำร้ายจิตใจของอาจารย์เมิ่ง จึงกระแอมทีหนึ่ง “อาจารย์เมิ่งครับ คือผม…เป็นห่วง คุณอย่าโกรธนะครับ!”
เมิ่งซียิ้มลวกๆ สองมือกอดอก อกฟูแน่นกว่าเดิมแล้ว!
กัวอวิ๋นเฟยที่อยู่ข้างๆ เห็นแล้วรีบหันหน้าหนี!
เมิ่งซีพูดอย่างเรียบเฉย “โกรธเหรอ แน่นอนว่าไม่ เรื่องแค่นี้ไม่สมควรเป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตของฉัน!”
เฉินชางอึ้ง ตกตะลึงไปทันที!
ส่วนกัวอวิ๋นเฟยเองก็มองอย่างโง่งม
เฉินชางค้นพบว่า เขาประเมินการป้องกันของอาจารย์เมิ่งต่ำไปจริงๆ
เธอเสียใจง่ายขนาดนี้ซะที่ไหน
คิดดูแล้วก็จริง นอกหัวใจหุ้มด้วยเกราะป้องกันหนาขนาดนี้ แรงโจมตีไม่มากพอ...อยากทำร้ายหัวใจยังยาก!
เฉินชางก้มหน้ามองแวบหนึ่งแล้วถอนหายใจ จู่ๆ ก็รู้สึกว่า ถ้าแผนกเต้านมมีคนไข้อย่างอาจารย์เมิ่งทั้งหมดก็เหมือนจะไม่ได้แย่ขนาดนั้น
เมิ่งซีไม่จำยอม เสื้อหนังยิ่งนูนขึ้นมา ยู่ปากพูด “ใครเป็นคนสอนคุณผ่าตัด ฉันไม่ใช่เหรอ! อีกอย่าง…เราเป็นอาจารย์ลูกศิษย์กัน เราต้องนับคะแนนเฉลี่ย! คุณดู…คะแนนเฉลี่ยของเราสูงนะ!”
เฉินชางอึ้งกับการเถียงข้างๆ คูๆ ของเมิ่งซี ถึงกับพูดไม่ออก!
ช่างเถอะๆ!
ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ!
คุณหน้าอกใหญ่ คุณมีสิทธิ์มีเสียงมากกว่า ไม่ถือสาคุณ
เฉินชางพูดอย่างจนปัญญา “ช่างเถอะ ไม่ทะเลาะกับคุณแล้ว”
เห็นเฉินชางเป็นแบบนี้ เมิ่งซีก็ใช้ศอกกระแทกเฉินชางพร้อมยิ้มพูด “คืนนี้ฉันเลี้ยงของอร่อยๆ! ให้เชฟบ้านฉันทำอาหารเลี้ยงคุณ!”
เฉินชางเลิกคิ้ว เขาค้นพบว่าเชฟของคนบ้านรวยเป็นเชฟมืออาชีพ!
เขามองอาจารย์เมิ่งที่แกล้งทำเป็นน่ารัก เฉินชางหายโกรธไปไม่น้อย
ช่างเถอะ!
ช่างเถอะ มีอาจารย์แบบนี้ โกรธให้ตายก็ไม่มีประโยชน์ เธอเป็นยังไงก็ปล่อยให้เป็นไปแบบนั้นเถอะ
เมิ่งซีพูดต่อ “ไม่งั้น คุณเดาโจทย์ช่วงบ่ายหน่อย ยังไงก็ต้องให้ฉันเข้ารอบ”
เฉินชางอึ้ง!
เขารู้อยู่แล้วว่าอาจารย์เมิ่งไม่เหมือนคนทั่วไป ให้ประโยชน์ตนเองจะต้องมีเงื่อนไขอย่างแน่นอน
แต่เขายังมีอีกหนึ่งภารกิจก็คือทำให้อาจารย์เมิ่งผ่านเข้ารอบ แม้ความเป็นไปได้ต่ำมาก แต่…ก็ต้องลองดู
เมิ่งซีพูด “ฉันสรุปข้อสอบในช่วงสิบปีที่ผ่านมา หลังจากสรุปแล้วค้นพบกฎเกณฑ์หนึ่ง นั่นก็คือในการสอบรอบที่สอง แม้สุ่มข้อสอบ แต่สิ่งที่สอบคือการจัดการวิธีการผ่าตัด โดยพื้นฐานแล้ว…พิจารณาการผสมผสานระหว่างความคิดริเริ่มและเทคนิคการผ่าตัดของนักเรียน ฉันมักจะเจอหลายโจทย์ที่ซ้ำกัน คุณเล่ามาหน่อยว่ามีความสร้างสรรค์และความคิดอะไร วันนั้นฉันเห็นวิธีสองเชือกหนึ่งท่อของคุณแล้วดูไม่เลวเลย เข้ากับเงื่อนไขการแข่งขันมาก!”
ระหว่างที่พูด เมิ่งซีหยิบกระดาษแผ่นใหญ่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วคลี่ออก
เฉินชางงุนงง!
ถึงกับเป็นสถานการณ์การผ่าตัดต่างๆ ที่จะต้องเผชิญในการผ่าตัดเส้นเลือดใหญ่ทั้งหมด!
อีกอย่าง…ภาพเหล่านี้ประณีตมาก!
เมิ่งซีทำเองเหรอ
นี่ต้องเสียแรงและเสียเวลาขนาดไหน
เฉินชางงงงันเล็กน้อย ถลึงตาจ้องเมิ่งซี “อาจารย์เมิ่ง! นี่…นี่…คุณทำเองเหรอครับ”
เมิ่งซียักไหล่พร้อมส่ายหน้า “แน่นอนว่าไม่ใช่! ฉันหามาจากการแข่งขันในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หลังจากตรวจสอบข้อมูลจำนวนมาก พบว่าการผ่าตัดเส้นเลือดใหญ่ที่หน้าอกล้วนเป็นการบาดเจ็บเหล่านี้ ฉันเลยขอให้นักออกแบบในบริษัทแม่ฉันทำงานล่วงเวลาทั้งคืนทำออกมา แต่…ก็ทำได้ดีเลยนะ!”
ในที่สุดเฉินชางก็เข้าใจแล้วว่าอาจารย์เมิ่งเข้ารอบได้ด้วยอะไร!
พึ่งพลังพิเศษโดยแท้จริง!
ความสามารถในการวาดรูปกับทรัพยากรที่ค้นหาในอินเตอร์เน็ต วาดโรคภัยมากมายขนาดนี้ออกมาได้ภายในคืนเดียว จู่ๆ เฉินชางก็รู้สึกว่า มีเงินสักอย่าง อะไรบ้างที่ทำไม่ได้
แค่สงสารพวกนักวาดที่ทำงานล่วงเวลานิดหน่อย!
เมิ่งซีจ้องเฉินชางตาไม่กะพริบ พูดอย่างยั่วยวน “มา เสี่ยวเฉิน เอาความสามารถที่คุณซ่อนไว้ออกมา ให้อาจารย์ได้ใช้ยามฉุกเฉินหน่อย เดี๋ยวอาจารย์จะตอบแทนคุณอย่างแน่นอน!”
แน่นอนว่าเฉินชางไม่หลงกล เขาไม่สนใจสิ่งล่อลวงที่อาจารย์เมิ่งเสนอหรอกนะ!
แต่ก็พยักหน้า “รอเดี๋ยวนะครับ ประธานยังพูดอยู่เลย”
กัวอวิ๋นเฟยมองลูกศิษย์และอาจารย์คู่นี้แล้วนึกถึงฉินเย่วหมิง จู่ๆ ก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย!
อิจฉาที่เฉินชางมีอาจารย์แบบนี้!
สวยและยังเชื่อฟังอีก ประเด็นคือเป็นเศรษฐินีอีกด้วย
รูปลักษณ์เจริญหูเจริญตา!
ในด้านวิชาการ ให้คำแนะนำและสั่งสอนได้!
ในด้านฐานะก็มั่งคั่ง!
เฮ้อ!
น่าอิจฉา…
เมื่อไหร่ผมจะมีอาจารย์แบบนี้บ้าง!
ตอนนี้ประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว เวลาในการผ่าตัดเคสหนึ่งไม่ได้สั้น หลังจากประกาศผลคะแนนทั้งหมด ก็จะเริ่มประกาศรายชื่อผู้ที่ผ่านเข้ารอบ
ตอนนี้กล่าวได้ว่าคนดีใจมากแค่ไหน คนเสียใจก็มากเท่านั้น!
แต่ที่น่าน้อยใจที่สุดคืออันดับที่สิบสองของทีม A เมื่อครู่นี้ เฮอะ!
ตอนนี้กลายเป็นอันดับที่สิบสามแล้ว
เขามองกัวอวิ๋นเฟยด้วยใบหน้าขึ้งโกรธเต็มประดา…
