เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1085-1086

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1085 วงจรสมองอันมหัศจรรย์ของกระต่ายน้อย

เจี่ยนอีหลิงพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ตอนนี้เทคโนโลยีการผสมเทียมนั้นพัฒนาขึ้นมาก เพื่อสุขภาพของนายเรา…”

เมื่อเจี่ยนอีหลิงพูด ครึ่งหนึ่งของใบหน้าจ่ายหวินเชิ่งก็ดําคล้ําไปแล้ว ดํายิ่งกว่าเขม่าที่อยู่กัน

“เธอกําลังพูดเหลวไหลอะไรอยู่?!” จ่ายหวินเชิ่งขบกรามแน่น กัดฟันพูดทีละค่า

เธอคิดจะไปผสมเทียมจริงๆ!!!

เป็นครั้งแรกที่จ่ายหวินเชิ่งคิดว่ากระต่ายน้อยที่เขาเลี้ยงนั้นมีความรู้ทางการแพทย์มาก และใช้หม้อ

ความรู้ทางด้านการแพทย์มากเกินไปนั้นเป็นสิ่งที่เลวร้ายมาก!

“ฉันไม่ได้พูดเหลวไหล” เจี่ยนอีหลิงไม่ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหา จ่ายหวินเหิ่งหายใจเข้าลึกๆ “อีหลิง เรื่องนั้น รอไปก่อน เมื่อถึงเวลาแล้วฉันจะทําด้วยตัวเอง

โดยไม่จําเป็นต้องพึ่งวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี!”

“หือ?”

“ยังไงก็ตามความคิดพวกนั้นเธอต้องทิ้งไป ฉันสัญญากับเธอและเธอต้องสัญญากับฉันด้วย”

“โอเค สัญญา”

“อีหลิง ปล่อยฉันก่อนนะ”

“แต่…”

“ฉันเจ็บหัวใจ”

“ฉันจะไปขอกุญแจจากเสี่ยวเจ๋อ”

เจี่ยนอีหญิงหันหลังและเดินออกไป

เมื่อประตูเปิดออก เจี่ยนอี้เฉินและเหวินเจ๋อที่แอบฟังอยู่หน้าประตูเกือบจะล้มลงกับพื้น “เอ่อ…เอ่อ…” เจี่ยนอี้เฉินทําหน้าเขินอาย “น้องสาวมองหาเราอยู่เหรอ?”

“อือ ขอกุญแจ” เจี่ยนอีหลิงเอื้อมมือไปขอกุญแจ

“พี่สาว พี่ต้องคิดให้รอบคอบ อย่าพลาดโอกาสนี้อีก! หลังจากผ่านหมู่บ้านนี้ไปจะไม่มีร้านนี้แล้วนะ พี่ต้องหวงแหนโอกาสนี้ไว้สิ!” เวินเจ๋อเกลี้ยกล่อม

“บังคับเขาไม่ได้หรอก” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“พี่สาว แม่ผมบอกว่า เรื่องแบบนี้ต้องบังคับให้เต็มใจ แล้วพี่ก็ไม่ต้องกังวลกับมัน!”

“ฉันสัญญากับเขาไปแล้ว” เจี่ยนอีหลิงตอบ

เวินเจ๋อไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากมองเจี่ยนอีหลิง เขาทําได้เพียงมอบกุญแจให้อย่างว่าง่าย

เฮ้อ ล้มเหลวอีกแล้ว มันยากเกินไปจริงๆ!

ร้องไห้ กลับไปคุยกับแม่ดีกว่า!

ในห้องลับ มีชายหลายคนสวมเสื้อกันฝนสีเข้มล้อมรอบผู้สูงอายุคนหนึ่ง

“ผู้อาวุโสจอร์จ เรื่องเข็มทิศ…”

“เจ้าของเข็มทิศตอนนี้คือมิสเจี่ยน พวกเราตระกูลกู๊ดแมนต้องการเข็มทิศคืน พวกเราต้องทําตามข้อกําหนดสามข้อที่เธอเสนอมา ตอนนี้เธอใช้ไปแล้วหนึ่งข้อ ก่อนที่เธอจะเสนออีกสองข้อขึ้นมา เราต้องปกป้องความปลอดภัยของเธอให้ดี”

ผู้นําตระกูลคนก่อนเคยกล่าวไว้ว่า ถ้าเข็มทิศตกไปอยู่ในมือของคนนอก และคนในตระกูลต้องการมันกลับมา พวกเขาก็ต้องทําตามความปรารถนาทั้งสามข้อของอีกฝ่ายก่อนถึงจะได้เข็มทิศกลับคืน

การแย่งชิงเข็มทิศโดยวิธีการที่ไม่เหมาะสมจะไม่ได้รับการยอมรับจากตระกูล นี่เป็นกฎที่ผู้นําตระกูลตั้งขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการฆ่ากันเองของสมาชิกในตระกูล

เห็นได้ชัดว่าสถานะของลูซี่ในตระกูลนั้นไม่สูงนัก เธอไม่รู้แม้กระทั่งคําพูดสุดท้ายที่ผู้นําตระกูลคนก่อนทิ้งไว้

“ผู้อาวุโสวางใจได้ พวกเราจะไม่ปล่อยให้มิสเจี่ยนได้รับอันตราย”

“นอกจากนี้เรื่องเข็มทิศได้แพร่กระจายออกไปแล้ว และหลังจากนั้นสมาชิกคนอื่นๆของตระกูลก็จะหาเหตุผลที่จะมาที่เมืองหลวงในไม่ช้านี้แน่นอน”บ้าน

ผู้อาวุโสจอร์จคาดหวังการพัฒนานี้

“พวกนายไปทําหน้าที่กันเถอะ ฉันจะไปที่คฤหาสน์ของตระกูลเจี่ยนในเป่ยจิง”

“ผู้อาวุโสต้องการพบมิสเจี่ยนงั้นเหรอ?”

“ไม่ใช่ ฉันจะไปเจอคนที่สําคัญกว่า”

คนสําคัญกว่างั้นเหรอ?

“ตระกูลเจี่ยนมีใครที่สําคัญไปกว่าเจี่ยนอีหลิงอีกเหรอ?”

“ใช่ เจี่ยนอีหลิงได้เข็มทิศนั่นมา น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับคนนี้”

มีความเกี่ยวข้องระหว่างตระกูลกู๊ดแมนและตระกูลเจียน…

บทที่ 1086 อีกหนึ่งตัวตนของย่าเจี่ยน! 1

ภายในบ้านตระกูลเจี่ยน ปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยนกําลังปลูกดอกไม้และให้อาหารปลาที่สวนของคนรับใช้มารายงานว่ามีชาวต่างชาติคนหนึ่งมาขอพบย่าเจี่ยน

ขอพบเธองั้นเหรอ?

ย่าเจี่ยนและปู่เจี่ยนมองหน้ากัน

ปกติแล้วคนนอกส่วนใหญ่จะมาหาปู่เจี่ยนและไม่ค่อยมาหาย่าเจี่ยนสักเท่าไหร่

“ถ้าเป็นชาวต่างชาติ เป็นไปได้ไหมว่าในตอนนั้น…”

ปู่เจี่ยนขมวดคิ้ว

ผ่านมาหลายปีแล้ว เป็นเหตุผลที่ไม่ควรมีใครมาหาหญิงชราของเขาอีก
“ไปดูกันเถอะ”

ย่าเจี่ยนและปู่เจี่ยนมาถึงห้องนั่งเล่น ชายชราผิวขาวคนหนึ่งนั่งบนเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีในห้องนั่งเล่น

“ได้พบกันแล้วนะมิสเซี่ย” ผู้อาวุโสจอร์จโค้งคํานับอย่างสุภาพต่อย่าเจี่ยน

มิสเซีย นานมากแล้วที่ไม่มีใครเรียกเธอแบบนี้

ตั้งแต่แต่งงานกับตระกูลเจี่ยน โลกภายนอกมักเรียกเธอว่า “ย่าเจี่ยน”

“คุณเป็นใคร?” ย่าเจี่ยนนั่งลง ดวงตาที่เชือดเฉือนมานานหลายสิบปีมองสํารวจชายชราตรงหน้าของเธอ

“ผมชื่อจอร์จ กู๊ดแมน”

“คนจากตระกูลกู๊ดแมน มาหาหญิงชราอย่างฉันทําไม?”

“มิสเซียถ่อมตัวเกินไปแล้ว ใครบ้างที่ไม่รู้จักตระกูลเซี่ยที่โด่งดังในเกาะเอ็มเมื่อครึ่งศตวรรษก่อน?”

จอร์จพูดถึงตระกูลของย่าเจี่ยน

ตระกูลเซี่ยเป็นตระกูลใหญ่ที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงในประเทศ แต่มีอํานาจในต่างประเทศเมื่อศตวรรษที่ผ่านมา

บรรพบุรุษของตระกูลเซี่ยเป็นขุนนางศักดินา เมื่อสองศตวรรษก่อน บรรพบุรุษตระกูลเซี่ยได้เดินทางไปหนานหยางเพื่อเติบโต และกลายเป็นหนึ่งในตระกูลที่โดดเด่นที่สุดในหนานหยาง เมื่อพูดถึงยุคทองของเกาะเอ็ม ตระกูลเซี่ยได้หยั่งรากลึกในเกาะเอ็มเพื่อพัฒนาวงการเหมืองแร่

ในช่วงที่การเงินเติบโตขึ้นมีรากฐานมาจากอุตสาหกรรมการเงิน

กลายเป็นยักษ์ใหญ่ของเกาะเอ็มอย่างรวดเร็ว

ในช่วงเวลาที่ตระกูลเซียรุ่งเรืองที่สุด ตระกูลกู๊ดแมนก็ต้องให้ความสําคัญกับตระกูลเซียในระดับหนึ่ง

แต่ในช่วงกลางศตวรรษที่ผ่านมา ตระกูลเซียก็ถอนเงินทุนออกจากเกาะเอ็มและหายไปจา สายตาของทุกคนราวกับหายไปกับอากาศ

และย่าเจี่ยนก็เป็นสมาชิกคนสุดท้ายของตระกูลเซีย

ในตระกูลเจี่ยนทั้งหมด มีเพียงปู่เจี่ยนเท่านั้นที่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้และเด็กในตระกูลเจี่ยนไม่เคยได้ยินย่าเจี่ยนพูดถึงเรื่องนี้เลย

ในฐานะผู้อาวุโสของตระกูลกู๊ดแมน จอร์จเคยได้พบกับตระกูลเซี่ยในวัยหนุ่มของเขา

ย่าเจี่ยนยิ้ม “มิสเตอร์จอร์จก็บอกเองว่ามันเป็นเรื่องของศตวรรษที่ผ่านมา ตอนนี้ผ่านมาครึ่งศตวรรษแล้ว ตระกูลเซี่ยได้ล่มสลายไปนานแล้ว ทําไมผู้อาวุโสของตระกูลอันรุ่งเรืองอย่างคุณถึงมาหาฉันล่ะ?”

“ผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลเราที่หายตัวไปหลายปีได้มอบเข็มทิศของตระกูลที่สําคัญที่สุดให้กับหลานสาวของคุณเจี่ยนอีหลิง”

“งั้นคุณต้องไปที่บ้านหลานรักของฉันเพื่อขอคืนแล้วล่ะ ฉันพูดอะไรไม่ได้ ไม่ว่าเธอจะส่งคืน หรือขายมันเป็นเรื่องของเธอ ฉันเป็นย่า ตัดสินใจแทนเธอไม่ได

“ผมไม่ได้ต้องการมาขอเข็มทิศจากมิสเซีย”

“ถ้าไม่ใช่เพื่อเข็มทิศแล้วทําไมคุณถึงมาหาหญิงชราไร้ประโยชน์อย่างฉันด้วยล่ะ?”

“เมื่อผมรู้ว่าผู้อาวุโสใหญ่ของเรามอบเข็มทิศให้กับมิสเจี่ยน ผมได้ตรวจสอบภูมิหลังของมิสเจี่ยนอย่างละเอียด โดยหวังว่าจะเข้าใจเหตุผลที่ผู้อาวุโสใหญ่มอบเข็มทิศให้กับเธอ”

“แล้วคุณก็เจอหญิงชราอย่างฉันก็เลยเข้ามาหางั้นเหรอ?” ย่าเจี่ยนยิ้มสง่างามและเยือกเย็น

“ใช่ เพราะเธอเป็นหลานสาวของคุณและคุณก็เป็นสมาชิกคนสุดท้ายของตระกูลเซี่ย ตระกูลเซี่ยเป็นตระกูลเดียวที่สามารถไขถอดรหัสเข็มทิศของตระกูลเราได้ “หญิงชราอย่างฉันไม่รู้วิธีถอดรหัสเข็มทิศของตระกูลคุณหรอก” ย่าเจี่ยนปฏิเสธคําพูดของผู้
อาวุโสจอร์จ