เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1241-1242

บทที่ 1241 เห็นคนตายแล้วไม่ช่วยเหลือ 4

หลี่จั่วเจียถามกลับว่า “ทําไมไม่รับงานนี้งั้นเหรอ? พวกคุณรู้ได้อย่างไรว่าเธอไม่มีงานทํา? คุณรู้จักเธอมากแค่ไหนกัน? คุณรู้ไหมว่าเธอยุ่งมากแค่ไหนในแต่ละวัน? ฉันคิดว่าค่าถามที่ออกมาจากปากของคุณแบบนี้ช่างไม่รู้อะไรเลยจริงๆ”

“งั้นขอถามผู้อํานวยการหลี่หน่อยครับ ช่วงนี้หมอเจี่ยนยุ่งเรื่องอะไร?”

“พวกเรายุ่งกับงานใหญ่ที่โรงพยาบาลรั่วไห่เซินกําลังทําการวิจัยอยู่ ฉันต้องบอกพวกคุณทีละอย่างไหม?” หลี่จั๋วเจียถามกลับ

นักข่าวถามอีกครั้งว่า “ทางเราสงสัยว่าทางโรงพยาบาลของคุณอาจจะปกป้องและสมรู้ร่วมคิดกับเจี่ยนอีหลิง?”

หลี่จั๋วเจียหัวเราะเยาะคําถามของนักข่าวและตอบว่า “การที่เราจะช่วยปกป้องเธอคือเธอต้องทําอะไรผิดหรือมีความผิด แล้วด็อกเตอร์เจียนของเราทําอะไรผิดล่ะ ถ้าไม่ได้ทําอะไรผิดแล้วจะเอามาพูดว่าทางเราออกปกป้องได้ยังไง?”

แม้ว่าหลี่จั๋วเจียพูดอย่างชัดเจนแล้ว แต่นักข่าวที่อยู่ตรงหน้าก็ยังซักถามไม่หยุด

ขณะเดียวกัน นักข่าวบางคนกําลังสัมภาษณ์ผู้ป่วย และครอบครัวในวอร์ดที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ขอร้องต่อหน้ากล้อง: “หนูอยากให้ด็อกเตอร์เจี่ยนรักษาแม่จริงๆ เพราะพวกเขาต่างก็บอกว่าทักษะของด็อกเตอร์เจี่ยนดีที่สุด ตราบใดที่ด็อกเตอร์เจี่ยนรักษาแม่ แม่ก็จะหายดี หนูและน้องชายมีแม่แค่คนเดียว หวังว่าด็อกเตอร์เจียนจะช่วยเรารักษาแม่ได้ เมื่อโตขึ้นเราจะหาเงินให้ได้เยอะๆเพื่อตอบแทนด็อกเตอร์เจี่ยน”

ตามด้วยเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆและถามนักข่าวอีกครั้ง “พี่ชายพี่สาว คุณจะช่วยพวกหนูถามด็อกเตอร์เจียนได้ไหมคะ? แม่ของหนูต้องการความช่วยเหลือจากด็อกเตอร์เจียนจริงๆ พ่อบอกว่าถ้าด็อกเตอร์เจี่ยนช่วยเหลือแม่ มีโอกาสที่แม่จะรอดมากกว่า พวกหนูมีแม่เพียงคนเดียว” เสียงเล็กๆของเด็กน้อย ท่าทางน่ารักและรู้ความทําให้คนต่างก็เอ็นดูมาก สิ่งนี้ทําให้ผู้คนจํานวนมากขึ้น เอนเอียงไปทางเด็กน้อยมากขึ้น

นักข่าวจึงตามล่าหลี่จั๋วเจียเพื่อถามคําถามเพิ่มเติม โดยหวังว่าจะได้มีบทบาทของสื่อกํากับดูแล และช่วยเหลือเด็กทั้งสองดีใจ

เมื่อเฟ่ยชิงเห็นนักข่าวถามไม่หยุด และเห็นหลี่จั่วเจียเหนื่อยกับการรับมือกับนักข่าว เธอก็แอบ นี่คือสิ่งที่เธอต้องการ

นอกจากจะดีใจแล้ว เฟยชิงยังคิดที่จะรายงานข่าวแรกของเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ให้ผู้อํานวยการทราบ

ในช่วงเวลานี้ เธอและผู้อํานวยการมีความยินดีอย่างยิ่งในการแลกเปลี่ยนทางวิชาการ เฟ่ยชิงรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับผู้อํานวยการนั้นใกล้ชิดกันมากกว่าเพื่อนร่วมงานทั่วไปในโรงพยาบาล

ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นที่สาขา เธอมีหน้าที่ต้องแจ้งให้ผู้อํานวยการทราบ

เนื่องจากความช่วยเหลือของหลี่จั๋วเจีย เจี่ยนอีหลิงจึงมีช่องว่างและจัดการกับงาน ในกล่องจดหมายเขาได้รับข้อความจากเฟยชิง

เนื้อหาการอภิปรายทางวิชาการที่โพสต์ในวันนี้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งต่างจากเนื้อหาที่ลงเมื่อไม่กี่วันก่อน

สําหรับอีเมลจากเพื่อนร่วมงานในโรงพยาบาลที่ขอคําแนะนําทางวิชาการ เจี่ยนอีหลิงจะตอบกลับทีละคน

เธอก็ยังชอบที่จะสื่อสารแลกเปลี่ยนทางวิชาการ และอภิปรายปัญหากับคนอื่นๆ

ดังนั้นในช่วงเวลานี้ เธอจึงยังไม่ได้ตอบกลับอีเมลใดๆของเฟียชิง

ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งทางวิชาการของเฟยชิงนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวเธอจริงๆ ตอนแรก หลี่จั๋วเจียเลือกเธอเป็นผู้อํานวยการแผนกศัลยกรรมก็เพราะเห็นถึงความสามารถด้านวิชาการของเธอ

เจี่ยนอีหลิงอ่านข่าวล่าสุดเฟียชิงส่งมาให้เธออย่างใจเย็น

ความหมายของเฟยชิงเข้าใจง่ายมากๆคือเจี่ยนอีหลิงมีฝีมือแต่นิสัยไม่ดี สร้างความเดือดร้อนและปัญหาใหญ่ให้กับโรงพยาบาล และทําให้ชื่อเสียงของโรงพยาบาลเสื่อมเสีย

เจี่ยนอีหลิงตอบกลับเมล์ไปว่า [คุณคิดว่าควรจะทําอย่างไรดีกับเจี่ยนอีหลิง?]

บทที่ 1242 เธอเป็นผู้อํานวยการของพวกเรา! 1

เฟียชิงได้รับข้อความและเห็นว่าผู้อํานวยการถามเกี่ยวกับความคิดเห็นของตัวเอง เธอไม่กล้าพูดตรงไปตรงมาเกินไป เพื่อไม่ให้เปิดเผยจุดประสงค์ของตัวเอง เธอตอบอย่างมีไหวพริบว่า [ให้ ผู้อํานวยการหลี่พูดคุยกับเธออย่างดีเพื่อป้องกันไม่ให้สื่อรายงานข่าวร้ายให้เธอยินยอมทําการผ่าตัดครั้งนี้]

เฟยชิงรออย่างประหม่าสําหรับคําตอบจากผู้อํานวยการหลังจากส่งข้อความไป

รอหลายนาทีแต่ก็ยังไม่ได้รับการตอบกลับ

เธอทําได้เพียงให้ความสนใจกับสถานการณ์ข้างนักข่าวต่อไป

การสัมภาษณ์ของหลี่จั๋วเจียยังคงดําเนินต่อไป

“งั้นขอถามผู้อํานวยการหลี่หน่อยครับ คุณมักจะจัดคนไข้ประเภทไหนให้ด็อกเตอร์เจี่ยน?” นักข่าวถามค่าถาม

“เราจะไม่เตรียมการให้เธอ เธอเลือกเองว่าเธอยินดีที่จะรักษาใคร” หลี่จั่วเจียตอบ

“ผู้อํานวยการหลี่ไม่คิดว่าแบบนี้จะตามใจหมอมากเกินไปเหรอ?”

“ตามใจงั้นเหรอ? คุณใช้คําไม่ถูกต้องนะ โรงพยาบาลลั่วไห่เซินทั้งหมดเป็นของด็อกเตอร์เจี่ยน เธอเป็นคนเดียวที่ตามใจคนอื่น แล้วคนอื่นในโรงพยาบาลจะไปตามใจเธอได้ยังไง?” เมื่อหลี่จั๋วเจียพูดจบ ทันทีที่แถลงการณ์นี้ออกมา นักข่าวที่เตรียมคําถามไว้มากมาย และคิดที่จะถามคําถามต่อก็ตกตะลึงไปในทันทีรอ?”

“ผู้อํานวยการหลี่ ประโยคที่คุณพูดหมายความว่ายังไง?”

“ทําไมถึงบอกว่าโรงพยาบาลเป็นของด็อกเตอร์เจี่ยน? นี่คือสิ่งที่พวกเราเข้าใจถูกใช่ไหม?”

“ด็อกเตอร์เจียนและโรงพยาบาลลั่วไห่เซินมีความสัมพันธ์ในแบบการจ้างงานไม่ใช่หรอกเหรอ พวกนักข่าวต่างพากันตั้งคําถาม

หลี่จั่วเจียสงบนิ่งและจริงจัง “เธอเป็นผู้อํานวยการของโรงพยาบาลลั่วไห่เซินของเราดังนั้นโรงพยาบาลทั้งหมดจึงเป็นของเธอ มีปัญหาอะไรไหม? และเธอต้องดูแลหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับลั่วไห่เซิน ดังนั้นเธอจึงยุ่งมาก ไม่ใช่แค่หน้าที่รับการผ่าตัด”

ตอนนี้นักข่าวไม่ได้สนใจว่าเจี่ยนอีหลิงจะยุ่งหรือไม่มีเวลาว่างในการผ่าตัดหรือไม่

พวกเขาเพิ่งรู้ตัวตนของผู้อํานวยการรั่วไห่เซินจากปากหลี่จั่วเจีย

ผู้อํานวยการใหญ่ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือเจี่ยนอีหลิง!

“ผู้อํานวยการหลี่ เจี่ยนอีหลิงเป็นผู้อํานวยการของหลัวไห่เซินจริงเหรอ?”

“ผู้อํานวยการหลี่ ด็อกเตอร์เจี่ยนมาเป็นผู้อํานวยการพวกคุณได้ยังไง”

“ผู้อํานวยการหลี่ คุณช่วยอธิบายสิ่งที่คุณเพิ่งพูดได้ไหม?”

” ”

นักข่าวไล่ตามหลี่จั่วเจียอย่างบ้าคลั่ง เพื่อที่ถามคําถาม

หลี่จั๋วเจียไม่ต้องการอธิบายต่อแล้ว

“พาพวกเขาออกไป วันนี้พอแค่นี้ก่อนฉันงานยุ่ง วันหลังจะเล่าให้ฟัง” หลี่จั่วเจียให้รปภ.พาแขกออกไปมาก

เขาหันหลังกลับ และเดินเข้าไปในสํานักงานของเจี่ยนอีหลิง

ในห้องทํางานไม่ได้มีแค่เจี่ยนอีหลิงคนเดียว แต่ยังมีหมอคนอื่นๆอีกด้วย

รวมถึงเฟ่ยชิงที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมห้อง และรอชมการแสดงด้วย

ในตอนนี้ ทุกคนมีสีหน้าตกตะลึงเช่นเดียวกันหมด

เฟยชิงมองหลี่จั๊วเจียอย่างไม่เชื่อสายตา

“คุณบอกว่าเธอเป็นผู้อําานวยการ?” เสียงของเฟยชิงสั่นเทา

“ใช่ เธอเป็นผู้อ่านวยการ โรงพยาบาลลั่วไห่เซินก่อตั้งโดยเธอ” หลี่จั๊วเจียให้ค่าตอบที่แน่ชัด เฟียชิงหันไปมองเจี่ยนอีหลิงอย่างโง่เขลา