เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1165-1166

บทที่ 1165 มีโอกาสชนะเท่าไหร่

“ถ้านายพบกับชายคนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้วนายจะมีโอกาสชนะเท่าไหร่” มู่หรูไห่ถามอาหยง เมื่ออันนาพูดแบบนี้ เขาก็นึกถึงอันตรายที่ซ่อนอยู่

เขาจะไม่ยอมให้แผนของเขาผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อย เขาจะต้องเอาเข็มทิศมาให้ได้

“ผมไม่รู้ แต่พ่อของผมเคยพ่ายแพ้ให้กับคู่ต่อสู้” อาหยงมีสีหน้าเย็นชาและอธิบายความจริง โดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ

ศิลปะการต่อสู้ของอาหยงนั้นสืบทอดมาจากตระกูล และความสําเร็จในการใช้ศิลปะการต่อสู้นั้นมาจากพ่อของเขา

ถ้าพ่อของเขาไม่เคยเอาชนะชายคนนั้นได้ ความน่าจะเป็นที่อาหลงจะเอาชนะได้ก็คงไม่สูงนักมู่หรูไห่ขมวดคิ้ว

“แต่พ่อเคยบอกว่า คนๆนั้นไม่น่าจะมีชีวิตอยู่แล้ว” อาหยงเสริม

“นายแน่ใจไหม?”

“ว่ากันว่าเขาตายแล้ว”

“ตายแล้ว? ตายยังไง?”

“ว่ากันว่าในปีนั้นเขาไม่มีคู่ต่อสู้ แต่เขากลับล้มเหลวในการปกป้องผู้หญิงของตัวเอง ทําให้เธอถูกศัตรูของเขาฆ่าตาย เขาเสียใจมาก เขาดื่มเหล้าเมาแล้วขับรถจนเกิดอุบัติเหตุ”

เมื่อได้ยินแบบนี้มู่หรูไห่ก็โล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย

ดังนั้นคนที่ไม่ปรากฏตัวมาเป็นเวลาสามสิบปีก็จะไม่ปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีเหตุผลอย่างแน่นอนหรือถึงแม้ว่าจะปรากฏตัวขึ้นจริงๆ ก็ใช่ว่าจ่ายหวินเชิ่งจะเชิญอีกฝ่ายมาช่วยได้

ดังนั้นจ่ายหวินเชิ่งจะต้องเลือกต่อสู้กับอาหยงด้วยตัวเองหรือขอให้เจี่ยนอี้เหิงช่วยเท่านั้น ในปีก่อนอาหยงได้เห็นสื่อวิดีโอของการเข้าร่วมการแข่งขันทั้งหมดของเจี่ยนอี้เหิง และเขา มั่นใจว่าตัวเองสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ไม่ควรประมาท

“เข้าใจแล้ว เตรียมตัวให้พร้อม ถ้าครั้งนี้นายชนะ ค่ารักษาและการผ่าตัดของแม่นาย ฉันจะช่วยนายจัดการให้เรียบร้อยเอง”

“ดีมาก”

หยูซีนั่งอยู่ในลานบ้านด้วยความกังวล แม้ว่าเขาจะได้ยินคําพูดของผู้เฒ่าซุน แต่ในใจหยูซีก็ยังคงกังวลอยู่

ในช่วงสองวันมานี้ไม่รู้ว่าเขาดึงผมไปเท่าไหร่แล้ว

จินจิ่นเห็นเขาถอนหายใจประมาณร้อยแปดสิบครั้ง เธอจึงเดินเข้ามาเกลี้ยกล่อมเขาว่า “นายไม่ต้องกังวลไปหรอก นายท่านเชิ่งดูแล้วมั่นใจมาก ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”

“เสี่ยวจิน ผู้เฒ่าคนนี้มีที่มายังไง ทําไมพลังการต่อสู้จึงสูงนัก เธอคิดว่าถ้าวัดค่าพลังเขาอย่างละเอียด เขาจะระเบิดมันออกมาไหม?”

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าค่าพลังของเขาสูงขนาดนี้ ฉันเคยเห็นเขาตีคนด้วยไม้กวาด แต่ฉันก็คิดว่ามันรุนแรงไปหน่อย”

จินจิ่นเพิ่งรู้ว่าชายชราแปลกหน้าในหมู่บ้านของพวกเขาเป็นยอดฝีมือที่ปกปิดตัวตนไว้อย่างมิดชิด หยูซีก็สงสัยว่า “เป็นยอดฝีมือระดับนี้ จะมาอยู่ภูเขาทําไม?”

จากความรู้ความเข้าใจของหยูซี ยอดฝีมือแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงการออกไปให้บริการแก่กลุ่มยักษ์ใหญ่เหล่านั้น เหล่ามหาเศรษฐีก็จะมอบเงินหรือตําแหน่งอันสูงส่งให้กับเขา ต่อให้เขาเป็นอิสระก็สามารถสร้างบางสิ่งบางอย่างได้ด้วยตัวเอง

“ทุกคนมีความคิดเป็นของตัวเอง” จินจิ่นกล่าวว่า “บางทีเขาอาจชอบชีวิตบนภูเขา”

หยูซีถอนหายใจอีกครั้ง “ฉันหวังว่าผู้เฒ่าคนนี้จะมีความสามารถมากพอ ฉันไม่ต้องการให้นายท่านเพิ่งแพ้เดิมพันนี้”

แค่คิดถึงใบหน้าท่าทางของมู่หรูไห่ หยูซีก็รู้สึกขยะแขยง แล้วถ้ามู่หรูไห่ชนะจริงๆ เจ้าหมอนั่นจะดีใจขนาดไหน!

“ตอนนี้นายกังวลไปก็ไร้ประโยชน์ อีกไม่นานเมื่อเรือไปถึงหัวท่าเรือก็จะตรงไปตามกระแสน้ํา (SAT THE สุภาษิต หมายถึง ทุกอย่างจะเรียบร้อย) จินจิ่นปลอบใจ

เธอมองโลกในแง่ดีจริงๆ หยูซีแสดงความคิดเห็น เขารู้ว่าจินจิ่นมีประสบการณ์หลายปี พ่อแม่เธอเสียชีวิตและมีพี่ชายแบบนั้น เธอมาที่นี่คนเดียว ไม่เคยมีปัญหาใดๆและมักจะตอบสนองในแง่ดีเสมอ

บทที่ 1166 การนวด 1

จินจิ่นตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันไม่ต้องการที่จะรู้ว่าฉันจะทําอะไรได้บ้าง มันไม่คุ้มที่จะสร้าง ความกังวลให้กับตัวเอง”

“เธอพูดถูก มันไม่คุ้มที่จะสร้างความกังวลให้กับตัวเอง “หยูซีคิดเล็กน้อย” ช่างมันเถอะ เรื่องนี้ปล่อยให้นายท่านเชิ่งและเทพหลิงเป็นกังวลเรื่องนี้เองดีกว่า!

จินจิ่นถามหยูซีว่า “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนแซ่มู่คนนั้นได้รับความช่วยเหลือจากคนที่มาจากตระกูลลับในตานานจริงๆ?”

หยูซีกล่าวว่า “มันจะยุ่งยากมาก ความแข็งแกร่งของตระกูลลับนั้นไม่อาจคาดเดาได้ ยกตัวอย่างเช่น ตระกูลลับดาบซ่อนเร้นขึ้นชื่อด้านศิลปะการต่อสู้ได้ทิ้งร่องรอยไว้มากมายในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ แม้ว่าหลายปีมานี้จะไม่เคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับพวกเขามาก่อน แต่ในช่วงสงครามพวกเขาเคยเป็นตระกูลที่กระตือรือร้นที่สุดและประสบความสําเร็จอย่างมาก”

จินจิ่นกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นนายก็ไม่ต้องคิดมาก สําหรับตระกูลที่ยินดีจะเกษียณและไม่มีส่วนร่วมในข้อพิพาทนี้ อย่างน้อยก็จะไม่เข้าไปพัวพันกับเรื่องส่วนตัวของชายแซ่มู่ผู้นั้นแน่นอน” “เธอพูดมีเหตุผล” หยูซีได้รับการปลอบใจจากจินจิ่น

จินจิ่นยิ้มและสั่งค็อกเทลที่มีแอลกอฮอล์ต่ําให้กับหยูซีและวางมันไว้ตรงหน้าเขา “ดื่มไวน์และผ่อนคลาย”

สับปะรดริต้าสักแก้ว เกรปฟรุตส่งกลิ่นหอมหวานของผลไม้

“เธอรู้ด้วยเหรอ?” หยูซีมองจินจิ่นด้วยความประหลาดใจ

“อือ ฉันเคยทํางานพาร์ทไทม์เป็นบาร์เทนเดอร์ตอนเรียนหนังสือ”

จินจิ่นทํางานพาร์ทไทม์มามากมายเพื่อหารายได้เสริม

“เธอเก่งจริงๆ” ผู้หญิงส่วนใหญ่ในแวดวงของหยูซีตั้งแต่เด็กพวกเธอใช้ชีวิตโดยไม่ต้องกังวล เรื่องค่าครองชีพของตัวเอง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบผู้หญิงอย่างจินจิ่นซึ่งทั้งแปลกใหม่และน่าชื่นชมจินจิ่นพูดด้วยรอยยิ้ม “อะไรที่นายทําไม่ได้ ก็ต้องให้เวลาตัวเอง กดดันตัวเองบ้าง สุดท้ายแล้ว นายก็จะทําได้เหมือนกัน”

เมื่อพูดจบจินจิ่นก็หันหลังเดินกลับไปที่สวนของเธอ

หลายวันมานี้ทั้งจ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อจินจิ่น ดังนั้นเธอจึงยังคงทําไร่ปลูกผักและผลไม้ต่อไปตามปกติ

หลังจากเจี่ยนอีหลิงเรียนกังฟูกับผู้เฒ่าซุนเป็นเวลาหนึ่งวัน เธอก็หมดแรงและรู้สึกเหมือนกับจะเป็นอัมพาตเจี่ยนอีหลิงเคยชินกับการใช้สมอง

การใช้แรงกายเหมือนคนทั่วไป เจี่ยนอีหลิงไม่ค่อยได้ทํามากนัก การผ่าตัดเป็นการใช้แรงกายเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

แต่นี่ยังห่างชั้นกับการฝึกของผู้เฒ่าซุนอยู่มาก

จ่ายหวินเชิงอยากหยุดกลางคันหลายครั้ง

เขาทนดูเจี่ยนอีหลิงต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้ไม่ได้จริงๆ

แต่สุดท้ายก็อดกลั้นไว้ได้

เขารู้ว่าความทุกข์ทรมานของช่วงเวลานี้จะเป็นผลดีในระยะยาว

หลังจากเสร็จสิ้นการฝึก เจี่ยนอีหลิงอาบน้ําและเปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อยืดผ้าฝ้ายที่ใส่บายแล้วล้มลงบนเตียงและไม่ขยับตัวอีก

“ลุกขึ้นและขยับตัว” จ่ายหวินเชิ่งพูดว่า “มิฉะนั้นวันพรุ่งนี้เธอจะอาการหนักมากขึ้น”

การสะสมของกรดแลคติกที่เกิดจากการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อทําให้เธอปวดเมื่อยในวันรุ่งขึ้น

“ไม่ขยับ” เจี่ยนอีหลิงพึมพํา

นี่เป็นครั้งแรกที่จ่ายหวินเชิ่งได้เห็นกระต่ายน้อยขี้เกียจแบบนี้

เจี่ยนอีหลิงยังคงมีอาการที่เกิดจากกระดูกร้าวซ่อนอยู่ แต่ก่อนหน้านี้ไม่เคยแสดงออกมา

แต่ตอนนี้เธอเหนื่อยจนไม่อยากขยับตัวแล้วจริงๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าจ่ายหวินเชิ่ง เจี่ยนอีหลิงไม่ต้องการที่จะทําให้เขาลําบากใจเพราะตัวเธอเอง

จ่ายหวินเชิ่งพยุงเจี่ยนอีหลิงขึ้นมาและบีบไหล่ แขนและน่องของเธอ

เธอไม่อยากขยับตัวอีกต่อไป เขาจึงทําได้แค่ช่วยนวดเท่านั้น ซึ่งจะทําให้เธอรู้สึกดีขึ้นในวันพรุ่งนี้ ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เธอคงเดินไม่ไหว

เจี่ยนอีหลังพิงจ่ายหวินเชิ่งอย่างแผ่วเบา เธอรู้สึกว่ามือเขาบีบกล้ามเนื้อเธอและสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของเขา

เจี่ยนอีหลิงขดตัวเข้าหาจ่ายหวินเชิ่งอย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนแมวที่ถูกปลอบโยน