เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1151-1152

บทที่ 1151 กระสอบทรายฝึกถูกส่งมาถึงหน้าประตู 1

ผู้เฒ่าซุนมารายงานตัวที่บ้านของจินจิ๋นตรงเวลาทุกวัน และสอนวิชากังฟูให้จ่ายหวินเชิ่ง

ในตอนแรกผู้เฒ่าซุนก็รู้สึกลังเล และเริ่มดูมีความสุขมากหลังจากค้นพบพรสวรรค์ของจ่ายหวินเชิง

นอกจากนี้เจี่ยนหยุ่นโม่ยังส่งอุปกรณ์มาให้เขาตามข้อตกลง

เดิมทีเขาก็อยากจะช่วยชายชรา แต่ผู้เฒ่าซุนกลับปฏิเสธ และเขาขอเพียงแค่วิธีจัดเตรียมจากเจี่ยนหยุ่นโม่เท่านั้น และตัวเขาเองก็แบกมันกลับไปทําเอง ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ภูเขา ร่างกายของจ่ายหวินเพิ่งฟื้นตัวในอัตราความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

รอยแผลเป็นบนร่างกายของเจี่ยนอีหลิงค่อยๆจางลง

ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ หยูซี อันหยาง เจี่ยนหยุนโม่ หลิวถึง และเวินเหยียนก็อารมณ์ดีเช่นกัน แน่นอนการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดอีกอย่างหนึ่งก็คืออาหาร

ในช่วงแรกอาหารของเจี่ยนอีหลิงค่อนข้างจืดชืด และซุปใสก็มีน้ําน้อย ส่วนใหญ่แล้วเพื่อดูแลกระเพาะที่บอบบางของจ่ายหวินเชิ่ง

ในตอนนี้มีเนื้อสัตว์ และอาหารอันโอชะจากภูเขาและทะเลอีกมากมาย

แม้ว่าคุณจะสามารถทําอาหารมากกว่าสิบหรือยี่สิบจานต่อมื้อหนึ่งมื้อ หากเป็นเรื่องปกติ จะมีการรักษาที่ดีขนาดนี้ได้ยังไง?

เห็นได้ชัดว่าทุกคนล้วนตกตะลึงกับผลลัพธ์ของจ่ายหวินเชิ่ง

เจี่ยนอีหลิงตั้งใจทําอาหารเพื่อให้จ่ายหวินเชิ่งเพิ่มน้ําหนัก เลยเปลี่ยนวิธีการทําอาหารที่หลากหลาย

ส่งผลให้น้ําหนักของจ่ายหวินเชิ่งกลับมา และคนอื่นๆก็ให้ความสําคัญกับเรื่องนี้ไม่น้อย

จินเฟิงได้ไปแอบอยู่หลังต้นไม่ใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของจินจิ่นมาเป็นเวลานาน

“จินเฟิง น้องสาวของนายกําลังจะโตขึ้น! เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับกลุ่มคนที่น่าเหลือเชื่อแบบนี้” พี่เปียวตบไหล่ชิงเฟิงอย่างแรง

จินเฟิงยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ใช่แล้ว….”

“แล้วเงินที่นายติดค้างจะจ่ายคืนเมื่อไหร่?”

สายตาที่ข่มขู่ของพี่เปียวจับจ้องไปที่จินเฟิง ราวกับว่ากําลังค้นหาสิ่งที่มีค่าในตัวเขา

“พี่เปียว อย่า! อย่า! ” จินเฟิงรีบอ้อนวอนขอความเมตตา “พี่เปียว ดูน้องสาวฉันตอนนี้ได้รู้จักกับพี่หยางและคนอื่นๆแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่อนาคตเธอจะไร้ขีดจํากัด ยังไงฉันก็เป็นพี่ชายแท้ๆ ของเธอ เงินแค่นี้ก็ยังพอหาได้ ”

“ถ้าอย่างนั้นนายก็ควรทําอะไรสักอย่าง นายดูนี่สิ ไม่เห็นจะมีชื่อเสียงอะไร”

“แล้ว….พี่เปียว โทรศัพท์ที่คุณเอามาจากน้องสาวของฉัน จะให้ฉันเอาไปคืนให้กับน้องสาวของฉันใช่ไหม?” จินเฟิงถามอย่างระมัดระวัง

“นายหมายความว่ายังไง? เอาโทรศัพท์มือถือให้นาย นายจะช่วยอะไรได้?”

พี่เปียวทําหน้าเหมือนกําลังจะตีคน

“พี่เปียว เอาโทรศัพท์เครื่องนี้ไปคืนก็ดีแล้ว ถ้าจินจิ่นไปฟ้องคนของพี่หยาง แล้วบอกว่าพี่แย่งโทรศัพท์เธอไป…” ลูกน้องของเปียวเกอพยายามเกลี้ยกล่อม

พี่เปียวฟังแล้ว ดูว่าเหมือนจะต้องเป็นแบบนี้

ถ้าพี่หยางจะฆ่าเขา มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกใช่ไหม?

“เอาล่ะ เอามือถือคืนนาย เอาคืนไปเร็วเร็ว นายต้องพูดให้ชัดเจน ฉันเป็นฝ่ายคืนโทรศัพท์ให้นาย แถมฝากขอโทษน้องสาวนายอีก ใช่ไหม?”

โชคดีที่โทรศัพท์ของจินจิ่นยังไม่ได้เอาไปขายที่ร้านมือสอง วันนั้นถูกคนของพี่หยางทุบตีจนล้มตัวลงนอนหลายวัน จึงไม่มีเวลาขาย

ไม่อย่างนั้นตอนนี้คงคิดไม่ออกแล้ว

“รับทราบ พี่เปียว พี่วางใจได้ ฉันจะจัดการมันให้เรียบร้อย ”

จินเฟิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปที่ประตูบ้านจินจิ่น

ต้องการเข้าประตูไปในลานบ้าน แต่ก็ดันถูกบอดี้การ์ดขวางไว้

จินเฟิงตะโกนเรียกจินจิ่นที่ด้านนอกประตู

จินจิ่นที่กําลังช่วยเจี่ยนอีหลิงอยู่ในห้องครัวได้ยินเสียงเดินออกมา

“นายจะทําอะไรอีก?” จินจินไม่กลัวจินเฟิงอีกแล้ว ครั้งนี้บอดี้การ์ดของเจี่ยนอีหลิงรอบตัว เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ

“น้องสาว เธอเข้าใจผิดแล้ว ฉันมาเพื่อเอาโทรศัพท์ให้เธอ” จินเฟิงถือโทรศัพท์ที่ชิงมาจากจินจิ่นพลางยิ้ม

บทที่ 1152 กระสอบทรายฝึกถูกส่งมาถึงหน้าประตู 2

“คุณหนูจิน นี่โทรศัพท์ของคุณหรือเปล่า?” บอดี้การ์ดที่ประตูถามจินจิ่น

“ใช่ ” จินจินตอบ

จากนั้นบอดี้การ์ดก็หยิบโทรศัพท์ เช็ดด้วยผ้าเช็ดหน้า แล้วยื่นให้จินจิ๋น

จินจิ่นไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน เดิมทีมันเป็นของเธอ แต่ไม่มีเหตุผลที่จะไม่รับ

จินจิ่นหยิบโทรศัพท์มือถือ และกําลังจะจากไป จินเฟิงรีบเรียกเธอ “น้องสาว เธอจะให้พี่ชายของเธอเข้าไปนั่งข้างในหน่อยไหม?”

จินจิ่นสูดหายใจเข้าลึกๆใบหน้าของพี่ชายของเธอน่าจะหนากว่ากําแพงเมืองสามฟุตกระมัง?

ทันใดนั้น ผู้เฒ่าซุนก็เดินออกมาจากห้อง

“นั่น คนที่ประตู ให้เขาเข้ามา มีบางอย่างที่นี่ ฉันต้องการความช่วยเหลือจากเขา”

ทันทีที่ผู้เฒ่าซุนเปิดปากพูด บอดี้การ์ดก็ปล่อยพวกเขาไปทันที

เมื่อจินเฟิงเห็นสิ่งนี้ก็ดีใจ และวิ่งเข้าไปอย่างมีความสุข

“ผู้เฒ่าซุน คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”

ในฐานะชาวบ้านในหมู่บ้านจินฮุ่ย จินเฟิงก็รู้จักผู้เฒ่าซุน ชายชราที่มีนิสัยแปลกๆ ซึ่งอาศัยอยู่ตามลำพัง

ผู้เฒ่าซุนยื่นมือออกมา บีบร่างกายของจินเฟิง และพยักหน้าด้วยความพอใจเล็กน้อย “ก็ไม่เลวนะ แข็งแรงมาก”

จินเฟิงไร้การศึกษา ไร้ฝีมือ ชอบทะเลาะวิวาทกับผู้คน เวลาเป็นหนี้เขามักจะวิ่งหนี ซึ่งทําให้อีกฝ่ายไม่สามารถทําอะไรได้อีก ยังไงก็ตาม กล้ามเนื้อบนร่างกายของเขายังแข็งแรงอยู่

“ผู้เฒ่าซุน คุณกําลังหาอะไร?” จินเฟิงไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

ผู้เฒ่าซุนไม่ตอบคําถามของจินเฟิง แต่กลับหันไปหาจ่ายหวินเชิงในห้องแล้วพูดว่า “ฉันพบกระสอบทรายสําหรับเธอแล้ว มาฝึกกันเถอะ”

กระสอบทราย?

มันคืออะไรน่ะ?

จินเฟิงสับสน

จ่ายหวินเชิงออกมาแล้ว

ในเวลาเพียงครึ่งเดือน เขาเดินได้ไม่ต่างจากคนปกติ

การอาบน้ําสมุนไพรและการสอนกังฟูของผู้เฒ่าซุน รวมกับแผนการรักษาของเจี่ยนอีหลิงส่งผลกระทบต่อร่างกายเขาอย่างมาก

จ่ายหวินเชิ่งยกยิ้มมุมปาก แววตาดูชั่วร้ายและหยอกล้อ

นี่คือจ่ายหวินเชิ่งที่หยูซีและคนอื่นๆคุ้นเคย

จินเฟิงยังคงแสร้งทําเป็นหมดสภาพ

ทันใดนั้นชายที่ชั่วร้ายตรงหน้าก็ยกเท้าขึ้นและเตะไปที่หน้าอกของเขา

จินเฟิงถูกเหวี่ยงไปด้านหลังกลิ้งไปบนพื้น และกระแทกผนังด้านหลัง

จินเฟิงรู้สึกว่าซี่โครงที่หน้าอกของตัวเองกําลังจะหัก เขาเจ็บมากจนเขาไม่สามารถลุกจากพื้นขึ้นได้

เกิดอะไรไรขึ้นกับความแข็งแกร่งของเท้าของชายคนนี้?

ทําไมถึงเตะเจ็บขนาดนี้?

จินเฟิงต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกคนถีบจนลุกไม่ขึ้น

เมื่อหยูซีเห็นฉากนี้ ก็ปรบมืออย่างตื่นเต้น

“นายท่านเชิงท่าได้ดีมาก!”

ปรบมือให้การฟื้นตัวของจ่ายหวินเชิ่ง และยังปรบมือให้กับจินเฟิงผู้พ่ายแพ้

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาหยูซีได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับจินเฟิง และรู้ว่าชายคนนี้เป็นพี่ชายแท้ๆของจินจิ่น แต่เขาไม่เคยทําอะไรดีเลยแม้แต่เรื่องเดียว

ผู้เฒ่าซุนค่อนข้างพอใจ “ไม่เลว ไม่เลว แรงขานี้นับว่าแข็งแรงในระดับหนึ่งแล้ว”

จินเฟิงใช้เวลานานกว่าจะลุกขึ้นจากพื้น และมองทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างงุนงง

ในเวลานี้จ่ายหวินเชิ่งมาหาเขาอีกครั้ง

จินเฟิงดูหงุดหงิด “นายต้องการอะไร? ทําไมนายถึงทุบตีคนอื่นตลอด?”

น้องสาว เธอเกลี้ยกล่อมคนพวกนี้สิ ทําไมถึงพวกเขาถึงตีพี่ล่ะ?”

จ่ายหวินเชิงไม่สนใจเขาเลย ดังนั้นเขาจึงรีบไปขอความช่วยเหลือจากจินจิ่นทันที “น้องสาวจินจิ่นไม่เพียงแต่ไม่สนใจเท่านั้น แถมยังดูอย่างเพลิดเพลินอีกด้วย

เธอต้องการทุบตีจินเฟิงมานานแล้ว แต่น่าเสียดายที่ตัวเธอเองนั้นมีความสามารถไม่พอ

เมื่อครึ่งเดือนที่แล้วในโรงพยาบาลในเมือง จินเฟิงต้องการพาเจี่ยนอีหลิงออกไป เขาเตะเธอและดร.จางอย่างไม่มีความปราณี

ตอนนี้หวังจะให้เธอช่วยเขาพูด? กลัวว่าเขาไม่ได้ฝันไป!