เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 535-536

บทที่ 535 อีกครั้งหนึ่งที่ Dr.FS ช่วยตระกูลเจียน

น้องสาวเขาคือ Dr.FS. เธอช่วยชีวิตเขาไว้.. ย้อนกลับไปเมื่อเขาคิดว่าเขาได้สูญเสียทุกอย่างแล้วเธอเป็นคนที่ให้ความหวังกับเขา

และคราวนี้ เธอก็ได้ช่วยชีวิตย่าของพวกเขาไว้

เธอปกป้องตระกูลของพวกเขาอย่างเงียบๆ

เธอ…

“หยุ่นน่าวมีอะไรเหรอ?” เป็นนวนถามเมื่อเห็นลูกชายทําตัวแปลกๆ

“ไม่มีอะไร” เงี่ยนหยุ่นน่าวตอบขณะที่ส่ายหน้า

เขาได้สัญญากับชายวัยกลางคนที่ชื่อหลี่จั่วเจียว่า จะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ

ชายคนนั้นบอกเขาว่า ตัวตนของเจียนอีหลิงต้องถูกเก็บไว้เป็นความลับ มันจะเป็นอันตรายถ้าคนรู้จักตัวตนเธอ

ย่าเงี่ยนพูดกับเจียนอีหลิงต่อไปอีกว่า “ที่รัก ย่าสัญญาว่าย่าจะใช้เวลาร่วมกับเธอในวัน เกิดของเธอ”

ต่อให้ร่างกายจะไม่ได้อยู่ที่นั่น แต่เธอก็จะนึกถึงเจียนอีหลิงในใจเสมอ

เธอไม่ต้องการให้หลานสาวเธอเศร้าเสียใจ

หลังจากเหตุการณ์นั้น ตระกูลเจี้ยนก็เริ่มคิดถึงปัญหา

Dr.FS คือใคร และทําไมเขาถึงช่วยพวกเขาไว้อีกครั้ง?

Dr.FS หายไปนาน ไม่มีข่าวเกี่ยวกับเขามาเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งปีครึ่ง

แต่ว่าเขาได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งเพื่อทําการผ่าตัดให้ย่าเงี่ยน

หรือว่า Dr.FS มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลของพวกเขาบางอย่าง?

“อืม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราก็เป็นหนี้ DrFS อีกแล้ว” เงี่ยนชูฉิงแสดงความคิดเห็น

นี่ไม่ใช่บุญคุณที่สามารถชําระด้วยเงินได้อีกต่อไป

“ถ้าเรามีโอกาส คราวหลัง เราจะต้องตอบแทนเขาให้ดี” เป็นนวนกล่าวอย่างหนักแน่น

“ใช่ ถูกแล้ว น่าเสียดายที่ยังไม่ได้เจอ Dr.FS ด้วยตนเองในวันนี้”

เหมือนครั้งที่แล้ว Dr.FS ไม่แสดงตัวต่อหน้าคนตระกูลเจียน

เขามาและจากไปอย่างลึกลับ

แต่ยังไงก็ตาม เขาได้ช่วยตระกูลเจียนอีกครั้ง

เงี่ยนหยุ่นน่าวหันกลับมาถามเงี่ยนหยุ่นเฉิงว่า “พี่ พี่คิดว่าทําไม Dr.FS ถึงตกลงที่จะผ่าตัดมือของผม?”

เจี้ยนหุ่นน่าวก้มหน้าลง เขาถามคําถามนี้ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง

“ฉันไม่แน่ใจ” เจี้ยนหยุ่นเฉิงตอบ เขาไม่รู้คําตอบสําหรับคําถามนี้

บางที่อาจเป็นเพราะเพื่อชื่อเสียง บางทีอาจเพื่อผลกําไร บางทีเขาก็แค่วางแผนที่จะท้าทายตัวเอง

หรืออาจเป็นเพราะเงี่ยนหยุ่นน่าวนั้นโชคดี

ในอดีตเจียนหยุ่นน่าวก็เคยคิดแบบเดียวกัน เขาเคยคิดว่านั่นอาจจะเป็นเพราะอีกฝ่ายเห็นแก่ชื่อเสียงและผลกําไร เขาเองก็ยังคิดว่าตัวเองโชคดี

แต่ตอนนี้ เขาไม่คิดแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว

สถานการณ์ของย่าเงี่ยนส่งสัญญาณไปถึงเงี่ยนอีหลิง

บางทีหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอเปลี่ยนไปนั้นเป็นเพียงระดับผิวเผินเท่านั้น เธอยังไม่ได้เปลี่ยนสาระสําคัญของเรื่องเลย

เธอไม่ได้อาละวาดเหมือนเจี้ยนอีหลิงในนวนิยายต้นฉบับ แต่ยังไงก็ตาม ย่าเงี่ยนก็ยังมีอาการเส้นเลือดในสมองแตก

ถ้าอย่างนั้น สิ่งต่างๆก็จะยังคงเป็นไปตามเนื้อเรื่องของนวนิยายต้นฉบับอยู่หรือไม่?

เงี่ยนอีหลิงยังคงคิดไม่ออกเมื่อจํายหวินเจ๋งมารับเธอ

หลังจากกลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของพวกเขา เขี่ยนอีหลิงก็วิ่งเข้าไปกอดจํายหวินเชิงจากด้านหลัง

อีกครั้งที่ทําให้จํายหวินเพิ่งถึงกับตัวแข็งที่อ

แต่ยังไงก็ตามจํายหวินเชิงก็เข้าใจเหตุผลเบื้องหลังการกอดนี้ได้อย่างรวดเร็ว เงี่ยนอีหลิงเสียใจอีกครั้งแล้ว

เขาสัญญากับเธอว่าเธอจะกอดเขาได้หากเธอเศร้า เขาบอกเธอว่าอ้อมแขนของเขาเปิดให้กับเธอเสมอ

และตอนนี้ เงี่ยนอีหลิงรู้สึกเศร้า

จํายหวินเชิงไม่ได้ขยับแต่ถึงกระนั้นหัวใจเขาก็เริ่มรู้สึกเศร้า

เขาต้องการปลอบโยนเธอ

ผ่านไปครู่หนึ่ง เจียนอีหลิงก็คลายวงแขนออกจํายหวินเชิงจึงค่อยๆหันกลับมาแล้วลูบหัวเจียนอีหลิงเบาๆ

“ไม่เป็นไร อย่ากลัวไปเลย” จํายหวินเชิงกล่าวเสียงเขานุ่มนวลกว่าปกติมาก

บทที่ 536 อาหญิงคนที่สามเนี่ยจวิน

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเจียนอีหลิงเจออะไร แต่เขาก็ยังเต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างเธอไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไงเขาจะเผชิญหน้ามันไปพร้อมกับเธอ

เมื่อไม่นานมานี้ เจียนอีหลิงวางแผนที่จะออกจากตระกูลเจียนเมื่อเธออายุสิบแปดปี

แต่ทว่าแผนการเธอก็ได้เปลี่ยนไป ในช่วงสามปีที่ผ่านมาเธอฝันถึงสิ่งต่างๆมากเกินไปบางสวนเป็นความฝันของเธอเองในขณะที่บางส่วนเป็นความฝันของเจียนอีหลิงคนเดิม

ยังไงก็ตาม เมื่อคิดถึงสถานการณ์นี้อีกครั้ง เธอก็รู้สึกค่อนข้างสับสน

ในอดีต เธอมักจะมองเรื่องต่างๆไม่ว่าจะถูกหรือผิดเธอไม่เคยปล่อยให้อารมณ์มายุ่งกับการ ตัดสินเธอตลอดมา

แต่ยังไงก็ตาม… เมื่อพูดถึงย่าเงี่ยน เธอก็ไม่ใช่คนนอกอีกต่อไป

และบางที ก็อาจมีคนอื่นอีกหลายคนในตระกูลเจียนที่เธอไม่สามารถปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยมมองของผู้ที่ยืนดูอยู่อย่างเฉยเมยได้อีกต่อไป

เจียนอีหลิงมุดหน้าไว้ในอกของจํายหวินเชิง

เธอลองวิธีนี้มาสองครั้งแล้ว ดูเหมือนว่าจะใช้งานได้จริง

เมื่อเธอโอบกอดเขา ความรู้สึกอึดอัดและเศร้าในใจเธอก็จางหายไป เธอรู้สึกดีขึ้นมาก

ดังนั้นเธอจึงอยากกอดเขาให้นานขึ้น

ในคราวนี้ แขนของจํายหวินเซิ่งก็กอดตอบเงี่ยนอีหลิง

แต่ทว่า เขาไม่ได้พูดหรือถามอะไรเลย

กลับกัน เขาแค่อยู่เป็นเพื่อนเธออย่างเงียบๆ

การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลของย่าเจียนทําให้ครอบครัวที่สามของตระกูลเจียนตื่นตก

เงี่ยนชูเผิงและเนี่ยจวินรีบมาที่เปยจิง พวกเขามาเยี่ยมย่าเงี่ยน

เจียนอีหลิงได้พบกับอาสามและอาหญิงสามของเธอเป็นครั้งแรก

เธอไม่ได้พบพวกเขาในช่วงปีที่ผ่านมา

เจี้ยนชูเผิงกับเนี่ยจวินไม่ว่าง หรือไม่เงี่ยนอีหลิงก็อยู่ต่างประเทศ

เนี่ยจวินมีรูปร่างค่อนข้างเล็ก แต่ยังไงก็ตาม เธอก็กระฉับกระเฉงและเด็ดขาด

นอกจากนี้ ก็เป็นที่รู้กันว่าเธอมีอารมณ์ขู่วาม เนี่ยหยุนจะพูดทุกอย่างที่อยู่ในใจเธอทันที

เนี่ยจวินได้คุยกับย่าเงี่ยนมาระยะหนึ่งแล้ว

เธอบอกให้ย่าเงี่ยนดูแลสุขภาพ แม้ว่าเสียงเธอจะฟังดูเหมือนลําโพงแตก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอห่วงใยย่าเงี่ยนจริงๆ

ขณะที่เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดวงตาของเนี่ยจวินก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง

แม่สามีเกือบเสียชีวิต นี่เป็นสิ่งที่ยากที่ใครจะยอมรับได้

“เฮ้ อย่าเป็นเหมือนพี่สะใภ้เธอ พวกนั้นก็ร้องไห้หนักมากพอแล้ว” ย่าเงี่ยนแสดงความเห็น “ฉันยังไม่ตายเธอเก็บน้ําตาไว้ใช้ตอนในห้องโถงศพของฉันเถอะ”

แต่ทว่าเมื่อเจียนอีหลิงได้ยินความเห็นดังกล่าว เธอก็จ้องมองไปที่ย่าเงี่ยน

อาา ก็ได้ ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกก็ได้ เธอไม่สามารถทําให้ที่รักของเธอต้องเสียใจ

หลังจากนั้นไม่นาน เนี่ยจวิน ก็วางความเศร้าลงได้ จากนั้นเธอก็หันกลับมาและกอดแบร์ฮักอย่างดุดันกับเจี้ยนอีหลิง

สัญชาตญาณของเงี่ยนอีหลิงต้องการหนีจากอีกฝ่าย แต่ทว่าเธอยับยั้งตัวเองไว้

สาเหตุหลักเป็นเพราะเธอไม่สามารถผลักอาหญิงสามออกไปได้

เนี่ยหยุนแข็งแกร่งกว่าที่เธอคิดไว้มาก

“โอพระเจ้า อีหลิง- คิดถึงจังเลย ขอจูบหน่อย”

หลังจากพูดแบบนี้ เนี่ยหยุนก็จูบแก้มขาวๆของเงี่ยนอีหลิงทันที

เงี่ยนอีหลิงตกตะลึง จากนั้นแก้มเธอก็เริ่มแดง

เธอถูกจูบ…

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ดูสิ หน้าเล็กๆของอีหลิงเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว” เนี่ยหยุนหัวเราะ

“แม่ โปรดระวังตัวหน่อย” เจียนอี้เหิงเตือน

อาา แม่เขายังเหมือนเดิม เธอจะตื่นเต้นมากที่ได้เห็นอีหลิง ว่าไป เธอจะต้องจูบและกอดอีหลิงทุกครั้งที่เห็น

เนี่ยจวิน มีลูกชายสองคนและลูกสาวเป็นศูนย์ ดังนั้นเธอจึงอิจฉาครอบครัวอื่นที่มีลูกสาวเธออิจฉาพี่สะใภ้ของเธอเป็นพิเศษ

เจี้ยนอีหลิงสุดแสนจะน่ารักเอ็นดูมากมายมหาศาล

“แกยังมีกําลังขวัญที่จะอ้าปากอยู่อีก”

ทุกอย่างเรียบร้อยดีเมื่อเจียนอี้เหิงไม่เปิดปากพูด แต่ทันทีที่เขาเปิดปากออกมา เนี่ยจวินก็กลายเป็นโกรธ