ตอนที่ 604 ชื่อบ้านๆ!
Ink Stone_Fantasy
ความจริงแล้ว ที่เฉินชางวางลิ้นหัวใจทางเดียวในท่อระบายตามสภาพร่างกายและสถานการณ์ของผู้ป่วยได้ในตอนแรกก็ทำคะแนนเต็มในจุดทดสอบนี้ไปแล้ว! แต่ในการเย็บแผลและซ่อมแซมต่อมา ขอเพียงเฉินชางไม่มีปัญหา หลักๆ แล้วการผ่าตัดครั้งนี้เฉินชางก็จะได้คะแนนดีไปครอง
ทว่า…ในขณะนี้เอง เฉินชางกลับขอไหมเย็บแผลมาสองเส้น เขาจะทำอะไร
ตอนนี้กลับเห็นเฉินชางเอาไหมเย็บแผลสอดผ่านเอออร์ตาส่วนขึ้น ปลายด้านหนึ่งอยู่เหนือท่อระบาย จากนั้นก็ผูกปมอย่างระมัดระวัง ส่วนไหมเย็บแผลอีกเส้นหนึ่ง เขาเอาปลายไหมพันไว้ที่ปลายส่วนไกลของเอออร์ตาส่วนลง แล้วพันปลายอีกด้านหนึ่งไว้ที่ท่อระบาย จากนั้นจึงดึงเข้าอีกครั้ง!
ตอนนี้เอง ตัวท่อระบายเลือดแบบก็อตต์ถึงกับเกิดมุมแปลกประหลาดขึ้นมุมหนึ่ง เรื่องนี้ไม่สำคัญ ที่สำคัญที่สุดก็คือจู่ๆ เลือดก็เริ่มไหลคล่องมาก!
ซุนเกาซิ่งพลันตาเบิกกว้าง!
แม่งเอ๊ย…นะ…นี่มันเปลี่ยนปริมาณการระบายเหรอ
นี่มันไอเดียกับความคิดสร้างสรรค์ของอัจฉริยะเห็นๆ นี่ทำได้ยังไงเนี่ย!
ไม่สิ! นี่คิดมาได้ยังไง
ซุนเกาซิ่งกับโหวเลี่ยงต่างตื่นเต้น คุมสีหน้าดีใจได้ยาก ความรู้สึกตื่นเต้นเร้าใจเกินกว่าจะบรรยายเป็นคำพูด!
ดีใจมากเลย! คิดไม่ถึงว่ามาคุมการแข่งขันที่ตงหยางจะได้เห็นการผ่าตัดแบบนี้
พอคิดถึงตรงนี้ ซุนเกาซิ่งยังค่อนข้างตื่นเต้น เขามีฐานะเป็นหัวหน้าใหญ่แผนกศัลยกรรมหัวใจโรงพยาบาลอันเจินของเมืองหลวงจึงได้ขึ้นเหนือล่องใต้เห็นอัจฉริยะมามากแล้ว เพราะเป็นเช่นนี้ เขาก็รู้สึกว่าตนได้พบอัจฉริยะแบบไหนก็อาจจะไม่รู้สึกทึ่ง! แต่คราวนี้เฉินชางกลับทำลายความคิดที่ซุนเกาซิ่งมีต่ออัจฉริยะอีกครั้งหนึ่ง!
หลายคนเคยลองเปลี่ยนแปลงข้อด้อยที่การผ่าตัดใส่ท่อระบายเลือดของก็อตต์ไม่สามารถควบคุมปริมาณการถ่ายเลือดได้นี้ เช่นลิ้นหัวใจทางเดียวก็เป็นนวัตกรรมที่มากไอเดียและพลิกประวัติศาสตร์อย่างหนึ่ง มันเปลี่ยนแปลงข้อด้อยใหญ่หลวงของการผ่าตัดใส่ท่อระบายเลือดของก็อตต์ไป แต่…กับเรื่องที่ควบคุมปริมาณการถ่ายเลือดไม่ได้นี้ ลิ้นหัวใจทางเดียวกลับยังมีข้อจำกัดอยู่มาก
ศาสตราจารย์เฉพาะทางในโรงพยาบาลต่างๆ เคยลองมาแล้วทั้งนั้น ในวารสารใหญ่ๆ กับงานอภิปรายก็เคยแนะนำมาก่อน
มีกลเม็ดหลายอย่างมากจริงๆ
ซุนเกาซิ่งก็เคยทดลองและศึกษามาก่อน แต่…วิธีใช้ไหมเส้นเดี่ยวสองเส้นแบบนี้ บอกตามตรงว่าเขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก มิหนำซ้ำวิธีนี้เขามองปราดเดียวก็รู้สึกว่าได้ผลดี! ต่อให้ไม่ได้ลองด้วยตัวเอง แต่ซุนเกาซิ่งก็รู้ว่านี่ต้องเป็นวิธีที่มีประโยชน์มากวิธีหนึ่ง
เขาชอบมาก เพราะควรรู้ว่าการผ่าตัดซ่อมแซมหลอดเลือดใหญ่ในทรวงอกไม่ได้รับประกันว่าจะต้องผ่าตัดในห้องผ่าตัดเสมอไป ทั้งยังรับประกันไม่ได้ว่าจะมีเครื่องมือต่างๆ เตรียมไว้ครบครัน!
และเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ไหมเย็บแผลสองเส้นบวกกับท่อส่งท่อหนึ่งก็ใช้ผ่าตัดใส่ท่อระบายเลือดของก็อตต์ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูง ซ่อมแซมหลอดเลือดใหญ่ได้อย่างสมบูรณ์ แบบนี้ไม่ใช่นวัตกรรมแล้วจะเป็นอะไร พอคิดถึงตรงนี้ ซุนเกาซิ่งก็ดีใจมาก!
แต่ภาพถัดมาบอกซุนเกาซิ่งว่าเขาดีใจเร็วเกินไปแล้ว ตอนนี้ผู้ป่วยถ่ายเลือด ความดันจึงกลับมาสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง เช่นนี้แล้วจำเป็นก็ต้องควบคุมปริมาณการถ่ายเลือดของผู้ป่วย
ตอนนี้เอง เฉินชางเพียงแค่ปรับไหมเย็บแผลอีกครั้งหนึ่ง ถึงกับควบคุมปริมาณการถ่ายเลือดได้สำเร็จอีกหน
นี่จะฉลาดไปแล้วมั้ง…
ตอนแรกซุนเกาซิ่งนึกว่าการใช้ไหมเย็บแผลเมื่อกี้ทำเพียงเพื่อยึดให้อยู่กับที่ คิดไม่ถึงว่า…ปมนี้ควบคุมได้ด้วยหรือ
มิหนำซ้ำการเปลี่ยนรูปท่อระบายด้วยการควบคุมความยาวของไหมเย็บแผล จึงมีวิธีควบคุมปริมาณการถ่ายเลือดได้!
อัจฉริยะ! อัจฉริยะโคตรๆ!
ซุนเกาซิ่งกล้าตบโต๊ะบอกเฉินชางว่าถ้าคุณไม่ใช่อัจฉริยะ วันนี้ผมจะกินโหวเลี่ยงซะ!
ตอนนี้โหวเลี่ยงออกจะงงงวยเสียแล้ว ใช่แล้ว! หลังจากเขาเห็นการผ่าตัดเก่งกาจอันพิสดารชุดนี้ของเฉินชางก็ตกตะลึงอ้าปากค้าง! ต่อให้ซุนเกาซิ่งกินเขาตอนนี้จริงๆ เขาก็คงจะนิ่งเฉย เพราะไม่มีอะไรน่าหลงใหลไปกว่าการผ่าตัดในตอนนี้ของเฉินชาง! โหวเลี่ยงสาบานว่าการผ่าตัดนี้ เขาดูร้อยครั้งก็ยังได้!
การผ่าตัดค่อยๆ มาถึงช่วงท้าย
หลังจากเฉินชางทำความสะอาดเรียบร้อย รวมถึงตัดเส้นไหมทิ้ง ก็พูดกับทั้งสองคนว่า “ขอบคุณผู้คุมการแข่งขันทั้งสองท่านครับ!”
พูดจบ เฉินชางก็เตรียมจะออกไป!
เห็นเพียงว่าซุนเกาซิ่งรีบเรียกเฉินชางไว้ “เดี๋ยวก่อน!”
เฉินชางหันหน้าไปอย่างสงสัย “มีอะไรเหรอครับอาจารย์”
ซุนเกาซิ่งเอ่ยอย่างเกรงใจ “เมื่อกี้คุณใช้ไหมเย็บแผลมาควบคุมปริมาณการถ่ายเลือดเหรอ”
เฉินชางพยักหน้า “ใช่ครับ”
ซุนเกาซิ่งได้ยินเฉินชางยืนยัน จึงเอ่ยอย่างอดไม่ได้ว่า “นี่คุณเรียนมาจากไหน”
เฉินชางยิ้มเขินๆ “ผมศึกษาเองครับ”
ที่จริงหลังจากผ่าตัดได้อย่างสมบูรณ์แบบ หลายอย่างก็ปรับเปลี่ยนไปตามโอกาส เลือกสิ่งที่แตกต่างออกไปตามสถานการณ์ นี่ถึงเป็นความสมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง!
แน่นอนว่าความสมบูรณ์แบบก็เป็นเรื่องหลอกลวง เพราะ…ความสมบูรณ์แบบไม่หยุดพัฒนา
พอซุนเกาซิ่งกับโหวเลี่ยงได้ยินเข้า ต่างมองหน้ากัน ทอดถอนใจออกมา ในดวงตาปรากฏประโยคนี้: many years, in dog?
เขาอายุยี่สิบเจ็ดปีก็ปรับปรุงวิธีการผ่าตัดใส่ท่อระบายเลือดของก็อตต์ แล้วตนทำอะไร
ซุนเกาซิ่งให้ความเห็นทันที “ดีมาก เก่งมาก! วิธีนี้มีคุณค่าในการวิจัยมาก!”
เฉินชางได้ยินว่าตนได้รับการยอมรับจากซุนเกาซิ่ง ก็ย่อมยิ้มด้วยความดีใจ “ขอบคุณอาจารย์ที่ชมนะครับ”
ซุนเกาซิ่งถามต่อ “วะ…วิธีการผ่าตัดนี่มีชื่อมั้ย”
เฉินชางผงะไป มันเพิ่งเกิดมาได้สิบนาที ยังไม่มีชื่อเลยนะ แต่ในเมื่อเขาถามแล้ว ตั้งมันสักชื่อก็แล้วกัน!
“ชื่อ…วิธีผ่าตัดสองเส้นไหมมั้ยครับ”
พอพูดเช่นนี้ออกมา ซุนเกาซิ่งกับโหวเลี่ยงก็หน้าเจื่อน!
ชื่อวิธีผ่าตัดนี่จะบ้านไปแล้วไหม คู่ควรกับวิธีที่ดีขนาดนี้เสียที่ไหน
เฉินชางเห็นสถานการณ์ ตั้งชื่อไม่เก่ง ทำไงดี…
“ไม่งั้น…วิธีหนึ่งท่อสองเส้นไหมมั้ยครับ”
ซุนเกาซิ่งยิ่งหมดคำพูด “พอแล้ว คุณออกไปแล้วค่อยคิด!”
หลังจากรอเฉินชางออกไป ซุนเกาซิ่งเผยสีหน้าดีใจ ในสมองนึกถึงเพลงโปรดของตัวเอง: วันนี้วันดี หมู่เราชาวบ้านสุขีสุโข!
ถูกต้อง! ได้เห็นวิธีการผ่าตัดแบบนี้ อย่าว่าแต่สองวันเลย ต่อให้สองเดือนเขาก็ยังรู้สึกคุ้ม!
ดีใจเกินไปแล้ว!
โหวเลี่ยงมองดูซุนเกาซิ่ง “หัวหน้าซุน คุณว่า…ให้คะแนนเท่าไรถึงเหมาะครับ”
ซุนเกาซิ่งตบโต๊ะ ตัดสินออกมาว่า “ร้อยคะแนน! นี่ยังต้องคิดอีกเหรอ การผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ บวกกับวิธีผ่าตัดที่แปลกใหม่อีกหนึ่งอย่าง ไม่ให้ร้อยคะแนนผมยังรู้สึกผิด!”
โหวเลี่ยงพยักหน้า “คุณหมายความว่า…คุณให้ร้อยคะแนนเหรอครับ ผมให้เก้าสิบหกมั้ย จากนั้นให้คะแนนเฉลี่ยเก้าสิบแปดคะแนน หักหนึ่งคะแนนเพราะความหยิ่ง หักอีกหนึ่งเพราะ…”
ซุนเกาซิ่งผงะไปแล้วกลอกตา “ไม่! ผมรู้สึกว่าการผ่าตัดนี้ต้องให้ร้อยคะแนน! สุดท้ายก็ต้องร้อยคะแนน!”
โหวเลี่ยงถอนใจ “ผมก็อยากให้ร้อยคะแนน แต่…ถ้าเราสองคนให้ร้อยคะแนนกันหมด สุดท้ายก็ต้องรายงานให้กรรมการสมาคมศัลยกรรมทรวงอกระดับประเทศนะครับ”
ซุนเกาซิ่งเลิกคิ้ว “ไม่กลัว! จะว่าไปแล้วคุณก็บอกมาเถอะว่าคุ้มที่จะให้ร้อยคะแนนมั้ย!”
โหวเลี่ยงพยักหน้า “คุ้มสิ!”
“งั้นก็ร้อยคะแนน!”
