เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1173-1174

บทที่ 1173 ความสุขของการกลับมาพบกัน 1

ปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยนก็มีความสุขมาก หลานรักของพวกเขาคือชีวิตจิตใจของจ่ายหวินเชิ่ง แล้วจ่ายหวินเชิ่งจะไม่ใช่ชีวิตจิตใจของหลานรักของพวกเขาได้อย่างไร?

จ่ายหวินเชิงดีกับหลานรักของพวกเขาจริงๆ

ทั้งสองตระกูลพูดคุยกันอยู่ครึ่งค่อนวัน

จ่ายหวินเชิงและเจี่ยนอีหลิงเหมือนแพนด้ายักษ์ในสวนสัตว์

โดยเฉพาะเจี่ยนอีหลิงที่รายล้อมไปด้วยกลุ่มพี่ๆที่คอยสังเกตเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

“น้องสาว เธอไม่มีอาการบาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?” เจี่ยนหยุ่นน่าวมองไปที่เจี่ยนอีหลิงขึ้นลงอีกครั้งและเพื่อให้แน่ใจว่าอาการบาดเจ็บของเธอจะดีขึ้นแล้ว

“น้องสาว ตอนนี้มีอะไรให้ฉันทําไหม? พี่ชายแข็งแรงมากตอนนี้ เดี๋ยวฉันจัดการให้ทุกอย่างเลย!” เจี่ยนหยู่หมินทําตัวราวกับว่าเขากําลังจะทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่

“น้องสาว พี่ชายคิดถึงเธอจริงๆ” เจี่ยนหมู่เจี๋ยสูดอากาศด้วยดวงตาสีแดง

พี่ชายหลายคนล้อมรอบเจี่ยนอีหลิงและบอกถึงความห่วงใยของตัวเอง

แม้แต่เจี่ยนหยุ่นน่าวที่ไม่รู้จะคุยกับเจี่ยนอีหลิงอย่างไรก็พูดมากในวันนี้

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เขาคิดถึงน้องสาวมาก

เขาดีใจที่เธอยังมีชีวิตอยู่

และดีใจที่ความจริงของเหตุการณ์นั้นถูกค้นพบในที่สุด

ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่รู้จริงๆว่าเขาและครอบครัวจะทนต่อความเจ็บปวดนี้ได้ยังไง ถ้าน้องสาวถูกฆ่าโดยเขาเอง

“เสี่ยวหลิง ให้แม่ดูเธอหน่อย”

เวินน่วนมองเจี่ยนอีหลิงอย่างระมัดระวัง และในที่สุดเธอก็กอดเจี่ยนอีหลิงช้าๆไว้ในอ้อมแขนมองเธอ

ความสุขที่สูญเสียไปไม่สามารถอธิบายได้ด้วยคําพูด เจี่ยนชูฉิงก็มองลูกสาวตัวน้อยของตัวเองด้วยน้ําตา

เขาไม่รู้จริงๆว่าลูกสาวของเขาต้องประสบกับอะไรบ้างในช่วงสองปีที่ผ่านมา

เมื่อสองปีที่แล้ว เขาเกือบจะคิดว่าตัวเองจะต้องเสียลูกสาวไปตลอดกาล

เจี่ยนหยุ่นเฉิงนั้นแม้ว่าเขาจะเงียบ แต่แววตาของเขาแสดงให้เห็นว่าเขามีความสุขและตื่นเต้นในตอนนี้

ทุกคนล้วนเป็นห่วงเจี่ยนอีหลิง ทําให้หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่น

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอไม่ได้รู้สึกหนักใจ เธอแค่อยู่คนเดียวเท่านั้น

เธอคิดถึงคนที่นี่ คิดถึงอาเชิ่ง คิดถึงปู่ย่าและครอบครัวของเธอ

ความรู้สึกที่มีพวกเขาห่วงใย…มันดีมากจริงๆ

“แม่…”

จ่ายหวินเชิ่งถูกเบียดออกจากกลุ่มคน

มองไปที่เจี่ยนอีหลิงและครอบครัวของเธอจากภายนอกกลุ่มคน มุมปากของจ่ายหวินเชิ่งก็อดยกขึ้นไม่ได้

มีคนจํานวนมากล้อมรอบเจี่ยนอีหลิงประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะหยุด

เจี่ยนอีหลิงอธิบายสิ่งที่สามารถอธิบายได้ทั้งหมด และตอบคําถามทุกข้อที่สามารถตอบได้ ถึงได้หลุดพ้นจากกลุ่มคนเหล่านั้น

“คุณอา คุณอา…”

ในตอนนั้นเอง เจ้าตัวเล็กก็ตะโกนด้วยเสียงนุ่มๆ

เด็กที่หลับทันทีที่ลงจากเครื่องบิน กําลังสะลึมสะลือ

ก็ยังไม่ตื่นมาจนถึงวินาทีนี้ และทันทีที่ตื่นขึ้นมา เขาก็เห็นอาคนสวยที่เขาเห็นในรูปท่ามกลางฝูงชน

ดังนั้นเขาจึงตะโกนเรียก และวิ่งโซซัดโซเซไปที่เจี่ยนอีหลิง

“เจ้าตัวเล็กช้าลงหน่อย เดี๋ยวก็ล้มหรอก อย่าไปชนอีหลิงที่รักเข้าล่ะ”

หลัวซิ่วเอินตะโกนจากด้านหลัง

เจี่ยนอีหลิงก้มหน้าลงมองเด็กชายตัวเล็กๆที่กําลังกอดขาเธออยู่ และมองเธอด้วยดวงตาที่เปื้อนน้ําตา

“คุณอา อุ้มหน่อย!”

เจี่ยนอีหลิงย่อตัวลงและอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นมา

เจ้าตัวเล็กยื่นริมฝีปากเล็กๆของตัวเองออกมาและจุ๊บที่แก้มของเจี่ยนอีหลิงอย่างแรง

“อาสวยจัง!” เด็กน้อยกอดเจี่ยนอีหลิงและยิ้มเล็กน้อย

บทที่ 1174 ความสุขของการกลับมาพบกัน 2

หลัวซิ่วเอ็นเดินเข้ามาแนะนําลูกชายของเธอให้เจี่ยนอีหลิงรู้จัก “อีหลิงที่รัก เด็กคนนี้เป็นลูกชายของฉันเอง ชื่อเซียวเจี้ยน เจ้าตัวเล็ก อายุหนึ่งปีครึ่ง แกเป็นเด็กฉลาดมากๆ”

“อา สวย!” เด็กจิ๋วหอมแก้มเจี่ยนอีหลิงซ้ําแล้วซ้ําเล่า ทิ้งน้ําลายของตัวเองไว้ ทําให้แก้มของเจี่ยนอีหลิงชุ่มไปด้วยน้ําลาย

เมื่อหลัวซิ่วเอินเห็นแล้วก็อยากจะตีกันเบาๆ “เจ้าตัวเล็ก หอมแค่ครั้งเดียวก็พอแล้ว ทําไมแกต้องหอมซ้ําๆ แถมยังเอาน้ําลายไปติดหน้าอีหลิงที่รักอีก หน้าของอีหลิงที่รักเลอะเทอะไปหมดแล้ว อาเขยในอนาคตของแกยังไม่เคยทําขนาดนี้เลย แกจะใช้ประโยชน์จากความเป็นเด็กสินะ!” “อาสวย!” เด็กน้อยไม่เข้าใจแม่ที่จู้จี้จุกจิก จึงเอ่ยชมเจี่ยนอีหลิงซ้ําๆ

ย่าเจี่ยนพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เด็กคนนี้ไม่เหมือนพ่อเลย เกลี้ยกล่อมผู้หญิงเก่งขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเรียนมาจากใคร!”

เจี่ยนหยู่หมินตอบกลับเมื่อถูกเยาะเย้ย “ย่าทําไมถึงโจมตีผมล่ะ?”

“โจมตีอะไร? ที่ฉันพูดนั่นไม่ใช่ความจริงเหรอ? ดูเธอสิ ถ้าไม่ได้ซิ่วเอิน เธอจะมีโอกาสแต่งงานกับภรรยาที่ไหน?”

“ย่า อย่าลืมนะว่า ผมเป็นคนเดียวในแปดพี่น้องที่แต่งงานแล้ว และยังมีหลานชายแท้ๆให้ย่าอีกด้วย ถ้าผมเกลี้ยกล่อมผู้หญิงไม่เป็น แล้วอีกเจ็ดคนที่เหลือนี่จะเรียกว่าอะไรดี?”

เจี่ยนหยู่หมินโต้กลับอย่างมีเหตุผล

บอกว่าเขาเกลี้ยกล่อมผู้หญิงไม่ได้งั้นเหรอ? ตลกแล้ว!

ทุกสิ่งมองด้านเดียวไม่ได้ ต้องมองด้านตรงข้ามเสมอ!

เจี่ยนหยุ่นเฉิง เจี่ยนหยุ่นโม่ เจี่ยนหยุ่นน่าว เจี่ยนหยู่เจี๋ย และเจี่ยนอี้เหิงยอมรับค่าเยาะเย้ยนั้น แบบนี้ก็ดีแล้ว ทําไมพวกเขาต้องหาใครสักคนด้วยล่ะ?

ย่าเจี่ยนถือโอกาสนี้บอกกับหลานๆของเธอ “พวกแกยังไม่รีบไปหาหลานสะใภ้ให้ฉันอีกเหรอ?

น้องสาวของพวกแกกําลังจะแต่งงานแล้ว พวกแกยังคิดจะตามกันน้องสาวไปถึงไหน? จริงสิ…คนนอกไม่ได้แต่งงานเข้ามา แต่กลับเป็นคนของเราเพียงคนเดียวที่ถูกแต่งออกไป” นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ย่าเจี่ยนพูดถึงเรื่องนี้ แต่ในช่วงสองปีที่เจี่ยนอีหลิงหายไป ย่าเจี่ยนก็ไม่ได้คิดจะพูดถึงเรื่องนี้

เมื่อพบหลานรักเธอแล้ว เธอก็เริ่มพูดถึงมันอีกครั้ง

พี่น้องตระกูลเจี่ยนรีบเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว

“คิกคิก” เด็กน้อยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แต่เพียงว่าเขากําลังนอนอยู่ในอ้อมกอดของอาเล็กของเขาอย่างมีความสุข

อันนานั่งอยู่ในห้องกับจอร์จและกําลังพูดคุยเรื่องต่างๆ

อันนาสงสัยเกี่ยวกับผลแพ้ชนะของการเดิมพันในวันนี้

นายน้อยของตระกูลจ่ายที่ป่วยอยู่ ก็ดูแข็งแรงเกินไป

ผู้อาวุโสจอร์จได้ตรวจสอบแล้ว “คนที่อยู่ข้างกายมู่หรูไห่ ฉันให้คนไปถามมาแล้ว เขาเป็นศิษย์รุ่นหลังของนิกายลับดาบซ่อนเร้น เป็นตระกูลที่มีพลังการต่อสู้สูงที่สุดในทุกตระกูล ดังนั้นมู่หรูไห่จึงมั่นใจว่าตัวเองจะชนะก่อนเริ่มเดิมพัน แต่เขาไม่คิดว่าทักษะของจ่ายหวินเชิ่งจะเหนือกว่า”

ดังนั้นไม่ใช่ว่ามู่หรูไห่โง่ แต่คู่ต่อสู้ที่เขาเจอนั้นแข็งแกร่งเกินไปต่างหาก

“คนของนิกายลับดาบซ่อนเร้นจะยอมให้มู่หรูไห่ใช้งานได้ยังไง?” อันนารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันเล็กน้อย และใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความสงสัย

แม้ว่าตระกูลเร้นลับจะบังภูเขาซ่อนแม่น้ํา* และไม่ค่อยมีการเคลื่อนไหวในสายตาของผู้คน แต่ ความแข็งแกร่งของตระกูลทําให้หลายตระกูลต่างก็หวาดกลัว (SLI #EK บังภูเขาซ่อน แม่น้ํา สํานวนจีน หมายถึง อยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่โอ้อวด ตรงข้ามกับ ELLEE7K เปิดภูเขาเผยแม่น้ํา โอ้อวดตัวเอง)

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นตระกูลยักษ์ใหญ่ชั้นนําที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน พวกเขาจะไม่ตอแยตระกูลเร้นลับที่ไม่สามารถหารายละเอียดโดยเจตนาอย่างแน่นอน