บทที่ 580 ผู้ชี้แนะเฉิน
พอเห็นว่าวันแข่งยิ่งใกล้เข้ามาทุกที เฉินชางก็ยิ่งตั้งมาตรฐานกับตัวเองสูงขึ้น! อัตราส่วนของคนที่แจ้นมาแผนกศัลยกรรมหัวใจยิ่งมีมากยิ่งขึ้น!
ตอนนี้ขอเพียงเถามี่มีเอี่ยวกับการผ่าตัดหลอดเลือดใหญ่ก็จะเรียกเฉินชางเป็นหลัก
ตอนแรกเถามี่สอนเฉินชางไม่หยุด แต่ ‘สติปัญญา’ ของเฉินชางค่อยๆ ทำให้เถามี่รู้สึกว่าความรู้ไม่มากดั่งใจอยู่บ้างแล้ว
พอเห็นว่าเฉินชางสอนอะไรไปก็ทำได้ เถามี่จึงอดมองนักเรียนทั้งสองของตนอย่างผิดหวังไม่ได้ ค่อนข้างจนใจ!
เฉียนหลินกับสหายตัวประกอบ A จนใจยิ่งกว่า!
นี่…เพิ่งชีวิตดีได้สองสามวันเองนะ แต่…คิดไม่ถึงว่าผ่านไปไม่กี่วัน จู่ๆ เถามี่จะยิ่งดีกับพวกเขามากขึ้นเสียแล้ว!
ตอนแรกทั้งสองคนคิดระแวงว่าจะเป็นการเลี้ยงส่ง!
กินข้าวเศร้าขึ้น! ดื่มก็เยอะขึ้น! มอมเถามี่ไปก็ไม่น้อย พอดื่มเยอะเข้าก็ยิ่งพูดมากเช่นกัน…
ทั้งสองกำลังจะวิพากษ์วิจารณ์ คิดไม่ถึงว่าหัวหน้าเถาจะชิงเริ่มพูดก่อน!
“เสี่ยวเฉียน เสี่ยวหวัง เมื่อก่อนผมน่ะ…เข้าใจพวกคุณผิดไปแล้ว!”
“ไอ้หนูเฉินชางนี่ไม่ใช่คนเลยสักนิด เรียนรู้เร็วยิ่งกว่าความเร็วในการพิมพ์อีก ตอนนี้ผมเห็นไอ้หมอนี่ยังอยากหลบไปไกลๆ ทำร้ายความเคารพตัวเองหมด!”
“ตอนนี้ผมเข้าใจพวกคุณเป็นพิเศษ!”
“ไอ้เด็กนี่ ตอนนี้ทำเอาผมเกือบกังขาชีวิต!”
คำพูดเดียวเปิดประตูใจของเฉียนหลินกับสหายตัวประกอบ A ทันที ทั้งสามต่างยกเหล้าให้อีกฝ่าย เผยความจริงใจออกมาอย่างเต็มที่ พูดคุยน้ำหูน้ำตาไหลอยู่นาน
ความสัมพันธ์ของสามศิษย์อาจารย์พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วเพราะอาหารมื้อเดียว
ถูกต้อง ตอนแรกเถามี่สอนเฉินชางผ่าตัด จนกระทั่งต่อมา ทั้งสองฝ่ายต่างเริ่มแลกเปลี่ยนกัน
เฉินชางเริ่มแนะนำเถามี่!
นี่ทำให้เถามี่เจ็บปวดระคนมีความสุข…
ขณะที่ทรมานทั้งจิตวิญญาณและกายหยาบ ความสามารถก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น เถามี่คิดไม่ถึงว่าฤดูใบไม้ผลิของทักษะการผ่าตัดของตนจะมาเยือนอีกครั้งในวัยห้าสิบปี
ต่อจากนี้ไป ชีวิตของเฉียนหลินกับสหายตัวประกอบ A จึงสงบลงมาก ไม่มีการหลอกหลวงกันระหว่างศิษย์อาจารย์ มีแต่มิตรภาพของศิษย์อาจารย์ที่เห็นอกเห็นใจในความทุกข์ของอีกฝ่าย เปิดใจให้แก่กันเท่านั้น!
……
……
คนที่ขมขื่นย่อมไม่ได้มีแต่เขาเพียงคนเดียว ยังมีอาจารย์เมิ่งที่อยู่แผนกศัลยกรรมโรงพยาบาลอันดับสองด้วย
หลังจากเฉินชางคุยโม้เสร็จในวันนั้น จู่ๆ ก็ได้ภารกิจใหม่ภารกิจหนึ่ง
[ติ๊ง! ช่วยให้เมิ่งซีเข้าการแข่งขันระดับประเทศได้ ทั้งยังได้ผลสำเร็จโดดเด่นอันดับสองมาครองอย่างราบรื่น รางวัลบรรลุภารกิจ: 1. ค่าความรู้สึกดีของเมิ่งซี +100 (เติมให้อัตโนมัติ) 2. บัตรฝึกพิเศษ 1 ใบ]
เฉินชางงุนงงทันที!
ค่าความรู้สึกดีของเมิ่งซี 100 แต้มเลย! นี่เท่ากับทักษะระดับปรมาจารย์ของการผ่าตัดระดับสี่สองทักษะ แถมยังบวกบัตรฝึกพิเศษที่ไปถึงระดับสมบูรณ์ได้ทันทีหนึ่งใบ
พูดไม่ได้ว่ารางวัลไม่อู้ฟู่
แต่ว่า…
พอเฉินชางดูความสามารถของอาจารย์เมิ่ง ก็อดเจ็บปวดใจไม่ได้ ย่อมต้องเริ่มฝึกโหดแบบปีศาจ!
ดังนั้นเสียงครวญครางเจ็บปวดเสียงแล้วเสียงเล่าจึงแว่วมาจากห้องผ่าตัดของอาจารย์เมิ่งโรงพยาบาลตงต้า!
วิสัญญีแพทย์กับพยาบาลประจำห้องผ่าตัดตอนแรกยังทนไม่ไหวอยู่บ้าง
แต่ต่อมาก็คล้ายว่า…จะค่อยๆ ชินแล้ว
การชี้ (แนะ) สอน (สั่ง) ของเฉินชางนานเข้ายิ่งได้ผลลัพธ์ที่ดี
เช่น ตอนนี้เฉินชางแค่จ้องเธอนิดหน่อย อาจารย์เมิ่งก็จะตอบสนองอัตโนมัติตรวจดูอย่างละเอียดว่าตนทำผิดตรงไหนกันแน่…
เฉินชางแค่กระแอมครั้งหนึ่ง อาจารย์เมิ่งก็จะตาเบิกกว้าง มองว่าตนตกหล่นรายละเอียดอะไรไปตามสัญชาตญาณ…
เห็นเวลากระชั้นขึ้นมาเรื่อยๆ อีกแค่สองวันก็จะแข่งแล้ว!
ในวันนี้เอง หลังเลิกงาน เฉินชางเตรียมไปแผนกศัลยกรรมหัวใจของโรงพยาบาลตงต้าสาขาหนึ่งตามปกติ ถึงอย่างไรเขาก็พบว่า…เสพติดการแนะนำ (สอนสั่ง)!
แต่เสี่ยวหลินที่เคาน์เตอร์พยาบาลรีบร้อนเอ่ยว่า “สะพานตงต้าถล่ม ตอนนี้รถยนต์ร่วงลงไปแล้วสองคัน คันอื่นเกิดเคสชนท้ายซ้อนคันกันอย่างรุนแรง ศูนย์ฉุกเฉินให้พวกเรามุ่งหน้าไปทันทีค่ะ!”
ประโยคเดียว เฉินชางหน้าเปลี่ยนสีทันที!
สะพานถล่ม!
รถยนต์ตกลงไป!
ชนท้ายเป็นวงจร!
นี่ไม่ว่าเรื่องไหนก็เป็นเคสที่ร้ายแรงมากทั้งนั้น
หลังจากได้รับโทรศัพท์ ทั้งทีมฉุกเฉินก็ออกเดินทาง รถฉุกเฉินโรงพยาบาลอันดับสองทั้งสามคันก็เตรียมพร้อมกู้ชีพ!
ความจริงแล้วไม่เพียงแต่โรงพยาบาลอันดับสอง หลายโรงพยาบาลรวมถึงศูนย์ฉุกเฉินก็เดินทางมุ่งหน้าไปกันหมด!
งานกู้ชีพแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่โรงพยาบาลเดียวจะทำสำเร็จได้แล้ว
ชั่วขณะเดียว รถฉุกเฉินหลายคันก็ร้องดังพล่านไปทั้งเมือง เสียงหวอฉุกเฉินดังขึ้นเป็นระลอก คล้ายกองทัพที่ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี!
นอกจากรถจากศูนย์ฉุกเฉินแล้วยังมีหน่วยกู้ชีพจาก 119 รุดหน้ามาด้วย เพราะงานกู้ชีพแบบนี้มีรถเปลี่ยนรูปอย่างรุนแรงไปหลายคันแล้ว ประตูรถบิดเบี้ยว เปิดประตูออกไม่ได้สักนิด! ถึงขนาดยังมีคนถูกเหล็กของรถแทงทะลุ จำเป็นต้องประสานงานช่วยเหลือกับ 119!
เหอทงมีฐานะเป็นหัวหน้าศูนย์ฉุกเฉิน รีบโฉบมาประสานถึงที่เกิดเหตุอยู่ก่อนแล้ว
“เฉินชางโรงพยาบาลอันดับสองไปจัดการงานกู้ชีพที่ใต้สะพานเดี๋ยวนี้!”
“เหอจี้เหรินโรงพยาบาลประชาชนไปบนสะพาน ช่วยส่งผู้บาดเจ็บไปโรงพยาบาล…”
“กัวอวิ๋นเฟยโรงพยาบาลหลอดเลือดหัวใจ ไปใต้สะพาน รีบช่วยกู้ชีพผู้บาดเจ็บ…”
……
เหอทงรู้จักหน่วยฉุกเฉินทั้งเมืองอย่างถ้วนทั่ว แม้จะไม่ได้เก่งรอบด้าน แต่เขารู้จักทุกๆ คนเป็นอย่างดี กับคนเด่นๆ บางคนก็รู้ที่มาที่ไปหมด
แม้ว่าสะพานยกระดับจะอยู่สูงจากพื้นแค่ราวๆ สามเมตร แต่สะพานร่วงลงมาแบบนี้ อัตราความอันตรายยังสูงอยู่!
ตอนนี้ตำรวจเข้ากระชับพื้นที่บริเวณโดยรอบหมดแล้ว งานกู้ชีพทั้งหมดดำเนินต่อไปอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
พอรถจอดสนิท เฉินชางก็พาหวังข่ายอันวิ่งลงมาทันที แต่ละคนถือกล่องฉุกเฉินคนละใบมุ่งหน้ามา
ในขณะเดียวกันยังมีผู้ชายใส่แว่นคนหนึ่งพาทั้งสองคนวิ่งไปทางใต้สะพาน
ชายคนนี้หน้าตาดูอัธยาศัยดี แต่ยังรู้สึกได้ถึงความดุดันจากสายตาผ่านแว่นตานั้น
ที่ร่วงลงไปคือรถเก๋งสองคัน คันหนึ่งเป็นรถโฟล์คสวาเกน พาสสาทรุ่นใหม่ล่าสุด ตอนนี้รถพังเสียหายร้ายแรงมาก ด้านหน้าเครื่องยนต์บุบลงไปเลย ประตูรถบิดเบี้ยว ตามกระจกเห็นรอยเลือดด้านบนได้!
ในรถมีอย่างน้อยสามคน!
อีกคันหนึ่งเป็นฮาวาล H9 ตอนตกลงมาทิ่มลงไปในซุ้มดอกไม้ ถุงลมนิรภัยระเบิดออกแล้ว คนที่อยู่ข้างในเป็นหรือตายไม่อาจรู้ได้!
เฉินชางมองกัวอวิ๋นเฟย พร้อมกันนั้น สายตาฉายแววตัดสินใจได้ จึงวิ่งไปหารถคันที่อยู่ใกล้ตนที่สุด!
เฉินชางมองพาสสาทครั้งหนึ่ง วินาทีนั้นพลันไม่สบายใจขึ้นมา
เจ้าหน้าที่จาก 119 วิ่งมาหา พูดกับเฉินชางว่า “หมอหลีกไปก่อน ผมเปิดประตูให้!”
ประตูรถตอนนี้บิดเข้าไปแล้ว ล็อคประตูถูกทำลายจนไม่มีทางเปิดได้สักนิด ต้องใช้เลื่อยไฟฟ้าเปิดออก!
เฉินชางพยักหน้า พลันถอยหลังไปก้าวหนึ่ง แล้วเริ่มเตรียมเครื่องมือช่วยชีวิต ทันทีที่ประตูเปิดรถออก จะได้กู้ชีพอย่างมีประสิทธิภาพทันท่วงที!
เรื่องนี้สำคัญมาก!
