ตอนที่ 630 เรื่องสนุกยังมีอีก!
Ink Stone_Fantasy
เมิ่งซีพยักหน้า “แค่ไอเดียเดียวค่ะ ทุกคนฟังดูก่อน”
“แม้ว่าผู้ป่วยจะมีหลอดเลือดผิดรูปบวกกับมีหลอดเลือดข้างเคียงที่ทั้งใช้ประโยชน์และไร้ประโยชน์จำนวนมาก แต่ในตอนนี้…ไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไปนะคะ!”
ทุกคนอึ้งไปทันที!
นี่ยังไม่ใช่เรื่องแย่อีกเหรอ ยังมีเรื่องที่เลวร้ายกว่านี้อีกเหรอ
เมิ่งซีไม่รอให้ทุกคนพูด เอ่ยขึ้นทันทีว่า “ความจริงแล้วหลอดเลือดที่เกินมาพวกนี้ ตอนนี้พวกเราเอาส่วนที่ใช้การไม่ได้มาใช้ประโยชน์ได้ทั้งหมดค่ะ!”
พอพูดจบ เมิ่งซีก็ชี้หลอดเลือดในทรวงอก เริ่มทำไม้ทำมือ!
“อย่างแรก พวกเราต้องจำแนกสถานการณ์ของหลอดเลือดที่ยุ่งเหยิงพวกนี้ให้เรียบร้อยก่อน ต่อให้เป็นหลอดเลือดผิดรูป แต่พวกเราแยกได้ตามฟังก์ชัน…”
“แบบนี้แล้ว หลอดเลือดที่เกินมา พวกเราก็เลือกตัดออกทั้งหมดได้ จากนั้นตอนที่ปลูกถ่ายเนื้อเยื่อหลอดเลือดอีกครั้งหนึ่ง สามารถเอาตรงนี้…มาผ่าตัดปลูกถ่ายหลอดเลือดจากร่างกายได้ ขณะเดียวกันก็ตัดหลอดเลือดข้างเคียงที่เสียหายรุนแรงทั้งหมดทิ้ง เป็นการปลูกถ่ายหลอดเลือดทดแทนด้วยเนื้อเยื่อของผู้ป่วยเอง…”
“ต่อมาก็เป็นการผ่าตัดแยกและซ่อมแซมแล้ว”
เมิ่งซีพูดเร็วมาก แต่ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าที่อยู่ในห้องผ่าตัดคนไหนที่มีหูตาสังเกตและวิเคราะห์ได้รอบด้านล้วนเข้าใจได้เป็นอย่างดี
หลังจากพวกเขาฟังคำของเมิ่งซีจนจบก็ตาเป็นประกายทันที!
“ไอเดียดี!”
“ความคิดดี!”
“หัวหน้าเมิ่งเก่งมาก!”
ทุกคนร้องออกมาอย่างอดไม่ได้พร้อมกัน
แต่แบบนี้ก็เกิดปัญหาขึ้นอีกอย่าง เว่ยเสียงพูดขึ้นว่า “หัวหน้าเมิ่ง คุณอาจจะไม่รู้ว่าตอนนี้ผู้ป่วยมีพังผืดหนักหน่วง ถ้าอยากจะแยกออก ก็ต้องผ่าตัดอย่างละเอียดแม่นยำ หัวหน้าทุกคน ใครจะผ่าครับ”
พอเกิดปัญหานี้ขึ้น สยงคังอวี้กับหยางเจี้ยนซู่ก็มองหน้ากัน เว่ยเสียงเห็นทุกคนไม่ส่งเสียง ก็ขำขื่นขึ้นมา “เมื่อกี้ผมเคลื่อนไหวมากไปหน่อย ก็เลยทำให้หลอดเลือดดำในช่องอกฉีกขาด…ดังนั้น ผมไม่ไหวแล้วแน่ๆ”
ตอนนี้ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องการผ่าตัดแล้ว แต่เกี่ยวโยงกับการใช้ทักษะมือที่คล่องแคล่วไปแยกหลอดเลือดใหญ่ในอกที่มีพังผืดหนักหน่วง มิหนำซ้ำต้องเลือกเอาเนื้อเยื่อที่ฉีกขาดได้อย่างเด็ดขาด! ที่ควรเก็บก็เก็บ ที่ควรตัดทิ้งก็ตัดทิ้ง! แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องวางแผนและใช้ประโยชน์หลอดเลือดทดแทนเหล่านั้นให้ดี
แบบนี้แล้วจะให้ใครผ่าตัด
หัวหน้าทั้งสองคนสบตากันแล้วถอนหายใจ ถึงตอนนี้แล้ว สุดท้ายก็ต้องออกมาสักคน แต่เว่ยเสียงทำให้เกิดบาดแผลจากการรักษาแล้ว ถ้าพวกเขาไปผ่าจะไม่ทำให้บาดเจ็บจากการรักษาเพิ่มอีกหรือ สุดท้ายการผ่าตัดก็เป็นใต้หล้าของคนหนุ่มสาว พอแก่แล้ว มือนิ่งแต่ไม่คล่องพอแล้ว
ในตอนนี้เอง เมิ่งซีเอ่ยขึ้น “ฉันมีตัวเลือกอยู่คนหนึ่ง!”
ทันใดนั้นทุกคนต่างจ้องเมิ่งซี “ใคร”
จ้าวซิวผิงยิ่งตาเบิกกว้าง เอ่ยอย่างกระตือรือร้น “หัวหน้าเมิ่ง คุณพูดสิ ใครกัน” เขาในตอนนี้เหมือนคว้าฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้แล้วจริงๆ
เมิ่งซีหันหลังไป พูดว่า “เสี่ยวเฉิน คุณมานี่หน่อย!”
เฉินชางพยักหน้าแล้วไปหา จากนั้นจึงทักทาย “สวัสดีหัวหน้าทุกท่านครับ”
หยางเจี้ยนซู่เห็นเฉินชางก็ตาเบิกกว้างทันที “เสี่ยวเฉินเหรอ!”
เฉินชางพยักหน้ารับแทน
แต่เห็นได้ชัดว่าสยงคังอวี้กับจ้าวซิวผิงไม่คุ้นเคยกับเฉินชางนัก ย่อม…ยังไม่รู้สึกว่าเข้าท่านัก ต่อให้จ้าวซิวผิงไม่ได้พูดอะไร แต่…ในใจออกจะไม่เชื่อถือมากจริงๆ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่เข้าใจ
ชื่อยังไม่เคยได้ยินใครจะเชื่อถือได้ ถึงอย่างไรก็เป็นพ่อของตน! จะให้ใครมาลงมือได้ง่ายๆ ได้ยังไง ไม่ต้องคุ้นเคยกันก่อนเหรอ
เมิ่งซีเห็นสถานการณ์จึงเอ่ยว่า “ผู้อำนวยการจ้าว ความจริงแล้วไอเดียของฉันเมื่อกี้ก็เป็นสิ่งที่เฉินชางคิดขึ้นมาค่ะ”
ประโยคนี้ทำเอาทุกคนงุนงงไปทันที
สยงคังอวี้ตาเบิกกว้าง ออกจะทำใจเชื่อได้ยาก ความคิดสร้างสรรค์นี่ถึงกับมีหมอที่เด็กขนาดนี้เป็นคนคิดเหรอ
แม้ว่าจ้าวซิวผิงจะกระวนกระวาย แต่ก็ยังมองดูเฉินชางอย่างวิตกกังวล “หมอเฉิน คุณ…ทำได้ไหม”
เฉินชางพยักหน้าแล้วเอ่ยเรียบๆ ว่า “ไม่น่ามีปัญหาครับ”
ทุกคนพูดไม่ออก! พอเห็นสีหน้าและน้ำเสียงอันผ่อนคลายสบายใจของเฉินชาง ทุกคนต่างไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี…
นี่จะมั่นใจในตัวเอง…เกินไปแล้วมั้ง
จ้าวซิวผิงกระวนกระวายแต่ก็ไม่สบายใจด้วย เขาหวังว่าเฉินชางจะมีศักยภาพแบบนี้จริงๆ…
“งั้นก็ฝากด้วย!”
หลังจากสวมชุดผ่าตัดเสร็จ เฉินชางก็ก้าวไปรับมีดผ่าตัดทันที
หยางเจี้ยนซู่พยักหน้า “ผมช่วย”
สยงคังอวี้เตรียมพร้อมแล้วเช่นกัน
ทุกคนต่างเบนสายตาไปหาเฉินชาง เริ่มมองเขา
ตอนนี้เฉินชางเห็นหลอดเลือดใหญ่ในทรวงอกด้วยสายตาจริงๆ ก็ยิ่งเข้าใจกว่าเมื่อกี้เสียอีก
การผ่าตัดเริ่มขึ้น…
เฉินชางยังตัดเส้นเลือดที่โป่งพอง แล้วตัดหลอดเลือดแดงอินโนมิเนตที่มีพังผืดส่วนหนึ่งทิ้งไปด้วย เขาคล่องแคล่วฉับไวทั้งกระบวนการ
เพราะบายพาสหลอดเลือดใหญ่แล้ว แต่หลอดเลือดข้างเคียงกลับไม่เหมือนกัน มีแต่หลอดเลือดฝอยทั้งนั้น มิหนำซ้ำยังจ่ายเลือดหล่อเลี้ยงกระดูกสันหลัง ดังนั้นต้องระมัดระวังรอบคอบ
ขณะนี้นิ้วของเฉินชางเหมือนเครื่องมืออันประณีต ค่อยๆ แยกหลอดเลือดออกทีละนิดอย่างละเอียดรอบคอบ มีระดับความคลาดเคลื่อนละเอียดยิบเหมือนคอมพิวเตอร์
ทั้งกระบวนการจะชะล่าใจไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ทันทีที่ไม่ระวังก็อาจทำให้บาดเจ็บได้! ดังนั้นจึงต้องรอบคอบแล้วรอบคอบอีก! ระวังแล้วระวังอีก!
แต่การผ่าตัดของเฉินชางเรียกได้ว่าเหมือนคอมพิวเตอร์ที่ละเอียดยิบ ไม่คลาดเคลื่อนแม้แต่นิดเดียว การผ่าตัดอันถี่ถ้วนนี้ หัวหน้าทุกคนได้เห็นแล้วต่างตกตะลึงอ้าปากค้าง! อึ้งงันไม่พูดจา!
นี่จะเก่งเกินไปแล้วมั้ง ถึงกับไม่คลาดเคลื่อนแม้แต่นิดเดียว แข็งแกร่งไปแล้ว!
หัวหน้าทุกคนสบตากัน เห็นแววตื่นตะลึงได้จากสายตาของอีกฝ่าย
ด้านเมิ่งซีมองดูทุกคนครั้งหนึ่งแล้วยิ้มน้อยๆ นี่ก็ทึ่งแล้วเหรอ เรื่องสนุกยังมีอีก!
ตามคาด การผ่าตัดต่อมาของเฉินชางคล้ายจะกลายเป็นงานศิลปะอันประณีต!
ตัดชิ้นเนื้อทิ้ง แต่งเล็มและเย็บแผลอย่างแม่นยำหาใดเทียบ…จัดการเรียบร้อยอย่างกับในบทละคร ตอนที่เขาซ่อมแซมหลอดเลือดแทบไม่มีข้อบกพร่องสักนิด! ทั้งกระบวนการเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ!
หลอดเลือดแดงอินโนมิเนตที่ฉีกขาดรุนแรงก่อนหน้านี้ถูกเฉินชางตัดทิ้งไปแล้วเอาหลอดเลือดเส้นที่สองที่ผิดรูปมาแทน โครงสร้างสัณฐานหลักๆ คล้ายคลึงกัน ทั้งยังไม่มีผลกระทบแต่อย่างใด ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือยาวไม่พอ!
แต่การผ่าตัดซ่อมหลอดเลือดแดงอินโนมิเนตของเฉินชางอยู่ในระดับสมบูรณ์ ระดับความยากเท่านี้ไม่ใช่เรื่องยากสักนิด ดังนั้นการผ่าตัดต่อไปจึงกลายเป็นโชว์ฉากหนึ่ง!
ใช่แล้ว ทุกคนต่างจ้องเฉินชาง หายใจถี่กระชั้น ไอร้อนทำให้แว่นตาฝ้าขึ้น
มองไม่เห็นการผ่าตัดแล้ว แต่ก็ร้อนรนจนทนไม่ไหวเหมือนกัน!
แต่จะไม่ใส่หน้ากากอนามัย เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะ…จนใจจังเลย! ทำได้แค่สงบใจลงหน่อย รอฝ้าที่แว่นหายไป
การผ่าตัดแต่ละขั้นตอนของเฉินชางต่างเรียกได้ว่าจัดการอย่างละเอียด การปะหลอดเลือดส่วนที่ฉีกขาดก็พยายามใช้เนื้อเยื่อของตัวผู้ป่วยอย่างเต็มที่
เวลาผันผ่านไปช้าๆ คนที่อยู่รอบยืนอยู่…มองดู…จนเมื่อยหมดแล้ว! แต่เฉินชางไม่สั่นเลยสักนิด การเคลื่อนไหวของมือก็ไม่มีร่องรอยว่าจะล้าแม้แต่นิดเดียว
หัวหน้าอาวุโสทุกคนต้องทอดถอนใจ อายุน้อยแข็งแรงจังนะ! ต้องยอมรับความแก่
การผ่าตัดของเฉินชางดำเนินอยู่สี่ชั่วโมง ในที่สุดก็จบลงอย่างสมบูรณ์แบบ และตอนนี้เอง เมื่อทุกคนมองไปยังทรวงอกก็พบว่าพังผืดอักเสบถูกเอาออกไปหมด ส่วนหลอดเลือดใหญ่ในทรวงอกที่ซับซ้อนผิดรูปก็ถึงกับมีระเบียบขึ้นมาก
คราวนี้ทุกคนอึ้งไปหมดแล้ว!
ตอนที่มองเฉินชาง แววตาพวกเขาต่างเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
นี่จะเก่งเกินไปแล้ว! ไม่พูดเรื่องอื่น แค่ฝีมือผ่าตัดหลอดเลือดใหญ่ เฉินชางก็ไม่ด้อยกว่าทุกคนที่อยู่ที่นี่แล้ว!
ไม่สิ!
ถึงกับเก่งกว่าพวกเขาอีก
การแปรสภาพจากระดับปรมาจารย์สู่ระดับสมบูรณ์ เป็นกระบวนการที่ทั้งชีวิตยังไม่แน่ว่าจะทำสำเร็จ แต่เฉินชางกลับทำได้แล้ว
สยงคังอวี้มองดูฉากนี้ด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ในใจสงสัยว่ามณฑลตงหยางมีอัจฉริยะแบบนี้โผล่มาตั้งแต่เมื่อไร
นี่เก่งกว่ากัวอวิ๋นเฟยอีกมั้ง
