เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 575-576

บทที่ 575 ลุงสองมาตรฐาน

“เธอต้องการไปไหม?” จำยหวินเชิงถามเจียนอีหลิง

เมื่อได้ยินแบบนี้หันเหมิงอและซิงเหว่ยก็เริ่มคิดสงสัยในชีวิต พวกเขารู้จักผู้ชายคนนี้ หรือเปล่า?

เสียงออดอ้อนนี่คืออะไร?

นี่ยังเป็นนายท่านเชิงอยู่อีกเหรอ

ไม่ นายท่านเชิ่งไม่มีท่าทางอย่างนี้

เงี่ยนอีหลิงชะงักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า

“ตกลง คืนนี้ฉันจะพาเธอไปด้วย” จำยหวินเชิงกล่าว

“นายท่านเชิง นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีนะ” ซิงเหว่ยตะลึง

“ใช่… ผมก็คิดว่ามันไม่เหมาะสมที่เธอจะไป.” หานหมิงอวี่กล่าวก่อนจะเดินจากไป

“ประหยัดลมหายใจนายไว้ เพียงไปจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยตอนนี้”

จำยหวินเชิงไม่ให้โอกาสชายสองคนพูดต่อ

” ตกลง ตกลง ผมจะไปจัดการทุกอย่าง”

คืนนี้งั้นเหรอ?

ไม่สมควรให้ไปงั้นเหรอ?

นี่มันเกี่ยวข้องกับอะไรกัน?

เวินเฉิงเพิ่งสนทนากับใครบางคนเสร็จ จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นลูกสาวจ้องมองไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง เมื่อเห็นแบบนั้น เขาก็เบนสายตาตามลูกสาวไป

จากนั้น หน้าของเวินเฉิงก็เคร่งเครียดขึ้น

จากนั้น เขาก็ลุกขึ้นอีกครั้ง และเดินตรงไปยังเงี่ยนอีหลิงและพวก

“ พ่อ?”

การกระทำอย่างกะทันหันของเวินเฉิงทำให้เป็นรั่วงงเหลือเกิน

หลังจากเหลือบมองแม่ของเธอแล้ว เวินรั่วก็ตัดสินใจติดตามพ่อไป

เงินเฉิงเดินไปที่เงี่ยนอีหลิงและจำยหวินเชิง และพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว่า “อีหลิงมาอยู่ข้างลุงมี”

บอดี้การ์ดของจำยหวินเชิงกำลังจะหยุดยั้งเขา แต่ทว่าพวกเขาก็หยุดชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของชายคนนี้

จากนั้นเดินเฉิงก็ชี้ไปยังชายที่อยู่ข้างเงี่ยนอีหลิง “คุณปล่อยหลานสาวของฉัน”

ถ้าตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ที่งานเลี้ยงอาหารค่ำ เวินเฉิงคงจะดุผู้ชายข้างๆเงี่ยนอีหลิงไปแล้ว

หลานสาวเขายังเด็กมาก ผู้ชายคนนี้ไม่ควรหลอกลวงสาวน้อยด้วยหน้าตาที่หล่อเหลา คิดว่าหลานสาวเขาถูกรังแกง่ายนักหรือไง?

เมื่อใช่ชิงเยวตามมาทันสามี เธอก็พยายามดึงเขากลับมา

ไม่เหมาะสมที่จะโต้แย้งกันในเวลาดังกล่าว การล่วงเกินใครสักคนจะไม่เป็นผลดีแก่พวกเขา

เวินรั่วพยายามเกลี้ยกล่อมเดินเฉิงเช่นเดียวกัน “พ่อ ได้โปรดใจเย็นๆ อีหลิงดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีกับชายคนนี้ แม้ว่าเธอจะยังเด็ก แต่หนูก็ยังเชื่อว่าเธอน่าจะรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่”

ซิงเหว่ยและหานหมิงอี้ชำเลืองไปสบตากัน

เห็นได้ชัดว่าชายผู้โกรธแค้นคนนี้ไม่รู้ว่ากำลังตะโกนใส่ใคร

ซิงเหว่ยรีบลุกขึ้น “คุณอาจเข้าใจสถานการณ์ผิดไป? เราไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลย เรามาพูดคุยเรื่องอื่นกันเถอะ”

เวินเฉิงชี้ไปที่แขนของจำยหวินเชิง ตอนนี้ แขนของเจียนอีหลิงยังคงโอบรอบแขนของจำยหวินเชิง เขาร้องออกมาว่า “ปล่อย ให้เขาปล่อยมือเธอ”

เอ่อ… ซิงเหว่ยคิดขณะเหลือบมองจำยหวินเชิง

เงี่ยนอีหลิงเป็นคนที่จับแขนของจำยหวินเซิ่งไม่ใช่เหรอ

เขาควรจะบอกให้หลานสาวปล่อยนายท่านเพิ่งไปไม่ใช่เหรอ?

ลุงคนนี้ สองมาตรฐานแบบนี้

เงี่ยนอีหลิงพยายามเอามือเธอออก แต่ยังไงก็ตามจำยหวินเชิงปฏิเสธที่จะปล่อยเธอไป เขาตั้งใจหนีบแขนเขาไว้

เนื่องจากเจียนอีหลิงไม่ต้องการทำให้มือตัวเองเจ็บ เธอจึงทำได้เพียงจ้องมองไปที่จำยหวินเชิงรอเขาปล่อยเธอ

เมื่อเห็นดวงตาเธอ สุดท้ายจำยหวินเชิงก็ตัดสินใจคลายแขน เมื่อสบตากับดวงตาคู่นั้นแล้วเขาจะทำอะไรได้อีก?

ด้วยเหตุนี้ เจี้ยนอีหลิงจึงดึงมือออกจากแขนของจำยหวินเพิ่งได้

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว สีหน้าของเวินเฉิงก็ผ่อนคลายลง

จากนั้น เขาก็พูดกับเจี้ยนอีหลิง “อีหลิงกลับกันเถอะ ลุงมีเรื่องจะคุยกับหลานเรื่องนี้”

เจียนอีหลิงส่ายหน้าและอธิบายว่า “เขาไม่ได้เป็นคนเลว”

“อีหลิง หลานไม่สามารถตัดสินคนจากหน้าตาได้นะ พวกเขาจะไม่เขียนคำว่าเลวไว้บนใบหน้า” เป็นเฉิงกล่าว เวินเฉิงมั่นใจว่าผู้ชายคนนี้ที่กอดหลานสาวเขาไม่ใช่คนดีแน่นอน

แน่นอนว่าเขาต้องเป็นคนเอาแน่นอนไม่ได้และไม่สัตย์ซื่อ

รูปร่างหน้าตาเขาทำให้รู้สึกเหมือนว่าเขาเป็นเพลย์บอย

ซิงเหว่ยและหานหมิงอวี่กลั้นหัวเราะไว้ เป็นเรื่องปกติที่นายท่านเชิงจะไม่เป็นที่รู้จักในที่สาธารณะ แต่ว่านี้นับเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นคนเลวที่ลักพาตัว หญิงสาวบริสุทธิ์”

บทที่ 576 เขาคือนายท่านเชิงเหรอ?

ในตอนนี้ CEO ของบริษัทหนึ่งก็ได้เดินเข้ามา นี่คือคนที่เป็นเฉิงรู้จัก

CEO ของบริษัทนี้มาที่นี่เพื่อทักทายจำยหวินเชิง

เขาทักทายจำยหวินเซิ่งอย่างสุภาพ “สวัสดีครับนายท่านเชิง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับเป็นยังไงบ้าง?”

คำว่า ‘นายท่านเชิง ทำให้คนตระกูลเวินตกใจ

“เดี๋ยวก่อน มิสเตอร์เม้ง คุณกำลังเรียกใครนายท่านเชิง” เป็นเฉิงถามชายตรงหน้าเขา

“นายน้อยคนนี้ไง” มิสเตอร์เม้งได้ตอบกลับ

แต่ถึงกระนั้น มิสเตอร์เม้งก็ไม่ได้ชี้ไปที่จำยหวินเชิง แต่ดวงตาเขามองไปที่อีกฝ่ายแทน

เวินเฉิงมองไปที่จำยหวินเชิง ใบหน้าเขาซีด

ผู้ชายคนนี้ ผู้ชายคนนี้คือจำยหวินเชิงเหรอ?

หลานชายคนเดียวของตระกูลจำย?

“บูม …”

เวินเฉิงรู้สึกว่าสมองเขากำลังระเบิด หูเขาเริ่มส่งเสียงดังกึ่งๆ

เมื่อ… เมื่อกี้ เขากำลังบอกหลานสาวว่าคนนี้เป็นคนเลว…

แต่ไม่… ผู้ชายคนนี้กำลังจับมือหลานสาวเขาอยู่จริงๆ

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นจำยหวินเชิง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นคนดีเสมอไป

แต่ยังไงก็ตาม… ถ้าเป็นจำยหวินเชิง… ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำเพื่อยับยั้งอีกฝ่ายได้

ไช่ชิงเยว่และเวินรั่วก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน นี่ราวกับสายฟ้าฟาดเข้าใส่ทั้งสองคน

ผู้ชายคนนี้คือนายท่านเชิงจริงเหรอ?

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา พวกเธออยากพบนายท่านเชิงมาตลอด

แต่ยังไงก็ตามพวกเธอไม่เคยคิดที่จะพบเขาในสถานการณ์แบบนี้

จำยหวินเชิงหันไปพูดกับเงินเฉิง “มิสเตอร์เวิน คุณต้องทำอะไรพลาดแน่ๆ นายน้อยฉินชวนเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ ผมเดาว่าคุณคงไม่อยากสร้างปัญหาให้เขา”

จำยหวินเชิงวันนี้อารมณ์ดี ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจปล่อยเวินเฉิงไป

เป็นเฉิงหยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรีบดึงภรรยาและลูกสาวจากไป

ไม่มีใครต้องการล่วงเกินตระกูลฉินและตระกูลจำย

แน่นอนเวินเฉิงก็ไม่กล้าทำเช่นเดียวกัน

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เขาทำได้เพียงยอมแพ้ในการแยกหลานสาวเขาออกจากจ๋ายหวินเชิง

ขณะที่เขาจากไป เวินเฉิงได้แต่ก้มหน้าลงอย่างหดหูและเศร้าหมอง

อาา เขาต้องหาโอกาสคุยกับหลานสาวเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้ชายคนนั้นเป็นเพลย์บอยแน่นอน

หลังจากออกจากงานเลี้ยงอาหารค่ำ เจียนอีหลิงก็ขึ้นรถของจำยหวินเชิง

เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังจะออกไป “เล่น”

ชายสามคนขับรถสปอร์ตคนละคัน พร้อมกับเสียงคำรามจากเครื่องยนต์รถสปอร์ต พวกเขาขับรถไปจนถึงสนามแข่งในเขตชานเมืองของเปยจิง

เมื่อพวกเขามาถึงสถานที่ ก็มีรถแข่งสมรรถนะสูงจอดอยู่ที่นั่นอยู่แล้ว

กลุ่มคนกำลังรออยู่ที่นั่น

ถึงเวลานี้ ท้องฟ้าก็ได้มีดลงแล้ว แต่ทว่าสนามแข่งทั้งหมดสว่างไสวด้วยแสงไฟนับไม่ถ้วน ราวกับว่ายังเป็นเวลากลางวัน

พวกเขามาที่นี่เพื่อแข่งรถกันงั้นเหรอ? นี่คือสิ่งที่พวกเขาหมายถึงกับคำว่า ออกไป?

จำยหวินเพิ่งหัวใจไม่ค่อยดี แต่ถึงกระนั้น เขาก็ชอบกีฬาผาดโผนเหล่านี้

อาา ท่านผู้เฒ่าจำยคงจะเป็นกังวลอย่างมากในช่วงปีที่ผ่านมา

เมื่อจำยหวินเชิงปรากฏตัว ฝูงชนก็รวมตัวกันรอบตัวเขา

พวกเขาเห็นเด็กสาวที่มีรูปร่างกระทัดรัดลงมาจากที่นั่งผู้โดยสารของจำยหวินเชิง

สีหน้าประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทุกคน

จากนั้นพวกเขาก็ตั้งคำถามกับซิงเหว่ยและหานหมิงอี้

แต่ทว่าทั้งสองคนได้แต่ก้มหน้าลง พวกเขาแสร้งทำเป็นไม่เห็นอะไรเลย

พวกเขาไม่รู้สิ่งที่มีประโยชน์ใดๆ ไม่มีประโยชน์ที่จะถามพวกเขา

แต่ยังไงก็ตาม พวกเขามั่นใจในสิ่งหนึ่ง ที่นั่งผู้โดยสารของนายท่านเพิ่งอาจถูกจับจองไปแล้วในวันนี้

แต่ทว่าสาวน้อยคนนี้จะกลัวมากหรือเปล่า?

ดูเหมือนว่าเธอจะตกใจง่าย

บางที่กีฬาผาดโผนอาจไม่เหมาะกับเธอ