บทที่ 571 ผมเป็นเพื่อนกับพระเจ้า (1)
นี่ไม่ใช่เพชรไร้สี แต่เป็นเพชรสีชมพูที่เปล่งประกายสีชมพู!
เพชรสีชมพู!
แม้เฉินชางไม่ได้มีความรู้เรื่องเพชรมากนัก ที่ผ่านมาก็ไม่ได้รู้สึกดีกับสิ่งของที่ไม่มีประโยชน์ใช้สอยพวกนี้เท่าไหร่!
ถึงขั้นรู้สึกว่าเพชรเทียบกับทองไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่างน้อยทองก็รักษามูลค่าได้…
ทว่าตอนที่เขาเห็นเพชรที่เป็นประกายแวววาวเปล่งแสงอันชวนหลงใหลภายใต้แสงไฟนี้ เขาก็ตกตะลึงในความงามของมันจริงๆ!
ทุกคนในนี้ยังหลงใหล นับประสาอะไรกับผู้หญิง!
ตอนนี้เฉินชางหวั่นไหวเล็กน้อยจริงๆ
ถ้าเอาเพชรเม็ดนี้มาทำเป็นแหวนเพชร สวมบนมือของยัยฉินขี้ประจบ…จะต้องสวยมากแน่เลย
เลน่าคอร์นมองเพชร แล้วเสมองเฉินชางแวบหนึ่ง ก่อนจะยิ้มถาม “ขอแต่งงานเหรอครับ”
เฉินชางพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “อืม ผมเตรียมจะขอแฟนผมแต่งงานครับ”
เลน่าคอร์นอดเดินเข้ามาไม่ได้ พลันพูดพร้อมรอยยิ้มว่า “ดูเหมือนมันจะเจอเจ้าของของมันแล้ว ตอนผมซื้อ คุณเจิ้งยังพูดอยู่เลยว่าผมไม่มีความจำเป็นต้องใช้ ตอนนี้ดูเหมือนว่า มันเป็นสมบัติล้ำค่าเลยเชียว”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เลน่าคอร์นวางกล่องเพชรในมือของเฉินชาง และเผยรอยยิ้มทันที “ตอนนี้ มันเป็นของคุณแล้วครับ!”
เฉินชางเบิกตาโพลง ยากจะเชื่อ “นี่…แพงเกินไปแล้วครับ!”
เพชรเม็ดนี้ก็ไม่เล็กเลยจริงๆ อย่างน้อยคงหลายร้อยล้านหยวน…
เลน่าคอร์นมองเจิ้งกั๋วถานแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “เพชรเม็ดนี้อาจจะควรมอบให้คนจีน”
เจิ้งกั๋วถานพยักหน้า “เพชร 5.20 กะรัต เพราะประมูลที่ประเทศฝรั่งเศส ราคาจึงไม่ได้ขึ้น แต่ถ้าในประเทศจีน ย่อมเป็นตัวเลขที่น่าทึ่ง”
520[1] …
นี่คือตัวเลขที่คนจีนมีต่อความรัก…
แต่ต่างชาติไม่มีการใช้คำว่า 520
เลน่าคอร์นมองเฉินชาง “จริงสิ คุณเฉิน คุณจะทำแหวนเพชรเมื่อไหร่เหรอครับ ผมรู้จักดีไซเนอร์ของทิฟฟานี่ บางทีอาจจะออกแบบเพชรเม็ดนี้ให้เป็นแหวนเพชรได้ดีกว่า”
หลังจากเฉินชางได้ยินแล้วก็ประหลาดใจขึ้นมาทันที ก็จริง จะให้เพชรเม็ดหนึ่งเฉยๆ คงไม่ได้มั้ง
แม้ช่างงานโมเสกมีอยู่ทุกที่ แต่…ทิฟฟานี่เป็นดีลเลอร์แหวนเพชรอันดับหนึ่งของโลกเชียวนะ
เฉินชางอดพูดพร้อมความประหลาดใจไม่ได้ “วันที่ห้า ธันวาคมครับ อีกสามวัน”
เลน่าคอร์นยิ้ม “ได้ครับ เวลาคงประมาณนี้ เรื่องนี้ผมจัดการให้ครับ”
เฉินชางเกรงใจเล็กน้อย ถึงอย่างไรน้ำใจขนาดนี้ ก็เกินไปมากจริงๆ “นี่…คุณ เลน่าคอร์นครับ มันแพงเกินไปแล้วครับ”ไอรีนโนเวล
เจิ้งกั๋วถานพูดพร้อมรอยยิ้ม “เสี่ยวเฉิน คุณไม่ต้องห่วงนะครับ ส่วนนี้ผมจัดการเอง!”
“ถ้าคุณรักษาใบหน้าของคุณผู้หญิงได้ บุญคุณครั้งนี้ไม่ใช่แค่เพชรเม็ดนี้จะวัดค่าได้”
เห็นเพียงว่า เลน่าคอร์นส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ไม่ครับๆๆ…คุณเจิ้งเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ขายให้คุณหรอกครับ! เพราะนี่เป็นของขวัญที่ผมให้คุณเฉิน ไม่เกี่ยวกับคุณ”
เฉินชางประหลาดใจเล็กน้อย เลน่าคอร์นมองเฉินชางพร้อมพูดว่า “ผมอยากเป็นเพื่อนกับคุณเฉินครับ วันไหนที่ผมต้องการความช่วยเหลือ จะได้ช่วยผมได้”
“นี่ไม่ใช่การแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ นี่มัน…ใช่ครับ! นี่คือการช่วยเหลือระหว่างมิตรภาพ แน่นอนว่าต้องอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ละเมิดหลักการของคุณ รู้ไว้ว่า เลน่าคอร์นไม่มีวันปฏิบัติกับเพื่อนอย่างไม่เป็นธรรม!”
เฉินชางมองเลน่าคอร์น ไม่ได้ปฏิเสธ
ความจริง ความประทับใจแรกพบที่เลน่าคอร์นมีให้กับเฉินชางไม่เลวเลย
เฉินชางยิ้ม “รู้สึกเป็นเกียรติมากครับที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณซิตตัน”
เลน่าคอร์นได้ยินแบบนี้พลันเลิกคิ้วทันที เผยรอยยิ้มขึ้นมา “คุณเฉิน! คุณฉลาดเลือกมากครับ”
จากนั้นเลน่าคอร์นก็ยื่นเพชรให้กับผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ และออกเดินทางไปนครนิวยอร์กที่สหรัฐอเมริกาในวันนั้นเลย ต่อมาถึงโทรไปด้วยตัวเอง
มื้อเที่ยงหลากหลายมาก ทุกคนรับประทานอย่างมีความสุข
ทว่าเมื่อเทียบกันแล้ว ทุกคนเฝ้ารอการผ่าตัดช่วงบ่ายมากกว่า
การผ่าตัดปลูกถ่ายผิวหนังบวกกับการปลูกถ่ายผิวหนัง และยังมีการผ่าตัดศัลยกรรมดึงหน้า SMAS การผ่าตัดแผลเป็น โดยรวมแล้วเป็นการผ่าตัดที่ทดสอบเทคนิคฝีมือมาก
ปัจจัยของสถานที่ตอนนี้ไม่เพียงพอแล้ว
เฉินชางจึงเสนอให้ไปคลินิกศัลยกรรมจื้อซิน
กับเรื่องนี้ ทุกคนไม่ได้ปฏิเสธ
เฉินชางลุกขึ้นไปติดต่อจางจื้อซินเพื่อบอกเรื่องนี้ จางจื้อซินอึ้งงันไปทันที
เจิ้งกั๋วถาน!
เขาเป็นถึงผู้มีชื่อเสียงในเมืองอันหยาง ติดอันดับมหาเศรษฐี ภรรยาของเขามาผ่าตัดที่ ‘คลินิกเล็กๆ’ ของตน แน่นอนว่าจะต้องดีใจมาก
นอกจากตื่นเต้นแล้ว เขาพลันโทรหาหูจ้วนจินทันที
หูจ้วนจินเป็นมหาเศรษฐีคนหนึ่ง แต่เมื่อเทียบกับเจิ้งกั๋วถาน ก็ยังเป็นแค่บุคคลตัวเล็กๆ หลังจากรู้ที่มาที่ไปของเรื่องราว หูจ้วนจินดีใจมากเป็นอันดับแรก ถึงอย่างไรการที่สามารถสานสัมพันธ์กับเจิ้งกั๋วถานได้ เป็นโอกาสที่หายากมากสำหรับตน
ในขณะเดียวกัน…ก็นึกกลัวกับเรื่องที่ผ่านมา!
ถึงอย่างไร จากเรื่องนี้ก็เห็นได้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเฉินชางกับเจิ้งกั๋วถานคงจะแน่นแฟ้นมาก โชคดีที่ตอนนั้นตนไม่ได้เอาเปรียบหรือทำอะไรไม่ดีกับเฉินชาง ไม่อย่างนั้น….
[1] 520 เป็นคำแสลงในภาษาจีน แปลว่า “ฉันรักคุณ” เพราะการออกเสียงตัวเลข 520 คล้ายกับการออกเสียงคำว่าฉันรักคุณในภาษาจีน
