ตอนที่ 601 ใช้วงในสกัดดีล!
‘มีวงใน ยกเลิกดีล!’
เฉินชางอึ้งไปตอนเห็นข้อความ ถึงกับอ่านไม่เข้าใจ กระทั่งไปห้องประชุมแผนกศัลยกรรมหัวใจตอนค่ำ หลังจากเข้าไปแล้วก็ตะลึงงันอย่างห้ามไม่ได้! ดันมีคนเบียดอยู่เต็มห้องประชุมเล็กที่จุคนได้แค่เจ็ดแปดคน! ประเมินคร่าวๆ ยังสิบเอ็ดสิบสองคน!
เพื่อความสะดวก ทุกคนจึงรีบย้ายเก้าอี้ไป แต่ละคนยืนอยู่ตรงนั้น คล้าย…จะยังมีที่ว่างอยู่มาก
“หมอเฉินมาแล้ว!”
“สวัสดีหมอเฉิน!”
“อรุณสวัสดิ์หมอเฉิน…”
……
เฉินชางอึ้งไปทันที! ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ไหนตกลงกันแล้วว่าถ้าเป็นพื้นที่ส่วนตัวจะไม่คุยกันเรื่องคลิปผ่าตัดที่มีแต่เลือดเนื้อเหวอะหวะล่อนจ้อนไง เขาเห็นชายกลุ่มนี้แล้วศีรษะชาหนึบขึ้นมาอย่างอดไม่ได้!
ซย่าเกาเฟิงมองดูเฉินชาง ลากเฉินชางออกมาแล้วยิ้มเขินๆ “เสี่ยวเฉินเอ๋ย ผมก็จนใจมากนะ”
เฉินชางผงะไป “ตกลง…นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
ซย่าเกาเฟิงถอนใจ ตอนที่กินข้าวเมื่อกี้ ไม่ระวังปากไปชั่วขณะ จึงเผลอปล่อยคลิปที่เขากับเสี่ยวเมิ่งคุยกันออกไป คราวนี้เลยมากันหมด…
พอเฉินชางได้ยินก็หมดคำพูดทันที ซย่าเกาเฟิงออกจะรู้สึกผิดเช่นกัน “เฮ้อ…ผมก็จนใจมากนะ หัวหน้าคนอื่นเขาขอมาหมดแล้วว่าตอนที่หัวหน้าเมิ่งสอนเฉินชาง ให้ผู้เข้าแข่งขันที่เข้าร่วมการแข่งขันพรุ่งนี้ได้เข้าไปแลกเปลี่ยนด้วยเยอะๆ…”
“คราวนี้เลยมากันหมดเลย!”
เฉินชางพยักหน้า สอนเมิ่งซีคนเดียวก็เป็นการสอน สอนทุกคนก็เป็นการสอนเหมือนกัน จะว่าไปประชุมออนไลน์แบบนี้ย่อมไม่มีทางพูดอยู่คนเดียว พอทุกคนร่วมด้วยช่วยกันถกเถียงแลกเปลี่ยน คำถามที่ถามออกมาก็จะยิ่งมาก ไม่ได้เป็นเรื่องเลวร้ายเหมือนกัน เฉินชางมองไปทางแผนก เห็น ‘หมาขี้ประจบ’ ฝูงหนึ่งกำลังล้อมเอาอกเอาใจอาจารย์เมิ่งอยู่ จึงอดไม่ได้ที่จะเอ็นดูอยู่บ้าง
เฮ้อ…คนอย่างพวกคุณนี่ ถ้าอยากคบกับอาจารย์เมิ่ง ต้องเป็นสาวดุ้นถึงจะเป็นไปได้
แต่เฉินชางเห็นอาจารย์เมิ่งท่าทางแฮปปี้มาก จู่ๆ ก็คิดว่าเธอจงใจเปิดเผยหรือเปล่า
เฉินชางถอนหายใจอย่างจนใจ
ต่อมาเป็นตาทุกคน แต่ละคนเริ่มถกเถียงจากคลิปผ่าตัดอย่างบ้าคลั่ง ต่างให้ความสำคัญอยู่กับคลิปเด่นๆ เจ็ดแปดคลิป เริ่มแลกเปลี่ยนการผ่าตัดที่คะแนนสูงที่สุดแต่ละครั้ง คุยกันทุกเรื่องตั้งแต่รายละเอียดยันภาพรวม ตั้งแต่การวางแผนจนลงมือผ่าตัด ท่าทีไม่หวงวิชาของอาจารย์เมิ่งทำให้ทุกคนเปิดใจโดยสมบูรณ์ ทุกคนต่างเป็นแพทย์เจ้าของไข้อาวุโสผู้มากประสบการณ์ ใครจะไม่มีตำราลับเฉพาะของตัวเองบ้าง ถัดมาสิ่งที่ดูก็คือใครมากพรสวรรค์ คนนั้นก็จะเรียนรู้ได้มาก
การสัมมนาดำเนินไปตั้งแต่หนึ่งทุ่มครึ่งถึงเที่ยงคืนกว่า
……
……
ยัยฉินขี้ประจบนอนคลุมโปง จิตใจว้าวุ่น ในที่สุดวันนี้ก็รู้แล้วว่าอาจารย์เมิ่งเป็นใคร! ด้วยเหตุนี้เองเธอจึงยิ่งกังวลขึ้นมา หนุ่มสาวโสดอยู่ในห้องเดียวกันตามลำพัง! ดูคลิปด้วยกัน…มิหนำซ้ำอาจารย์เมิ่งยังสวยขนาดนั้น ที่สำคัญคือเอ็กซ์มาก พอคิดถึงตรงนี้ ฉินเยว่จึงเลิกผ้าห่มออกมาดูตัวเอง ถึงไม่ได้เอ็กซ์ขนาดนั้น แต่น่ารักมากนะ!
พอคิดถึงตรงนี้ ในใจฉินเยว่ก็คิดกลับไปกลับมาจนนอนไม่หลับ จู่ๆ เธอก็ใช้วิดีโอคอลในวีแชท เธออยากดูเสียหน่อยว่าเฉินชางแปลกไปหรือไม่!
พอเฉินชางเห็นคำเชิญวิดีโอคอลของฉินเยว่ก็อึ้งไปทันที ยัยเพื่อนร่วมชั้นฉินขี้ประจบก็โทรตามแฟนเป็นแล้วเหรอ พัฒนาไวมากเลยนะเนี่ย
แต่เฉินชางย่อมไม่กังวลเลยสักนิด รับวิดีโอคอลทันที ควรรู้ว่าคนสิบสามสิบสี่คนในห้องประชุม นอกจากอาจารย์เมิ่งคนเดียวที่เป็นผู้หญิง ที่เหลือก็มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น เฉินชางมีอะไรต้องร้อนตัว
หลังจากรับวิดีโอคอล ฉินเยว่ที่คลุมโปงอยู่ก็อึ้งไปทันที
“แล้วไหนอาจารย์เมิ่งล่ะ ทำไมถึงมีแต่ผู้ชาย”
เฉินชางเดินออกมา พูดอย่างมั่นใจ “ก็แหงสิ ประชุมออนไลน์ต้องพูดคุยแลกเปลี่ยนกันเป็นกลุ่มอยู่แล้ว คุณนึกว่ามีอะไรเหรอ”
“เอาละ คุณเพื่อนร่วมชั้นฉินเยว่ คุณถึงกับสงสัยผม…”
ฉินเยว่หน้าแดง “เหลวไหล ฉันเป็นห่วงคุณต่างหาก เห็นว่าดึกป่านนี้แล้วคุณยังไม่กลับมา ฉันเลยเป็นห่วงไง คุณรีบไปทำงานเถอะ บ๊ายบาย!”
พูดจบเธอก็วางสายทันที จากนั้นจึงมุดเข้าไปคลุมโปง
เฉินชางยิ้มพอใจ การถกเถียงแลกเปลี่ยนในคืนนี้ ทุกคนเก็บเกี่ยวอะไรได้เยอะมาก ต่างพัฒนาขึ้นทั้งนั้น
ในขณะที่ทุกคนแยกย้าย จู่ๆ เสียงเตือนระบบของเฉินชางก็ดังขึ้น!
[ติ๊ง! ยินดีด้วย! การผ่าตัดรักษาหลอดเลือดแดงอินโนมิเนตเลื่อนขึ้นเป็นระดับสมบูรณ์!]
เฉินชางตะลึงไปทันที! ที่แท้นี่ก็คือโอกาสที่ว่าเหรอ คิดไม่ถึงว่าในงานสัมมนาแบบนี้จะถึงกับทำให้ทักษะการผ่าตัดรักษาหลอดเลือดแดงอินโนมิเนตของเฉินชางเลื่อนขึ้นเป็นระดับสมบูรณ์! เยี่ยมไปเลย!
พอเขาดูให้ละเอียด ก็พบว่าแถบประสบการณ์การผ่าตัดสองสามอย่างก็พุ่งพรวด ต่อให้ยังห่างจากระดับสมบูรณ์มาก แต่ก็มีประโยชน์อยู่ดี
เฉินชางเห็นทุกคนพากันออกไป เหลือแค่เมิ่งซีคนเดียวที่ยังไม่ออกมาจึงอึ้งไปทันที พอเดินเข้าไปดูก็พบว่าเมิ่งซีหลับตาปี๋ เอามือมาอุดหู เขาถอนหายใจ “อาจารย์เมิ่ง คุณหนวกหูมากไปรึเปล่า”
“ผมก็หูอื้อ!”
แน่นอนว่าเมื่อกี้ทุกคนต่างตื่นเต้นดีใจค่อนข้างมาก พอเงียบลงกะทันหันจึงหูอื้อ
เห็นเพียงว่าอาจารย์เมิ่งส่ายหัว โคลงศีรษะไปมา ทั้งยังไม่สนใจเฉินชาง
ผ่านไปครึ่งนาที เธอจึงพูดช้าๆ ว่า “ไม่ใช่ ฉันรู้สึกว่าในสมองฉันมีของอยู่มากเกินไป ฉันอุดหูไม่ให้หลุดออกมา…”
ประโยคเดียวทำเอาเฉินชางผงะไปเลย เขาเอ่ยอย่างสงสัยว่า “งั้นเมื่อกี้ที่คุณส่ายหัวไปมาก็เพื่อให้ความรู้ผสมรวมกัน จะได้ซึมซับได้เต็มที่ยิ่งขึ้นเหรอ”
เมิ่งซีได้ยินก็หัวเราะพลางพูดว่า “ฉลาดขนาดนี้เลย!”
เฉินชางกลอกตาทันควัน ต่อให้ผมอยู่แค่ปริญญาตรี แต่คุณก็มาแกล้งผมไม่ได้…ไม่ได้ตั้งใจเรียนแผนกประสาทวิทยาใช่มั้ยเนี่ย “อาจารย์เมิ่ง นี่คุณจะงมงายเกินไปแล้วมั้ง ดีนะคุณยังเป็นด็อกเตอร์จากสถาบันคาโรลินสกาประเทศสวีเดน!”
เมิ่งซีหัวเราะหยัน “ฉันรู้เยอะ แล้วคุณล่ะรู้เยอะเหรอ”
เฉินชางอึกอักทันที ถึงกับไม่รู้ว่าจะต่อปากต่อคำอย่างไร…
คุณเรียนสูง คุณเทพจ้า!
เมิ่งซีจึงลุกขึ้น เดินโซเซออกมาจากออฟฟิศ
เฉินชางเห็นเมิ่งซีเดินแบบนี้ จึงเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ “อาจารย์เมิ่ง นี่คุณ…เขย่าความรู้ให้มันแทรกซึมเข้าไปทุกเซลล์เลยเหรอ”
เมิ่งซีส่ายหัว
เฉินชางจึงทายต่อ “งั้นคุณก็…ความรู้เยอะเกินเลยเมารึเปล่า อืม! เมาผ่าตัดใช่มั้ยครับ”
เมิ่งซีหันหลังไปมองเฉินชางแล้วถอนหายใจ “เสี่ยวเฉินเอ๋ย คุณเป็นนักศึกษาแพทย์ อย่าถามคำถามเด็กๆ แบบนี้ออกมาได้มั้ย ฉันยืนนานเกินไป ขาเลยเหน็บกินจนไม่ไหว…อืม ปวดเอวปวดหลังนิดหน่อยด้วย!”
พอพูดจบก็มองเฉินชางอย่างผิดหวังแล้วจากไป!
เฉินชางอยากร้องไห้โดยไร้น้ำตาทันที ทำไมคุณพูดแล้วดูมีเหตุผลหมดล่ะ คุณหน้าอกใหญ่เลยมีเหตุผลหรือไง
ตอนนี้เอง ซย่าเกาเฟิงเดินมาหาจากข้างหลัง เอ่ยว่า “เฮ้อ…เสี่ยวเฉิน คุณจะไปพูดจามีเหตุผลอะไรกับผู้หญิงล่ะ”
เฉินชางเห็นว่าใบหน้าของอาจารย์ซย่านี้เต็มไปด้วยความเจนโลก จู่ๆ ก็รู้สึกว่าซย่าเกาเฟิงต้องผ่านเรื่องราวมามาก…
