เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1153-1154

บทที่ 1153 สาวน้อยเธออยากให้ผู้ชายของเธอเรียนรู้อย่างอื่นอีกไหม?

การขอความช่วยเหลือของจินเฟิงไม่ได้ผล และสิ่งที่รอเขาอยู่คือหมัดอันแข็งแรงของจ่ายหวินเชิ่ง

จินเฟิงอยากจะหนี แต่ความเร็วของเขาไม่สามารถตามทันความเร็วจ่ายหวินเชิ่งที่ฟื้นตัวแล้วได้เลย

จ่ายหวินเชิ่งมาอยู่ตรงหน้าเขา แล้วชกหมัดใส่เขาเต็มแรง หมัดนี้ชกเข้าที่ท้องน้อยของเขาอย่างแรง

ใบหน้าของจินเฟิงบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

ร่างของเขาล้มหงายหลังลงกับพื้นอย่างแรงและหมดสติไป

จินเฟิงเพิ่งเข้าใจก่อนที่เขาจะหมดสติไป ว่าที่ตัวเองถูกเรียกตัวมาก็เพื่อทดสอบความ
แข็งแกร่ง

“ไม่เลว ไม่เลว แรงหมัดก็ไม่ได้แย่” ผู้เฒ่าซุนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

ต้องบอกว่าชายคนนี้เป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีจริงๆ

ปัญหาเรื่องหัวใจยังไม่หายดี แต่สภาพร่างกายกลับคืนสู่สภาพเดิมซึ่งเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมาก

ตอนนี้เขาค่อนข้างคาดหวังให้เด็กสาวตัวเล็กรักษาเขาคนนี้ให้หายขาด

ชายชรารู้ว่าเด็กสาวตัวเล็กเป็นหมอที่เก่งกาจ และได้คิดหาวิธีรักษาจ่ายหวินเชิ่งได้แล้ว ความอยากรู้อยากเห็นของเขาก็ถูกกระตุ้นขึ้น

เขาไม่สามารถรักษาโรคนี้ได้ แต่คนอื่นกลับรักษาให้หายขาดได้ ถ้าเขาไม่สามารถรู้วิธีนั้นได้ เกรงว่าเขาคงจะนอนไม่หลับแน่!

ดังนั้นหลายวันมานี้ ผู้เฒ่าซุนจึงมาที่นี่ทุกบ่าย นอกจากจะสอนวิชากังฟูให้จ่ายหวินเชิ่งแล้ว

เขายังไปดูเจี่ยนอีหลิงและพวกของเธอทําวิจัยอีกด้วย

ยิ่งเขาดูมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสนใจเจี่ยนอีหลิงมากขึ้นเท่านั้น

คนเหล่านี้ไม่เพียงแค่ปลูกพืชสมุนไพรเท่านั้น

ผู้เฒ่าซุนเงยหน้าถามเจี่ยนอีหลิงอย่างภาคภูมิใจ “สาวน้อย เห็นไหน? ฉันไม่ได้โกหกเธอ” “อือ!” เจี่ยนอีหลิงพยักหน้าขอบคุณผู้เฒ่าสําหรับความช่วยเหลือจากเขาที่ช่วยจ่ายหวินเชิ่ง “นี่สาวน้อย เธออยากให้ผู้ชายของเธอเรียนรู้อย่างอื่นอีกไหม?” ผู้เฒ่าซุนถามเจี่ยนอีหลิงราวกับว่าเขากําลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

“คุณจะสอนงั้นเหรอ?” เจี่ยนอีหลิงถามตรงๆ

“ได้ ไม่เป็นไรถ้าเธออยากให้ฉันสอน” ผู้เฒ่าซุนคิดอยู่สักพักด้วยสีหน้าที่คาดเดาไม่ได้ “แต่ฉันไม่เคยสอนใครโดยเปล่าประโยชน์ เธอต้องแลกเปลี่ยนอะไรบางอย่างกับฉัน ถ้าเธอสนใจที่จะแลก งั้นฉันก็ว่าจะสั่งสอนเขาเพิ่มอีกสักนิด ฉันก็พอรู้วิชาอีกมากมาย

เจี่ยนหยุ่นโม่ช่วยเจี่ยนอีหลิงตอบว่า “น้องสาวของผมมียาใหม่ๆที่ยังไม่ถูกปล่อยออกมามากมาย และยังมีพืชชนิดใหม่ รวมทั้งอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่โลกภายนอกไม่มี หรือแม้แต่พันธุ์ พืชชนิดใหม่ที่ถูกดัดแปลง”

ผู้เฒ่าซุนยิ่งฟังก็ยิ่งตื่นเต้น แต่ไม่นานก็เก็บซ่อนสายตาที่คาดหวังของตัวเองอย่างรวดเร็ว “ที่พูดมาก็น่าสนใจอยู่ ถ้างั้นเธอเอาของพวกนี้มาให้ฉันดูทั้งหมด ฉันจะสอนกังฟูง่ายๆให้ผู้ชายคนนั่นอีกหน่อยละกัน”

“ตกลง” เจี่ยนอีหลิงตอบตกลง

“สาวน้อย ที่ฉันพูดคือ ฉันต้องการของพวกนี้ เธอต้องเอามันมาฉัน ฉันจะไม่ออกไปจากหมู่บ้านจินสุ่ยนี้หรอกนะ”

“ไม่มีปัญหา” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“เธอว่าไงนะ? แล้วคนพวกนี้ไม่มีความเห็นอะไรเลยงั้นเหรอ?” ผู้เฒ่าซุนชี้ไปที่เจี่ยนหยุ่นโม่หลิวถึงและกลุ่มหลี่จั่วเจีย

“ไม่”

“งั้นก็ตกลงตามนี้”

ผู้เฒ่าซุนหันไปหาจ่ายหวินเชิ่ง “นายโชคดีมาก ที่มีภรรยาที่ช่วยเหลือนายแบบนี้”

จ่ายหวินเชิ่งยกยิ้มมุมปาก ดวงตาฉายแววภาคภูมิใจ “อย่าอิจฉาไปเลย”

“โอ้ นายยังอ่อนหัดนะ” ชายชราซันมองจ่ายหวินเชิ่งอย่างดูถูก

เขาไม่ยอมรับเด็ดขาด ถึงแม้ว่าเขาเองก็อดชื่นชมในความสามารถและศักยภาพของผู้ชายคนนี้ไม่ได้

บทที่ 1154 คราวนี้มาดูกันว่าใครจะแน่กว่ากัน

เมื่อจินเฟิงตื่นขึ้นมา บาดแผลบนร่างกายเขาก็ได้รับการรักษาแล้ว

แต่ความเจ็บปวดที่ยังอยู่ไม่น้อยเลย

เขากําลังจะลุกขึ้น แต่เห็นชายแปลกหน้ายืนมองเขาด้วยรอยยิ้ม

ผู้ชายดูอายุประมาณสี่สิบกว่าๆ รูปร่างสูงเพรียวสมส่วน ดูเป็นผู้ใหญ่

แต่รอยยิ้มของชายหนุ่มดูชั่วร้ายและแปลกประหลาด

“คุณคือใคร?!” จินเฟิงมองไปที่ชายคนนั้น ไม่รู้ว่าทําไม รอยยิ้มของชายคนนั้นทําให้หลังเขาเย็นวาบ

“ฉันแซ่มู่ นับจากวันนี้เป็นต้นไป จะเป็นเจ้านายของแก” ชายคนนั้นไม่ได้ถามถึงความต้องการของจินเฟิงและประกาศทันทีก่อน

“เจ้านายอะไร? ไม่ออกไปถามล่ะว่าจินเฟิงคือใคร? อย่ามาพูดจามั่วๆว่าแกเป็นเจ้านายผม ตั้งแต่จินเฟิงออกมาทํางานอย่างจริงจัง เขาติดตามลูกพี่มาตลอด และไม่เคยติดต่อเจ้านายมา

“จริงเหรอ?” ชายคนนั้นยิ้มอย่างชั่วร้ายเขากระดิกนิ้ว ชายที่มีผิวคล้ําหลายคนสูงประมาณ 190 เซนติเมตรปรากฏตัวอยู่ด้านหลังจินเฟิง

จินเฟิงมองไปรอบๆ

สิ่งนี้ทําให้จินเฟิงกดดันอย่างมาก

แม้ว่าจินเฟิงเป็นพวกอันธพาลสามารถสู้กับคนธรรมดาได้ แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนระดับนี้มีเพียงแค่ต้องยอมแพ้เท่านั้น

“มู่ มิสเตอร์มู่มีอะไรก็พูดกันดีๆ”

“จินเฟิงใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแกจะต้องคอยจับตาดูคนสองคนที่อาศัยอยู่ในบ้านน้องสาวแกให้ฉัน”

“คุณกําาลังพูดถึงใคร?”

ตอนนี้มีคนอาศัยอยู่ที่บ้านจินจิ่นอยู่หลายคน

“คนที่เล่นงานแกวันนี้และเด็กหญิงตัวเล็กๆที่อยู่ข้างๆเขา แกเพียงแค่รายงานกิจวัตรประจําวันของพวกเขากับฉันทุกวัน ส่วนค่าตอบแทนจากฉัน หนี้ที่แกเป็นอยู่ตอนนี้ ฉันจะใช่ให้แกทั้งหมด”

“แค่รายงานสิ่งที่พวกเขาทําทุกวันให้คุณ? แล้วถ้าพวกเขาอยู่ในห้องแล้วไม่ออกมาล่ะ?”

“ถ้าไม่ออกมาก็รายงานว่าพวกเขาอยู่ในห้องทั้งวัน เข้าใจไหม? หากนายมีวิธีที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขาทําในบ้านและรายงานรายละเอียดมา ฉันจะให้รางวัลพิเศษกับนาย ถ้าข้อมูลนั้นเป็นประโยชน์ฉันจะให้นายหนึ่งหมื่นหยวน”

“คุณพูดจริงหรือ?”

จะมีเรื่องอะไรดีไปกว่านี้อีกไหม?

ชายคนนั้นโยนธนบัตรหนาๆกองหนึ่งไปตรงหน้าจินเฟิง “แกคิดว่าฉันจะมีอารมณ์มาล้อเล่นเรื่องไร้สาระกับแกงั้นเหรอ?”

จินเฟิงรีบหยิบเงินขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ความหนานี้ไม่ต้องพูดถึง ไม่สามหมื่นก็ห้าหมื่นหยวน

“บอส ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณคือบอสของผม!”

จินเฟิงตื่นเต้นมาก

ถ้ามีน้ํานมคือแม่ ให้เงินก็คือพ่อ

“ถ้าโดนจับได้ แกจะพูดว่าไง?”

“ถ้ารู้ก็บอกไปว่าผมต้องการมาหาน้องสาวของผมเพื่อของเงิน” จินเฟิงยังฉลาดอยู่นิดหน่อย เขารู้ว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าไม่ต้องการที่จะเปิดเผย

“งั้นก็ไปทําธุระเถอะ”

“ได๋ ได๋ ได๋” จินเฟิงวิ่งออกไปพร้อมกับเงิน

ชายวัยกลางคนในห้องยิ้มอย่างชั่วร้าย

จินเฟิงเป็นเพียงนักเลง การใช้จินเฟิงเพื่อสอดแนมจ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงข้อดีอย่างหนึ่งคือไม่มีใครสังเกตเห็น

ส่วนเรื่องที่เขาสามารถสืบหาได้นั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวของเขาเอง

จ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงจะต้องไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ด้วย

รูปถ่ายในมือของชายคนนั่น เป็นภาพของจ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงเมื่อตอนที่พวกเขาเข้าร่วมในรายการเรียลลิตี้โชว์

เมื่อมองดูคนสองคนในรูป รอยยิ้มของผู้ชายก็กว้างขึ้น

พวกเขากําลังจะได้พบกันอีกครั้ง

ชายคนนั้นจุดบุหรี่และเอากันบุหรี่ที่ไหม้อยู่จิ้มลงบนรูปของเจี่ยนอีหลิงและเผาหัวเจี่ยนอีหลิงในภาพ

เจี่ยนอีหลิง คราวนี้มาดูกันว่าใครจะแน่กว่ากัน