เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 679-680

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 679 ฉันอยากเป็นพี่สะใภ้ของเธอ

เนื่องจากการมีอยู่ของเจียนอี้เฉิน ฉันหยุฝานจึงพิจารณาเรื่องของฉันชวนอย่างเป็นกลางและมีเหตุผลมากขึ้น

อาจเป็นเพราะการปรากฏตัวของเจียนอี้เฉิน ทําให้เธอไม่ต้องสู้ตัวคนเดียวอีกต่อไป

ความรู้สึกที่มีคนอยู่เคียงข้างคอยแบ่งปันความกังวลและช่วยแก้ปัญหานั้นวิเศษมาก

ฉันหยุฝานกําลังจ้องโทรศัพท์ของตัวเองอย่างงุนงง จู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ส่งเสียงดังขึ้นมา

เป็นเจียนอี้เฉินที่ส่งข้อความหาเธอ

ฉันอารมณ์ไม่ดี เลยอยากดื่ม เธอว่างไหม?]

เฉินหยฝานตอบกลับทันที

[ว่างนะ ฉันก็อยากดื่มเหมือนกัน ที่บ้านก็มีไวน์อยู่พอดีเลย]

เนื่องจากเหตุการณ์ครั้งก่อน ทําให้บาร์ที่พวกเขาไปดื่มด้วยกันไม่ปลอดภัยอีกต่อไป

[ตกลง]

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เจียนอี้เฉินก็มาถึงหน้าประตูบ้านของฉันหยุฝาน

ฉินหยฝานก็เตรียมไวน์ไว้เรียบร้อยแล้ว

เจียนอี้เฉินหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา แล้วดื่มมันผ่านริมฝีปาก

แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะดูแยกไม่ออกระหว่างหญิงหรือชาย แต่เขาก็ดูมีเสน่ห์อย่างมาก เมื่อแต่งตัวเป็นผู้หญิง

แต่เมื่อเขาสวมเสื้อผ้าของผู้ชาย ทุกการเคลื่อนไหวของเขาก็เหมือนกับลูกผู้ชายอย่างเต็มตัว

อย่างไรก็ตาม วันนี้นอกจากเขาจะดูเป็นผู้ชายแล้ว ก็ดูเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก

“นายเจอกับเรื่องแย่ๆ อะไรมาเหรอ?”

เมื่อฉันหยุฝานเห็นความหงุดหงิดผ่านสีหน้าที่หดหูของเจี่ยนเฉิน เธอก็คาดเดาในใจได้เล็กน้อยว่าทําไมเจี่ยนอี้เฉินถึงอารมณ์เสีย

วันนี้ไม่ใช่วันธรรมดา แต่เป็นวันหมั้นของจํายหวินเชิงกับเจียนอหลิง

นี้เจียนอี้เฉินรู้สึกหดหูในวันพิเศษ…

อาจเป็นเพราะ…

ฉินหยุฝานจําได้ว่าเคยเห็นเจียนอีหลิงและเจี่ยนอี้เฉินยิ้มให้กันอย่างสนิทสนมในวอร์ด…

แต่ทว่า ฉันหยุฝานหวังว่าการเดาเธอจะไม่เป็นจริง

“ฉันรู้สึกเหมือนถูกควักหัวใจออกไปเลย” เจี่ยนอี้เฉินตอบ

เขาอกหักเหรอ?

เป็นเพราะเจี่ยนอีหลิงรึเปล่า?

เมื่อได้ยินคําพูดของเจี่ยนเฉิน ฉินหยฝานก็ไม่รู้ว่าทําไมเธอถึงรู้สึกอารมณ์เสียในใจ

มันเป็นความรู้สึกเดียวกัน เหมือนกับตอนที่เธอเห็นจํายหวินเชิงเอาใจใส่เจียนอหลิงอย่างอ่อนโยน

เมื่อมีคนดื่มเพื่อขับไล่ความเศร้า ก็ง่ายมากที่จะเมา

เจียนอี้เฉินเองก็ไม่มีข้อยกเว้น

หลังจากดื่มไวน์ไปทั้งขวด เขาก็ทรุดตัวลงบนโซฟาของฉันหยุฝาน

ฉินหยฝานไม่ได้เมา เพราะเธอไม่ค่อยดื่มมากนัก

เมื่อมองดูผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆ เธอก็เริ่มทุกข์ใจ

หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันหยุฝานตัดสินใจส่งข้อความถึงเจี่ยนอีหลิง

[เจียนอีหลิง เธอรู้ไหมว่าอี้เฉินรู้สึกเสียใจกับงานหมั้นนั่น?]

เจียนอีหลิงตอบกลับอย่างรวดเร็ว [ฉันรู้]

[ครั้งที่แล้ว ตอนอยู่ในโรงพยาบาล เธอทําตัวสนิทกับเขามาก ถ้าเธอไม่ชอบเขาก็ไม่ควรให้ความหวังกับเขา เธอไม่ควรอยู่ใกล้เขาขนาดนั้น]

[?]

[ตอนนี้อี้เฉินอยู่กับฉัน ฉันรู้สึกว่าเขาเศร้ามาก]

[เขาอยู่ที่บ้านเธอเหรอ?]

นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก ที่สําคัญก็คือเขาดื่มหนักเพราะเธอ เขาอกหักและผิดหวังในความรัก เลยดื่มเพื่อไล่ความเศร้าออกไป]

[เขาชื่อเจียนอี้เฉิน]

(ฉันรู้ว่าเขาชื่ออี้เฉิน]

[เจี่ยน]

ให้สนใจที่นามสกุล ไม่ใช่ที่ชื่อจริง

[ฉัน…]

ฉินหยุฝานจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์และอึ้งไปทันที

เจียน

เขาสกุลเจียน? เขามีสกุลเดียวกับเจียนอีหลิง?

เจียนอี้เฉิน!

[พวกเธอมีความสัมพันธ์อะไรกัน?]

[พี่ชายกับน้องสาว ]

เจียนอหลิงส่งข้อความถึงฉันหยุฝานอีกครั้ง ทําไมเขาถึงอยู่ที่บ้านของเธอล่ะ?]

เมื่อฉันหยุฝานอ่านข้อความ เธอก็มองไปที่เจี่ยนอี้เฉินซึ่งนอนคว่าอยู่บนโซฟา

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกผิดขึ้นมา

แต่ในไม่ช้า เธอก็เข้าใจสิ่งหนึ่ง

[เจียนอีหลิง ฉันอยากเป็นพี่สะใภ้ของเธอ]

ฉินหยุฝานบอกความคิดนี้ เธอไม่เคยปิดบังสิ่งที่ตัวเองต้องการ

[กับพี่ชายคนไหน?]

[กับคนนี้แน่นอน!]

[ขอให้โชคดี]

[เธอไม่ได้คัดค้านเลยเหรอ?]

ก่อนหน้านี้เธอเป็นคู่แข่งทางความรักกัน เลยทําให้ความสัมพันธ์ค่อนข้างอึดอัด

[ทําไมฉันต้องคัดค้านเรื่องนี้ด้วย?] เจียนอหลิงตัดสินใจถามเพราะเธอไม่เข้าใจ

บทที่ 680 งานหมั้นคืนนี้ไม่ยุ่งเลยเหรอ?

[งั้นฉันจะถือว่าเธอไม่คัดค้าน อีกอย่างเธอตอบข้อความฉันในคืนงานหมั้นได้ยังไง?]

[?]

[ฉันหมายความว่าตอนนี้เธอไม่ยุ่งเหรอ?]

[ทําไมฉันต้องยุ่งด้วย?] เจียนอีหลิงตอบ เธอไม่เข้าใจว่าฉันหยุฝานหมายถึงอะไร

จํายหวินเชิงไร้ความสามารถเหรอ? นี่ยังไม่ถึงเที่ยงคืนแต่เขาหยุดแล้ว? อาา เขาเป็นผู้ชายที่ฉันเคยชอบ…]

[?] เจียนอีหลิงก็ยังไม่เข้าใจ

อาา ลืมมันไปเถอะ พูดถึงพี่ชายเธอดีกว่า เจี่ยนอี้เฉินชอบอะไร เขาสนใจอะไรเหรอ?]

[เขาชอบหาเงิน]

เจียนอี้เฉินเป็นคนที่หมกมุ่นอยู่กับตัวเอง อย่างน้อยก็เมื่อก่อน

การที่เจียนอี้เฉินแต่งตัวเป็นผู้หญิงหรือเป็นนักพากย์ ทั้งหมดนั้นล้วนเป็นแค่การแสดงของเขา
สิ่งที่ทําให้เขาสนใจจริงๆคือการหาเงิน

บางที เขาอาจคิดว่าการหาเงินเป็นเกมอย่างหนึ่งที่เขากําลังเล่น แต่ทว่า การหาเงินก็ต้องใช้ทั้งเวลาและพลังงาน

เจียนอี้เฉินไม่สนใจสายตาของผู้อื่นและไม่ยึดติดกับโลก

ดังนั้น หากเขาสามารถเป็นเด็กได้ เขาก็คงจะทําตัวน่ารัก เอาแต่ใจ เล่นซนไปมา อย่างแน่นอน

[เธอรู้ไหมว่าทําไมเจี่ยนอี้เฉินถึงเกลียดฉินชวน? ทําไมเขาถึงพยายามอย่างหนักเพื่อช่วยฉันจํากัดการพัฒนาของฉันชวน?]

เจียนอีหลิงมองไปที่ข้อความของฉันหยุฝานบนหน้าจอ

เขาต้องการใช้ฉินหยฝานเพื่อกําจัดฉินชวน

นี่คือเหตุผลว่าทําไมเขาต้องการหุ้นของฉินกรุ๊ป

เขาต้องการให้ตระกูลฉันอยู่ในความดูแลของเขา เพื่อที่เขาจะได้ปกป้องตระกูลเจียนได้

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง เจียนอีหลิงตอบกลับฉินหยุฝาน เฉันจะหาวิธี]

[เธอจะหาวิธีอะไร ฉันแค่ถามว่าเธอรู้รึเปล่า ]

เฉินหยฝานค่อนข้างสับสน เมื่ออ่านข้อความของเจียนอหลิง

เจี่ยนอีหลิงเป็นคนที่คุยด้วยค่อนข้างยาก ถ้าไม่ใช่เพราะว่าความน่ารักของเธอ ฉันหยุฝานคงจะตีเธอไปแล้วจริงๆ

หลังจากการนั้น สายตาของฉันหยุฝานก็มองไปที่เจียนอี้เฉินซึ่งเมาและหมดสติไป เธอจึงเดินไปเอาผ้าห่มมาคลุมให้เขา

“นายมันแย่มาก แกล้งทําเป็นผู้หญิงโกหกฉันมาตั้งนาน แต่นายไม่ต้องจ่ายราคาที่หลอกลวงความรู้สึกเลยเหรอ?”

เมื่อเวินรั่วออกจากงานเลี้ยงของงานหมั้น จูสื่อโม่ก็มารับ

ตั้งแต่ที่พวกเขาคบกัน จสื่อโม่ปฏิบัติต่อเป็นรั่วเป็นอย่างดี เขามักจะมาที่โรงพยาบาลเพื่อไปกับเธอบ่อยครั้ง

เวินรั่วประทับใจการกระทําของสื่อโม่มาก แต่เธอก็ยังไม่ลืมรายการของขวัญที่ท่านรองแห่งตระกูลจํายมอบให้เจียนอีหลิงได้เลย

“เธอเป็นอะไรไป? วันนี้เธอดูแปลกๆนะ มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเหรอ?” จสื่อโม่ถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่มีอะไรหรอก วันนี้ฉันเพิ่งเห็นท่านรองแห่งตระกูลจําย”

“ท่านรองแห่งตระกูลจําย? เธอเห็นเขาแล้ว? เขามาที่นี่จริงๆ เหรอ?”จสื่อโม่รีบถามเป็นรั่วเพื่อฟังรายละเอียดเพิ่มเติม

“อื้อ”

“อาา…มีเหตุผล ในเมื่อนายท่านเชิงหมั้นแล้ว นายท่านรองต้องไม่พลาดแน่นอน” จูสือโม่ถามอีกครั้ง “นายท่านรองเป็นคนยังไง เขาน่ากลัวเท่าข่าวลือจริงรึเปล่า?”

“เขาดูเป็นคนกล้าหาญและยิ่งใหญ่มาก” นั่นมันยิ่งกว่าข่าวลือเสียอีก

ก่อนหน้านี้ เธอคิดว่าท่านรองแห่งตระกูลจํายจะมีเป็นคนที่น่ากลัว แต่จริงๆ แล้วเขาหล่อกว่าที่เธอคิดไว้มาก ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายของเขาก็มีเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ของผู้ชายที่ดูเป็นผู้ใหญ่

จุสื่อโม่ส่งเงินรั่วกลับไปที่ตระกูลเป็น

เมื่อเป็นรั่วเข้ามาในห้อง เธอก็มองดูโทรศัพท์มือถือในลิ้นชักโต๊ะข้างเตียงอย่างครุ่นคิด

หลังจากเงียบอยู่นาน เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรออก

“ฉันมีข่าวมาที่อยากจะบอกกับเธอ ข่าวนี้จะทําให้เกิดความโกลาหลแน่นอน อย่างน้อยก็คง จะสร้างความวุ่นวายในวงการวิชาการอย่างมาก”

## หัวเดียวกระเทียมลีบ ส่งข้าวส่งน้ําผู้แปลหน่อยนะครับ

หลังจากนั้นประมาณห้านาที เวินรั่วก็วางสาย

เธอมองไปที่โทรศัพท์มือถือตรงหน้า รู้สึกประหม่าอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเริ่มรื้อชิ้นส่วนโทรศัพท์ และทําลายชิปภายในทั้งหมด